ความสุขง่าย ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต บางคนมีความสุขกับการเดินห้าง ตากแอร์ ซื้อของแพง ๆ กินอาหารหรู หรือออกกำลังกายในยิมที่เต็มไปด้วยเก้งกวาง แต่เรากับมีความสุขกับงานบ้านอย่างการซักผ้า บางคนบางว่าเป็นงานบ้านที่แสนจะบัดซบสิ้นดี แม้สมัยนี้จะมีเครื่องซักผ้ามาทุนแรง แต่เรากลับมีความสุขเหลือเเกิน วันไหนอารมณ์ไม่ดี หรืออยู่ในภาวะจิตตก ถ้าได้ซักผ้า โลกจะสดใสขึ้นมาทันที ทุกครั้งที่ซักผ้าเราจะตัวเปียก เกือบจะเปียกไปทั้งตัว ช่วงนี้แหละที่เราเริ่มมีความสุข มันเหมือนชดเชยกับการที่กระโดดโหยงเหยงกลางสายฝนไม่ได้ ทั้งที่อยากทำใจจะขาด ไม่ใช่เป็นโรคกลัวน้ำ แต่เราดันทะลึ่งกลัวฟ้าผ่าแบบขี้หดตดหาย และเราจะมีความสุขแบบสุดยอดตอนที่ตากผ้าเสร็จ เราเลือกที่จะซักผ้าตอนบ่าย กะเวลาให้ซักเสร็จประมาณสี่โมงเย็น ไม่ใช่เพราะตื่นสาย อย่างที่ใคร ๆ เข้าใจ แต่ช่วงบ่ายแก่ ๆ แบบนี้จะมีลมอ่อน ๆ พัดอยู่ตลอดเวลา ผ้าหอม ๆ โดนลมพัด กลิ่นน้ำยาปรับผ้านุ่มจะลอยฟุ้งไปทั่ว โอ๊ยยยย มีความสุขจัง ความสุขสามอย่างที่ทำให้ชีวิตเราชื่นมื่นนอกจากเพื่อนบ้า ๆ ที่ยังเกาะกลุ่มกันแน่นตั้งแต่สมัยมหาลัย มีอยู่สามอย่าง 1.อาหารอร่อย ๆ ไม่ต้องขึ้นเหลาก็ได้ หาบเร่แผงลอย ร้านอาม่าที่ใส่ใจลงไปในอาหารนี่แหละที่ปลื้มมาก 2.ทะเล ทะเล้ ทะเล แค่ได้เดินเท้าเปล่าบนทราย นอนอ่านหนังสือดมกลิ่นเกลือทะเล โมจิโต้หรือจินโทนิคเย็น ๆ แก้วใหญ่ ๆ จะมีสุขไหนมาเทียบ 3.โลกนี้คงโหดร้ายมาก ถ้าเราโดนสั่งห้ามไม่ให้ซักผ้าเอง ปล. มีหลักฐานยืนยัน ว่าชอบซักผ้ามาตั้งแต่เด็ก   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 22:32:55 น. Counter : 492 Pageviews.   5 comment Share Tweet

เติมพลัง สู้เพื่อแม่ เดินเล่นชิล ๆ ดันไปจ๊ะเอ๋กับร้านกาแฟเก๋ไก๋ ร่มรื่น น่ารัก เค้กอร่อย ราคาถูกมาก ที่สำคัญอยู่ติดกับโรงพยาบาลเลย (โรงพยาบาลสกลนคร) เหนื่อย ๆ ท้อ ๆ มานั่งชาร์จแบตซักแป๊บคงช่วยได้เยอะ เค้กมะพร้าวชิ้นละ 25 บาท อร่อยล้ำ ละลายในปาก กาแฟลาเต้ รสหวานกลมกล่อมกำลังดี ซื้อเค้กมะพร้าวใส่กล่องมาฝากแม่อีกสองชิ้น สิริรวมจ่ายไป 115 บาท รสชาติกับราคา ทำไมมันแปรผันกันขนาดนี้ อร่อย และ ถูก นู๋ช้อบ ชอบ แถมบรรยากาศดีมากมาย ร้านมีแอร์ แต่เปิดหน้าต่าง ลมโกรก เจ้าของร้านเป็นหมอ คลินิคติดกับร้านกาแฟเลย คลินิคร่มรื่นพอ ๆ กับร้านกาแฟเลย สุดยอดมาก... แบบว่าแทบแยกไม่ออกว่าอันไหนคลินิค อันไหนร้านกาแฟ กำลังใจล้นเปี่ยม แม่จ๋า สู้ ๆ   Create Date : 08 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 8 กุมภาพันธ์ 2553 22:18:40 น. Counter : 606 Pageviews.   1 comment Share Tweet

ชมรมผู้มาเยี่ยมคนป่วย นี่คือคนป่วย และคนมาเยี่ยม และที่นี่คือโรงพยาบาล สองคนขวาบนกำลังกินรีเจนซี่ มุมซ้ายบนเล่นป๊อกเด้ง และกินลีโอที่เหลือจากวันก่อน มุมขวาล่าง กำลังทำงานหัตถกรรมชุมชน ส่วนมุมซ้ายล่าง พก DVD เรื่องแหยม (แผ่นซูม) มาดู ตรงกลางภาพ คือคนป่วยที่โดนหมอสั่งห้ามขยับตัว ต้องนอนนิ่งเป็นขอนไม้ 1 เดือน ย้ำอีกครั้งในภาพประกอบไปด้วย โรงพยาบาล คนป่วย ญาติที่มาเยี่ยม หลักฐานทั้งหมด พร้อมโยนลงใต้เตียงถ้ามีหมอหรือพยาบาลเดินเข้าห้อง ปล. แม่เซ่นพยาบาลเวร โดยการให้จัดกระเช้าผลไม้(น้ำเข้าล้วน ๆ องุ่นไร้เมล็ด เชอร์รี่ กีวี่ ส้มซันควิก เป็นต้น) แล้วนำไปถวาย   Create Date : 07 กุมภาพันธ์ 2553     Last Update : 7 กุมภาพันธ์ 2553 11:57:12 น. Counter : 1016 Pageviews.   3 comment Share Tweet

กิจวัตรเพื่อแม่ อุตส่าห์เตี๊ยมว่าจะแอบถ่าย ให้ทำหน้าน่าสงสาร จะเรียกน้ำตาจากแฟนคลับซะหน่อย อืม แอคสุดท้ายนี่น่าสงสารจน น้ำตาไหลซะอาบแก้มเลยทีเดียวเชียว ปล. งานหลักตอนเช้าคือนั่งปอกผลไม้ มันเยอะจนอยากจะเอาไปให้แม่บ้านตำบลแปรรูปเป็นสินค้าส่งออก นี่ยังไม่รวมกับการที่ต้องช่วยแม่ทำธุระส่วนตัวทั้งหนักเบา (บนเตียงนั่นแหละครับ) เพราะไม่ามารถลุกหรือขยับได้มาก พยาบาลมาทำให้ แม่ไม่ร้องซักคำ แต่เห็นกัดปาก น้ำตาเล็ด คงเจ็บมาก ก็เข้าใจพยาบาลนะ แม่เราก็แค่คนไข้อีกคนหนึ่ง แถมแม่ก็เกรงใจ ไม่ยอมบอกว่าเจ็บ กลัวเค้าจะไม่ช่วยอีกทั้งที่เป็นหน้าที่ เราเลยทำให้เองดีกว่า ทีนี้แหละ แม่ทั้งโอด ทั้งโอย เราเลยรู้ว่าแม่เจ็บมาก ไม่ได้แค่เจ็บธรรมดา   Create Date : 21 มกราคม 2553     Last Update : 21 มกราคม 2553 13:36:20 น. Counter : 392 Pageviews.   3 comment Share Tweet

แม่จ๋า แม่จ๋า รักแม่จริง รักแม่จัง แม่เป็นคนย้ำคิดย้ำทำ วิตกจริต ชอบพูดย้ำเรื่องเดิม ๆ แถมตีตนไปก่อนไข้เป็นที่หนึ่ง ส่วนลูกเป็นคนตรง ๆ ขี้รำคาญ และไม่ชอบรับฟังเรื่องเดิมซ้ำไปซ้ำมา แถมความอดทนยังต่ำมาก ทุกครั้งที่แม่บ่นว่า "เจ็บ" หรือมีคำว่า "ปวด" หลุดออกมาจากปากแม่จะพูดซ้ำ ๆ จนเราท้อใจ แต่คราวนี้ไม่ใช่เพราะรำคาญที่ต้องทนฟังอะไรซ้ำ ๆ หรือเพราะมันเกินขีดความอดทนที่มีอยู่ต่ำเตี้ยเรี่ยติดดิน แต่ทุกครั้งที่ได้ยินสองคำที่ว่า มันเหมือนจี้ใจดำเราอย่างแรง เข้าใจว่าแม่ปวดกาย แต่ลูกฟังแล้วปวดใจเหลือเกิน น้ำตาแทบจะไหลทุกครั้งที่ต้องช่วยแม่พลิกตัว ต้องใช้ทุกแรงที่มีช่วยกลั้นไว้ ไม่อยากให้แม่เห็น เพราะตั้งแต่เด็กถ้าไม่มีไฟดับและฝนตกหนักฝ่าผ่ารุนแรง เราแทบไม่เคยร้องไห้เลย ถ้าร้องไห้ออกมา แม่คงรู้นี่มันสุด ๆ สำหรับเราแล้ว ความจริงก็คือมันสุด ๆ แล้วจริง ๆ ไม่ได้สุด ๆ เพราะทนไม่ไหวหรือรู้สึกลำบากที่ต้องดูแลแม่เป็นเดือน แต่มันปวดใจทุกครั้งที่เรารู้ว่าแม่กำลังเจ็บ เราอยากจะแบ่งเอาความเจ็บมาไว้ที่ตัวเราบ้างซักนิดก็ยังดี แม่ต้องนอนโรงพยาบาลเป็นเดือน โดยที่ไม่สามารถขยับตัวได้ แถมหลังจากนั้น ยังต้องใส่เกราะดามหลังอีกสามเดือน แถมไม่รู้ว่าจะเดินได้เหมือนเดิมหรือเปล่า ให้ตายเหอะ นี่มันข้อสอบปริญญาเอกชัด ๆ ทั้งที่เราพื้นฐานแค่ป.4 เท่านั้นเอง สู้โว้ย !   Create Date : 20 มกราคม 2553     Last Update : 21 มกราคม 2553 13:49:30 น. Counter : 475 Pageviews.   1 comment Share Tweet

• Group ตัวอย่าง

• happytk
• standinsideyourlove
• Webmaster - BlogGang

• BlogGang.com