• ดีค่ะ .... ทุก ๆ คน
• ตัวป่วนประจำบ้าน
• หลากหลายและความรัก
• ไปเที่ยวกันดีกว่า...อยู่ว่าง ๆ ก็เบื่อ
• ไดอาร์รี่ ,,,, ชึวิตอันแปลกใหม่
• แบบบ้าน บ้าน
• นานา สาระ

ข่าวทำให้เศร้า //www.showded.com/myprofile/news_post_nc.php?newId=144713 หลังจากดูคลิบและข่าวของแอนนี่ บรู๊ค ในเรื่องเล่าเช้านี้แล้ว น้ำตาเผลอไหลออกมา เพราะรับรู้ได้ถึง ห้วงความรู้สึกที่เป็นทุกข์ของ ผ้หญิงคนนี้ได้ดี ทำไมผ้หญิงต้องเป็นผ้รับภาระความรับผิดชอบ ความผิดพลาดทั้งหมด ผ้ชายถ้าไม่ได้คิดจริงจิง ทำไมต้องมายุ่งกับผ้หญิง ถึงมีคนบอกว่า ผ้ชายมักเริ่มจากร้อยแล้วลดลงเรื่อย ๆ แต่ผู้หญิงเริ่มจากศุนย์ แต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ผู้ชายมีความรับผิดชอบได้ดี แค่ไหน ส่วนใหญ่ก็แสดงความเห็นแก่ตัวทั้งนั้น ถ้าคิดที่เริ่มก่อความสัมพันธ์แล้วบางครั้งอาจจะมีความรักตามมา มันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ทำไมต้องเอาจิตใจและความรู้สึกของคนอื่นมาล้อเล่น มันสนุกมากเหรอ หรือแค่บำบัดอารมณ์เพียงชั่วคราว น่าเห็นใจที่ ผู้หญิงต้องอุ้มท้องเพียงลำพัง โดดเดี่ยว ด้วยความรู้สึกที่เป็นทุกข์ ทั้งๆ ที่เวลาท้อง น่าจะมีคนที่รักอยู่ข้างกาย แค่คิดคงทรมาณน่าดู บางครั้งผู้หญิงรักผ้ชายด้วยความบริสุทธิ์ใจ แต่ผ้ชายกลับไม่ได้คิดอะไรเลยเห็นผ้หญิงเป็นของเล่น พอเกิดเรื่องแล้ว ก็ผลักภาระให้ฝ่ายหญิง หนีหายไปความรับผิดชอบมีอยู่ไหม ปัจจุบันผ้ชายส่วนใหญ่มากมาย ที่เริ่มก่อความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่ไม่ได้ จริงจัง และจริงใจ ถ้าผู้หญิงที่ไม่แคร์ก็ดีไป แต่อย่าลืมถ้าคุณได้ทำกับ ผ้หญิงดี ๆคนหนึ่งล่ะ เคยคิดไหมว่า จะสร้างความทุกข์กับเค้าแค่ไหน สร้างเวรกรรมกับเค้าแค่ไหน หวังว่าผ้ชายคงมีความรับชอบมากขึ้น คงไม่ล้อเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น อย่าลืมว่าคุณก็มีคนรอบข้างที่เป็น ผ้หญิงเหมือนกัน คนเหล่านั้นอาจจะโดนกระทำเหมือนเช่นคุณทำไว้กับคน อื่น เวรกรรมอาจจะส่งผลให้ชาติหน้ากลายเป็นบุคคลผิดเพศก็ได้ใครจะรู้ ฉะนั้น ทำความดีกันเถอะ เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา สำหรับผ้ชายบาง ส่วนที่ดี ก็ขอให้ทำดีต่อไป ก็ขอให้พบกับความสุข ทำดีต้องได้ดีแน่นอน สำหรับเรื่องนี้น่าเห็นใจผ้หญิง แต่ยังไงชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ   Create Date : 18 กันยายน 2553     Last Update : 20 มกราคม 2554 6:56:20 น. Counter : 408 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เหนื่อย..... เหนื่อย .......... เคยเหนื่อยแบบนี้บ้างไหม ไม่ใช่เหนื่อยกายนะ แต่เป็นเหนื่อยใจ .... ใจที่เหนื่อย อะไรหลาย ๆ อย่าง อย่างที่ 1 การเรียนที่ยากมาก ต้องจ้างคนมาติวตัวต่อตัว อืม ไม่ได้พักเลย อย่างที่ 2 เรียนจบจะไปเรียนต่อต่างประเทศดีไหม หรือจะกลับไปอยู่บ้าน อย่างที่ 3 หรือจะสอบหางานราชการทำ อย่างที่ 4 เมื่อไรจะเจอคนที่ชอบสักที ทำไมมีแต่คนที่เราไม่ชอบมาวุ่นวาย ใจมาตื้อ มากมาย แต่คนที่เราชอบกลับไม่มี หรือไม่สนใจ กลับหาไม่เจอ หรือเจอแล้วแต่ไม่รู้ เหมือนอยู่ตัวคนเดียว เบื่อ เซ็ง อย่างที่ 5 คิดน้อยใจอะไรบ้างอย่างสำหรับคนบางคน แต่อย่างว่าเค้าก็กลายเป็นอีกครอบครัวหนึ่งไปแล้ว แต่เค้าก็ยังเป็นคนที่เรารักเหมือนเดิม อนาคตจะเป็นยังก็ต้องรอดูต่อไป .............   Create Date : 19 สิงหาคม 2553     Last Update : 19 สิงหาคม 2553 1:33:00 น. Counter : 358 Pageviews.   4 comment Share Tweet

การจากลา เวลาก็ผ่านไปนาน ชีวิตคนก็ก็เปลี่ยนไป เรียนก็มาได้ 5 เดือนแล้ว เข้าเทอมสองแล้ว เรียนก็ยากมาก ทุกคนก็พยายามกันไป คนก็เริ่มออกไปกันทีละคนสองคน ก๊ก เราก็มีกัน 7 คน มีเพื่อนออกคนหนึ่ง ด้วยเหตุที่ว่า "เจนเราเรียนไม่ไหวว่ะ แล้วก็เหนื่อย" "เฮ้ย ทำไมแค่นี้ต้องท้อแท้ด้วย ก็พยายามต่อสิ เกรดก็ได้ตั้งเยอะ คิดไปเองหรือเปล่า" นี่ไม่ใช่สาขาที่เหมาะกับเรา เราจะไปเรียนบริหารดีกว่า " อ้าว แล้วมาเรียนเศรษฐศาสตร์ทำไม" เราคิดว่ามันจะเรียนได้ เกรดเราน้อยไม่ถึงสาม "อย่าเพิ่งคิดไปเองดิ เพิ่งเทอมแรก" "ไม่เอาเราไม่เรียนแล้ว เราท้อ" อืม ๆ ท้อกันง่าย ๆ ดีเนอะ บางทีเราก็รู้สึกเหนื่อยนะเหมือนกันนะ มีทั้งความเศร้า ความรู้สึกแย่ ๆ และท้อแท้เหมือนกัน ทั้งตอนนี้เจอแต่เรื่องเศร้า ๆ ขาดทั้งกำลังใจและความสุข และมีแต่ความรู้สึกหดหู่ อยากให้ความรู้สึกดี ๆ หวนกลับมาเหมือนเดิม เราก็อยากกจะบอกเพื่อนอย่างนั้นเหมือนกัน แต่ก็กลัวเพื่อน จะรู้สึกแย่กว่าไปกว่านี้ ได้แต่บอกว่า "อืม กลับไปคิดดูใหม่แล้วกันนะ มันเสียเวลาไปแล้วนะ คิดดูดี ๆ อีกทีแล้วกันนะ เสียเงินก็เป็นแสนแล้วนะ กลับไปคิดดูดี ๆ " แต่เพื่อนเราก็ก็ว่าคิดดีแล้ว ขอบคุณเพื่อนทุกคนนะ แล้วตั้งใจเรียนล่ะ เรารู้สึกเศร้าอ่ะ ทำไมคนเราก็มีการจากลาด้วย เราคิดเมื่อการเรียนที่เสร็จสิ้นแล้วทุกคนก็ต้องย้ายไปตามวิถีชีวิตตัวเอง เราก็กลับมาอยู่คนเดียว กลับใช้ชีวิตของตัวเอง เราไม่ชอบการจากลาเลย ทำไมเราต้องมาเจอซ้ำ ๆ ซาก ๆ ทั้งเรื่องเพื่อน และเรื่องความรัก เห็นแล้วก็รู้สึกใจหายนะ มีแต่เรื่องเศร้า บางครั้งเราก็อยากไม่ทนนะ มีไหมที่คนเรารู้จักกันแล้ว จะไม่มีการจากลา บางคนอาจจะไม่คิดอย่างเราก็ได้ เค้าอาจจะกำลังร่าเริงอยู่กับคนอื่นก็ได้ เมื่อไรเราจะเข้มแข็งขึ้นนะ .....   Create Date : 05 เมษายน 2553     Last Update : 28 กรกฎาคม 2554 6:26:51 น. Counter : 420 Pageviews.   2 comment Share Tweet

มาอยู่ กทม แล้วค่ะ หลังจากที่อยู่ เชียงใหม่ ตั้งแต่เด็กจนโต ตอนนี้มาอยู่ กทม แล้วค่ะ เผลอแป๊บเดียวอยู่ กทม เข้าเดือนที่สามแล้วค่ะ พอบอกทางครอบครัวว่าขอไปใชชีวิตเองที่ กทม ทุกคนตกใจค่ะ ไม่คิดว่าเราช่างกล้า ปกติเป็นคนขี้กลัวมาก ๆ หลังจากที่ครอบครัวปรึกษากันเป็นอันตกลงให้ไปค่ะ พ่อบอกว่าจะได้รู้ ลำบากเป็นยังไง แต่ครอบครัวก็เป็นเป็นห่วงตลอด โทรมาเป็นระยะ ก็รู้ ๆ อยู่ข่าวมันออกมา ซะน่ากลัวว่า กทม อันตรายขนาดไหน เราดีใจมากค่ะ การเปลี่ยนแปลงชีวิตครั้งใหม่ คงเป็นไปได้ด้วยดีนะ ทุกคนในครอบครัวและเพื่อนพูดกันค่ะ ว่าเราต้องอยู่ไม่ได้ ต้องกลับมาภายในหนึ่งอาทิตย์ เพราะเราไม่เคยออกไปไหนไกลๆ ไม่เคยใช้ชีวิตเองโดยไม่มีครอบครัว ขนาดว่าอยู่เชียงใหม่ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวไหน กลางคืนอย่าหวังค่ะพ่อไม่ให้ไป เพื่อนที่อยู่ กทม มาเที่ยวหา ยังพาเราเที่ยวค่ะ รู้ที่เที่ยวมากกว่าเราอีก เพราะส่วนใหญ่เราจะเส้นทางในเมืองค่ะ ตอนเรียนก็ขับรถไปเรียนแล้วก็กลับบ้านเที่ยวแต่ในเมือง ไม่ค่อยออกนอกเมืองซักเท่าไร แต่นี่....เราก็อยู่ได้เกือบสามเดือนแล้วค่ะ เริ่มจาก...... เรามีเพื่อนอยู่ที่ กทม ค่ะ ปกติก็ไม่ค่อยมีเพื่อนอยู่ กทม มากนัก นอกจากเพื่อนที่เรียนที่เชียงใหม่ด้วยกันแล้วมาหางานอยู่ที่นี้ เพื่อนเราคนนี้สืบเนื่องมาจากเค้าเป็นคน กทม พ่อแม่เค้าย้ายงานมาทำเชียงใหม่ค่ะ เค้าเลยมาเรียนโรงเรียนดาราวิทยาลัยที่เดียวกับเราตอน ม.2 เลยสนิทกันเลยมา แล้วพ่อแม่ก็ต้องย้ายกลับค่ะ เค้าเลยได้เรียนเชียงใหม่ แค่สี่ปี แต่เราก็ติดต่อกันตลอดเลยค่ะ พอดีครอบครัวมีบ้านอยู่นนท์รอซ่อมทำสีใหม่ ตอนแรกเราไปอยู่บ้านเพื่อนก่อนค่ะ แล้วตอนนี้เราย้ายมาอยู่บ้านที่นนท์แล้วด้วยความกลัวที่ต้องอยู่คนเดียว เลยชวนปลามาอยู่ด้วยเพื่อนเราชื่อปลาค่ะ ปลาอยากอิสระเหมือนกันค่ะ เลยขอแม่มาอยู่กะเรา เราก็ซื้กับครอครัวเค้าอยู่แล้วค่ะ เลยไม่มีปัญหา แล้วตอนนี้ก็มีสมาชิกใหม่ค่ะ แตงไทย เพื่อนของเพื่อนอีกทีค่ะ พอรู้จักแล้วสนิทกันเร็วมากๆ เลยค่ะ ชวนมาอยู่ด้วย แตงไทยเป็นสาวประเภทสองที่สวยมากค่ะ ผ่านการประกวดได้รางวัลหลายเวที แตงไทยนิสัยดีค่ะ ตอนนี้เราเลยอยู่ด้วยกันสามคน สนุกดีค่ะ อิสระมากเลยค่ะ บ้านที่เราอยู่นนท์ เนื่องจาก ปลาไม่ค่อยออกไปเที่ยวไหนอยู่บ้านหล่อนไม่รู้ทางใน กทม เลยค่ะ อยู่แต่โซนที่บ้านหล่อนอยู่เท่านั้น แตงไทยเนื่องจากเป็นคนเหนือเหมือนกันค่ะ เป็นจังหวัดตากมาโตมราสุโทยมาเรียนนาฎศิลปจนโต เพิ่งมาอยู่ กทม ได้งานเลยไม่รู้ทางเหมือนกัน ที่นี้ต้องพึ่งแผนที่แล้วค่ะ แผนที่เราเยิ่นมากเลยค่ะ เนื่องจากดูทุกวัน เดียวเริ่มรู้ทางค่ะ ตอนแรกหลงค่ะ ขับผิดเลนโดนตำรวจจับก็มี สนุกดีค่ะ ตอนนี้เริ่มรู้ทางแล้วค่ะ ไปจตุจักรได้แล้วเพราะเราชอบไปดูหมาแมว บางทีไปหาที่กินกันค่ะ ที่ไหนอร่อยไปประลองหมด ไปเมเจอร์รัชโยธินได้ เดอะมอลล์บางกะปิถูกแล้ว ได้ดอนเมืองก็พอไปได้ สนุกดีค่ะ ตอนนี้มีเพื่อนเยอะมากๆ เลย เพื่อนต่างสงสัยว่าอยู่เชียงใหม่ก็ดีอยู่แล้ว มาอยู่ที่นี้ทำไม พวกเค้ายังอยากไปอยู่เชียงใหม่เลยใหม่เงียบสงบ ธรรมชาติ อยู่ กทม ลำบากอย่างงั้นอย่างงี้ อ่ะนะ คนเราอยากเปลี่ยนชีวิตบางเนอะ ให้มันมีรสชาติบ้าง เมื่อถึงจุดอิ่มตัวก็จะกลับไปอยู่บ้านค่ะ ตอนนี้คิดถึงน้องหมูมิว กะเชอร์รี่มากๆ เลย เราโทรกลับบ้านไป " แม่เชอร์รี่กะมิวเป็นไงบ้าง " แม่บอกว่า คิดถึงหมากะแมวไม่คิดถึงแม่เลยนะ (อ่ะนะ มีน้อยใจ) ก็คิดถึงทุกคนเหละจ้า ตอนเด็กเจเน่ใฝ่ฝันอยากมาเที่ยวใน กทม มาก ๆ เลย ได้มาครั้งแรกตื่นเต้นมากๆ เลย ก็เด็กดอยอ่ะเนอะเพิ่งลงดอยมาก็ยังเงี้ยเหละค่ะ ตอนนี้ได้มาอยู่แล้วค่ะ ก็ดีค่ะแปลกดี วุ่นวายดี รถติดดี ได้เจอดาราหลายคนด้วยเหละ (เฮ้อ บ้านนอกจริง ๆ เลยเรา ) เริ่มต้นต่อไปกะชีวิตใหม่ค่ะ สู้ ๆๆ ต่อไปค่ะ ขอให้เธอคนนั้นของฉัน โชคดีค่ะ สามสาวค่ะ (เราถ่ายใกล้เต็มจอเลยค่ะ) เพื่อนปลา แตงไทยสาวสวย   Create Date : 20 ตุลาคม 2551     Last Update : 5 สิงหาคม 2552 0:46:53 น. Counter : 254 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• close2heaven
• จอมยุทธกระบี่หัก
• Skydiary
• Kai-Au
• mesoluckie
• alwaysfluke
• onceupon
• ich habe kein Geld
• nattawara
• มิสเตอร์ฮอง
• หนีแม่มาอาร์ซีเอ
• yyswim
• รวิษฎา
• ป้ามด
• J-Nap
• เสียงซึง
• gw
• mamchan
• kanhompung
• alei
• k.j
• Cafe'_latte
• เก้าทัพ
• wisdom of social
• crazyrabbit
• tunebabe
• alekay
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com