21 ตค 59 พสกนิกรที่ดี
หลายวันนี้ ได้อ่านบทความ ภาพและเรื่องราวของพระองค์ท่าน เราสัมผัสว่าความเศร้าสลดก็ยังคงปกคลุมอบอวลเป็นระยะๆ พยายามตรวจสอบจิตใจซึมเศร้ารึเปล่า ก็ไม่นะ อ่านเรื่องขำก็ยังหัวเราะ ดูละครเกาหลีก็ยังสนุก แต่เมื่อระลึกถึงพระองค์ท่านบางครั้งน้ำตาก็ยังอดไหลไม่ได้ ฟังเพลงเกี่ยวกับพระองค์ท่านบางครั้งก็เฉยๆบางครั้งก็น้ำตาไหลกลั้นไม่อยู่ หรือเป็นเพราะกลั้นไว้ไม่ได้ร้องไห้โฮเสียงดังให้หมดไปเสียคราวเดียวจึงคอยแอบน้ำตาไหลสะอึกสะอื้นอยู่ในใจ ก็เกิดมายังไม่เคยทำแบบนั้นสักที บางทีถ้าได้ตีโพยตีพายร้องไห้เสียงดังสักครั้งอาจจะดีก็เป็นได้ รึเปล่านะ อยากรู้จริงๆเมื่อไหร่น้ำตาจะแห้งสนิทสักที เมื่อไหร่เราจะพูดถึงเรื่องราวของพระองค์โดยราบรื่นไม่สะดุดอยู่ในใจ ต้องรอติดตามดู แต่ก็คงไม่แปลก แม้แต่ลูกพี่ที่ไม่เคยเห็นร้องไห้ ก็ยังแอบเห็นลูกพี่นิ่งเงียบไปและตาแดงๆอยู่เป็นระยะ รวมถึงเพื่อนชายหมอประจำตัวที่มาเยี่ยมเยียนพูดคุยกันวันนี้ ปกติทุกครั้งที่พบกันเรามีแต่เรื่องขำและเรื่องสนุกๆคุยกัน วันนี้เพื่อนก็ยังอดรำพึงว่าเมื่อได้ยินเรื่องพระองค์ทำไมน้ำตาไหลออกมาเองไม่หยุดสักที เพื่อนนิ่งไปหยิบหาเรื่องตลกในนิตยสารส่งมาให้อ่าน เราไม่ได้เศร้าสักหน่อย เพื่อนก็ยังจมูกแดงนิ่งเงียบไป เขาว่าเศร้าเสียยิ่งกว่าตอนพ่อเสียซะอีก เพราะอะไรก็ไม่รู้ เราตอบว่าความเศร้าอยู่ในสิ่งแวดล้อมใช่มั้ย เขาพยักหน้าและกลับยิ่งนิ่งเงียบไปอีกพักใหญ่ อยู่เงียบๆไม่ได้เขียนบลอกเพราะยังไม่อยากเขียน แต่ละวันชีวิตยังวงจรเดิมๆ พบเจอผู้คนมากหน้าหลายตาร้อยพ่อพันแม่ งานที่ต้องแสดงออกด้วยความรักเมตตากรุณาปรารถนาดีอย่างบริสุทธิ์จริงใจอยู่เสมอ เราพยายามสืบสานปณิธานความเมตตากรุณาที่พระองค์ท่านทำเป็นตัวอย่าง ทรงเข้าถึงคนทุกคนทรงห่วงใยคนด้อยโอกาสและขาดแคลน ต่อไปเราจะพยายามเข้าใจเขาเหล่านั้นให้มากขึ้น และให้แต้มต่อให้แก่เขาให้มากยิ่งขึ้น แต่คนเหล่านั้นก็แทบจะไม่มีให้เห็นแล้ว แต่ละคนมีรถยนต์ส่วนตัว มีฐานะ รูปร่างหน้าตาผิวพรรณผุดผ่องดี ยังมีสิ่งใดที่เราทำหน้าที่บกพร่องอีกบ้าง ในฐานะพสกนิกรเราก็ยังคิดว่า สิ่งที่ควรทำอย่างยิ่งประการหนึ่งคือ การระลึกสำนึกในพระกรุณาธิคุณ ไม่มีอะไรจะต้องอายหรือผิด ที่จะช่วยกระตุ้นเตือนจิตสำนึกให้เหล่าพสกนิกรของพระองค์ ได้แสดงออกถึงความรู้ระลึกพระมหากรุณาธิคุณ ของพระองค์ กับบางคนที่รูปร่างหน้าตาผิวพรรณ และเศรษฐานะที่จะอ้างว่าไม่มีเสื้อดำเลยสักตัว ก็ขอเพียงมีแถบริบบิ้นสีดำเล็กๆ การไม่มีสัญญลักษณ์อะไรสักอย่างมันออกจะมากเกินไปสักหน่อย เราต้องขอปรับทัศนคติบ้างตามควร
และโดยเฉพาะหน่วยงานราชการ เราก็ยังเห็นว่าควรมีการแสดงออก ที่ชัดเจนแสดงสัญญลักษณ์ ว่าท่านได้ถวายอาลัยแด่องค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ฯ อย่างสมพระเกียรติ ตั้งแต่หน้าหน่วยงาน จังหวัดที่ไม่เห็นเราก็อดคิดหาคำตอบ ไปไม่ได้ว่า เป็นเพราะเหตุใด
คุณธรรม โจรเลื่อยขาที่หยิบยกในวันก่อน วันนี้เราคงพอทำได้บ้างแล้ว ถ้าเป็นแต่ก่อนใจเราคงนึกอยากจับมาใช้ของแข็งเคาะผ่านกระโหลกศีรษะแข็งๆให้ผ่านไปถึงเนื้อสมองอ่อนๆนั้น ให้เขาเหล่านั้นได้ระลึกรู้และซึมซับพระกรุณาธิคุณเข้าไปได้บ้าง ได้รู้หน้าที่มารยาทและความเหมาะสม
ณ วันนี้ เราตั้งใจกระทำ คุณธรรม โจรเลื่อยขาให้ได้ให้ถึง ทั้งที่ใจเราไม่โกรธเคือง ไม่น้อยใจ ไม่เคืองแค้น อีกทั้งยังประกอบด้วยเมตตาสงสารที่จิตใจเขาไม่อาจซาบซึ้ง ซึมซับถึงพระกรุณาธิคุณของพระองค์ เอาซะบ้าง แต่อย่างไรเสีย เมตตากับหน้าที่ ก็ต้องสอดคล้องกัน เมื่อเรามีหน้าที่พสกนิกร เราก็ต้องสื่อแสดงความจงรักภักดี ทดแทนคุณต่อพระองค์ท่านอย่างถึงที่สุด จึงจะวางใจได้ว่า เราได้ทำหน้าที่พสกนิกรของพระองค์ท่านอย่างสมบูรณ์แบบด้วย
"[๒๗๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย หากจะมีพวกโจรผู้มีความประพฤติต่ำช้า เอาเลื่อยที่มีที่จับทั้งสองข้าง เลื่อยอวัยวะใหญ่น้อยของพวกเธอ แม้ในเหตุนั้นภิกษุหรือภิกษุณีรูปใดมีใจคิดร้าย ต่อโจรเหล่านั้น ภิกษุหรือภิกษุณีรูปนั้น ไม่ชื่อว่าเป็นผู้ทำตามคำสั่งสอนของเรา เพราะเหตุที่อดกลั้นไม่ได้นั้น
ดูกรภิกษุทั้งหลาย แม้ในข้อนั้น เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า จิตของเราจักไม่ แปรปรวน เราจักไม่เปล่งวาจาที่ลามก เราจักอนุเคราะห์ผู้อื่นด้วยสิ่งที่เป็นประโยชน์ เราจักมีเมตตา จิตไม่มีโทสะในภายใน เราจักแผ่เมตตาจิตไปถึงบุคคลนั้น และเราจักแผ่เมตตาอันไพบูลย์ใหญ่ยิ่ง หาประมาณมิได้ ไม่มีเวร ไม่มีพยาบาท ไปตลอดโลกทุกทิศทุกทาง ซึ่งเป็นอารมณ์ของจิตนั้น ดังนี้
ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอพึงศึกษาด้วยอาการดังที่กล่าวมานี้แล.
[๒๗๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็พวกเธอควรใส่ใจถึงโอวาท แสดงการเปรียบด้วยเลื่อยนี้ เนืองนิตย์เถิด ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจะไม่มองเห็นทางแห่งถ้อยคำที่มีโทษน้อย หรือโทษมากที่พวกเธอจะอดกลั้นไม่ได้ หรือยังจะมีอยู่บ้าง ไม่มีพระเจ้าข้า เพราะเหตุนั้นแหละ ดูกรภิกษุทั้งหลาย พวกเธอจงใส่ใจถึงโอวาทแสดงการเปรียบด้วยเลื่อยนี้เนืองนิตย์เถิด ข้อนั้นจักเป็นประโยชน์และความสุขแก่พวกเธอสิ้นกาลนาน ดังนี้แล.
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระพุทธพจน์นี้แล้ว ภิกษุเหล่านั้นมีใจชื่นชมยินดีภาษิตของ พระผู้มีพระภาคแล้วแล."
| Create Date : 21 ตุลาคม 2559 |
| Last Update : 21 ตุลาคม 2559 23:45:12 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1313 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [