55+ พี่อ้อมเขียนน่ารักดี เราก็ชอบแมว ยิ่งแมวขี้อ้อนยิ่งชอบ แต่แมวดุไม่เอานะ น่ากลัว ส่วนน้องหมาก็ชอบ แต่ถ้าหมาตัวใหญ่จะน่ากลัวตอนมันโถมเข้าใส่เราเนี่ยสิ เคยจูงหมาตัวบิ๊กเดินเล่น แล้วมันก็แบบเนี้ย จู่ๆ ก็อยากวิ่งไล่ผีเสื้อ ไล่อะไรไม่รู้ แทบจะลากเราถูลู่ถูกังไปเลย

หุหุหุเเมวน่ารักจริงเลย

อุ๊ย...ลืมชม บล็อกน่ารักขึ้นมากๆๆๆๆ เลยค่ะ ช๊อบชอบ โทนสีอบอุ่นดี แบนเนอร์ก็สวย โดยเฉพาะรูปสาวนั่งหันหลังอ่ะ

กรี๊ด แมวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
น่ารักจังค่ะ
เข้าบล็อกนี้คิดถึงแมวที่บ้านจังเลยค่ะ

น่ารักจังเลยค่า ทั้งน้องเหมียว และ คุณแมดดี้ อยากให้มีแมวหลงหน้าตาน่ารักอย่างงี้มาที่บ้านบ้างจัง ชอบหัว blog จังค่ะ

ปกติไม่ค่อยได้เห็นแมวขี้อ้อน มีแต่แมวเย่อหยิ่ง ฮิฮิ มาเห็นที่บ้านอ้อมนี่แหละ พี่รักสัตว์แต่โอกาสสุงสิงกับแมวโดยส่วนตัวมีน้อยมากดังนั้นหมาจึงมีอิทธิพลมากกว่าทีเดียวเพราะที่บ้านเลี้ยงแต่น้องหมา มู มู ฮาฮา

และ แมดดี้ ประมาณว่าขวบกว่าหรือเปล่าค่ะ ตัวใหญ่สมเป็นหมาที่จะเอามาเทรนดีจริง ดีนะพี่เห็นแมดด้ามาก่อนแล้วแต่ดูไม่ต่างกันเลยอ่ะ พันธ์นี้เป็นหมาตำรวจด้วยอ่ะเปล่าคะ เยอรมันเชฟเฟิด ถามอ้อมดีกว่า

ขอบคุณ คุณอู๋ คุณ Kaokame และคุณ Karnkala ที่แวะเข้ามาดูน้องแมวค่ะ

น้องปลา พี่ก็โดนแมดดี้ลากเหมือนกัน ถ้าดึงแบบไม่รู้ตัวนะ ไหล่แทบหลุด เห็นตัวไม่ใหญ่แต่แรงเยอะ แมวดุๆพี่ำไม่เคยเจออ่ะ เพราะแต่ก่อนกลัวแมวเลยไม่เข้าใกล้เลย มาเจอเหมียวเหมียวเป็นตัวแรกนี่แหละ หายกลัวเลย รูปสาวหันหลังในแบนเนอร์นี่โชว์แก้มพองๆดีใช่ม้า

พี่เชอร์รี่ แมดดี้ขวบกะสามเดือนแล้วค่ะ พันธุ์ Belgian Tervuren ประเภทหมาเลี้ยงแกะ อ่ะค่ะ ตอนนี้ก็รู้เรื่องมากขึ้นแล้ว พี่สาวคริสเขาก็ฝึกอยู่ ให้นั่งให้หมอบนี่ได้ทั้งนั้นแหละ ปลายปีนี้พี่สาวคริสเขาจะพาออกประกวดแล้ว

น้องอ้อม

พอดีจะปิดคอมไปดูหนังและก็นอน ดันเห็นเมสเลยวิ่งมาตอบก่อนอ่ะค่ะ แมดดี้ดูฉลาดนะคะ นั่งก็สวยดี นี่พี่ไม่รู้เพราะพี่เป็นคนชอบหมามากหรือเปล่า เห็นหมาก็ว่าดีน่ารักไปหมด

แล้วแมดด้าเป็นยังไงบ้างตอนนี้ นี่ น้องแมดด้านี่มันลูกของอ้อมกับคริสนี่นา ยังไงได้ตามพ่อแม่กลับเมืองไทยด้วยแน่แน่ โชคดีจริงๆ

พี่ไปดูหนังและนอนนะคะ น้องอ้อมนอนหลับฝันดีจ้า

พี่อ้อม..รูปข้างบนสวยดีค่ะ ชอบๆๆ
แมวน่ารักจังค่ะพี่อ้อม แบบนี้ซิแมดดี้ถึงไม่ตอแยด้วย
แถวนี้แถวเยอะเหมือนกันค่ะ วันนั้นหลงมาหนึ่งตัวมีปลอกคอตัวง่ะ สีเหลืองทอง โอ๊ยยย น่ารัก แต่...สามีไม่ยอมให้เลี้ยง อดดดดด

อุ้ย เจ้าเหมียวหลงทาง ทำไมหน้าตาดีอย่างนี้ล่ะ น่ารักแฮ่ะ
เราลองจ้องที่ตาเธอ โห มัน อืมมมส์ บอกไม่ถูก คุณอ้อมถ่ายดวงตาได้อารมณ์ดีจัง ไม่เชื่อใครลองจ้องซิ

ลิน เลี้ยงอลินน่าก็เหนื่อยพอแล้วไง คุณอลันไม่อยากให้เมียรักเหนื่อยไปกว่านี้ เดี๋ยวไม่มีแรงทำกับข้าว ฮ่าๆ

คุณต้าร์ ตาเหมียวเหมียวดุดีนะคะ บางทีดูแล้วก็น่ากลัว แต่รูปตอนนอนนั่นออกแนวยากุซ่ามาก

คุณอ้อม - เจ้าเหมียวเหมียวสู้กล้องดีจังเลยนะคะ ยายโอนี่ที่บ้านไม่ค่อยชอบถ่ายรูปอ่ะค่ะ พอจะถ่ายทีเธอทำหน้าหงิก จริง ๆ แล้วจูนเป็นจำพวก dog person อ่ะค่ะ แต่ว่าด้วยไลฟ์สไตล์ที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ น้องแมวจึงเป็นคู่หูที่ดีที่สุดเท่าที่จะพึงมี แล้วแมวจูนมันก็ยิ่งกว่าหมาอีกค่ะ มันจะชอบมาทวงอาหารเหมือนเจ้าเหมียวเหมียวเลย ขำมาก แล้วเวลาเราคุยอะไรกับเค้า เค้าจะคุยตอบค่ะ หรือบางวันถ้าเราเข้าห้องน้ำ หรือปิดห้องนอน เค้าจะเขี่ยอยุ่นั่นแหละเพราะเค้าไม่ชอบอยู่คนเดียว ที่ตลกที่สุดคือเวลาใครมากดกริ่งหน้าตึก (ใช้เวลาประมาณ 3 นาทีกว่าจะมาถึงหน้าประตูบ้าน) ยัยโอนี่จะไปนั่งรอแล้วค่ะ นิสัยเหมือนหมาเลยอ่ะค่ะ ฮ่าๆๆ

ปล. คุณอ้อมน่ารักจังเลย อุตส่าห์ใช้ IE เปิดดูบล็อกเป็นการเฉพาะด้วย เกรงใจจังค่ะ เด๋วไว้จูนหายเหนื่อยนิดนึงจะเปลี่ยนธีมใหม่อีกนะคะ คราวนี้ว่าจะไม่เอาพื้นขาวแล้ว แต่ยังไงขอดูองค์ประกอบอื่ืน ๆ ด้วยอีกทีค่ะ

ลืมไป คิดว่าเจ้าเหมียวเหมียวเป็นพันธุ์อะไรคะคุณอ้อม

แมวแต่ละตัวนี่มีบุคลิกต่างกันไปจริงๆนะคะ โอนี่ของคุณจูนนิสัยเหมือนหมาอ้อมเลย เวลาเข้าห้องน้ำชอบมาตะแง้วๆอยู่หน้าประตู บางทีเขี่ยๆผลักๆจนประตูเปิดก็มี ฮ่าๆ

ไม่รู้เหมียวเหมียวเป็นพันธุ์อะไรค่ะ หลงมาก็เีลี้ยงไป แต่ขนเค้าสวยค่ะ ยิ่งหน้าหนาวนะ พองฟูเชียว

แองจี้ก็กำลังชอบแมวค่ะ
แต่เลี้ยงคงไม่เอาอ่ะ เพราะคุณแม่ขี้เกียจดูแล ฮิๆๆ

คุณอ้อม...น้องแมวที่บ้านอ้วนท้วนดีจังค่ะ

สมัยอยู่บ้านเก่ามีแมวจรจัดคาบลูกแบแบาะมาไว้หลังบ้าน 4 ตัว แม่แมวมันหวงลูกมาก ตาอ้วนสันนิษฐานว่ามันคงเคยโดนคนทำร้ายมาก่อนมันเลยไม่เชื่อใจคน ลูกมันก็ขี้ขลาด ไม่กล้าเข้าใกล้คน ออยก็จัดการตั้งชื่อมันซะ...เหอ เหอ เหอ

ยี่หร่า ตะไคร้ มะกรูด พริกไทย (จ๊าบมะ)

เจ้าพริกไทยเนี่ยมันกล้าสุด พอเราทำทีลืมเปิดประตูมุ้งลวดเอาไว้ (แต่จริง ๆ จงใจ) มันก็ค่อย ๆ ปีนตัวสั่นซะง็อกซะแง๊ก เดินขาแกว่งเข้ามาในบ้าน ออยก็รีบไปอุ้มมันทันที 5555 มีอยู่วันนึงหมั่นไส้แม่มันมาก (งกลูกนัก) พอพริกไทยปีนเข้ามาในบ้านอีก ก็จับพริกไทยวิ่งขึ้นไปปล่อยไว้ชั้น 2 มันก็ร้องซะ พอแม่มันกลับมา มันโกรธใหญ่เลย...ร้องระงมกันทั้งแม่ทั้งลูก นังแม่ไม่ร้องเปล่า มันกระโดดตะกายผนังมุ้งลวด ตะกายกำแพงฝาบ้าน พยายามจะตามเสียงร้องลูกมันขึ้นมาชั้นสอง น่ากัวมาก ๆ

พอตอนเย็นอ้วนกลับมา ออยก็ถูกด่าอ่วมน่วมไปเลย ก็รีบเอาลูกคืนให้นังแม่มัน...

แต่ก็ตายหมดทั้งฝูง เพราะแม่มันมีเชื้อหวัด ลูกมันก็เลยติดเชื้อหวัด แต่แม่มันคงมีภูมิต้านทาน ลูกมันยังเล็ก ก็ไม่พ้นหน้าหนาว...เริ่มจากน้ำมูกไหลย้อย ขี้มูกเกรอะกรัง ขี้ตาเกรอะกรัง หายใจไม่ออก ขี้ตาจากเกรอะกรังนิด ๆ ก็ขายเป็นหน่องพอกพูนบริเวณตา ดูแล้วอนาจใจ นังแม่ก็ยังหวงลูกอยู่ทุกวี่วัน พอตาอ้วนเอามือไปใหล้ลูกมัน มันก็เอาเล็บมาตะปบมือ (ต้องไปหาหมอเอายามาใส่ กลัวติดเชื้อ เพราะมันเป็นแมวจรจัด) สุดท้ายมันก็คาบลูกหายไปไหนไม่รู้....คาดว่าตายแน่ ๆ

จากนั้นมันกลับมาอีก พร้อมลูกครอกต่อไป เป็นอย่างนี้เสมอ แล้วลูกมันก็ไม่เคยรอดสักครอกเดียว เป็นโรคหวัดเรื้อรังติดมาจากแม่มันหมด

จริง ๆ เจ้าของบ้านเช่าไม่อนุญาตให้เลี้ยงแมวค่ะ โดยเฉพาะเมียเจ้าของบ้าน เกลียดแมวมาก ๆ (คงจะแพ้ขนมัน) แต่เวลาแมวมันมาที่บ้าน ออยก็จะเอาอาหารให้มัน ซื้อปลาอาจิ (แบบปลาทูบ้านเรา) มานึ่ง แล้วก็คลุกข้าว...แล้วก็ซื้ออาหารเม็ดมาเป็นถุง ๆ เลย ของลูกมันก็ให้กินนม แต่ไม่เคยเอามันเข้ามาในบ้าน ยกเว้นพริกไทย...เพราะอยากจะแกล้งนังแม่มัน

ที่ญป หมาจรจัดไม่ค่อยมี เพราะคนญปนิยมเลี้ยงหมา แต่แมวจรจัดเยอะมาก ๆ คนญปที่ชอบแมวก็เยอะนะคะ แต่แมวจรจัดไม่มีใครทำหมัน...มันก็เลยแพร่พันธุ์ออกลูกยั้วเยี้ยเลย

น้องแมวน่ารักจังค่ะ น้องสาวของสามีเราเค้าก็มีแมวอยู่ตัวนึง ไม่รู้มันเป็น ADD หรือเปล่านะ คือ ชอบวิ่งไปวิ่งมาตลอดเวลาเลย มีอยู่วันนึ่งกระโดดไปมาจากเตียง ไปตู้ แล้วก็ลงมาพื้นแล้วก็กระโดดไปเตียงอีก
วนไปวนมาอย่างนี้ น้องสาวเค้าปวดหัวเลย

ผ่านมาโดยบังเอิญค่ะ

ขอบอกว่า

น้องเหมียวน่ารักม๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

จริงๆค่ะ