แค่ 2 ขวบกว่า...ยังขนาดนี้ แล้ว 3 ขวบจะขนาดไหนเนี่ย!!
น้องริวเด็กดีอายุ 2 ขวบ 8 เดือน คิดมาก รู้มาก และพูดมากซะมัด วันนี้เกิดอาการขี้โกงนิดหน่อยพ่อแม่กลับมาบ้านซื้อนมนกฮูกมาฝาก2ลัง ดีใจแทบแย่ นึกว่าพ่อแม่ซื้อของขวัญอะไรมาให้ แกะกล่องดูเป็นนมนกฮูกก็เกิดอาการ งงนิดหน่อย คุณตาบอกวันนี้ไม่ยอมกินนมให้นมกินไปเลยเจ้าริวก็อยากจะกินแต่ .... ริวจะขึ้นไปกินนมข้างบน!แม่ " กินข้างล่างเนี่ยแหล่ะ"ริว "ริวจะขึ้นไปกินนมข้างบน!" น้ำเสียงเด็ดขาดม๊ากแม่ "กินข้างล่างก็ได้ลูกมันก็เหมือนกันนั่ยแหล่ะ"ริว "ริวจะขึ้นไปกินนมข้างบน!" น้ำเสียงเด็ดขาดกว่าเดิมคุณตา "ไปกินกัยตามั๊ยตาพาไปกิน"ริว "ริวจะขึ้นไปกินนมข้างบน กับแม่เดี๋ยวนี้เลย!" น้ำเสียงยังเด็ดขาดอยู่ เอาไงหล่ะทีนี้งานเข้าล่ะซิ เอาพี่ฮูกมาช่วยกล่อมดีกว่า แม่เลยแกล้งเอานมนกฮูกมาแนบหู แล้วแกล้งบอกว่าแม่ "พี่ฮูกเค้าบอกว่าให้ริวกินข้างล่างเนี่ยแหล่ะ คุณแม่จะได้กินข้าวด้วน คุณแม่เค้าหิว"ริว "ริวจะกินข้างบน"แม่ " พี่ฮูกมีรางวัลมาให้ด้วยนะถ้ากินหมดกล่องน่ะ แต่ถ้าไปกินข้างบนพี่ฮูกเดินขึ้นไปไม่ไหวนะ ไปไม่ถูก งั้นริวคงอดได้ของรางวัลแล้วหละ"เจ้าตัวแสบเห็นแม่เล่นมุก เอามั้งในทันที เอากล่องนมมาแนบหูริว" พี่ฮูกเค้าบอกริวว่า ริวขึ้นไปกินนมข้างบนได้ เดี๋ยวพี่ฮุกเดินตามไปข้างบนเอง"@$^&%%$# แม่อึ้งเลย พูดไม่ออก ไม่คิดว่าเด็กยังไม่ 3 ขวบ จะเล่นมุกเป็น คุณตายืนขำ 2 คนแม่ลูกทำไรกัน แต่แม่ยังไม่ละความพยาม แม่ " ริวมาดูนี่ซิ พี่ฮูกเค้าขาสั้นนะ ขาสั้นแค่นี่ขึ้นบันใดไม่ไหวหรอก กินข้างล่างเนอะ"ริวก็มีความพยามยามเหมือนกัน ริวทำเป็นคุยกะพี่ฮูกริว" ริวไปกินนมข้างบนได้ไปกับแม่ เดี๋ยวพี่ฮูกกระดึ๊บ กระดึ๊บขึ้นบันไดเอาของขวัญไปให้ริวได้"แม่ก็งง ไรว๊า มีกระดึ๊บๆ ขึ้นบันได้ด้วยอ่ะ แม่" ริวว่าพี่ฮุกเค้าจะกระดึ๊บไปได้ไงอ่ะครับ ขาสั้นกระจุ๊กรุดอ่ะ ขาสั้นแค่นี่แม่ว่าขึ้นไม่ไหวหรอกเนอะ ต้องตกบันใดแน่เลย น่าสงสารเนอะ"ริว " งั้นเดี๋ยวริวคุยกับพี่ฮูกก่อน" "พี่ฮูกเค้าบอกว่าริวกินนมข้างล่างก็ได้ แต่ให้แม่ไปเอารางวัลมาให้ริวมาดูก่อน!"ต่อรองอ่ะ ... ตัวแค่เนี่ยนะ !... ในที่สุดพบกันคนละครึ่งทางลูกกินนมข้างล่าง ดูดไปก่อนครึ่งกล่อง แม่ไปเอาของแถมจากนมในรถ แม่มาถึงลูกกินนมหมดกล่อง เล่นของเล่นกันต่อพยามยามอยู่ตั้นน๊าน ติ่งต๊องไปก็ตั้งเยอะ รู้งี้พาขึ้นไปกินข้างบน 5 นาทีก็หมดกล่องละ เฮ้อ...กว่าจะได้กินข้าว 2 ทุ่ม หิวชะมัด ....กินไปนึกไป ถ้าริวโตกว่านี้จะเอามุกไหนมาเล่นกะริวหล่ะเนี่ยคงพูดความจริงไม่หลอกล่อ ใช้เหตุผลเป็นหลัก แต่! จะยอมฟังเหตุผลหรือป่าวก็ไม่รู้
จิตนาการอยู่คับ
คืนวันนั้นนอนคุยเรื่องที่เราไปเที่ยวเกาะช้างกันมา ไปมาตั้งแต่ปลายเดือนพ.ค. น้องริวก็ยังอยากฟังเรื่องที่ริวไปเท่ยวกันอยู่ให้แม่เล่าให้ฟังหลายครั้ง ฟังซะจนไม่หลับไม่นอน 4 ทุ่มกว่ายังลืมตาแป๋ว แม่ทนไม่ไหว ไม่นอนซักที ต้องขอถามให้หายข้องใจ "ริวครับดึกแล้วทำไมยังไม่นอนหลับอีกหล่ะลูก"" อ๋อ ริวไม่ง่วงคับ ริวนอนไม่หลับ""อ้าวทำไมถึงนอนไม่หลับหล่ะ เพราะริวยังไม่ได้หลับตาหรือเปล่า ถึงได้นอนไม่หลับน่ะ หลับตาซิลูก"--- ยังคงลืมตาแป๋ว ---- "หลับตาซิลูก ทำไมไม่หลับ""อ๋อ ก็ริวจินตนาการอยู่คับ"หา!! ใช้คำว่าจิตนาการเลยหรอ ??? ขนาดนั้นเลยหรอ ??? จำมาจากบาร์นี่ย์แน่เลย ในเพลง ที่มีเนื้อร้องว่า "... ท่องเที่ยวไปตามจินตนาการ ไปเถอะนะเราไปด้วยกัน ... " เพราะริวเคยถามตอนดู CDแต่นั่นมันก็นานมากแล้วนะ 3 เดือนกว่าแล้วอ่ะ ตอนนั้นริวถามว่า" แม่คับจินตนาการมันคืออะไรคับ"แม่ก็อธิบายไป เออ ... ริว get ด้วยอ่ะ แหม!! มันหน้าหมั่นใส้จริงๆ ริวนินไม่หลับ จินตนาการอยู่