Group Blog
 
All blogs
 
แบบเป้ เที่ยว Medan-Parapat ( เกาะ Samosir ) ประเทศอินโดนีเซีย ฉบับ 2 สาวก็ไปกันเองได้ --วันที่ 3

วันที่สาม ตั้งแต่มาถึงเพิ่งจะได้เริ่มเที่ยวก็วันนี้แหละค่ะ เสียเวลาไปกับการเดินทางถือว่าพวกเราพลาดเองค่ะกะเวลาผิด

พวกเราตื่นมา 7 โมงเช้า เพราะเผื่อเวลากินเข้า ไปเที่ยวในเกาะ และกลับมา check out กินมื้อเที่ยงแล้วรอเรือกลับฝั่งค่ะ

ภาพวิวตอนเช้าหน้าห้องคนอื่นห้องข้างๆ ที่พนักงานโรงแรมบอกว่าเดินมาอีกนิดเดียวก็เห็นวิวทะเลสาปแล้ว เวลาประมาณ 6 โมงนิดๆ


ภาพวิวหน้าโรงแรมด้านล่าง เวลาประมาณ 7 โมงเช้า












ระหว่างรอน้องที่มาด้วยกันอาบน้ำ เราเดินออกมาถ่ายรูปรอ มีคนที่พักห้องข้างๆ เขาถามเราว่ามาจาก ไต้หวันหรือ เราบอกว่ามาจากไทย เขาก็บอกว่าสวัสดีครับ เราก็ ค่ะสวัสดีค่ะ แล้วเดินไปถ่ายรูปต่อ อากาศตอนเช้าเย็นสบายๆ ไม่หนาวเหมือนตอนเย็นค่ะ ใส่เสื้อแขนสั้นได้ค่ะ

น้องอาบน้ำเสร็จมาถ่ายรูปคู่ด้วยกัน กับวิวหน้าโรงแรม  ระหว่างนั้นมีคนแอบเข้ากล้องด้วย น้องเขาก็มาเข้ามาก็ถ่ายๆ ฮ่าๆ

มื้อเช้าของเราค่ะ เขามีเมนูมาให้เลือก ว่าจะกินอะไรและเครื่องดื่มอะไรค่ะ อะไรที่นอกเหนือจากในเมนูก็จ่ายเพิ่มค่ะ

แว้นมอเตอร์ไซต์ตะเวนหาที่เที่ยวตามแผนที่ที่เขาให้มาค่ะ เราตั้งเป้าไว้ 3 ที่ค่ะ amberita ห่างจากโรงแรม 5 km Tomok ห่างจากโรงแรม 5 km และ siligarn ห่างจากโรงแรม 19 km 



จุดแรกเริ่มจาก Amberita พวกเราก็ดูป้ายมาตลอดทางค่ะ จนเลยมาถึงแยกที่ต้องไปซ้ายหรือขวา มีสถานีตำรวจอยู่ คิดว่าคงเลยแล้วหล่ะ จอดรถถามคนแถวนั้น เลยจริงๆค่ะ เขาให้ขับย้อนไป เราขับย้อนไป และแล้วก็เจอ แล้วก็งงทำไมตอนแรกไม่เจอ นึกออกอ่อ เป็นจุดที่มีรถตู้จอดหน้าประตูทางเข้าและทางเป็นโคลนเหลือช่องทางเดียว สวนไม่ได้ รถคันที่สวนเลยให้เราไปก่อน เลยไม่ทันมองป้อง เพราะรถบังและมัวแต่ดูทางไม่ให้ลงโคลน นี่เอง หาจุดจอดรถและเดินเข้าไปดูด้านใน





จ่ายค่าเข้าดูคนละ 3000Rp ให้ลงชื่อและโรงแรมที่พัก เจ้าหน้าที่ถามเราว่าเอาไกด์ไหม เราบอกไม่เป็นไรค่ะ เดินเล่นถ่ายรูปกัน มีบ้านหลังหนึ่งเปิดให้ขึ้นไปดูด้านบนได้ แต่ก็มีช่องให้หยอดบริจาคในนั้นค่ะ

ลงมาด้านล่าง ก็มีคนทักว่าพวกเราเหมือนคนที่นี่ คิดว่าเป็นคนที่นี่ ถามว่าพวกเรามาจากไหน ก็บอกว่ามาจากกรุงเทพฯ แล้วก็ถามพวกเราว่านายกคนใหม่ของไทย ชื่ออะไร ตอนแรกเราฟังไม่ถนัดได้ยินเป็น new price เลยงง ราคาอะไร ฟังไปฟังมา เลยอ่อเขาถามหาชื่อนายกคนใหม่ พวกเราก็ตอบไปว่า ประยุทธ์ เขาก็ถามต่อว่าเพิ่งเป็นได้ 3-4 เดือนใช่ไหม เอ่อเขาก็สนใจการเมืองไทยเหมือนกันนะนี่ เราก็ตอบไปประมาณนั้นค่ะ แล้วก็ไปถ่ายรูปกันต่อ แล้วก็เดินไปหาซื้อของฝากระหว่างที่เดิน ก็เจอจุดที่เขาให้ใส่ชุดเขาแล้วถ่ายรูปได้ แต่หยอดกล่องบริจาคให้เขาด้วยค่ะ



จุดนี้เป็นจุดถ่ายภาพ มีชุดให้ใส่ด้วยค่ะ เงินแล้วแต่เราหยอดกล่องค่ะ ไม่ระบุขั้นต่ำ



ตอนซื้อของ ตอนแรกกะถามราคาเฉยๆ ยังไม่ตัดสินใจซื้อเขาตื้อเราเลยเดินหนี เราคุยกันว่าร้านต่อไปถ้าไม่สนใจจริงๆ จะไม่ถามราคานะ ฮ่าๆ จนกระทั่งมาถึงร้านหนึ่ง เป็นผ้าทอ ราคาแฟงอยู่ ขอเขาลดได้ผืนละ 150,000Rp พอซื้อ 1 ตื้อให้ซื้อ 2 ชิ้น ชิ้นที่สองน้องที่มาด้วยอยากได้บอกราคาพวกเราว่า 250,000 Rp  พวกเราเห็นว่าแพงไปเลยไม่ซื้อ เขาเลยลดเหลือ 150,000Rp เท่ากัน ลดเยอะมากค่ะ ฮ่าๆ พอซื้อ 2 ชิ้น ตื้อให้ซื้อ 3 ชิ้น บอกว่าถ้าซื้อชื้นที่สามลดให้เหลือ 100,000Rp คิดกันว่าถ้าต่อ ผืนละ  100,000 Rp  แต่แรกน่าจะได้นะนี่เหอๆ น้องเขาสนใจกำลังแขนคิดน้องเขา 100,000Rp อุ้ยแพงไปไหม ต่อจนสุดท้ายได้ที่ 50,000 Rp

ยังอยู่ที่ Amberita อยู่ค่ะ ผ้าผืนที่น้องเขาคล้องคอ ป้าบอกผืนละ 250,000 Rp อุ้ยอย่างแพง พอจะไม่ซื้อป้าลดทันทีเหลือ 150,000 Rp เท่าอีกผืนลดอย่างเยอะค่ะ แสดงว่าตั้งราคาเผื่อไว้เยอะเลยค่ะ


พอไปอีกร้านซื้อของ 95,000 Rp ราคาต่อแล้ว เขาไม่ทอนเงินให้แต่จะให้พวกกุญแจเรา 1 ชิ้นแทน ฮ่าๆ เลยขอเขาสองชิ้นแล้วกันนะค่ะ ได้มาสองชิ้น 5,000 Rp  ตอนซื้อร้านนี้ป้าอีกร้านมาช่วยขาย พอเราซื้อเสร็จเขาดึงไปดูของร้านเขาบ้างช่วยซื้อร้านเขาหน่อย ก็ซื้อกระเป๋าตังเหรียญไป ต่อเขา 20 อัน 80,000 Rp ตกอันละ 4,000 Rp จ่ายไป 100,000 Rp แบบเดิมค่ะ ซื้ออีกอันไหม จะได้ไม่ต้องทอน ทีนี้ กำไรแขนเหมือนที่น้องเขาซื้ออีกร้านที่เส้น 50,000 Rp เหลือ 20,000 Rp เลยตกลงซื้ออันนี้อีกอันให้พอดีแสนค่ะ

Tomok จุดนี้เวลาเหลือแค่ครึ่งชั่วโมงก่อนกลับไปเช็ค out เลยต้องทำเวลาได้รูปมาแค่นี้ค่ะ แต่จุดนี้ไม่ค่อยมีอะไรค่ะเน้นขายของมีจุดนี้จุดเดียวค่ะที่เป็นสุสานกษัตรค่ะ


ดูเวลากันเวลาเราเหลือนิดเดียวนะอีกที่ 19 km  เลยปรึกษากันคงไม่ทันแล้วหล่ะ กลับโรงแรมเอาของไปเก็บและไปอีกจุด Tokom 5 km ดีกว่า โรงแรมที่พวกเราพักอยู่กึ่งกลางระหว่างสองจุดนี้ค่ะ ขับมอเตอร์ไซต์มาเรื่อยๆ เริ่มเพิ่มสปรีดความไวของมอเตอร์ไซต์ค่ะ แต่มันน่าจะไกลกว่า 5km ค่ะ ไปถึงจุดที่ขายของเยอะๆ เราก็สงสัยว่าน่าจะใช้แต่ไม่เห็นป้ายอะไรเลย ขับไปเรื่อยๆ เลยอีก เลยคิดว่าไม่ใช่แล้วต้องอยู่แถวๆ ที่ของขายเยอะๆ นั้นแหละ และแล้วก็เห็นคนเดินลงมาจากเขาข้างๆทาง น่าจะใช่จุดนี้นะ เลยหาจุดจอดรถ 3000Rp สำหรับค่าจอดรถ และก็ทำเวลาเดินช็อปและถ่ายรูปให้ทันให้เสร็จภายในครึ่งชั่วโมงเนื่องจากเราต้องไป check out ที่โรงแรมก่อนเที่ยงครึ่งค่ะ จุด  Tomok ของขายเยอะกว่า Amberita และแม่ค้าทอนเงินปกติ ไม่เหมือนฝั่งโน้นให้ซื้อของเพิ่มแทนเงินทอน และของราคาถูกกว่าฝั่งโน้นด้วยค่ะ

กลับมาถึงโรงแรม 12.15 น. ขากลับขับอย่างไว ค่ะ เอากุญแจมอเตอร์ไซต์คืน และ check out เรียบร้อยค่ะ

อาหารเที่ยงก่อน กลับ

มื้อนี้จัดหนัก หมดไป 1,222,000 Rp ค่ะ เนื่องจากมีข้าวผัดอีก 2 จานค่ะ สั่งข้าวขาวแต่เขาเข้าใจว่าเราสั่งข้าวผัดกันค่ะ
มารอเรือ ที่ศาลาหน้าโรงแรม เขาบอกว่าถ้าเรือมาก็ให้โบกเลย พอดีมีคนกลุ่มหนึ่งที่ออกไปพร้อมเที่ยวเรือดียวกับพวกเรา เขาจะไปปาราปัทเหมือนกัน และเขาเป็นคนท้องถิ่น เลยบอกพวกเราได้ว่าคันนี้แหละไปปาราปัท พอขึ้นเรือ เขาขอให้พวกเราช่วยดูของให้เขาหน่อยเขาจะย้อนไปเอามอเตอร์ไซต์มาขึ้นเรือ พวกเราก็ค่ะ และย้ำเขาว่าแค่ดุอย่างเดียวนะค่ะ แล้วเรือก็วนไปรับผู้โดยสารแต่ละท่าเรือของแต่ละโรงแรมค่ะ 

ไม่มีคนขึ้นคนแรกของเรือเลยถ่ายรูปกันเต็มที่ก่อนที่เขาจะรับผู้โดยสารคนอื่นต่อ ขากลับเรือสีสันสวยงามดีค่ะ น่าจะมีหลายคันค่ะ


แล้วก็วกกลับมารับมอเตอร์ไซต์ของกลุ่มที่พักโรงแรมเดียวกันกับพวกเราค่ะ มอเตอร์ไซต์ คันใหญ่ แบบมอเตอร์ไซต์รถแข่งนะค่ะ แต่ละคนมีแต่โคลน โดนขนขึ้นเรือประมาณ 7 -8 คันได้ค่ะ กว่าเรือจะออกก็เกือบ บ่ายสาม เลยเข้าใจที่คนขายตั๋ว taxi อธิบายพวกเราว่าขึ้นเรือรอบบ่ายสาม แต่ให้มารอตั้งแต่บ่ายสองครึ่ง เพราะเรือวนมารับท่าเราก่อนท่าอื่นค่ะ น่าจะไกลเกือบสุดเทียบกับจุดโรงแรมอื่นมั่งค่ะเพราะตอนมาส่งก็ลงเกือบสุดท้าย เหลืออีก 3 คน ที่ลงทีหลังเรา นั่งเรือสักพักมีเด็กเรือมาเก็บค่าตั๋วเหมือนเดิมค่ะคนละ 10,000Rp เรือมาถึงท่าที่ parapat ประมาณ บ่าย 3.45 น. เรารีบเดินไปที่ office taxi  ที่ซื้อตั๋วมาเลยค่ะ แล้วก็มีคนถามเราว่าใช่สองคนที่ซื้อตั๋วไว้ไหม เขาขอดูตั๋วเรา แล้วพาเราไปที่รถบอกว่ารถพร้อมออกแล้วค่ะ ไปถึงรถก็เอาของขึ้นรถ และคนอื่นๆ ก็ขึ้นรถ พวกเราขึ้นสุดท้าย

รถ share taxi ขากลับค่ะ


และแล้วก็มีปัญหากันจนได้ค่ะ เพราะเขาเว้นที่ว่าง 2,3 ให้เรา เราบอกคนจัดคิวว่าเราจอง 1,2 ไว้ ก็เกิดการแย่งที่นั่งกันประมาณนี้ค่ะ

เรา : ขอโทษนะคะ เราจองที่นั่งเบอร์ 1,2 ไว้ ไม่ใช่ 2,3 (รถแบบ5ที่นั่ง ข้างคนขับ 1 แถวสอง 2,3,4 เบาะสามจะไม่มีที่พิงหัว , แถวสุดท้าย 5,6,7)
คนจัดคิว : คุณจอง 2,3
เรา : ยืนยันว่าจอง 1,2
คนนั่งเบอร์1: พูดภาษาอินโดประมาณว่าไม่ยอม
คนจัดคิว : ถามเราว่าจ่ายไปเท่าไหร่ ถ้าเบอร์1ต้องพิเศษ
เรา : สองคน สองแสน (ราคาปกติที่เพื่อนในเมดานซื้อให้ เจ็ดหมื่นห้าต่อคน ขากลับเราซื้อกันเอง อู่แท็กซี่บอกเราว่าราคาเปลี่ยน แต่เราก็รู้เขาคิดเพิ่ม แต่เขาบอกเงื่อนไขว่าจะไปส่งที่โรงแรมในเมดานถึงที่เลย ก็เลยว่าอืมมม คนละแสนก็แสน ถ้าไปต่อเองยังไงก็โดนคิดเพิ่มจากคนอื่นอยู่ดี)
คนจัดคิว : รอแป๊บนะ วิ่งไปดูตั๋วและคุยกับอีกคน
สุดท้ายผู้หญิงที่นั่งเบอร์1ยอมลงมานั่งหลัง แต่ยังไม่จบ เขาก็ไม่ยอมนั่งเบอร์3เราก็ยืนยันว่าเราจองเบอร์2(ด้วยประสบการณ์ขามาเสียรู้ได้ที่นั่ง3,4 นั่งทรมาร4ชั่วโมงกว่าเกือบ5)
คนจัดคิว : เราต้องรีบไปนะได้เวลารถออกแล้ว
เรา : ถอนหายใจ กำลังคิดเอ่อขึ้นก็ได้ว่ะนั่ง 3 ก็ได้
แต่ทันไดนั้นก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้น
ผู้หญิงคนที่นั่งเบอร์1ตอนแรก : ก็ได้ๆ แล้วก็ก้าวขึ้นไปนั่งเบอร์ 3
และแล้วพวกเราก็ได้นั่งเบอร์ 1,2 ตามที่จอง
แต่บรรยากาศในรถก็ขมุกขมัวไม่มองหน้ากันไม่คุยกัน
จนกระทั่ง รถขับเร็วเรารับจับที่จับด้านข้างประตู ผู้หญิงคนนั้นก็รีบจับหลังคารถ เราเลยเริ่มก่อน หันไปยิ้มให้เขาแล้วบอกเขาว่าจับตรงนี้ได้นะคะ เขายิ้มตอบบรรยากาศเริ่มดีขึ้น
รถจอดอีกครั้งเพราะระหว่างทางรถโดนก้อนหินกระจกร้าว (ไม่รู้มาจากการขว้างของคนที่หมั่นไส้ที่รถแทรกไม่เกรงใจใคร หรือหล่นมาจากไหนด้วยอุบัติเหตุจริง) เราหันไปหาผู้หญิงคนนั้นบอกเขาว่าถ้าง่วงก็พิงพนักอิงนี้ได้นะ เขายิ้มและชวนคุยถามว่ามาจากไหน และถามเกี่ยวกับที่เที่ยวในไทย
บรรยากาศเข้าสู่ปกติ มีอะไรที่คนขับบอกก็ช่วยแปลเป็นภาษาอังกฤษให้เราด้วย^^" สุดท้ายก่อนลงผู้หญิงคนนั้นเขาบอกลาก่อนลงรถด้วย


แต่กว่าจะถึงโรงแรมเกือบ 4ทุ่ม ขากลับใช้เวลา5ชั่วโมงกว่า แต่รอบนี้คนขับไม่สูบบุหรี่เยอะเหมือนขาไป



ถึงแล้วโรงแรมในเมดาน คืนนี้พัก จองผ่าน booking เช่นกันค่ะ 350,000 Rp+มัดจำ50,000 Rp (ตอน Check out ได้คืนค่ะ) เป็นโรงแรมอยู่ชั้น 3 ของ สถานนี้รถไฟฟ้า ค่ะ

เตียงนุ่ม อุปกรณ์บริการครบค่ะ อินเตอร์เน็ตแรง ใครที่ชอบความสะดวกแนะนำโรงแรมนี้ค่ะ จากสนามบินนั่ง Airport link มา 30 นาทีถึงค่ะ เวลา Airport Link ของเขาตรงเวลาแป๊ะ เลยค่ะ ถ้าย้อนเวลาได้จะพักที่นี่ทั้งสองคืนตอนที่อยู่เมดานค่ะ


อาหารมือเย็นและดึกของคืนสุดท้ายที่เมดานค่ะ


เข้าไปถึงอุ้ย โรงแรมสวย ของอะไรก็มีให้ครบ เข้าไปในห้องมีมาม่าตั้งอยู่สองกล่องน้ำสองขวด กำลังหิวเลย เพราะกินแต่มื้อเที่ยง คืนนั้นเลยมาม่าคนละ 1 กล่อง แล้วดูแผนวันสุดท้ายว่าจะเอาไงไปวังสุลต่านไหม คุยกับเพื่อนที่อยู่เมดานเขาบอกว่าถ้าจะไปทัน  airport link  รอบ 11.37 น. เลยปรึกษากันเอาไงตื่นเช้าอีกวันหรือตัดทิ้งเลย สรุปตัดออกและเดิน center point ของเขาซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามกับโรงแรมแทนค่ะ



Create Date : 17 พฤศจิกายน 2557
Last Update : 17 พฤศจิกายน 2557 10:37:13 น. 1 comments
Counter : 2345 Pageviews.

 
รบกวนขอเบอร์ติดต่อเเพหน่อยนะคะ


โดย: Ss IP: 113.53.88.215 วันที่: 7 กรกฎาคม 2559 เวลา:0:57:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

jeab114
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add jeab114's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.