|
|
วันแห่งการสูญเสีย ตอนที่ 2 ยิ้มรับกับความเป็นจริง
ช่วงสายของวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2552 ศพของแม่แก่ถูกนำเข้าไปไว้ในวัด
ฝนจำเป็นต้องนั่งทำงานที่บ้าน แม้จะเห็นว่ารถขนศพวิ่งผ่านหน้าบ้าน
แม่เตรียมตัวไปทำเรื่องต่างๆ ในวัด ส่วนเราก็ต้องนั่งทำงานเหมือนวันปกติ
วันนี้แปลกมากรายได้ดีกว่าทุกวัน งานเข้ายุ่งมาก
เหมือนมีอะไรดลใจ แต่นับว่าเป็นสิ่งที่ดี
มีคนบอกว่าการที่ญาติเสียในวันพระ
จะเป็นการไปอย่างสงบและทำให้ลูกหลานเจริญๆ ขึ้น
ถ้าเป็นอย่างงั้นจริง หนูก็ขอบคุณแม่แก่มากๆ
จนมาได้เวลา 5 โมงเย็น แม่โทรมาถามว่ามารดน้ำศพแป๊บหนึ่งได้ไหม?
ฝนก็ขับรถไปที่วัด ขับผ่านศาลาที่แม่แก่ พ่อแก่สร้างไว้ให้กับญาติผู้เสียชีวิตมาวันนี้ท่านก็เสียสะแล้ว
เมื่อเข้าไปในงานภาพที่เห็นก็เหมือนแม่แก่ยังหลับอยู่ดี นอนหลับตานิ่งๆ
จัดการถ่ายรูปเก็บในพิธีเก็บไว้ ไม่นานนักก็ต้องขอตัวไปปิดร้านและก็อาบน้ำแต่งตัว
เพราะเดี๋ยวเกียง กานดา ชัย จะมาลงมาหา มาฟังพระสวดศพ
ตกกลางคืนเมื่อคุณแฟนและเพื่อนๆ มาแล้ว
ก็ไปไหว้หน้าศพและนั่งคุยกันตามประสา กินข้าวต้มและฟังพระ
จากนั้นก็ขอตัวไปกินข้าวต่อกันข้างนอก และก็แยกย้ายกันกลับ
แต่ยกเว้นเกียง เกียงค้างที่บ้าน เพราะมันดึกแล้วเป็นห่วงไม่อยากให้ขับรถกลับตอนดึกๆ
มีภาพน้องหมา (วัด) มาฝาก ภาพนี้ถ่ายแล้ว รู้สึกประทับใจมาก ภาพสวยดี (สำหรับเรา)
และหมาก็กำลังบิดขี้เกียจหลังจากกินข้าวอิ่ม น่าเอ็นดูมาก
ต้องขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจจากสมาชิก Bloggang และเพื่อนๆ Jeban
ตอนนี้จิตใจดีขึ้นมาแล้ว ทุกอย่างย่อมเป็นไปตามกรรม เกิด แก่ เจ็บ ตาย
ยิ้มรับกับความจริง คือ สิ่งที่เราต้องทำ และก้าวต่อไปบนชีวิตที่เหลืออยู่
| Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2552 10:43:36 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1303 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Molly_Nanny  วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:10:31 น. |
|
|
|
| โดย: Tukta21 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:39:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ตีไม่แรง ไม้แพง แต่งตัวเท่ห์
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [
Be strong na ka K.Fon
Anne