mom รู้สึกผิดเลย ต่อไปต้องระวังมากกว่านี้แล้ว

ออมบุญเริ่มเล่นบลอกโดยการเรียงต่อขึ้นไป

จากเดิมเล่นโดยการพังบลอคที่เขาเรียงแล้ว

ออมบุญ เล่นจ้ะเอ๋ โดยการเอามือปิดตาตนเอง

แต่แอบกางนิ้วดู จากเมื่อก่อนจะมีคนปิดตาให้

ออมบุญรู้จักหยิบอาหารเข้าปากเอง เมื่อหิว

แกะไก่จ้อที่แพคlap พลาสติกไว้ เจาะแล้วหยิบออกมากินกินเอง

กัดแอปเปิ้ล ส้ม ทั้งเปลือกเอง

ออมบุญรู้จักถูสบู่ด้วยตนเอง

momจะบีบสบู่เหลวให้ที่มือลูก แล้วจับมือคลึงจนเกิดฟอง

แล้วไปฟอกที่คอ ที่ใต้คาง รักแร้ หน้าอก

จากนั้นลูกเริ่มยื่นมือมาขอสบู่เหลวจาก mom

แล้วก็เอามือประกบกัน แล้วเอาไปซุกที่คอ

ขำว่า ลูกไปบ้านอาม่า เห็นโลชั่นใส่ขวดปั๊ม ลูกก็ยื่นมือไปขอ auntie ไก่

auntie ก็กดใส่มือลูกนิดนึง ลูกก็ทำเหมือนกันคือเอามือประกบ แล้วไปซุกใต้คอ

auntie ก็คิดว่าทาครีมเป็นแล้ว จริงไม่ใช่ นั่นคือการฟอกสบู่ของหลานชายแหละ

ออมบุญโดนตีครั้งแรก

mom ให้ถุงเม็ดเก๋าคี่ กับลูกโดยให้ลูกหยิบกินเอง

mom ไว้ใจโดยไม่เฝ้าดู แล้วเดินจากลูกไปซักผ้า

แว้ปเดียว mom เอี้ยวตัวไปดูลูก ลูกสะบัดถุงเทเม็ดเก๋าคี่ลงพื้น

แล้วก็หยิบของจากพื้นมากิน

momเห็นก็โกรธมาก เดินเข้าไปแล้วพูดด้วยเสียงดังว่า

"ของกิน ห้ามเอามาเล่น momบอกแล้วใช่ไหม"

ไม่ทันจบประโยคดี มือขวาของmomก็ปะทะกับไหล่ซ้ายของลูก

ด้วยน้ำหนักระดับหนึ่ง

mom ก็ตกใจว่าได้ตีลูกด้วยความโกรธ

ถึงจะไม่แรง แต่ก็ไม่ใช่วิธีที่ถูก

ลูกก็มองหน้า mom นิ่ง momเลยอ่อนลง

แล้วบอกให้ลูกช่วย momเก็บขึ้น

แต่ลูกก็หยิบเม็ดที่ตกพื้นนั้นเข้าปาก

momต้องใช้นิ้วล้วงออกมา แล้วบอกว่า"ของตกพื้นแล้วไม่หยิบมากิน"

mom รู้สึกเลยว่าไม่ควรลงโทษด้วยอารมณ์แบบนี้อีก

แม้จะไม่ได้ทำให้ลูกเจ็บ

แต่มันก็จะเป็นจุดเริ่มต้นที่ไม่ดี