22 สค 59 บลอกไม่เกี่ยวกับต้นไม้สักเท่าไหร่ อัพบลอกเกรงใจผู้มาเปิดอ่าน ถึงจะมีคนอ่านเล็กน้อยวันละสิบยี่สิบก็ตาม จะน้อยจะมาก คนที่คาดหวังจะมาอ่านก็อยากอ่านเรื่องใหม่ๆ เหมือนสมัยก่อนที่รออ่านนิยายจากหนังสือนิตยสาร สองเดือนนี้เหนื่อยจนมึนคิดอะไรไม่ค่อยออก ทั้งงานส่วนตัวและงานหลวง วันนี้ดีใจเป็นทริปปิดท้ายของงานนอกสถานที่ปีนี้แล้ว แต่ละปีประมาณยี่สิบแห่งบวกลบปีนี้น้อยหน่อย ไม่นับงานจรอื่นๆ ที่ขอแลกทำเพื่อไม่ต้องทำงานกลางคืน
ถ้าไม่ออกเช้ามืดฟ้ายังไม่สว่าง แวะชมดอกไม้ ช่วงนี้ จำปีสารพัดมาให้ชื่นใจ ชอบมากหอม
ดอกมีขนาดเล็กใหญ่ต่างกัน ชอบกลิ่นจำปีมากกว่าจำปา จำปีสีทองและสีนวล ชอบสวยตามหาต้นออกดอกเก่ง เพราะเคยเห็นที่บ้านพี่ที่สนิทกัน ให้ดอกเป็นพวงดอกใหญ่สวยมาก ถ้าไม่ตายเพราะน้ำท่วม ป่านนี้คงได้ต้นตอนมาแล้ว
แจกันจำปีไหว้พระวันนี้ ขนมรองท้องยามเช้า รีบตะบึงไปให้ทันพรรคพวกแต่ก็อดสายห้าหรือสิบนาทีอยู่เรื่อย ตามสภาพจราจร ออกนอกพื้นที่ นั่งรถปุเลงๆไปตามทาง
นั่งชมวิวท้องนาเขียวๆสองข้างทาง และแม่น้ำเจ้าพระยา บ้านชาวบ้านข้างทาง ดูน่าจะอยู่สบายดี มีไม้ผลหลายชนิดถ้าน้ำไม่ท่วม นั่งไปจนถนนเล็กลงเรื่อยๆ แล้วคนขับก็ถามทางว่าใครไปถูกทางบ้าง อ้าว เสียเวลาย้อนกลับไปทางเก่า ไม่เป็นไรเห็นวิวแม่น้ำแปลกดี ขับมาได้ไม่รู้ทางน่า..นัก ต้องพึ่งพาอาศัยกูแมป ไปถึงที่หมายจนได้
วันนี้เรารับประทานอาหารเที่ยงจากกล่องโฟมย่อยสลาย ไข่ต้ม แกงส้มในถุงพลาสติก และมองคล้ายหมูสามชั้นทอด ไม่คุ้นเคยสักเท่าไหร่ ดูๆไปแล้วข้าวหอมมะลิในกล่องนี้อร่อยกว่าเพื่อน ไข่ต้มนี้ก็เป็นอาหารโปรตีนสูงที่ราคาถูกที่สุดที่ต้องโปรโมทให้ชาวบ้านรับประทานกัน
สมัยเป็นนักศึกษาเมื่อยี่สิบปีก่อน ครั้งนึงอาจารย์ศาสตราจารย์เห็นพวกเรารีบร้อนทานอาหารกลางวันในกล่องโฟมอย่างนี้ อาจารย์บอกสงสารพวกเราเหลือเกิน ถ้าไปเรียนอย่างอื่นตอนนี้ก็คงได้เป็นหัวหน้าเป็นเจ้าเป็นนาย ไม่ต้องมายืนกินข้าวในกล่องโฟมอย่างนี้ นี่ถ้าศาสตราจารย์อาจารย์ของเรามาเห็นว่าผ่านไปอีกยี่สิบปีเราก็ยังทานข้าวในกล่องโฟมอยู่ดี อาจารย์คงต้องร้องไห้แน่เลย เพราะอาจารย์สถาบันเราส่วนใหญ่เป็นลูกผู้ลากมากดี พระน้ำพระยา แม้แต่อาจารย์ชายส่วนใหญ่ ถ้าเห็นทานอาหารไม่ใส่จานมาเรียบร้อยก็จะต้องเรียกให้ใส่จานมาให้ โลกมันเปลี่ยนไปมากนะ เดี๋ยวนี้ทำงานไปต้องมีตาหลังเหลียวซ้ายแลขวา ไม่งั้นอาจโดนเตะก้านคอซะงั้น
การทำงานหรือการทำอะไรก็ตามแต่ละคนมีจุดมุ่งหมายแตกต่างกัน ถึงงานจะยากลำบากและเหน็ดเหนื่อยกายใจ และไม่ได้ตอบแทนกันด้วยรายได้ หลายๆคนพูดถึงการเลือกงานเงินเดือนแสนสองแสน มันห่างไกลเหลือเกิน แต่ละคนมีเหตุผลแตกต่างกันที่ต้องทำงานแต่ละชนิด ถึงบางครั้งจะต้องมีแรงเสียดทานได้รับความไม่ถูกใจจากหน่วยเป้าหมายแต่ก็เป็นงานที่ทำประโยชน์ให้กับประชาชนและเกิดการพัฒนาระบบงานได้มากทีเดียว แต่ถ้าเบียดเบียนตัวเองมากเกินไปก็ต้องคิดทบทวน เร็วๆนี้คงลาออกมานั่งนอนภาวนาเงียบๆ ท่องโลกกว้างน่าจะดีค่ะ วันนี้คงเหนื่อยเบื่อมึนเซ็งมั้ง เราเขียนพึมพำมากจริงๆ
VIDEO
Create Date : 22 สิงหาคม 2559
Last Update : 22 สิงหาคม 2559 20:12:15 น.
8 comments
Counter : 1989 Pageviews.
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [
เรื่องงานเรื่องงาน ถ้าได้ทำสิ่่งที่ชอบด้วยและรายได้เยอะ ๆ ด้วย
มันก็ดีที่สุดเนาะ ^__^