พร 4 ข้อ จากท่าน ว.วชิรเมธี

ตั้งใจไว้นานแล้วว่า 1 ใน Group Blog อยากให้มี บล็อกที่เกี่ยวกับ ข้อคิด หรือ สิ่งดีๆ จากธรรมะ และ บุคคลทั่วไป วันนี้ได้เริ่มซะที เนื้อหาใน บล็อกนี้ คัดลอกมาจาก ฟอร์เวิร์ดเมล์ (ซึ่งเพื่อนที่ฟอร์เวิร์ดมา ก็คงเอามาจากที่ไหนซักแห่งเช่นกัน) อ่านแล้วก็คิดว่า จะเป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆบ้าง ไม่มาก ก็ มากที่สุด อิอิ

ฟอร์เวิร์ดเมล์นี้ Subject คือ พร 4 ข้อ จากท่าน ว.วชิรเมธี

โดยส่วนตัวแล้ว รู้สึกศรัทธาท่านมากๆ ด้วยครั้งหนึ่งได้เคยถ่ายสัมภาษณ์ท่าน จากที่เคยรู้สึกว่าท่านเป็นแค่พระรูปนึง เคยเห็นท่านในทีวีบ้าง , ในหนังสือบ้าง แต่ไม่ค่อยได้สนใจฟังเท่าไหร่ ก็คิดแค่ว่าเป็นพระนักเทศน์อีกรูปนึงเท่านั้น เมื่อการถ่ายทำเริ่มขึ้น ตั้งแต่เริ่มจนจบ เรารู้สึกว่า ท่านเป็นกันเองสุดๆ อธิบายธรรมะได้เข้าใจง่ายสุดๆ และท่านคุยสนุกโดยตลอดเวลาที่ถ่ายทำนั้น ทุกคำเป็นธรรมะ แต่ไม่รู้สึกเบื่อเลยสิให้ตายเถอะ เล่นเอาพิธีกรของเราฟังเพลิน แทบจะไม่มีบทบาท เพราะด้วยธรรมะที่ท่านนำเสนอเป็นสิ่งที่น่าสนใจ น่าฟัง และได้ข้อคิดอย่างที่สุด

ตั้งแต่นั้นมา ท่าน ว.วชิรเมธี ก็เป็นหนึ่งใน ฮีโร่แห่งธรรม ที่เราคอยติดตามดู , ฟัง และอ่าน เกือบทุกครั้งที่มีโอกาส เอาล่ะ....เกริ่นยาวเกินไปแล้วเนอะตัวเธอ ต่อจากนี้ไป...ไป...ไป เชิญอ่านได้เลยค่าาาาาา

ท่าน ว.วชิรเมธี เคยให้พรไว้เกี่ยวกับ 4 สิ่งที่ควร อย่า จะมี อย่า..อะไรบ้าง อ่านดู

1. อย่าเป็นนักจับผิด !

คนที่คอยจับผิดคนอื่น แสดงว่า หลงตัวเองว่าเป็นคนดีกว่าคนอื่น ไม่เห็นข้อบกพร่องของตนเอง " กิเลสฟูท่วมหัว ยังไม่รู้จักตัวอีก " คนที่ชอบจับผิด จิตใจจะหม่นหมอง ไม่มีโอกาส " จิตประภัสสร " ฉะนั้น จงมองคน มองโลกในแง่ดี " แม้ในสิ่งที่เป็นทุกข์ ถ้ามองเป็น ก็เป็นสุข "

2. อย่ามัวแต่คิดริษยา

" แข่งกันดี ไม่ดีสักคน ผลัดกันดี ได้ดีทุกคน "
คนเราต้องมีพรหมวิหาร 4 คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา คนที่เราริษยาเป็นการส่วนตัว มีชื่อว่า " เจ้ากรรมนายเวร " ถ้าเขาสุข เราจะทุกข์ ฉะนั้น เราต้อง ถอดถอน ความริษยาออกจากใจเรา

เพราะไฟริษยา เป็น " ไฟสุมขอน " ( ไฟเย็น) เราริษยา 1 คน เราก็มีทุกข์ 1 ก้อน เราสามารถถอดถอนความริษยาออกจากใจเราโดยใช้วิธี " แผ่เมตตา " หรือ ซื้อโคมมา แล้วเขียนชื่อคนที่เราริษยา แล้วปล่อยให้ลอยไป

3. อย่าเสียเวลากับความหลัง

90% ของคนที่ทุกข์ เกิดจากการย้ำคิดย้ำทำ " ปล่อยไม่ลง ปลงไม่เป็น "
มนุษย์ที่สลัดความหลังไม่ออก เหมือนมนุษย์ที่เดินขึ้นเขาพร้อมแบกเครื่องเคราต่างๆ ไว้ที่หลังขึ้นไปด้วย ความทุกข์ที่เกิดขึ้นแล้ว จงปล่อยมันซะ
" อย่าปล่อยให้คมมีดแห่งอดีต มากรีดปัจจุบัน "
" อยู่กับปัจจุบันให้เป็น " ให้กายอยู่กับจิต จิตอยู่กับกาย คือมี " สติ " กำกับตลอดเวลา

4. อย่าพังเพราะไม่รู้จักพอ
" ตัณหา " ที่มีปัญหา คือ ความโลภ ความอยากที่ เกินพอดี เหมือนทะเลไม่เคยอิ่มด้วย น้ำ ไฟไม่เคยอิ่มด้วย เชื้อ ธรรมชาติของตัณหา คือ " ยิ่งเติมยิ่งไม่เต็ม " ทุกอย่างต้องดูคุณค่าที ่แท้ ไม่ใช่ คุณค่าเทียม เช่น คุณค่าที่แท้ของนาฬิกา คืออะไร คือ ไว้ดูเวลา ไม่ใช่มีไว้ ใส่เพื่อความโก้หรู คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์มือถือ คืออะไร คือไว้สื่อสาร แต่องค์ประกอบอื่นๆ ที่เสริมมาไม่ใช่ คุณค่าที่แท้ของโทรศัพท์

เราต้องถามตัวเองว่า " เกิดมาทำไม " " คุณค่าที่แท้จริงของการเกิดมาเป็นมนุษย์อยู่ตรงไหน" ตามหา " แก่น " ของชีวิตให้เจอ คำว่า "พอดี" คือถ้า "พอ" แล้วจะ"ดี" รู้จัก "พอ" จะมีชีวิตอย่างมีความสุข


เป็นอย่างไรคะ สั้น..แต่..สะอึก เพราะเราอ่าน 4 อย่า โดนกับตัว ทั้ง 4 ข้อเลยค่ะ ที่เอามาลงแบบนี้ จะได้กลับมาหาอ่านเตือนสติได้ตลอดเวลา แล้วจะหามาลงไว้บ่อยๆ อนุโมทนา กับเพื่อนที่ฟอร์เวิร์ดเมล์นี้มาให้ด้วยเน้อ ซ๊าทุ..

Create Date : 01 พฤศจิกายน 2552 Last Update : 1 พฤศจิกายน 2552 0:47:11 น. Counter : 217 Pageviews.		7 comments
Share Tweet