อาจารย์เฒ่าเล่าว่า..ขึ้นชื่อว่าคนแล้ว มีแต่เรื่องยุ่ง ที่ยุ่งเพราะมันมี "ปัญหา" ที่มีปัญหาก็เพราะมันมี "ตัณหา" คนศึกษาธรรมะมักไม่ค่อยมีปัญหา แต่บ่อยครั้งต้องคอยเข้าไปแก้ปัญหาให้ผู้อื่น จึงต้องมี "สัมมาทิฐิ" ความเห็นชอบเป็นตัวนำ คือ "หาสาเหตุให้พบก่อน" แล้วจึงค่อยแก้ ไม่เช่นนั้นบางทียิ่งแก้มันจะยิ่งยุ่งไปกันใหญ่ เลยต้องไปพึ่งผีสางเทวดา เจ้าพ่อเจ้าแม่ ทำพิธีแก้กันวุ่นวายเสียเงินทองโดยใช่เหตุ ถูกหลอกลวงก็เยอะแยะ..แย่ (ซวย) ซ้ำสอง !

คนที่มีปัญหากลุ้มใจคิดไม่ตกจะกินยาตาย ผูกคอตาย เป็นเพราะ "ขาดสติ" อารมณ์จึงครอบงำจิตใจให้คิดผิด ต้องแก้ด้วย "พุทธวิธี" เป็นอันดับแรกก็คือการ "เรียกสติ" กลับคืนมาก่อน เมื่อเริ่มมีสติมันจึงจะคุยกันรู้เรื่องหาสาเหตุได้ถูก จึงแก้ตกได้

"พุทธวิธี" สำหรับพระในนิกายเซ็นหรือเต๋ามัก "เรียกสติ" ลูกศิษย์ที่นั่งเหม่อตามอารมณ์ด้วยการตบหลัง ตบขาแรงๆ ให้สะดุ้งตื่นจากอารมณ์..สติก็โผล่! คนอกหักบ่นเพ้อร่ำไรในความรักที่มีต่อคนรักมากมาย อาจเรียกสติด้วยการถามย้อนถาม เช่น ..เธอรักและทำดีกับเขามากใช่ไหม? (..ใช่..) เธอคบเขา 5-6 ปีใช่ไหม? (..ใช่..) แล้วเธอคบพ่อแม่ของเธอมายี่สิบกว่าปีแล้ว..เคยรักและทำดีขนาดนี้ให้ท่านบ้างหรือยังล่ะ?(..งง..) สติเริ่มโผล่..ก็เปลี่ยนเรื่อง..ชวนคุยเรื่องพ่อแม่ซะเลย..อย่างคนจะกินยาตาย ถ้าเราพอมองหรือเดาออก เราก็แกล้งชวนคุยถกปัญหาว่า จะฆ่าตัวตายด้วยวิธีไหนดี..วิธีนี้ทรมานยังไง..ตายแล้ววิญญาณจะไปเจออะไรต่อ..เจอผี..พญายมหรือยมฑูต? ก็ว่าไปเรื่อยๆ..เดี๋ยวเขาจะเริ่มมองว่าเราบ้า..นี่เขาเริ่มมีสติแล้ว ! บางคนคิดมาก..บ่นว่าคิดไม่ตก..ๆ..ๆ เราอาจแหย่เล่นๆว่า.."ผม(กู) ว่า..คุณ(มึง) คิดจนตกเหวเลยไปแล้วล่ะ(ว่ะ)!" แล้วเขาอาจจะย้อนด่ากลับมาว่า "กวน.." ...ก็ลองๆ ดูจะช่วยคนบางทีก็ต้องยอมถูกด่าหน่อยถือซะว่าสร้างบารมี..สนุกดี..พอสติมาแล้วก็คุยหาสาเหตุและทางแก้ไขกันต่อไปน่ะ ...