BlogGang.com : : ด้วยรักและผูกพัน

ลูกพอร์ช ดช. pre-school (2Y – 2Y6M)

ตั้งแต่เธอก้าวสู่วัย 2 ขวบ ถึง 2 ขวบครึ่ง พัฒนาการด้านการพูด ด้านการใช้ความคิดของเธอโตแบบก้าวกระโดดมาก เธอรู้เรื่องขึ้นมาก เธอจำได้นานขึ้น เธอพูดเยอะขึ้น เธอมีจินตนาการสูงขึ้น เธอมีลูกล่อลูกชนมากขึ้น เธอ demanding มากขึ้น 555 และที่สำคัญเธอน่ารักมากขึ้น

น่ารักยามหลับ

น่ารักยามตื่น

พัฒนาการด้านการพูด
จาก 2 ขวบ.. เธอพูดได้เป็นประโยคสั้นๆ เช่น “อยู่หน่าย” “อยู่นี่ไอ” “หญ่ายๆ” “หมดแย้ว” จน 2.6 ขวบ.. ประโยคเธอเริ่มยาวขึ้นๆ เริ่มสื่อสารได้เหมือนเด็กโตมากขึ้น และที่สำคัญรู้จักฟ้อง 5555

เธอรู้จักถาม: “มะม๊าทำอาราย” “ปะป๊าอยู่หน๋าย” “ตี่ตี๋เป็นอาราย” เด๋วนี้เวลามะม๊าเฟสไทม์คุยกะปะป๊า เธอจะเข้ามามีส่วนร่วมด้วยตลอด "ปะป๊าทำอาราย" "ปะป๊ากลับบ้านได้แย้ว" 555 มีคนทำหน้าที่แทน ชอบๆ

เธอรู้จักบอกสิ่งที่ตัวเองต้องการ: “อันนี้ใส่แล้วเจ็บ อันนี้ม่ายเจ็บ” “อ่านนี้เอา อ่านนี้ไม่เอา อ่านนี้รัก อ่านนี้ไม่รัก อ่านนี้ชอบ อ่านนี้ไม่ชอบ อ่านนี้ฉวย อ่านนี้ไม่ฉวย"

เธอรู้จักฟ้อง: “อเล็กซี่แกล้ง” หรือ ตอนมะม๊าสระผมเธอ เธอเข้าไปฟ้องปะป๊า ว่า “มะม๊า” แล้วก็ทำท่าขยี้หัว 555

เธอรู้จักพูดเอาใจ: “รักอากง รักอาม่า รักทุกคนเลย”

เธอเริ่มมีประโยคแปลกๆ (จากการจำสิ่งที่เราพูด) เช่น ครูถามเธอว่า “ทำไมมะม๊ายังไม่มารับ” เธอตอบว่า “รถติดมาก”

บอสประจำบ้าน
ตั้งแต่เธอสื่อสารกับเราได้ ดูเหมือนเธอจะภาคภูมิใจ และชอบที่จะออกคำสั่งมาก “มะม๊า No” “มะม๊า come on” “มะม๊าไม่พูด” เวลาที่เธอจะออกคำสั่ง แล้วเราทำตามนะ เธอจะหัวเราะชอบใจใหญ่ ประมาณว่า Everything is in my control 555

Photo with Boss

วัยปฎิเสธ
ตอนนี้บอกอะไรเธอนะ เธอจะ “NO” ไว้ก่อน คำว่า “No” ของเธอเหมือนเป็นคำตอบรับ ประมาณคำว่า “คับ” อ่ะ

ช่างซักช่างถาม
นอกจากคำว่า “NO” แล้ว อีกคำ (ประโยค) ยอดฮิตของเธอตอนนี้คือ “อ่านนี้อาราย” (อันนี้คืออะไร) เรียกว่าขับรถไปส่งเธอที่เนอสทุกเช้าเนี่ย เธอถามทุกชิ้นส่วนในรถหมดแล้ว ทั้งคอนโซล, พวงมาลัย, เกียร์ ฯลฯ แล้วเวลาเธอถาม เธอจำคำตอบได้นะจ๊ะ ถ้าครั้งต่อไปตอบไม่ตรงกับครั้งที่แล้ว เธอจะถามซ้ำจนกว่าจะได้คำตอบเดิม

พัฒนาการด้านความจำ
จาก 2 ขวบ จน 2.6 ขวบ.. ความจำเธอยาวขึ้นจากวัน..เป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์..เป็นเดือน

เธอ..จำสิ่งที่เราเคยบอกเคยทำ
เราถาม “ปะป๊า อยู่ไหน”
เธอทำหน้าคิด แล้วตอบ “ปะป๊า มอเตอร์ไซค์ บื้นๆ” (คือมะม๊าเคยบอกเธอไงว่าปะป๊าเวลาเธอถาม)
เราถาม “ตี่ตี๋ มีขี้มูกต้องทำไง”
เธอตอบ “ล้าง จา หมูก” (เธอจำได้ เวลาตี่ตี๋มีขี้มูก มะม๊าจะเรียกให้มาล้างจมูก)

เธอ..จำเหตุการณ์ต่างๆได้
ล่าสุดถามเธอว่าที่ฮ่องกงมีอะไร (ผ่านมา 4 เดือนแล้ว) เธอยังจำได้ว่าไปฮ่องกง ไปเจอมิกกี้เม้าส์ หญ่ายๆๆ เพียงแต่ระบบการจำอาจจะยังสับสนอยู่บ้าง เพราะหลังจากไปฮ่องกง เราพาเธอไปภูเก็ต (ดูช้างที่ภูเก็ตแฟนตาซีไง) เธอเลยมั่วไปว่าฮ่องกง “มีเอ้เล้เฟ่น หญ่ายๆ” (คือ เอิ่ม เอ้เฟ่นหญ่ายๆ อยู่ภูเก็ตลูก

)

สองเหตุการณ์ที่เธอเกิดอาการสับสนเล็กน้อย 555

เธอ..จำสิ่งที่เคยสอน
ตอนวันแม่ ครูสอนเธอว่า พอมะม๊ามา ให้เดินเข้าไปหา แล้วบอกให้มะม๊าหลับตา หลังจากนั้น ให้เอาดอกมะลิให้มะม๊า ตอนเย็นพอมะม๊าไปรับ เธอก็ทำอย่างที่เทรนมาจริงๆ น่ารักมากๆๆๆ

จำตัวเลข/จำตัวอักษรได้
อย่างที่เค้าว่า เด็กวัยนี้สมองกำลังเปิดรับการเรียนรู้ได้ดีจริงๆ
เธออ่าน one two three four five six seven eight nine ten ได้ (สามารถชี้ตัวเลขแล้วอ่านได้ถูกต้อง)
เธอสามารถบอกได้ว่า ตัวอักษรตัวนี้คืออะไร A-Z โดยการที่เราเขียนตัวอักษรสลับไปมาให้เธอ
เธอสามารถอ่านก.ไก่ ถึง ฮ.นกฮูกได้ (อันนี้มีมั่วไปบ้างตรงกลางๆ 55)
เธอเริ่มร้องเพลงที่ยาวขึ้นได้ เช่น เพลง 5 little monkeys (แม้บางช่วงจะร้องเป็นภาษาเธอเองอยู่บ้าง 555) รู้จักร้องท่อนฮุ๊ก + เต้น เพลง YMCA ได้
เธอจำตัวการ์ตูนต่างๆและเรียกชื่อได้อย่างถูกต้อง อย่างเรื่อง Cars เนี่ย มะม๊ายังแยกชื่อรถแต่ละคันไม่ออกเลย (ก็มันมีสี่ล้อคล้ายกันหมดนี่น่า ^^')แต่เธอสามารถเรียกชื่อของรถแต่ละคันได้อย่างถูกต้อง

พัฒนาการด้านจินตนาการ
เธอเอาหนังสือนิทานมาเปิดดู แล้วหันมาทำหน้าประหลาดๆให้มะม๊าดู พอมะม๊าหันไปดูในหนังสือเลยถึงบางอ้อว่าเธอเลียนแบบหน้าสิงโตในหนังสือ ทำให้มะม๊าดู 5555

พัฒนาการด้านการใช้ความคิด
ตอนนี้พวกบล็อกไม้ต่อ เป็นของเล่นโปรดเธอเลย รวมถึงเลโก้ตัวใหญ่ๆ เธอมีสมาธินั่งเล่นกับมันได้นานขึ้น เธอเริ่มชอบนั่งดูหนังกับพ่อเธอ เธอสามารถไปดูหนังกับพวกเราในโรงได้จนจบเรื่อง โดยไม่ส่งเสียงดัง ซุกซน หรืองอแงอะไรเลย

Your First Movie

รู้จักเลือกที่รักมักที่ชัง
ตอนนี้เวลาคุยกับเธอ รู้สึกเหมือนคุยกับเด็กอนุบาลแล้วอ่ะ เธอเริ่มมีความรู้สึกว่ารักเพื่อนคนนี้ มากกว่าเพื่อนคนนี้ เธอจะให้ขนมเพื่อนคนนี้ แต่ไม่ให้อีกคน

แม้เธอจะมีเลือกที่รักมักที่ชังกับเพื่อน แต่สิ่งหนึ่งที่เห็นได้ชัดเจนเลย คือเธอรักน้องมาก ทุกเช้าตื่นมาจะเดินไปดูน้อง พอสองคนเห็นหน้ากันก็จะเอาหน้าผากโป้งเหน่งทักทายกันแล้วก็หัวเราะ ก่อนนอนเธอก็ชอบจะเอาหน้าไปหอมน้องๆเธอก็ชอบจริง กี๊กกั๊กกันใหญ่สองคน (ใช่ซี๊ๆๆๆ มะม๊าเธอกลายเป็นอากาศไปเลย)

ภูมิใจที่พวกเธอรักกัน

เพียงแต่ยามหลับขอข่มบ้างไรบ้าง 555

รักหล่อ
เด๋วนี้ชุดมีเลือกนะ ถ้าใส่ชุดเชยๆประมาณลายๆดอกๆให้นี่ไม่เอานะ จะชอบใส่ชุดลาย cars ลายมิ๊กกี้เม้าส์ แถมใส่เสร็จมีไปยืนบิดซ้ายบิดขวาดูตัวเองในกระจกด้วยนะ

แต่งตัวเสร็จต้องมีมาตรวจความเรียบร้อยหน้ากระจก

พวก accessories นี่ชอบมาก

พัฒนาการด้านกล้ามเนื้อ
ช่วงนี้เธอชอบเล่นแรงๆ เล่นกระโดด เล่นปีนป่าย เรียกว่าเธอคงเพิ่งรู้ถึงศักยภาพของกล้ามเนื้อตัวเอง เธอเลยอัดพลังไปซะเต็มที่เลย ทั้งกระโดดลงจากเตียง ปีนขึ้นที่สูง สิ่งหนึ่งที่เธอยังเหมือนเดิมคือเป็นเด็กอึด เจ็บแค่ไหนไม่มีร้อง มีอยู่ทีนึง เธอพลาดหัวทิ่มลงมาจากเตียง เธอก็ยังไม่ร้องไห้เลย

เห็นเธอบ้าพลังช่วงนี้ มะม๊าเลยจับเธอมาช่วยงานบ้านซะเลย

ลูกมะม๊า
ขอบอกว่ายิ่งโตขึ้น เธอยิ่งติดมะม๊ามาก (ปลื้มมมมม

) อ่านในหนังสือเค้าว่าเด็กผู้ชายจะติดแม่จนถึงอายุ 6 ขวบ อ่านไปมะม๊าก็นอยด์ไป ก็อยากให้เธอติดมะม๊าไปตลอดเลยนี่น่า (ดราม่าได้อีกแม่เธอ 555)

รักกันๆ

กับปะป๊าก็รักนะคับ

นิสัยอื่นๆที่เห็นเพิ่มเติมขึ้นมาก็คือ เธอรู้จักงอน รู้จักทำท่าค้อน (เฮ้ยยย เจ้านี่มันลูกมะม๊าเจงๆ 555)

อาร์ตตัวพ่อ vs อาร์ตตัวแม่

ตอนเธอได้ 2 ขวบ 5 เดือน เราพาเธอไปแคสงานนมตราหมีมาด้วย ก่อนไปสารภาพว่ากลัวจะคอนโทรลเธอไม่อยู่ เพราะเธอลิงมาก ^^' จะยิ้มก็ต่อเมื่อเธออยากยิ้ม ถ้าจะบอกให้เธอยิ้มนั้น.. ฝันเลย ก่อนไป เราบิ๊วท์เธอก่อนว่าเราจะไปเจออะไร ไปทำอะไร พอไปถึง เจอพี่ที่เค้าจะมาวัดตัว เธอแหกปากใส่เลย บอกว่าจะกลับบ้านๆ 5555 ปะป๊ามะม๊าคิดในใจ "จบเลยงานนี้" แต่พอมาเธอเข้าไปแคส ปรากฎว่าเธอทำได้ดีกว่าที่คิดไว้เยอะเลย พี่เค้าให้เธอยิ้ม เธอก็ยิ้ม (แม้จะยิ้มแค่เสี้ยววินาที แล้วรีบไปเล่นต่อ 555) พี่เค้าให้เธอทำท่าเย้!! เธอก็ทำตาม เหลือเชื่ออ่ะ

แม้จะคอนโทรลเธอได้ไม่ถึง 100% แต่เธอก็ให้ความร่วมมือจนมะม๊าทึ่งในเธอมากเลย เก่งมาก..ลูกแม่

So proud of You

สุดท้าย..เดือนหน้า (ตค.) ลูกมะม๊าก็จะเข้ารร.อนุบาลแล้ว เวลาผ่านไปไวจริงๆ ยังรู้สึกว่าเธอเป็นเบ่บี๋ของมะม๊าอยู่เลย ^^' แอบดีใจที่เธอชอบรร.ที่เราเลือกให้ ตั้งแต่พาเธอไปดูรร.มา เธอพูดแต่ว่า "จะไปจันทร์เจ้าๆ"

เดือนหน้าขอต้อนรับนักเรียนอนุบาล ดช.ปิญชาน์ นะคับ

Create Date : 24 กันยายน 2556

0 comment

Last Update : 25 กันยายน 2556 15:36:41 น.

Counter : 2572 Pageviews.

ลูกพอร์ช 2 ปี - Welcome to 2-year-old's world !!

ยิ่งพูด ยิ่งน่ารัก

อย่างที่เค้าว่า ว่าลูกตอนเริ่มพูดเนี่ย เป็นช่วงที่น่ารักค่อตๆ มะม๊าก็คิดนะ ตั้งแต่ตอนเธอเล็กๆว่า แค่นี้เธอก็น่ารักอยู๋แล้ว ยังจะมีน่ารักกว่านี้อีกหรอ ในวันนี้ มะม๊าขอบอกว่า น่ารักได้อีกจริงๆ เวลาที่เธอพูดเลียนแบบสิ่งที่เราพูดด้วยสำเนียงของเธอเนี่ย มันโคตรจะน่ารักเลย คำที่เธอออกเสียงแล้วมะม๊าชอบมากเลยคือ "หญ่ายๆ" (เธอจะมีแอ็กติ้ง ทำตาโต ปากโหว่ หญ่ายๆ) "โอ๊ะโอ" (เวลาเธออะเมซซิ่งกับอะไร) แล้วพอเราพูดอะไรนะ เธอจะชอบพูดตาม บอกว่า “ห้ามทำอีกนะ” เธอจะพูดต่อว่า “ห้ามทำ” ถามว่า “จะทำอีกไหม” เธอบอก “ทำ”

555 อีกคำที่น่ารักคือ ตอนเธอพูดว่า “ขอโทษค้าบ” แล้วก็ไหว้งามๆ

น่ารักจริงๆ

แววสส.

ตอนมะม๊าไปรับเธอที่เนอส ก่อนกลับให้เธอไปไหว้คุณครูและคุณแม่ของเพื่อนคนอื่น เธอก็เดินไปไหว้แบบสส.ซะทั่วเลย แววท่าทางจะลงสมัครสส.ช่ายไหมเธอ

แววซุปตาร์

นอกจากแววสส.แล้ว มะม๊ายังเห็นแววความเป็นซุปตาร์ในตัวเธอด้วย 5555 เธอเป็นเด็กที่ชอบ on stage มาก แบบว่า..มั่นจาย 555

ดูสิ มีคอรัสด้วยนะ 555

เธอ..ชอบทุกครั้งที่ได้ถือไมค์

เธอ..ชอบที่ได้แต่งตัวเลียนแบบซุปตาร์ 555

แววแด็นเซอร์

นอกจากแววซุปตาร์แล้ว มะม๊าก็ยังเห็นแบบแด็นเซอร์ในตัวเธออีก (555 มะม๊ะนิ จะให้เธอเป็นทุกอย่งเลย ^^")

Mr. Question

ช่วงนี้เธออยู่ในวัยที่ช่างซักช่างถามมาก เจออะไรก็จะชี้ แล้วพูดว่า “อ่านนี๊ๆๆ” (คือ ถามเราว่าอันนี้คืออะไร) มะม๊าต้องคอยตอบ “อันนี้ประตู อันนี้มือจับ อันนี้เตียง ฯลฯ" เห็นเธอช่างสงสัยนัก มะม๊าเลยไปสอยหนังสือ your first word มาให้เธอซะเลย ถามไปเลยลูกทั้งเล่ม

นี่ขนาดยังพูดไม่ค่อยได้นะ ยังถามขนาดนี้ ถ้าเธอพูดได้นี่ มะม๊าคงต้องเตรียมรับมือตอบคำถามเธออีกเยอะเลย

รู้จักออกคำสั่ง

พอพูดได้หน่อยนะ เธอ ก็ออกคำสั่งใส่มะม๊าละ มีอยู่คืนนึง เธอกำลังเล่นอยู่ มะม๊ากำลังอุ้มน้องอยู่ ก็เรียกให้เธอไปป๋อมแป๋ม เธอทำนิ่ง มะม๊าเลยวางน้องลง แล้วไปเรียกเธออีกครั้ง เธอหันมาหามะม๊าแล้วบอกว่า “มะม๊า” แล้วชี้ไปที่น้อง “ตี่ตี๋” คือประมาณว่า “มะม๊าไปดูตี่ตี๋นู่นไป” ขำอ่ะ หรืออย่างตอนมะม๊าอาบน้ำให้เธอเสร็จ แล้วเธอจะเล่นน้ำต่อ มะม๊าก็พยายาม convince ให้เธอขึ้นมา เธอก็จะ “มะม๊า no”ๆๆๆ สักพัก เธอบอก “มะม๊า” ชี้ไปที่ห้อง “การ์ตูน” คือ ให้มะม๊าไปนั่งดูการ์ตูนในห้องไป 5555

รักการ say NO

ช่วงนี้เธอ enjoy saying NO เป็นอย่างมาก ทั้ง say NO โดยคำพูด คือพอเราพูดอะไร เธอจะปฎิเสธไว้ก่อน เช่น "พอร์ช ไปอาบน้ำกัน" "ไม่อาว" / "พอร์ช ไปเล่นกัน" "ไม่อาว" / "พอร์ช ไปกินข้าวกัน" "ไม่อาว" แต่มีอยู่อย่างที่เธอไม่เคยปฎิเสธ "พอร์ช ไปเซ็นทรัลกัน" เธอจะตอบมาว่า "เซ็นทรัล" ^^'

นอกจาก say NO โดยคำพูดแล้ว เธอยังมีการ say NO โดยท่าทางอีก เช่น เวลาเราให้เธอสวัสดีอากงอาม่าก่อนไปรร. เธอจะแกล้งเอาหน้ามามุดที่บ่ามะม๊า หรือไม่ก็เอามือขยี้ตาไปมา จนอากงอาม่าหลงเชื่อคิดว่าเธอง่วงนอนแล้ว เลยบอกมะม๊าว่าช่างเถอะ เธอง่วงแล้ว รีบไปเถอะ แต่พอเราเดินลับตาทุกคนมาเท่านั้นแหละ เธอหันมาทำหน้าแป้นแล้นให้มะม๊าทันที

รักหล่อ

ไม่รู้เธอกลายเป็นหนุ่มชอบสำอางตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่อยากจะคิดเลยว่าเธอได้แม่เธอมา 5555 ตอนกลับจากเนอส จะจับเธอถอดกางเกงไปเช็ดตัว เธอไม่ยอมเลยนะ หวงมาก ไอ้กางเกงไปเที่ยวเนี่ย บางวันก็ไปเปิดตู้ หารื้อหมวกมาใส่ หาของตัวเองอย่างเดียวไม่พอ ขนมา 3-4 ใบเอามาให้ทั้งปะป๊า มะม๊า ตี่ตี๋ใส่กันให้หมด ที่เด็ดสุดคือ ไปเอาแว่นตาดำมาใส่ (ตอนเด็กๆเคยจับเธอใส่ แต่เธอไม่ยอมใส่เลย) ใส่แล้วก็ขึ้นไปยืนบนโซฟา โพสท่าประมาณว่าอยู่บนฮอลล์คอนเสริ์ต แล้วก็เต้นท่ากังนัม ข๊ำขำ แล้วไม่ยอมถอดแว่นออกเลยนะ ใส่แบบ ภูมิใจมาก 555

บทบาทสมมุติ

บทบาทสมมุติของเธอในเดือนที่ผ่านมา advance มากขึ้น เธอเริ่มใส่บทสนทนาไปในการเล่นของเธอด้วย เธอรู้จักเอาตุ๊กตา 2 ตัวมาพูดอะไรกันก็ไม่รู้ เห็นตอนจบ เธอจับตุ๊กตาหมีนั่ง แล้วชี้นิ้วบอกว่า “โนๆ โอเคๆ” 5555 ประมาณว่าสั่งตุ๊กตาหมีให้ทำอะไรซักอย่าง อีกคืนนึง มะม๊าจัดที่นอนให้เธอ แบบเอาตุ๊กตาไปวางที่เธอนอน แล้วห่มผ้าห่มให้ คืนนั้น เธอไม่ยอมนอนเลย นั่งดูตุ๊กตานอนอยู่ในผ้าห่ม แล้วเอามือจับเบาๆ จนมะม๊าต้องบอกให้เธอนอนเป็นเพื่อนตุ๊กตา เธอเลยนอนเบียดตัวเองอยู่ในซอกข้างๆ ให้ตุ๊กตานอนอยู่กลางเดียงเหมือนเดิม น่าร๊ากก

Happy Birthday to you

ก่อนถึงวันเกิดเธอ มะม๊าบิ๊วท์เธอเต็มที่อ่ะ ทั้งบอกเธอล่วงหน้าว่าจะถึงวันเกิดเธอแล้วนะ บอกโปรแกรมให้ด้วยว่าจะพาเธอไปไหนมั่ง (ให้เธอเลือกระหว่าง ไปเลื้ยงอาหารกลางวันเด็ก กับไปซาฟารี เวิลด์ เธอตอบว่า ซาฟารีเวิลด์

) นอกจากนี้ยังซ้อมให้เธอร้องเพลง happy birthday ให้ตัวเอง ล่วงหน้าอยู่เป็นสัปดาห์เลยด้วย

555

ปีนี้มะม๊าจัดงานวันเกิดให้เธอสองรอบเลย รอบแรก วันศุกร์ที่ 15 มีค. ให้เธอได้ฉลองกะเพื่อนๆที่คิโด้ โดยปะป๊ามะม๊าทุ่มทุนสร้าง โดดงานไปร่วมร้องเพลงวันเกิดให้เธอด้วย นั่งรถกันมาคนละเกือบชม. เพื่อมาร่วมร้องเพลงให้เธอ 10 นาที ยอดเยี่ยมๆ ๆ แต่ดูจากหน้าเธอในรูปแล้ว เกิดอาการประหม่าเล็กน้อย 555 คงไม่ค่อยชินกับการเป็นเจ้าภาพเท่าไหร่

และในวันอาทิตย์ที่ 17 มีค. จริงๆเราแพลนจะพาเธอไปซาฟารีเวิลด์ แต่พวกเธอสองคนให้ความร่วมมือดีมาก ขับรถไปถึงหน้าประตู กำลังจะจ่ายตังค์ ดันมาหลับกันทั้งคู่ พวกเราเลยต้องขับรถวนอยู่แถวนั้น รอให้พวกเธอตื่น แต่ก็ไร้แวว จนเราดูเวลาแล้วว่า ไปตอนนี้ก็ไม่คุ้มละหล่ะ (จะสี่โมงแล้ว) เลยพาเธอไปเดินแฟชั่นไอซ์แลนด์ ที่อยู่แถวนั้นละกัน (อากงกะอาม่าก็มาด้วยน้า

) วันนี้พวกเราเป็นทีมสีเขียวกันทั้งทีม เป็น set ของขวัญวันเกิด ที่อาโกวซื้อมาให้ ขอบคุณค้าบ หลังจากนั้น เราก็ไปเธอไปเจอกะอาโกวอาเฮียที่สีลมคอมเพล็กซ์ ไปเป่าเทียนวันเกิดเธอที่แหลมเจริญกัน เธอยังดูประหม่ากับการเป็นเจ้าภาพเหมือนเคย 555 วันนี้เธอดูมีความสุขมากมาย กลับมาถึงบ้านเปิดของขวัญจากอี๊แอนอีก จบวันกันลงไปอย่างมีความสุข

และในที่สุด มะม๊าก็สามารถรวบรวมพัฒนาการต่างๆของเธอตั้งแต่เกิดจนถึงสองขวบไว้ได้ทุกเดือนเลย เย้ๆๆ

รู้สึกภูมิใจจัง

แอบอู้งานมาอัพบ้างไรบ้าง ต้องกราบขออภัยหัวหน้าไว้ ณ ที่นี้

เวลากลับมานั่งอ่านใหม่อีกกี่ครั้ง ก็รู้สึกมีความสุขทุกครั้ง และภูมิใจทุกครั้งที่ได้เห็นแต่ละพัฒนาการของเธอ love u มากมายนะจ๊ะ จุ๊บๆๆๆ

Create Date : 29 มีนาคม 2556

0 comment

Last Update : 30 เมษายน 2556 16:58:16 น.

Counter : 798 Pageviews.

ลูกพอร์ช 1.11 ปี - My Boss ^^

My boss

ตั้งแต่เธอพูดได้ เธอมักจะทำตัวเป็น boss มะม๊าเสมอ 555 แต่เป็น boss ที่น่ารักมากก เธอรู้จักออกคำสั่ง เช่น ชี้ไปที่เก้าอี้ แล้วพูดว่า "มะม๊า.. นั่ง" ชี้ไปที่ม้าโยกเยก “มะม๊า..อันนี้” (ให้มะม๊าไปนั่งม้า) แล้วชี้มาที่รถ “พอร์ช..อันนี้” (ส่วนตัวเองให้นั่งรถ)

จั่วหัวว่าเธอคือ My boss แต่ทำไมรูปมันดูเหมือนเธอกำลังถูกมะม๊าใช้งานอยู่อ่ะ 555

เด็กอินเตอร์

5 เดือนจากการที่ไปอยู่ inter nursery ไม่น่าเชื่อว่าสำเนียงเธอจะกลายเป็น native speaker ไปซะแล้ว accent เธอนี่ทำเอามะม๊าอายเลย ตั้งแต่ “แอ๊บเพิ้ลล” ตามมาด้วยการพูดภาษาไทยไม่ชัด อย่าง “น้าม = น้ำ” ล่าสุด เธอออกเสียง คำที่ลงท้ายด้วย ท/ ด เป็นเสียงตัว เทอะ หมด เช่น เรียกชื่อเพื่อน “น้องกั๊ต” เธอเรียก “กั๊ด-เทอะ” ชื่อเธอเอง “พอร์ช” เธอเรียก “พอช-เชอะ” ล่าสุด ตอนนั่งรถไปด้วยกัน เธอจะบอกมะม๊าว่า “แดด” คือจะให้มะม๊าเอามือมาบังแดดให้เธอหน่อย เธอบอก “แด๊ด-เทอะ” แม่เธอฟังอยู่ตั้งนาน นึกว่า that ที่ไหน ที่แท้ก็ แดด

บทบาทสมมุติ

เด๋วนี้เธอเล่นบทบาทสมมุติบ่อยขึ้น นั่งๆอยู่ก็เอาตุ๊กตาสองตัวมาบินไปมา ชนกันมั่ง ไรมั่ง แล้วก็พูดภาษาของเธอ บางทีก็เอารถมาวิ่งเล่น (เธอเริ่มชอบเล่นรถคันเล็กๆละ) ไถไปเรื่อยๆ แล้วก็พูด “บรื้นๆๆๆ”

ลูกเป็ด

เนื่องจากเธอเป็นเด็กหลอกล่อง่ายไง 5555

เวลามะม๊าจะเบี่ยงเบนความสนใจเธอ ก็จะทำท่าตื่นเต้น “โห พอร์ช ดูนั่น ไปเร็วๆๆๆๆ ไปเล่นไอ้นั่นกัน” เธอก็จะละมือจากสิ่งที่ทำอยู่ เดินตามเราไปต้อยๆๆ แถมหน้าตา alert ด้วยนะ ประมาณว่าตื่นเต้นไปกะเราด้วยอ่ะ ข๊ำขำ ท่าเหมือนลูกเป็ดน้อยเดินตามเลย

ประโยคของเธอ

ตอนนี้เธอเอ็นจอยกับการพูดมาก ชอบเหลือเกินที่จะพูดอะไรยาวๆ แต่เป็นภาษาของเธอเอง 555 เช่น พอเราบอกให้พูด “บ๊ายบาย” เธอจะพูด “@#@$%#@ บ๊ายบาย” บางทีเธอก็ “มาม๊า #$#&@#$@ปะป๊า” 555 พวกเราได้แต่มองงงๆ เธอต้องการจะสื่อสารอะไร 555

ไม่มีรูปแสดงทักษะการพูดของเธอตามหัวข้อ เลยเอารูปแสดงทักษะการกินของเธอใส่ให้แทน 555 เธอเป็นเด็กที่มีทักษะเรื่องการกินสูงมาก ทั้งจับช้อนกินข้าวเอง ล่าสุดคีบตะเกียบเองได้แล้ว (เธอทุ่มเทได้ทุกอย่างให้ได้มาซึ่งของกิน 555)

เลียนแบบ

ช่วงนี้นะ เธอทำอะไรก็น่ารัก เสียงพูดก็น่ารัก เลียนแบบก็น่ารัก ชอบท่าเลียนแบบเธอมากเลย ทั้งทำท่าถือไมค์ร้องเพลงตาม เต้นตาม แล้วยิ่งปะป๊าชอบทำท่าตลกๆ เช่นเดิมท่าลิงอุรังอุตัง แล้วเธอเดินตาม ตล๊กตลก

มั่นจายย

หลายเสียงบอกให้ส่งเธอไป The trainer เลย มะม๊าก็ถ่อมตัวแทนเธอว่า บ้าหรอ ต้องดูก่อนว่าเสียงเธอคุณภาพพอหรือเปล่า ทุกคนบอกว่า เสียงไม่ต้อง แค่ความมั่นใจเกินร้อยของเธอก็กินขาดแล้ว เธอเป็นเด็กที่มีความมั่นจายเกินร้อย 555 เธอจะรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ร้องเต้นต่อหน้าผู้คน

มั่นจายย 555

หัวโจก

หลังๆเธอเริ่มอยู่ในข่าย watch list ของเนอสเซอร์รี่ละ แต่ครูบอกว่าเธอไม่ใช่เด็กชอบแกล้งนะ แต่ชอบไปแหย่เพื่อน หรืออย่างเธอหมั่นเขี้ยวใครมากๆ ก็จะเข้าไปกอดเค้า แต่เธอตัวใหญ่มันเลยเหมือนจะไปทับเค้า 555

ถึงหัวโจกแค่ไหน แต่ก็รักน้องนะฮ้าบ

The world of NO

เธอชอบคำนี้มาก เด๋วนี้เวลาจะจับเธอถอดเสื้อผ้านะ ต้อง convince กันประมาณครึ่งชม. “พอร์ช ไปป๋อมแป๋มกัน” “NO” “นี่พอร์ชมาใส่เสื้อตัวนี้แทนดีกว่า โอโห ลายยีราฟด้วย” “No” “นี่ไงมีเป็ดก๊าบๆอยู่ในห้องน้ำด้วย ปะ ไปเล่นกัน” “NO” “งั้นพอร์ชมาช่วยมะม๊าเลือกเสื้อดีกว่า ว่าลูกอยากใส่ตัวไหน” (เดินตามาเลือก หยิบเสื้อลายช้างออกมา) “โอโห อยากใส่เสื้อช้างซะด้วย มะมาใส่กัน” “No” “พอร์ชไม่ใส่งั้นมะม๊าใส่แทนน้า (ทุ่มทุนสร้างเอาเสื้อลูกมาใส่ให้ลูกดู)” พอร์ชมอง “อะ พอร์ชมาใส่ด้วยกัน จะได้เหมือนกันไง” “NO” กว่าจะหลอกล่อเธอให้อาบน้ำ ใส่เสื้อผ้าเสร็จ แทบหมดแรง -__-

ทำอะไรด้วยตัวเองได้เยอะละน้า

ทิ๊กท้อ

เดือนที่ผ่านมา พาเธอไปเที่ยว 2 ครั้ง ครั้งแรกไป outing ของบ.มะม๊าที่พัทยา 19-20 ม.ค. ทริปนี้พ่อแม่เธอเปรี๊ยวมาก ปะป๊าขี่ฮาร์เลย์ ไป ส่วนมะม๊าขับรถไปกะเธอ เธฮก็สนุกสนานลั้นลาตลอดทริป เกือบจะออกไปเต้นกังนัมโชว์ตอนเค้ามีการแสดงกันด้วย

Pattaya Trip 19-20/1/13

อีกทริปนี่ก็เป็นการทดสอบความอึดของพ่อแม่เธอ 8-9 ก.พ. พวกเราพาเธอสองคนพี่น้องไปหัวหิน ไปกันแค่ 4 คน โอโห พวกเธอสองคนนี่ ลิงเรียกพ่อ เลยอ่ะ พวกเราช่วยกันจับลิงกันคนละคน เหนื่อยโฮก แต่สนุกมาก ยิ่งเห็นพวกเธอดี๊ด๊าชอบใจ ความเหนื่อยนี่มลายหายไปหมดเลย

Hua Hin Trip 8-9/2/13

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2556

0 comment

Last Update : 26 กุมภาพันธ์ 2556 16:09:14 น.

Counter : 981 Pageviews.

ลูกพอร์ช 1.10 ปี - My Happy Boy

พูดได้เป็นประโยค
เด๋วนี้ดีลกับเธอง่ายขึ้นเยอะ เพราะเธอสามารถบอกความต้องการได้แล้ว เช่น หิวน้ำ ก็ “น้าม” (เสียงเหน่อแบบทางใต้ 555) “เน้น” (หิวนม) “ข้าว” (จะกินข้าว) “โน” (อิ่ม/ ไม่เอา) “อะเค” (โอเค/เอา) “อื้ม” (อุ้มหน่อย) “ปูปู้” (อึ๊แย้ว) นอกจากนี้ยังเรียกชื่อแต่ละคนในบ้านได้อย่างถูกต้องด้วย นั่งๆอยู่ในรถ เธอก็นั่งเรียกชื่อทุกคน “อากง/อาม่า/ปะป๊า/มะม๊า/ตี่ตี๋/ตั่วโกว/โซ้ยโกว/เฮียต้า” รู้จักหยิบยา เอาไปให้อาม่า แล้วบอกอาม่าว่า “อาม่า ยา” รู้จักชี้ไปที่เสื้อที่อาม่าใส่ แล้วบอก “อาม่า” รู้จักเดินมาบอกมะม๊าว่า “ตี่ตี๋ แง๊ๆ” มะม๊าโคตชอบเสียงเธอเวลาพูดเลย น่าร๊ากน่ารัก

นอกจากนี้ เธอยังชอบเลียนแบบคำพูดคน ใครพูดอะไรนะ เธอจะพูดตามหมด มีอยู่วันนึง อาม่าเรอ เธอก็ทำเสียง เอ่ออออ ตาม อาม่าหัวเราะใหญ่เลย บอกว่า ตอนนี้นะ กำลังน่ารักที่สุดเลย (เห็นไหมว่าอาม่าหลงเธอแค่ไหน)

ชื่อเพื่อน
เธอเรียกชื่อเพื่อนแต่ละคนที่เนอสเซอรี่ได้ละนะ Edward เรียก "แอ๊เหวอะ", Nathan เรียก "น้านา", Sydney เรียก "ซี้นี่", Marina เรียก "นี๊น่า" ต้องเป็นแฟนพันธุ์แท้ของเธอเท่านั้น ถึงจะฟังออกว่าเธอเรียกใคร 555

ชอบร้องเพลง
เธอเป็นเด็กที่มีดนตรีในหัวใจมาก ตอนนั่งรถไปเที่ยวกัน เธอก็นั่งร้องเพลงไปตลอดทาง แต่เธอร้องเพลงอะไร ต้องคอยฟังรึทึ่มเธอให้ดีๆ โชคดีที่มะม๊าเป็นแฟนพันธุ์แท้ของเธอ ฟังเธอแค่แป๊บเดียว สามารถเดาได้ว่าเธอร้องเพลงอะไร ในขณะที่ปะป๊ายังงงว่าเธอบ่นอะไรอยู่เนี่ย 555

สงครามกำลังจะเริ่มต้น
ในที่สุด เราก็ได้เห็นสงครามย่อมๆของเธอกับน้อง เกิดขึ้นแล้วทั้งหมด 3 ครั้ง
ครั้งแรก พี่รุก >> น้องนอนกินนม แล้วเอามือไปตีเธอ เธอแบบสัญชาติญาณป้องกันตัวเกิดขึ้นทันที หันไปเอาไม้แขวนจะมาตีน้อง
ครั้งที่สอง น้องรุก >> เธอนอนกินนมอยู่ดีๆ น้องเธอกระดึ๊บมาตะครุบหัวเธอ
ครั้งที่สาม เพิ่งเกิดสดๆร้อนๆ ฮามาก เธอเล่นไอโฟนอยู่ดีๆ น้องเธอเห็นแสงจากหน้าจอ ตาเป็นประกาย รีบกระดึ๊บมาจะเอาไอโฟน เธอเอาขายันไปถีบน้อง

ปะป๊ามะม๊าเห็นอนาคตความป่วนในบ้านมากรายๆละล่ะ 5555

1-10
วันหนึ่งลูกเอารถของเล่นมาเล่น ลูกหยิบทีละคันออกมาจากกล่อง แล้วนับ one two three four five six eight nine ten โห อะเมซซิ่งมากก (โปรดสังเกตุว่า seven หาไป 1 ตัว ^^’) ส่วน A-Z ลูกก็ท่องได้เกือบหมดแล้ว (มีหลุดบ้างเป็นบางตัว เก่งมั๊ก

)

ดราม่า
เธอดราม่าได้โล่สมเป็นลูกมะม๊าจริงๆ 555 เวลาเธอเจอหน้าปะป๊ามะม๊านะ เธอจะต้องทำตาหยี ทำเสียงอ๊ะฮึๆๆ อ้อนเข้ามาให้กอด พอปะป๊ามะม๊าจะเดินไป เธอก็ทำท่าจะเป็นจะตาย โผมือจะตาม แต่พอเราลับตาไปแล้ว อาม่าบอกว่าเธอก็กลับมานั่งเล่นเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 5555

เด็กแว๊น
แม้ว่าเธอจะดราม่าได้แม่ แต่ก็เป็นเด็กแอดเวนเจอร์ได้พ่อ

เธอเป็นเด็กที่ไม่กลัวมอเตอร์ไซค์เลย (ปกติถ้าอะไรที่เสียงดังเธอจะเข้ามาให้กอด แต่ยกเว้นให้กับเสียงท่อรถฮาร์เลย์ของปะป๊า แม้มันจะดันซะรถข้างบ้านสัญญาณกันขโมยดัง แต่เธอก็ไม่เคยร้องวิ่งมาให้กอดเลย ตรงกันข้าม พอได้ยินเสียงท่อปุ๊บ เธอรีบปาดจะขึ้นรถเลย อย่างตอนกลางคืน เวลามะม๊ากล่อมเธอนอนอยู่ แล้วเธอได้ยินเสียงท่อ “บึ๊มๆๆๆ” ดังอยู่หน้าบ้าน เธอจะรีบลุกขึ้นมาเรียก “ปะป๊าๆๆๆๆ” แล้วจูงมือมะม๊าลงไปรับปะปะป๊า ระหว่างเดินลง เธาก็จะเรียก “ปะป๊า ปะป๊า ปะป๊า” ไปตลอดทาง แล้วจะไม่ให้พ่อเธอหลงได้ไงฮึ

Proud of you
มะม๊ารู้สึกภูมิใจจัง ตอนที่มีผู้ปกครองของเด็กที่เนอสเซอรรี่ ฝากมาชมว่า น้องพอร์ชเป็นเด็กที่น่ารักมาก กินง่าย ไม่เกเร เข้ากับเพื่อนได้ทุกคน ท่าทางคุณพ่อคุณแม่สอนมาดี ปลื้มมม

อีกเหตุการณ์หนึ่ง ตอนมะม๊าไปรับเธอที่เนอส คุณครูเดินมาบอกมะม๊าว่า “you know, Porsche is the most active and intelligence boy” ได้ฟังแล้วแบบ ภูมิใจอ่ะ

นี่คือสิ่งที่อยากให้ลูกมีมากที่สุด นั่นคือ เป็นเด็กที่มี EQ ดี มีความสุขกับสิ่งรอบตัว Life is beautiful นะลูก

ช่วยมะม๊า
รู้สึกว่าการที่เราไม่เอาพี่เลี้ยงมาเลี้ยงลูกเรา มันทำให้เราสามารถสอนในสิ่งที่เราต้องการอยากสอนเค้าได้เยอะ เราสามารถฝึกลูกให้ช่วยเหลือตัวเอง คือถ้ามีพี่เลี้ยง เธออาจจะช่วยเหลือตัวเองได้น้อยกว่านี้ เพราะมีคนทำให้ แต่พอไม่มี มะม๊าจะคอยบอกให้เธอช่วยมะม๊าตลอด เช่น มาช่วยกันเก็บของเล่น แม้ว่าเธอจะเก็บมั่งไม่เก็บมั่ง แต่มะม๊าก็จะเก็บให้เธอดูทุกครั้ง ให้เธอ learn by action ว่า เล่นเสร็จแล้วเราต้องเก็บ นอกจากนี้เรายังฝึกให้เค้าช่วยเหลือคนอื่นด้วย อย่างตอนกลางคืน เวลามะม๊าเช็ดตัวน้องเนี่ย ลูกจะรู้หน้าที่เลยว่าเอาแป้งมาให้ เอาแพมเพิสไปทิ้งถังขยะ น่ารักมากมายอ่ะ

จับมือกัน
เวลาเดินอยู่ข้างนอก มะม๊าจะบอกลูกตลอดว่า ให้จับมือกันนะ หลังจากนั้น ทุกครั้งที่เธอจะเดินไปไหน เธอจะเอื้อมมือมาจับมะม๊าแล้วก็เดินไปด้วยกัน แม้กระทั่งตอนขับรถ เราก็จับมือกันตลอด วันไหนมะม๊าลืมจับมือเธอ เธอจะบอก “จับๆ” แล้วคว้ามือมะม๊าไปจับ น่ารักมาก เหมือนแฟนกันเลยอ่ะเธอ

เที่ยวๆๆ
เดือนที่ผ่านมา พาลูกไปเที่ยวเขาใหญ่ ลูกชอบมากมาย พาไปดูไร่องุ่น พาไปเดินปาลิโอ

ยิ่งนานยิ่งรัก..
พวกเธอรู้มะว่า ยิ่งนับวัน มะม๊ายิ่งรักหลงพวกเธอขึ้นทุกวัน เรียกว่าติดพวกเธอหนึบเลย ตกเย็น อยากจะรี่กลับไปนอนฟัดกับพวกเธอ งานเงินอะไรใครมานัดตอนเย็น cancel หมด จะสังคมที่ทำงานมะม๊าจะหายไปหมดแล้ว 5555 แต่มันเป็นความสุขมากๆเลยนะ ที่ได้เป็นคนไปรับลูกตอนเย็น (ชอบมาก ตอนเห็นลูกอารมณ์ดี แล้วรีบวิ่งรี่เข้ามากอด ตอนเห็นมะม๊า) แล้วเราก็นั่งคุยกันในรถระหว่างกลับบ้านไปด้วยกัน (แม้เธอจะคุยภาษาเธอ ส่วนมะม๊าคุยภาษามะม๊าก็ตาม 555)

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2556

0 comment

Last Update : 1 กุมภาพันธ์ 2556 13:38:23 น.

Counter : 1172 Pageviews.

ลูกพอร์ช 1.9 ปี - NO MAN

NO MAN

เดือนที่ผ่านมา เธอทำให้มะม๊านึกถึงหนังเรื่อง YES MAN เลย แต่สำหรับเธอคือ NO MAN

NO เป็นคำยอดฮิตของเธอมากในเดือนที่ผ่านมา พอเราจะแกล้งเธอนะ เธอจะทำหน้าขึงขัง ยกนิ้วชี้ขึ้นมา แล้วพูดว่า “NO!!” มีอยู่วันนึงหมามันวิ่งตามเธอ เธอก็วิ่งหนีไปเรื่อย แต่พอเจอทางตัน เธอไปต่อไม่ได้ เธอเลยหันกลับมาเผชิญหน้ากับหมา แล้วชี้ไปที่หมา พูดว่า “No” หมาหยุดด้วยอ่ะ 555

รักน้องมากมาย

ปลื้มใจจังที่ลูกรักน้อง ตื่นมาก็เรียกหาน้อง แล้วก็ต้องเดินมาจับแข้งจับขาน้อง มาหอมเค้า แล้วค่อยไปทำอย่างอื่น แม้ว่าบางครั้งเธอจะแกล้งมาตีหัวน้อง เพื่อเรียกร้องให้ปะป๊ามะม๊าไล่ตามจับเธอบ้างก็เหอะ แต่โดยรวมแล้ว เธอรักน้องมากๆอ่ะ

นี่ก็รัก 555

พูดตาม

ขวบปีแรกเป็นช่วงปีแห่งพัฒนาการทางร่างกาย ทุกเดือนต้องมีเรื่องพัฒนาการใหม่ๆของลูกมา update แต่ขวบปีถัดมา เป็นปีแห่งพัฒนาการทางคำพูดและอารมณ์ มะม๊ามีความน่ารักเรื่องการพูดและการแสดงอารมณ์ของลูกมา update ได้ตลอดเลย

ปะป๊า: คำนี้เธอพูดชัดมากที่สุดแล้ว โดยเฉพาะวันเกิดปะป๊า เธอเรียก ปาป๊า แบบเสียงดังฟังชัด ให้ปะป๊าได้ชื่นใจกันเลยทีเดียว
หม่าม๊า: หลังจากที่เธอติดพูดแต่ “ปะป๊า” ในที่สุดคำว่า “หม่าม๊า” ตามมา เย้ๆๆ

ตอนได้ยินเธอเรียกหม่าม๊า (แบบเสียงดังฟังชัด) แล้ววิ่งเข้ามากอด โอโห ดีใจค่อตๆ แต่..เด๋วก่อน มีอยู่วันนึง มะม๊าไปส่งเธอที่เนอส ครูเล่าให้ฟังว่า “คุณแม่คะ น้องพอร์ชน่ารักมากเลย ติดคุณครู ชอบให้คุณครูเป็นคนกล่อม แถมชอบเรียกคุณครูว่าหม่าม๊าด้วย” (สีหน้าคุณครูเล่าแบบภูมิใจ)

ในที่สุดแม่เธอก็ถึงบางอ้อว่า เธอเรียกมะม๊ากับคนที่เธอต้องการหา
ตี่ตี๋: นี่ก็เรียกทุกครั้งเวลาที่เห็นน้องเธอ
อากง อาม่า อาโกว: เรียกได้หมดแล้ว แถมรู้ด้วยนะว่าใครคือใคร
จู๋: มีอยู่วันนึงเธอมานั่งดูมะม๊าเปลี่ยนแพมเพิสให้น้องอยู่ มะม๊าเลยชี้ให้เธอดูที่จู๋น้องแล้วบอกว่า นี่จู๋ตี่ตี๋ พอร์ชก็มีจู๋ หลังจากนั้น เธอก็จะชี้ไปที่แพมเพิสตัวเอง แล้วพูด จู๋... (ลากเสียงยาวๆด้วยนะ)

พอสื่อสารได้ อะไรก็ง่ายขึ้น เพราะเธอสามารถบอกความต้องการต่างๆได้ เช่น

- เวลาเธออึ๊ เธอก็จะบอกว่า “ปู่ปู๊”
- เวลาหิวน้ำ เธอจะบอกว่า “น้าม” (เน่อแบบเสียงคนใต้ด้วย

)
- เวลาอยากกินนม เธอจะบอกว่า “เน้นๆ”
- เวลาอิ่ม แล้วเราป้อนข้าวเธอ เธอจะส่ายหน้าแล้วบอกว่า “โนๆ” หรือเวลาถามเธอว่ากลับบ้านไหม เธอจะตอบว่า “โน” 555
- เวลาเธอต้องการจะตอบตกลง เธอจะตอบว่า “โอเค” เช่น ไม่กลับบ้านงั้นอยู่ที่นี่นะ เธอจะตอบ “โอเค” แถมบ้ายบายด้วยนะ
- เวลาจะให้เราอุ้ม เธอจะผายมือให้เรา แล้วพูดว่า “อื้ม” (หมายถึงอุ้ม แต่เธอจะเม้มปาก แล้วออกเสียงอยู่ในลำคอว่า “อื้ม”
- เวลาเธอจะขออะไรเรา จะบอกว่า “พี๊” “ปี” (หมายถึง pleasssss 5555)
- เวลาอยากจะกินเพิ่ม ก็จะบอก “moreๆ”

เข้าใจคำสั่ง

แม้เธอจะสื่อสารกับเราได้ยังไม่สมบูรณ์ แต่มะม๊าเชื่อว่าเธอเข้าใจสิ่งที่เราสื่อสารออกไปให้เธอนะ อย่างตอนอาโกวบอกให้เธอกินข้าวก่อนแล้วเด๋วมะม๊าอุ้ม เธอก็ยอมนั่งกินแต่โดยดี หรืออย่างเวลามะม๊าบอกเธอให้มาเกาะมะม๊า มะม๊าจะได้ใส่กางเกงให้ เธอก็เดินมาเกาะมะม๊า ล่าสุด เธอส่งเสียงดังตอนกลางคืน มะม๊าบอกให้เธอหยุด ถ้าไม่หยุดก็ต้องไปส่งเสียงข้างนอก เดี๋ยวน้องตื่น เธอก็หยุดไม่ส่งเสียงเลย ไปนอนเล่นของเล่นอยู่เงียบๆ น่ารักอ่ะ

Terrible 2 but still lovable boy

ช่วงที่ผ่านมา เธอมีพฤติกรรมของวัย terrible 2 อยู่บ้างประปราย เช่น ดราม่าเกินเหตุ บางวันก็เกาะติดมะม๊าเกิ๊น พอให้ทักคนอื่นหน่อย เธอก็ทำหน้าเบะ แบบจะร้องไห้ให้ได้ หรืออย่างเวลาขัดใจอะไรนิดหนึ่ง เธอก็จะร้องไห้แบบใจจะขาด ตัวอ่อนหมด หรือแม้กระทั่งชอบท้าทาย เช่นเราห้ามอะไร เธอก็จะแอบเนียนๆ ไปทำ แต่พอทัก เธอก็จะยิ้มแบบแกล้งๆอ่ะ การตอบสนองของเราช่วงนี้คือ ไม่ตื่นเต้นไปกับพฤติกรรมของเธอ เช่นเวลาเธอเอาของที่เราห้ามเข้าปาก พอเราเห็นเราก็ค่อยๆบอกเธอว่าเอาเข้าไม่ได้นะ (ไม่ใช่ทำท่าตกใจแล้วรีบไปคว้าออกมาจากปาก) หรือตอนเธอกำลังโวยวาย เราก็ทำเป็นไม่สนใจ ให้เธอร้องให้พอใจไปซักพัก แล้วเธอก็จะค่อยๆกระดึ๊บตัวเองเข้ามาหาเรา หลังจากนั้นเราค่อยกอด แล้วก็สอนไปเรื่อยๆ (ถ้าสอนเธอตอนที่เธอกำลังโวยวาย มันเหมือนยิ่งไปจุดเชื้อไฟให้เธอ)

My lovable boy

เด็กทะเล้น

ยิ่งโต เธอยิ่งทะเล้นอ่ะ ชอบมาแหย่ แล้วดูปฎิกิริยาของเรา เช่น เอาของไปเคาะกระจก ถ้าเราวิ่งมาแย่งของออกจากมือเธอ เธอจะหัวเราะชอบใจ หรือเอาของเข้าปาก แล้วเราพูดว่า “No” เธอจะยิ้มแบบขำกับปฎิกริยาโต้ตอบของเรา ทีนี้ถ้าอันไหนเราต้องการห้ามลูกจริงๆ เราจะไม่รีบ take action เวลาลูกทำอะไร เราจะค่อยๆเดินไป แล้วทำหน้าจริงจัง ไปหยิบของออกจากมือลูก จ้องตาลูกด้วยความซีเรียส แล้วบอกว่า No เธอก็โอเคนะ ทำเนียนๆไปหาอะไรอย่างอื่นมาเล่นแทน

เด็กทะเล้นของมะม๊า

ขี้อ้อน

เธอที่มันลูกมะม๊าเจงๆ ขี้อ้อน ทำตัวเป็นลูกแมวเหมืยว เดือนที่ผ่านมา มีอยู่ช่วงนึง เธอมาติดมะม๊า แบบเจอหน้าปุ๊บ เธอต้องโผหา แล้วทำเสียงเหมือนลูกแมว (เหงียวๆๆ) อ้อนให้อุ้ม แบบน่าร๊ากกกก แล้วมะม๊าจะไม่หลงเธอได้ไง 555

เด็กขี้อ้อนของปะป๊า

ชอบปีนป่าย

เหมือนเธอต้องการใช้กล้ามเนื้อต่างๆในร่างกายอย่างมาก เห็นอะไรเป็นต้องปีนป่าย อย่างเพลเพนที่ให้น้องนอนนี่ เธอปีนขึ้นลงเข้าออกเกือบ 10 รอบ

ชอบ Entertain

จากที่สังเกตุเธอเป็นเด็กที่ชอบร้องรำทำเพลงมาก เวลาที่เนอสมีกิจกรรมให้เต้น เธอจะมั่นจาย ไปเต้นนำหน้าเพื่อนตลอด 555 ช่วงนี้เธอชอบร้องเพลง jingle bell (ทั้งเพลง ออกมาสองคำคือ คำว่า "way" กับ "hey" ^^', happy birthday to you (ซ้อมกันมาอย่างดี พอวันเกิดปะป๊า กะให้เธอถือเค้ก พร้อมกับร้องเพลง HBD เดินเข้าไปหาปะป๊า แต่พอเธอเจอเค้กเท่านั้นล่ะ จบกันแผนต่างๆที่เตรียมมา พังหมด

ชอบช่วยเหลือตัวเอง

เธอเป็นเด็กที่ชอบทำอะไรด้วยตัวเองมาก จริงๆเราเห็นแววเธอมาตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ ตอนเริ่มจับขวดนม เธอสามารถกินนมโดยจับขวดนมได้เองตอน...... เดือน หลังจากนั้นมา ตอนกลางคืน เวลาเราเอานมเธอๆจะจับขวดนมนอนกินเอง ปะป๊ามะม๊าเลยสบาย 555 เด๋วนี้พอโตขึ้น ก็ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง เวลากินข้าวก็จะตักเองไม่ให้เราป้อน อย่างเวลากินเยลลี่เนี่ย มันตักยาก มะม๊าจะช่วย เธอก็ไม่เอา นั่งเพียรพยายามตักเยลลี่เข้าปากเอง ขำดี เวลาอาบน้ำก็จะถูสบู่เอง จะพยายามใส่แพมเพิสเอง

ตักข้าวเอง

กินเอง

พยายามใส่แพมเพิสเอง (ใส่เข้าไปได้แค่ขาเดียว) ^^

นอกจากชอบช่วยเหลือตัวเองแล้ว ยังเป็นเด็กชอบช่วยเหลือปะป๊ามะม๊าด้วยน้า

ช่วยมะม๊ากวาดบ้าน (555 หน้าตาเต็มใจมาก)

ช่วยนวดหลังให้ปะป๊า

แฟนเธอ

ครูบอกมะม๊าว่าเธอมีแฟนแล้วนะ

เวลาเค้าทำกิจกรรมกัน เธอสองคนจะชอบแอบไปนั่งหนุงหนิงคุยกันสองคน เวลามีคนมาแกล้ง marina เธอจะเข้าไปปกป้อง (แมนมากลูกมะม๊า) แถมครูมีส่งภาพเธอแอบหอมแก้ม marina มาให้เป็นหลักฐานด้วย