• บนเส้นทาง ที่ไม่รู้จะสิ้นสุดตรงไหน ^^
• บางทีมันก้อเจ็บปวดมาก,, เกินกว่าที่จะแกล้งทำเป็นว่า ไม่รู้สึกอะไร ~(
• :) น่าอ่านจริง-จริงนะ,,,, O_O"
• อีกนานไหมกว่าใจจะยอมรับว่า รักดี-ดี ยังคงมีอยู่
• น่ารักมากกกก^^

“Don’t” Word and Life Don't wait for a smile, to be nice. อย่ารอคอยให้ได้รับรอยยิ้ม แล้วจึงทำดี Don't wait to be loved, to love. อย่ารอคอยให้มีคนรัก แล้วจึงมอบความรักให้ผู้อื่น Don't wait to be lonely, to recognize the value of a friend. อย่ารอคอยจนกลายเป็นคนโดดเดี่ยว แล้วจึงเห็นคุณค่าของเพื่อน Don't wait for the best job, to begin to work. อย่ารอคอยให้ได้งานที่ดีที่สุด แล้วจึงเริ่มทำงาน Don't wait to have a lot, to share a bit. อย่ารอคอยให้มีมากๆ แล้วจึงเริ่มแบ่งปันเพียงน้อยนิด Don't wait for the fall, to remember the advice. อย่ารอคอยจนพบความล้มเหลว แล้วจึงจดจำคำแนะนำของผู้อื่น Don't wait for pair, to believe in prayer. อย่ารอคอยจนพบเนื้อคู่ แล้วจึงเชื่อในคำอธิษฐาน Don't wait to have time, to be able to serve. อย่ารอคอยให้มีเวลา แล้วจึงทำประโยชน์ Don't wait for anybody else pain, to ask for apologies.... neither seperation to make it up. อย่ารอคอยให้คนอื่นเจ็บปวดเสียก่อนแล้วจึงขอโทษหรือต้องเลิกคบกันก่อน แล้วจึงหวนมาคืนดี Don't wait.......Because you don't know how long it will takes. อย่ารอคอย.... เพราะคุณไม่รู้ว่ามันจะต้องใช้เวลานานเท่าใด   Create Date : 17 พฤษภาคม 2553     Last Update : 17 พฤษภาคม 2553 14:32:38 น. Counter : 278 Pageviews.   0 comment Share Tweet

เวลากับความรัก กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเกาะแห่งหนึ่งซึ่งรวบรวมความรู้สึกทั้งหมดอาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งความสุข ความเศร้า ความรู้และอื่นๆ รวมทั้งความรัก วันหนึ่งความรู้ก็ได้บอกกับทุกคนว่า เกาะที่ทุกคนนั้นอาศัยอยู่กันมานานกำลังจะจมลงใต้ผืนน้ำ ให้ทุกคนเตรียมเรือเพื่อที่จะหนีออกจากเกาะ ทุกคนจึงรีบตัดสินใจเตรียมเรือกันทันที แต่มีเพียง ความรักเท่านั้นที่ตัดสินใจอยู่บนเกาะ ความรักต้องการที่จะอยู่จนกระทั่งวินาทีสุดท้าย เมื่อเกาะกำลังจะจมลงน้ำ ความรักก็เริ่มรักชีวิตตัวเองขึ้นจึงตัดสินใจขอความช่วยเหลือ ความรวย แล่นเรือผ่านได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากความรัก จึงตอบไปว่า "ไม่ได้หรอกฉันรับเธอไม่ได้ เพราะเรือฉันน่ะ เต็มไปด้วยทองและเงินแล้วมันไม่มีที่ให้คุณ" ความรักจึงตัดสินใจขอร้องความเห็นแก่ตัวซึ่งผ่านมาเหมือนกันด้วยเรือลำงาม " ความเห็นแก่ตัวช่วยฉันด้วย" "ฉันช่วยคุณไม่ได้หรอก ความรักคุณน่ะเปียก อาจจะทำให้เรือฉันเปียกด้วย" ความเศร้าได้พายเรือผ่านมา ความรักก็ได้เอ่ยขอความช่วยเหลืออีก ความเศร้าตอบว่า "โอ้ความรักฉันกำลังเศร้ามากเลย ฉันต้องการอยู่คนเดียว ขอโทษนะ" ความสุขได้ผ่านความรักไปเหมือนกัน แต่เขาไม่ได้ยินแม้เสียงร้องเรียกขอความช่วยเหลือของความรัก เพราะมัวแต่กำลังมีความสุข ทันใดนั้นมีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา " มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง" เสียงนั้นเป็นของคนแก่คนหนึ่ง ความรักรู้สึกขอบคุณและดีใจเป็นอย่างมาก เมื่อพวกเขามาถึงแผ่นดินที่แห้ง คนแก่ก็จากไปตามทางของเขา ความรักนึกขึ้นมาได้ว่าลืมถามชื่อคนแก่คนนั้นความรักจึงถามความรู้จนเจอและได้สอบถาม " ความรู้ ใครเหรอที่เป็นคนช่วยฉัน" ความรู้ตอบว่า "เวลาไงหล่ะ" ความรัก "แต่ทำไมเวลาจึงช่วยฉันล่ะ ?" ความรู้ยิ้มในความรอบรู้ของตัวเอง แล้วตอบความตอบความรักว่า ก็เพราะว่า มีเพียงเวลาเท่านั้นที่เข้าใจว่าความรักยิ่งใหญ่ แค่ใหน Free TextEditor   Create Date : 03 พฤษภาคม 2553     Last Update : 3 พฤษภาคม 2553 4:46:14 น. Counter : 218 Pageviews.   2 comment Share Tweet

• =p o o k p u i=
• DConan1597
• ขุนพลน้อยโค่วจง
• Paradijs
• thattron
• auntymod
• นนนี่มาแล้ว
• puy_naka63
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com