อืมม์เข้ามาอ่านจ้า...จะบอกว่าเชื่อไหม?? ก็เชื่อนะคะ บางทีโชคฃะตาก็เล่นตลกกับเรา แต่ชีวิตก็คือชีวิต ดิ้นรนกันไป...แต่ว่ายังไม่เคยเจอเพื่อนฝรั่งแบบเจอกันแล้วช่วยเหลือเค้าแบบน้องเลยค่า..มีแต่ผ่านมาแล้วก้อผ่านไป...

มิตรภาพดีๆ มาโดยไม่ได้คาดหวังเสมอแหละครับ

อืมอันว่าเรื่องโชคชะตาเราก็เชื่อค่ะแต่บางทีโชคชะตาช่างโหดร้ายกับเรามากๆๆเลยค่ะ

เชื่อครับ เจอกันจนคิด " เราเป็นเนื้อคู่กับเค้าหรือป่าวน้า "

พรหมลิขิตกับความบังเอิญนี่เราก็มักแยกกันไม่ค่อยจะออกว่าป่ะ หุๆ ตอนที่เขียนนี่ เพื่อนคนนี้อยู่นิวซีแลนด์แล้ว มีอยู่วันนึงนั่งคุยกัน ก็ยังเปรย ๆ กันว่า ถ้าวันนั้นชั้นไม่ตัดสินใจหนีเพื่อนกลับ แล้วถ้าวันนั้นเอ็งไม่ได้มาลงเรือสายเกือบคนสุดท้าย แล้วถ้าเราไม่ได้พูดว่า "แถวยาวเนอะ" เราก็คงไม่ได้รู้จักกัน ก็คงเป็นแค่คนแปลกหน้าที่ยืนติดกันในแถว ก็เท่านั้น

เริ่มจากรู้จักเพื่อนคนนี้คนเดียว มันนำพาหลาย ๆ สิ่ง และอีกหลาย ๆ คนเข้ามาในชีวิตเราแบบ งง ๆ เหมือนกันนะนี่นะ

รู้จักเพื่อนใหม่ไว้ไม่เสียหลาย กั่กๆๆ ว่าแล้วก็อยากไปหัวหกก้นขวิดที่ไหนมั่งจัง ตอนนี้ได้แต่ทำงานติดแหง่ก