วันนี้ก็เป็นวันธรรมดาๆเหมือนเดิม ตื่นขึ้นไปเรียนหนังจากผ่านตรุษจีนมา (ได้อั่งเปาด้วยแน่ะ
) เข้าเรียนจากวิชาแรกถึงกิจกรรมสุดท้ายคิดอะไรได้เยอะแยะ เริ่มจากวิชาแรก "จิตวิทยาสังคม" มันคือ?
ตามหลักการแล้ว อะแฮ่ม มันคือการศึกษาเกี่ยวกับพฤติกรรมของมนุษย์ (ประมาณนั้นล่ะมั้ง) นักจิตวิทยาก็มีการให้ความหมายและทดลองเพื่อศึกษาสาเหตุมและกำหนดแบบแผนของพฤติกรรม แต่การให้ได้มาซึ่งหลักการและทฤษฎีไม่ใช่อะไรที่ได้มาง่ายๆ เพราะพฤติกรรมของคนเราไม่มีสูตรตายตัว วันนี้แบบนี้ พรุ่งนี้เปลี่ยน จิตใจเปลี่ยนไปทุกวัน อย่าโทษเวลา (ที่ทำให้คนเปลี่ยน
) ถ้าหากไม่มีสูตรแบบคณิตฯ แล้วจะเอาอะไรมาวัด ยกตัวอย่าง "ความสุข" ถ้าจะให้นิยามของคำนี้ แน่นอนว่าแต่ละคนตอบไปคนละอย่าง ความจริงมันเป็นคำสั้นๆที่หลายคนได้สัมผัสมาแล้ว หรือบางคนยังไม่แน่ใจ หรือกระทั่งบางคนที่ยิ่งไขว่คว้ากระวนกระวายให้ได้มา กลับเจอทุกข์ยิ่งกว่าเดิม ก็ว่ากันไปแล้วแต่คนเราจะมีความสุขในทางไหน
ถ้าหากจะให้หานิยามของความสุขน่ะหรือ
สำหรับบางคน ถ้ามัวแต่หาความหมายของความสุข ส่วนประกอบของความสุขก็จะไม่มีวันได้ใช้ชีวิตจริงๆบนความสุข
แต่กับอีกบางคน ความสุขคือการแบ่งปัน และทำสิ่งดีๆให้คนอื่น
และอีกหลายๆคน กับอีกหลายๆความหมาย
บางคนอาจค้นพบความสุขจากการลงมือทำในสิ่งที่เรารัก จากคนใกล้ตัว (แบบว่าอยู่กับคนที่รัก
) จากศาสนาที่จริงๆแล้วสอนให้ทุกคนทำความดี หรือถ้าไม่ทำความดีก็แค่อย่าทำความชั่วแล้วจะดีเอง (ใช่รึเปล่า
)
ประมาณว่าพอจิตใจดีก็พบสุข (สงบ) ไงล่ะ
"Make us happy and you make us good "
Robert Browning
วันนี้นั่งเรียนไปมีคนถามว่าจะเรียนไปทำไมเนี่ย เรื่องศาสนา ตอนประถมก็เรียนมาแล้ว แล้วจะมาเรียนตอนนี้ทำไมอีก เสียเวลา... เออนะ เราก็นั่งนึก ก็เพราะคิดอย่างนี้ไงเลยต้องมานั่งเรียนอีก จิตใจคนวันนี้ไม่เห็นคุณค่าของคุณธรรม และการประพฤติดีเลยหรือ นั่นสิเหมือนที่หลายคนพูดถึงสังคมสมัยนี้ก็ตกต่ำขึ้นทุกวัน เราก็ไม่มีฐานะมาวิจารณ์หรอก เพราะตอนที่เพื่อนพูดออกไปตอนนั้นก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเหมือนกัน (ตอนนี้แล้วมานั่งคิดได้ประมาณนั้น) ส่วนจะถามว่าเราเลือกเรียนวิชานี้ทำไม ต่อไปจะพูดว่า "เพื่อยกระดับจิตใจ"
พูดไปแล้วก็ยาวเลย เอาเป็นว่าความสุขคืออะไรหรือจะมากจากอะไรก็แล้วแต่ หากแต่คนเราถ้าไม่รู้จักความทุข์ก็อาจไม่รู้จักค่าของความสุข