นานๆมาอัพ บล๊อคที กับเรื่องที่ตัดออกจากใจไม่ได้ซักที ตั้งแต่มาอยู่ เมืองนอกนมนาน ผ่านไป ๕ ปี แล้วเหรอเนี่ย เวลานี่มันผ่านไปเร็วเนอะ สงสัยจะจริง เวลาคนเรามีความสุข เวลาผ่านไป เร้ว เร็ว แต่พอทุกข์ เนี้ย มันแสนจะช้านาน แต่เรื่องบางเรื่องมันก็ยังไม่เคย หายไปจากหัวสมอง ทั้งๆที่จริงๆ แล้ว เป็นคนขี้ลืมมากกก...หวังว่าเขียนออกมาแล้ว จะทำให้เรารู้สึกดีขึ้นมาบ้าง กาลครั้งหนึ่ง เมื่อยังทำงานอยู่ ณ กทม. ในตำแหน่ง Project Assistant ทำงานกับรุ่นพี่ที่รัก และ เคารพมากคนนึง ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตัวแทบจะติดกันอยู่แล้ว รักเหมือนพี่สาวเลย ก็ว่าได้ และเราคิดไปเองว่า เค้าคงรักเราเหมือนน้องสาวเช่นกัน เฮ้อ อนิจจา อนาถตัวเองตอนนั้นจริงๆ เรื่องราวต่างๆ เกิดขึ้นมากมาย ทั้งหักหลัง หักหน้า นินทาว่าร้าย เอาเราไปตัวล่อให้ได้งาน ใช้งานทำวิทยานิพนธ์ จนตัวจบโท เป็นหนังหน้าไฟ อะไรที่ผิดนี่กรูตลอด แถมยังไปบอกเจ้านาย ลูกค้า ยันแม่บ้าน ว่าขี้เกียจทำงาน เหลวแหลก เอาตัวเข้าแลกเพื่อ ทุกอย่าง แม้กระทั้งเจ้านาย เฮ้อ......ไม่น่าเชื่อว่า หน้ามืดตามัวตั้งสามปี ไม่น่าเชื่อว่ารักคนแบบนั้นหมดใจ "ไม่น่าเชื่อ" ยังใช้คำนี้มาตลอด มันเจ็บ มันจุก มันทรมาน หายใจไม่ออกเวลาคิดถึงเรื่องนี้ เหมือน อกหักมั้ง แค่ไม่ใช่แฟนเท่านั้นเอง น้ำตาไหลเป็นเดือนๆ กินไม่ได้ นอนไม่หลับ เจ็บมาก เพราะคนที่เราคิดว่าเค้าดีกับเราที่สุด กลายเป็นคนที่ทำร้ายเราแรงที่สุด ไม่น่าเชื่อว่าทุกอย่างแค่ "ผลประโยชน์" เท่านั้นที่เค้าต้องการจากเรา จากตอนนั้น ถึงตอนนี้ ยังหวิวๆ ทุกครั้งที่คิดขึ้นมา ยังถอนหายใจทุกครั้ง อภัย แต่ ยังทำใจให้ลืม ไม่เคยได้ ไม่ได้ซักที นี่ยังพยายามจะแอดเราใน เฟสบุ๊คอีก ได้โปรด ไปจากชีวิตเราเถอะ   Create Date : 27 กรกฎาคม 2554     4 comment Last Update : 27 กรกฎาคม 2554 18:28:04 น.     Counter : 430 Pageviews.   Share Tweet

สวยๆ งามๆ  ช่วงนี้ น๊าววววว หนาว  ป่วยกระเสาะกระแสะตลอดเลย   วันก่อนก็ป่วยเป็นไข้หวัดใหญ่ซะ ๓ อาทิตย์  งานเงินอะไรก็ไม่ได้ทำ  เรียน ก็ไม่ได้ไป (ไปแล้วโดนไล่กลับ)   น้ำหนักลดไป ๔ โล แฟบไปเลย(ตอนนี้กลับมาเท่าเดิมละ ) ตั้งแต่มาอยู่นี่เป็นสิวตลอดเลย ผิวแห้ง ปากแตกตลอด ผมแห้ง แตกปลาย นับได้ ๗ แฉก ที่บอกๆมานี่  ยังเป็นอยู่ครบค่ะ ไม่มีอะไรหายซักอย่าง  ไม่ว่าจะใช้ของดีแค่ไหน เหมือนเดิม   ได้แต่ทำใจ จริงๆ อ่านในห้องแป้ง ให้อาบน้ำล้างหน้าด้วย น้ำอุ่น แล้วต่อด้วยน้ำเย็นอีกที  แต่แบบไม่ไหวอ่าค่า  มันหนาวววว...  วันก่อนหาเรื่อง  อยู่ๆ ก็อยากทำเล็บขึ้นมา ก็เดินเข้าร้านไปทำเล็บ  คิดว่าคงคล้ายๆ กับบ้านเรา โอ้โห คิดผิดอย่างแรง ช่างมือหนักมากกก  หนักขนาดว่าเลือดกระฉูดไป ๒ เล็บ แล้วก็กรอเล็บซะบางจนเวลาเอามือไปแตะที่เล็บ มันเสียวแปล๊บเลย  กลับบ้านมายังโดนหัวเราะเยาะอีก    วันหลังจะตัดผมอีกเลย คิดหนัก ตัดสินใจให้คุณแฟนตัดให้แทน  คิดว่ามันง่ายๆ แบบว่าเราผมยาวตรงๆ  แค่ตัดปลายขึ้นมานิดเดียวคงตัดได้ เรายืนคอเคล็ดอยู่เกือบ ๓ ชั่วโมง เสร็จ  แต่...มันแบบตรงๆเลยอะ  ตรงเป๊ะ   คือจริงๆ มันควรจะโค้งนิดๆ แต่ก็ไม่เป็นไร  น่าจะดีกว่าไปตัดร้าน  สุดท้าย  แว๊กซ์ค่ะ แว๊กซ์ขนหน้าแข้ง เพราะตอนสมัยวัยรุ่นไปโกนมันก็เลยขึ้นมาดำหน้าเกลียด  แว๊กซ์ที่นี่ แพงอ่ะ ประมาณ เกือบพัน เราเลยทำเองที่บ้าน ทาเองดึงเอง สะใจ  ชอบมาก วันนี้เพิ่งเสร็จขาเดียว พรุ่งนี้ค่อยทำอีกขานึง ขี้เกียจแล้ว คิดว่าจะลอง บราซิลเลี่ยนแว๊กซ์บ้าง (แอบจิตนิดๆ) แต่ ตอนนี้ยังทำใจดึงไม่ได้  พฤติกรรมลด ละ เลิก -เลิกซื้อลิปมันซะที ซื้อเยอะๆมันไม่ได้ทำให้ปากหายแตกหรอก  -เลิกขี้เกียจ  ตื่นให้มันเช้าๆ  วิ่งตอนสายๆมันร้อนเฟ้ย คิดถึงบ้าน  คิดถึงคนที่บ้าน คิดถึงเพื่อน คิดถึงร้านอาหารอร่อยๆ  คิดถึงทะเลสวยๆ อากาศดีๆ  กลับเมืองไทยแม่จะกินทุกอย่างที่ขวางหน้า  ฮิฮิ้วววว  Free TextEditor   Create Date : 11 กรกฎาคม 2552     2 comment Last Update : 11 กรกฎาคม 2552 18:47:49 น.     Counter : 360 Pageviews.   Share Tweet

ยุ่งมาก ทำรีเสิร์ท หัวหมุนติ้วๆ ปึกแรก ส่ง มิถุนา ปึก ๒ส่ง ๒๑เดือนนี้ ปะ ปะ ปวด หัวววว...มาก ท่านโพรเฟสเซอร์ก็ช่างใจดี ช่วยเหลืออย่างกะลูก เฮ้อ...จะไม่ตั้งใจก็ไม่ได้ กลัวเสียชื่อไปถึงบ้านเกิดเมืองนอน อยู่ที่นี่ มันขึ้นอยู่กับเราจริงๆ จะไปเรียน ไม่ไปเรียน ตามใจ แค่ ส่งรีเสิร์ท ก็พอ แต่ คะแนนจิตพิสัยละ??? ไม่รู้สิ ภาวนาให้อังกฤษงู งู ปลา ปลา นี้ พารีเสิร์ท ของข้าพเจ้า สำเร็จ ลุล่วงไปด้วยดี ไม่มีแก้ไขด้วยเถิด (ขอมากไปป่าวเนี้ย) เมื่อคืนวานซืน ไปกินข้าวในเมือง กะแฟน ก่อนกลับ เดินผ่านหน้าร้านประจำ ทักทายบาวเซอร์ กะจะไปฟังเพลงก่อนกลับอีกร้านข้างหน้า เราเดินผ่านไปไม่ถึง ๒๐ วิ ได้ยินเสียง เอี๊ยดดดดดด.....ตู้มมมม....เราหันกลับมา เห็นผู้หญิง๑ คน ผู้ชาย ๒ คนกระเด็นไปคนละทาง รถเกยบนฟุตแพ๊ท ตู้โทรศัพท์สาธารณะ๓ตู้ ล้มระเนระนาด คนขับ ยังอยู่ในรถ ตอนนั้นชุลมุนมาก จากนั้น พวกก็ลากคนขับ ซึ่ง ท่าทาง เมาแหงแก๋ มาสหบาทา ซักประมาณ ๒๐ วิ ตำรวจก็มา ผู้ชายคนที่โดนชน กองอยู่บนถนน นิ่งมาก มีเลือดออกจากหัว ผู้ชายอีกคน ขาหัก ทิ่มออกมา ส่วนผู้หญิง จากภายนอกปลอดภัยดี ขุดขีดนิดหน่อย อีก ซัก ๕ นาที รถ แอมบูแลนซ์ ก็มาถึง เมื่อวานนี้ แวะไปกินข้าวก็เลยเดินไปถาม บาวเซอร์ว่า ว่าเค้าเป็นไงกันบ้าง สรุปคือ เข้าไอซียู ๑คน เป็นลอคอล ทำงาน ขับรถแอมบูแลนซ์นั่นแหละ แต่คงปลอดภัย อีกสองคนเป็นแบ๊คแพ๊คเกอร์จากไอแลนด์ เพิ่งลงรถแท็กซี่มา ก็โดนชนเลย ก็ปลอดภัย ส่วนคนขับ คงไม่รอดคุก (นึกถึง น้องหงิกเมืองไทยเลย) ชีวิตคนเรานี่เอาแน่ไม่ได้เนอะ เดินอยู่ดี ดี รถก็ขึ้นมาบนฟุตแพ๊ท ชนซะงั้น ใช้ชีวิตให้คุ้มนะคะ เพื่อนๆ   Create Date : 05 เมษายน 2552     0 comment Last Update : 5 เมษายน 2552 8:42:39 น.     Counter : 225 Pageviews.   Share Tweet

เง้อ มาว่าเราทำไมอ่ะคะป้า หลังจากใช้เวลาดูมากกว่าเขียนมาหลายปี  ทั้งๆที่จริงแล้วมีเวลาเยอะเหลือเฟือ จาก เรียน(child care)  และเรียน(Eng) และทำงาน และเที่ยว และขายของแล้ว (เอ๊ะ มีเวลา???)  เอาน่า ก็ยังมีเวลา มานั่งอ่านพันทิป วันละนานๆ อยู่ทุกวัน  ถือว่าเป็นช่องทางนึงที่ทำให้หายคิดถึงเมืองไทยไปได้บ้าง  เอาละ  วันนี้เป็นเรื่องของป้าคนไทยคนนึง เรียกป้าเอละกัน แถวๆบ้านเรา  ซึ่งเค้ามีลูกสาว สมมุติว่าชื่อน้อง๑ อายุประมาณ ๑๘ แล้ว เราเองก็สนิทกับน้องคนนี้พอสมควร  แต่กับป้าแก  ก็เจอกันผ่านๆ   วันนึงมีจัดงานขึ้นที่บ้านป้าบีคนไทยอีกคน  พวกเราก็ไปปาร์ตี้กัน  ตามประสา  รวมๆก็ราวๆ ๓๐คนได้ (นับแต่คนไทย)   ก็สนุกสนานกันจนประมาณ ๕ทุ่ม บางคนก็เริ่มกลับบ้าน  บางคนก็ไปสนุกกันต่อข้างนอก  เรากับแฟนก็ กะจะไปต่อกันข้างนอกด้วย  เลยทิ้งรถไว้ที่บ้านป้าบี  และติดรถคนอื่นเข้าเมือง  เพราะ มาวม่ายขับ   สรุปก็ได้กลับกับป้าเอซึ่งผ่านทางพอดี ก็โอเค    นั่งในรถปุ๊บ  ป้าแกก็เริ่ม ป้า      จะไปเที่ยวต่อกันเหรอ  ดึกแล้วนะมันดูไม่ดี  จะไปที่ไหนกัน เรา     ไม่เป็นไรมั้งคะ  ไปกับแฟน  ว่าจะไปร้าน.... ป้า      อ่อ  ร้านนั้น  มีแต่พวกแบ๊คแพ็คเกอร์  โลคลาสมากกกก  คนดีๆ เค้าไม่          ไปกันหรอก เรา       เอ่อ???  ค่ะ แล้วที่ไหนดีเหรอคะ? ป้า      ผู้ดีเค้าไม่เที่ยวกลางคืนหรอก  เค้าอยู่กับบ้าน  ดื่มที่บ้าน เรา       แอบหลุดขำหน่อยนึง+  แบบมันตลกอ่ะ ป้า      อ๋อ  นี่เตือนด้วยความหวังดีนี่น่าขำเหรอ  ระวังเหอะ  แฟนก็แฟน  เคย          เห็นเอาไปให้เพื่อนฟันมานักต่อนักแล้ว  บลา บลา บลา... เรา       ตู งานเข้าแว้ววว...นี่มันอาไรกันนี่ ป้า      นี่หวังดีนะ  เห็นว่าเป็นเด็ก เตือนให้ใช้ชีวิตแบบฉลาดๆ เรา      เฮ้ย  ไม่ไหวแล้วเว้ย!!! หันไปบอกแฟนน้อง๑ ให้จอดรถ พี่จะลง          เดี๋ยวนี้   น้อง๑ และแฟนบอก   พี่อีกแป้บเดียวเอง  เดี๋ยวหนูไปส่ง  แล้วหันไปบอกแม่ว่า พอแล้วน่ะแม่  เงียบ.....จนถึงที่หมาย   จอดรถ   ป้า     นี่ถ้าเกิดอะไรขึ้น  ไม่ต้องมาให้ช่วยน่ะ  ทำตัวเอง เรา     เรายกมือไหว้  "ขอบคุณ   ที่เตือนค่ะ"  แล้วปิดประตูรถ             รอจนรถผ่านไป  เราก็หวี๊ดใส่แฟนเลย  แฟนก็ไม่รู้เรื่อง  เห็นแต่ว่าบนรถป้าแกหน้าเบ้มาก  และเสียงดังใส่เราตลอด  แต่เค้าไม่เข้าใจ เลยไม่รู้จะว่าไง  โอย เซ็งมาก   ตูทำไรผิดวะ เช้าอีกวัน  พี่ที่รู้จักอีกคนโทรมาบอกว่าน้อง๑ ขับรถหาทั้งคืน  จะขอโทษเรื่องแม่แต่หาไม่เจอ   น้องเค้าร้องไห้ใหญ่เลย   เลยไปหานัดกันที่ร้านอาหาร   น้องร้องไม่หยุดเลยน่าสงสาร   มันไม่ใช่ความผิดน้องเลย  และไม่รู้ว่าความผิดใคร(เรา???)  หายโกรธแม่น้องเค้าตั้งแต่๒ชั่วโมงแรกแล้ว  พี่โกรธยาก หายเร็ว  แต่ไม่ลืม(เอ๊ะ) ปัจจุบันพวกเรายังสนิทกันเหมือนเดิม  แต่ไม่เคยยกมือไหว้ และไม่พูดกับแม่เค้าอีก   ไม่อยากมีปัญหา   เราชั่วร้ายป่าวเนี้ย?  Free TextEditor   Create Date : 21 มีนาคม 2552     0 comment Last Update : 21 มีนาคม 2552 13:46:57 น.     Counter : 249 Pageviews.   Share Tweet

บ่นๆ เฮ้อ    บ่นให้ใครฟังไม่ได้  ก็มาบ่นๆ ในบล๊อคดีกว่า   เมื่อ ประมาณ ๕ เดือนที่แล้ว  มีเพื่อนมาใหม่จากเมืองไทย  อายุไล่ๆ กัน  เลยค่อนข้างสนิทกับเราเป็นพิเศษ    เค้าเรียกเราว่าเพื่อนรัก   ส่วนเรายังอ้ำๆอึ้งๆ เรียกได้ไม่เต็มปาก  เนื่องจาก  เพื่อนเราคนนี้  อยู่แก๊งค์ไหนหัวหน้าตายหมด  เอ้ย  แบบว่าขี้นินอ่ะ  นินทาเค้าไปทั่ว  เราไม่ชอบฟังเลย  ตอนแรกๆ ก็เหรอ งืมๆ  หลังๆ ชักเข้าใจ เรื่องจริง ๑ เล่าซะ ๑๐๐ แต่เราบอกเสมอว่าเราไม่มีความลับ  เพราะฉะนั้น จะมาบอกความลับไรเนี้ย ไม่รู้น่ะ  ขี้เกียจจำ  เรื่องไหนพูดได้เรื่องไหนพูดไม่ได้ไม่จำ ไม่โกหก ไม่นินทา  (แบบโกหกจับติดตลอดง่ะ)  จริงๆแล้ว  การที่เราพูดอะไรตรงๆ สงสัยก็ถามนี่มันเป็นเรื่องง่ายๆ(ของเรา)  และก็ไม่ต้องไปคิดมากว่าโกหกอะไรใครไว้บ้าง  เดี๋ยวคราวหน้าพูดไม่ตรงกันอ่ะนะ  โลกของคนไทยที่นี่มันแคบ  แต่ก่อนเคยพูดเสมอว่า คนไทย รักกันๆ  เดี๋ยวนี้  ก็เอ่อๆอ่าๆ อีก  เรื่องของคนอื่นมันก็เป็นเรื่องของคนอื่น  ไม่เคยกลายมาเป็นเรื่องของเราซักที ไม่รู้ว่า จะอยากรู้ไปทำไม...รับผิดชอบแค่เรื่องของตัวเองให้ดีก่อนดีกว่า  เราคงไม่ดีพอจะไปว่าใครลับหลัง  แต่ดีพอที่จะพูดกันต่อหน้า    ดีพอที่จะเตือนกันเมื่อเพื่อนทำผิด  อันนี้เป็นเรื่องที่เพื่อนเค้าทำกัน    Free TextEditor   Create Date : 21 มีนาคม 2552     1 comment Last Update : 21 มีนาคม 2552 12:38:55 น.     Counter : 223 Pageviews.   Share Tweet