Bloggang.com : Turtle Came to See Me - ตัวของเราผู้มาทำบุญก็ต้องบริสุทธิ์ อย่างน้อยก็ศีลห้า

ก่อนที่พวกเราจะรับพรพระกัน ก็ขอถือโอกาสทบทวนบุญของเราในวันนี้ ตั้งแต่ครั้งพุทธกาล พระสัมมาสัมพุทธเจ้า นอกจากทรงให้กำเนิดภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา พระองค์ยังทรงบัญญัติพระวินัยไว้ให้ ทั้งพระและชาววัดทั้งหลายจึงได้มีโอกาสสร้างบุญให้เต็มที่ ว่าในวันเดือนเต็ม 15 ค่ำและข้างแรม15 ค่ำ ทุกข้างขึ้นข้างแรมนี้ พระองค์ทรงบัญญัติ

ให้พระภิกษุที่ยังไม่หมดกิเลสรวมถึงภิกษุณี ทุก15 ค่ำให้มาทบทวนศีลทบทวนวินัยของตนเอง เพราะอาจมีการพลั้งเผลอได้ เนื่องจากยังไม่หมดกิเลส โอกาสพลั้งเผลอในพระวินัยบางข้อที่ไม่ใช่ข้อที่ร้ายแรงจึงให้มาทบทวนเตือนสติตนเอง เมื่อเป็นแบบนี้ทุกวันพระข้างขึ้นและข้างแรม ถือว่าเป็นวันที่ให้พระมาทบทวนศีลของตน จึงถือเป็นวันที่บริสุทธิ์ที่สุด อย่างน้อยเดือนละสองวัน

และในกรณีนี้ แม้พระอรหันต์ ในอดีตมีอยู่หนึ่งรูป เมื่อถึงวันลงปาฏิโมกข์นั้น ท่านก็ถาม พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ว่า พระภิกษุที่บวชใหม่หรือยังไม่หมดกิเลสต้องทบทวนศีลส่วนนี้เข้าใจ แต่หากเป็นพระอรหันต์ต้องมาทบทวนศีลลงปาฏิโมกข์ด้วยหรือไม่

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตรัสชัดว่า ยิ่งหมดกิเลสยิ่งต้องลง เพื่อว่า หนึ่งคือ ให้เป็นตัวอย่าง ว่าแม้เป็นพระอรหันต์ก็ยังลงมาเป็นต้นแบบให้พระรูปอื่นๆ

สอง จะได้เป็นพี่เลี้ยงมาดูน้องๆพระรุ่นหลังที่ยังฝึกตัวอยู่ โดยเฉพาะยิ่งหาก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้วยิ่งต้องลง เพื่อเป็นแบบอย่างให้พระที่ท่านมาไม่ทันพระองค์

โดยเฉพาะในยุคนี้ เราไม่รู้ว่าใครเป็นพระอรหันต์ด้วย และท่านก็ไม่ได้ประกาศตัว เว้นพระอรหันต์ด้วยกัน แต่อย่างไรโดยสรุปวันขึ้นและแรมสิบห้าค่ำ ไม่ว่าพระในไทยหรือประเทศไหนที่เคร่งครัดพระวินัย ถือว่าคณะสงฆ์ในแว้นแคว้นนั้นๆท่านจะบริสุทธิ์ที่สุดเพราะมาทบทวนศีล และเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ครั้งพุทธกาล

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังทรงชี้ให้อีกดูว่า บุญเป็นเรื่องใหญ่เนื่องจากคนเรามีสองส่วน คือร่างกายและใจ แต่ว่าในทางโลกเรารู้แต่ว่าคนเรามีกาย แต่ใจรูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรไม่รู้ แต่จริงๆหากเราอยากเห็น"ใจ" ก็ได้ จึงต้องนั่งสมาธิให้ใจหยุดใจนิ่ง เข้าถึงพระธรรมกายและฝึกจนชำนาญก็จะเห็น "ใจ"ตนเอง

ส่วนที่เป็นกายนั้นอยู่ได้ด้วยข้าวปลาอาหารที่มาหล่อเลี้ยง นี้คือการรักษากายเนื้อนี้เอาไว้ เพื่อมาใช้งานสร้างบุญและปราบกิเลส ส่วนที่สองคือใจของเราแม้ตอนนี้อาจยังไม่เห็น แต่ใจ ก็ต้องการอาหารเช่นกัน แต่ไม่ใช่ข้าวน้ำที่เป็นคำๆ แต่อาหารของใจ คือ"บุญ" ซึ่งที่เป็นพลังงานบริสุทธิ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเราทำความดี

บุญ เกิดขึ้นก็จะหล่อเลี้ยงใจ ถ้ามีข้าวปลาอาหารเต็มที่ แต่หากหมดบุญก็ตายได้ ฉะนั้นร่างกายแข็งแรงแต่หมดบุญก็ลาโลก และหากมีบุญแต่ไม่กินข้าวก็ตายได้เหมือนกัน

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงชี้ให้ดูอีกว่าบุญ ทำความดีแล้วบุญก็เกิด เหมือนพวกเราที่มาทำทาน รักษาศีล สวดมนต์ นั่งสมาธิ ศึกษาธรรมะ บุญก็เกิด และเมื่อบุญเป็นอาหารใจ บุญจึงหมดได้เหมือนกัน และบุญยังอยู่เบื้องหลังความสุขและความวสำเร็จด้วย

คล้ายๆไฟฟ้าที่นอกจากให้ความสว่างยังใช้งานต่างๆ ไม่ว่าใช้ทำตู้เย็น หรือเครื่องอบ ให้ความเย็นหรือความร้อนก็ได้ นอกจากนี้คนมีบุญก็จะคิด พูด ทำแต่สิ่งที่ดี และเราไม่รู้ว่ามีบุญข้ามชาติติดตัวมาเท่าไร และมาถึงวันนี้ก็ไม่รู้ว่าใช้ไปเท่าไร สรุป จึงไม่รู้ว่าเหลือบุญเท่าไร

แล้วเมื่อเราเกิดมาพบพระพุทธศาสนา ก็ทำความดีมาในระดับนึง แต่เราก็ไม่รู้ว่าบุญเหลือเท่าไร ถ้าอยากให้รู้คงต้องนั่งสมาธิๆกันเยอะๆ พวกเราเช่นกันก็นั่ง ตามดีเอมซีกันด้วยนะ

เนื่องจากบุญมีโอกาสหมด พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงฝากไว้ว่าบุญต้องหมั่นทำ ทั้งด้วยการให้ทาน เช่น ตักบาตร ถวายภัตตาหาร รวมถึงตั้งใจรักษาศีล และนั่งสมาธิ รวมๆคือ ทาน ศีล ภาวนา นี้คือที่มาของบุญ การที่เราตั้งใจมาในวันนี้ถือว่าทำตาม พระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นผู้ไม่ประมาท

พระองค์ท่านยังชี้ให้เห็นชัดอีกว่า ในการทำบุญนี้มีองค์ประกอบ เช่นทางโลกจะค้าขาย ต้องรู้องค์ประกอบของสินค้า การสร้างบุญก็เช่นกัน ว่าองค์ประกองสำคัญในการทำบุญ เช่นการให้ทาน มีหลักๆสี่องค์ประกอบคือ

หนึ่ง เรามาทำบุญในวันนี้ด้วยใจที่บริสุทธิ์ เพราะรู้คุณค่าของบุญ เช่นส่งเสริมพระที่ตั้งใจปฏิบัติธรรม

สอง ทรัพย์ที่นำมาทำบุญก็บริสุทธิ์ เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของเรา

สาม ผู้ที่มาเป็นเนื้อนาบุญของเราก็ต้องบริสุทธิ์ ถ้าจะดีเยี่ยมคือ หมดกิเลส เป็นพระอรหันต์ แต่แม้ไม่เป็นพระอรหันต์ ก็ตั้งใจปราบกิเลส ตั้งใจฝึกตัว บวชมาก็ฝึกตัวอย่างที่เห็นๆ และได้ความรู้อะไรมาก็มาแบ่งปันให้พวกเรา

สี่ ตัวของเราผู้มาทำบุญก็ต้องบริสุทธิ์ อย่างน้อยก็ศีลห้า รักษาให้ข้ามวัน ในโบราณ เขาก็ตั้งใจถืออุโบสถศีลหรือศีลแปดกันเลย และเมื่อสักครู่นี้พวกเราก็รับศีลกันไปแล้ว

เมื่อองค์ประกอบครบบริบูรณ์ ทั้งเจตนา ทรัพย์ พระภิกษุสามเณร และพวกเราเองที่ตั้งใจ เมื่อครบองค์สี่ประการนี้บุญก็เต็มที่

และพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ยังทรงชี้ว่านี้คือคุณประโยชน์อย่างยิ่งที่เราเป็นชาวพุทธ ว่าบุญ นี้อุทิศให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว ดังนั้นหากเราอธิษฐานบุญเหล่านี้ให้ถึงท่านเหล่านั้นท่านจะได้บุญด้วย เพราะบุญเป็นพลังงานบริสุทธิ์ที่สามารถไปได้ไกลๆ คล้ายสายน้ำที่ไหลได้ไกลๆ น้ำไหลได้ไกลๆฉันใด บุญไปได้ไกลๆฉันนั้น

ฉะนั้นวันนี้พวกเราทำทำบุญและปรารภถึงบรรพบุรุษที่ลาโลกไปแล้วไม่ว่าจะเป็นปู่ย่าตายาย ผู้มีพระคุณ แม้ ท่านลาโลกไปแล้ว หากท่านมีสุข เราก็จะเพิ่มสุขให้ท่าด้วยการอุทิศบุญนี้ และให้ตั้งใจนึกถึงบุญที่ทำดีแล้วในวันนี้ ที่ตั้งใจทำทานรักษาศีลและฟังพระพุทธมนต์ จงให้บุญนี้ไปถึงผู้ที่ละโลก เหมือนสายฝนที่ตกมาจากท้องฟ้า ให้ถึงหมู่ญาติที่เราเคารพรักและคิดถึง

ตั้งใจอย่างนี้ และกรวดน้ำ อุปมาคล้ายน้ำเห็นเป็นสายจากคณโฑไปถึงที่รองรับให้สายบุญนี้ไปถึงหมู่ญาติเรา แม้พวกเราเองที่มาสั่งสมบุญเมื่อยังสร้างบารมีในโลกนี้อยู่ ก็ให้เจริญยิ่งๆขึ้นไปนะ.

โอวาทพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว วันพฤหัสบดีที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2558 งานบุญพิธีปุพพเปตพลีครั้งที่ 31 ณ หอฉันคุณยายฯ

พุทธพจน์เตือนใจ
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อจินไตย 4 อย่างนี้ คือ พุทธวิสัย ฌานวิสัย วิบากแห่งกรรม และโลกจินดา คือ ความคิดในเรื่องโลก ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อจินไตย 4 อย่างนี้แล บุคคลไม่ควรคิด ผู้ที่คิดก็จะพึงมีส่วนแห่งความเป็นบ้า และได้รับความลำบากเปล่า" อจินติตสูตร

วิบากแห่งกรรมเป็นหนึ่งในอจินไตย 4 อย่าง ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า ไม่ควรคิด ถ้าคิดก็อาจทำให้มีส่วนแห่งความเป็นบ้าได้ เพราะเรื่องของกรรมมีความสลับซับซ้อนมาก เกินกว่าสติปัญญาของปุถุชนทั่วไปจะคาดคิดด้นเดาได้ ต้องใช้ภาวนามยปัญญา คือ ปัญญาที่เกิดจากการรู้แจ้งเห็นจริง จึงจะสามารถเชื่อมโยงเหตุและผล กรรมและผลของกรรมได้อย่าง ถูกต้องชัดเจน เพราะชีวิตในปัจจุบัน ย่อมเป็นผลมาจากการกระทำในอดีต และชีวิตในอนาคต ย่อมเป็นผลมาจากเหตุที่กระทำในปัจจุบันทั้งกรรมดีและกรรมชั่ว ซึ่งเป็นผังสำเร็จติดแน่นอยู่ที่ศูนย์กลางกายของทุกคน
0000000000000000000000000000000000

หากว่าเพื่อนๆต้องการโหวต ขอเป็นหมวด Topical Blog ขอบคุณครับ

Create Date : 21 มีนาคม 2558

Last Update : 21 มีนาคม 2558 23:39:09 น.

11 comments

Counter : 2926 Pageviews.