อิทธิพลของความเหงา บทรำพันสุดท้าย1.0 จากลูกแกะตัวนึง เธอเชื่อมั้ยว่า พระเจ้ามีจริง นั่นอาจจะยากสำหรับใครบางคน ที่จะยอมรับความจริงข้อนี้ แต่สำหรับฉัน มันง่ายมากที่จะเชื่อ เพราะฉันไม่ใช่แค่เชื่อแต่ฉันรู้ มีคำถามนึง ที่ยากสำหรับฉัน พอๆกับคำถามว่าพระเจ้ามีจริงหรือไม่สำหรับคนอื่นๆ "ปลาดาวมีจริงหรือไม่" ฉันเขียนจดหมายถึงเธอหลายฉบับ ฉันได้รับจดหมายตอบกลับมาหลายครั้ง แต่ ณ เวลานี้ ฉันกลับสงสัยว่า ฉันกำลังเขียจดหมายุยอยู่กับใคร เธอคือเธอ ที่เป้น เจ้าปลาดาวของลูกแกะตัวนี้จริงๆ หรือเธอเป้นแค่ ใครบางคน ที่ฉันเข้าใจไปเองว่าเป้น เจ้าปลาดาวของฉัน ..... ช่วงเวลาที่หมุนวนกลับไปกลับมา ทำให้ลูกแกะตัวนี้ ที่เคยก้าวเท้าสั้นๆไปตามแสงดาวนำทาง เริ่มสับสน ฉันไม่รู้แล้วว่า ดาวสุกสกาวดวงนั้น คือดาวเหนือ หรือใต้ ฉันไมรุ้แล้วว่า แต่ละก้าวที่ฉันขยับไป จะนำฉันไปไหน นำฉันเข้าไปใกล้ที่ๆเธออยู่ หรือนำฉันไกลห่างออกไปทุกที จากความจริงเรื่องที่ว่า ..ปลาดาวมีจริงหรือไม่.... วันนึงฉันอาจจะได้รู้ความจริงข้อนี้ หรือในที่สุดวันนึง ฉันอาจจะเลิกสนใจหาความจริงเรื่องนี้ ..แต่นั่นล่ะ... ตอนนี้ฉันอยากพบเธอมากนะ ไม่ว่าเธอจะมีอยู่จริงหรือไม่ ...ไม่อะไรหรอก.. ทั้งหมดก็เป้นแค่ความปรารถนาของฉัน ที่เป้นอิทธิพลมาจากความเหงา ..ก็เท่านั้นแหล่ะ.... รักเธอนะ ไม่ว่าเธอจะมีอยู่จริงหรือไม่ ไม่ว่าวันนึงฉันจะได้คันพบเธอหรือไม่ ถ้าเธอมีอยู่จริง เราคงได้พบกัน ฉันเชื่ออย่างนั้น Create Date : 02 เมษายน 2550 Last Update : 2 เมษายน 2550 8:48:09 น. 1 comments Counter : 542 Pageviews.   Share Tweet แล้วก็จะพบ... โดย: นะ(รก) วันที่: 5 เมษายน 2550 เวลา:0:17:22 น.   ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก Comment :   *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet