8 เมย 60 พุดแคระ
หลังจากวันนี้คงไม่ว่างเขียนอีกหลายวันค่ะ หายไปทีละคนสองคนก็คงหมดล่ะ เสนอแนะนะง่ายๆเลย ให้ค่าเขียนเรื่องละ 50 บาทถูกจะต๊าย บลอกเกอร์โฆษณายังขั้นต่ำเรื่องละ 500 บาท 50 ถูกกว่าตั้งสิบเท่า คำนวณดูแล้ว ได้ห้าสิบบาทเขียนบ้างหยุดบ้างแบบเราเนี่ยะพออยู่ได้สบายๆ ปีนี้สามเดือนเขียนไปแล้ว 40 บลอก ได้สองพันบาท เฉลี่ยเดือนละ 700 พอๆกับเบี้ยชรา ประหยัดๆวันละ 20 บาทพอไหวล่ะ แต่ละคนก็ต้องทำมาหาเลี้ยงชีพ เขาว่ากำลังปากกัดตีนถีบคนอื่นอยู่ ใครจะมานั่งเขียนเล่นกันอยู่ได้นานๆเนอะ แต่การจ่ายก็อาจจะมีเงื่อนไขเช่น คนอื่นเปิดหน้าเพจวันละกี่ครั้งจึงจะจ่ายค่าเรื่อง 50 บาท 100 บาทฯ ก็ว่ากันไปต่ำกว่านั้นก็กินไข่ไป พวกเม้นท์ฮาไม่อัพบลอกอัพแต่ยา ก็อาจรับรางวัลเป็นบัตรกำนัลกินฟรีอยู่ฟรีมีพริตตี้พาเที่ยวพากิน... หรือพาฝากงานตลกคาเฟ่ให้ทำไซด์ไลน์นั่นโน่นนี่ไป ถ้าเดี่ยวๆฮาไม่ออกก็พาเพื่อนดูโอ้มาเล่นด้วยคอยเอาถาดสังกะสีตีหัวกัน ฮากันเป็นคู่ ยังไงก็ควรรีบจัดทำ บลอกแกงจะได้อยู่ได้มีสีสันไม่ร้างลา เราเนี่ยะหัวธุรกิจตาหลอด แต่ก็ทำเพื่อคนอื่นนะนิ
อารัมภบทยาวแล้ว เข้าเรื่อง "พุดแคระ" เมื่อวานตัดได้หลายดอก บูชาพระแข่งกับพุดซ้อน ขนาดต่างกันมาก
ซื้อจากภูเรือ มาหลายปีแล้ว ถุงละ 10 บาท ตายไปหมดเหลือต้นเดียว ต้นก็เหมือนพุดซ้อนแต่ต้นเล็กกว่าและใบแหลมกว่า
ใกล้สงกรานต์แล้ว เทศกาลภารกิจครอบครัวต้องมา ท่านใดไม่เคยกลับบ้านเยี่ยมบุพการีทำความชื่นใจ ก็ควรได้กระทำบ้างตามวาระ และทำบุญอุทิศกุศลให้บรรพบุรุษตามสมควร เพราะบุพการีและบรรพบุรุษก็รอคอยโอกาสนี้ เราเองเพิ่งแพคกระเป๋าเมื่อคืนได้เก้าสิบเปอร์เซนต์แล้ว แพคมาเกือบเดือนแล้วทั้งของตัวเองและของแม่ พยายามนำไปให้น้อยที่สุดให้เหมือนไปธุดงค์ เก็บของที่ไม่เอาไปเข้าที่เข้าทางค่อยโล่งตาหน่อย ยังเหลือหนังสืออีกสามเล่มยังไม่ได้อ่าน ข้อมูลทัศนศึกษาในเนตยังไม่ได้หาเดี๋ยวอัพบลอกเสร็จจะต้องทำงานจริงๆแล้ว ไม่มีเวลาเล่นแล้ว ไปรับและเอนเทอร์เทนต์พาพี่เที่ยวและช่วยกันดูแลแม่ระหว่างเที่ยวและจนกว่าพี่จะกลับ แม่ดีใจมากพูดและหัวเราะเยอะไม่ค่อยนอน ต้องกำชับให้นอนสมองได้พักผ่อนเดี๋ยวเบิร์นเอ้าท์เสียก่อน แม่ยังสนุกที่จะไปเราก็ไปกัน แม่ไม่ยอมถูกทิ้งอยู่บ้านคนเดียว เอาไปก็ไปจนกว่าจะหมดแรงกันไปข้างนึงไม่ทราบจะไปไหวอีกกี่ปี สมัยเด็กแม่ก็ควักจากที่นอนให้ไปด้วยกัน ให้แม่ฟิตซ้อมเดินและพยายามเดินให้มาก ขึ้นเครื่องอย่าทำป่วยเดี๋ยวเขาไล่ลงเครื่อง ก็เพิ่งรู้เขาไม่ให้คนป่วยขึ้นเครื่องนะเนี่ย สำหรับบ้านที่มีผู้สูงอายุเทศกาลสงกรานต์ พาทำบุญและท่องเที่ยวบ้าง สังขารความแก่นั้นแก่แต่กายใจไม่ได้แก่ไปด้วย พอนั่งไปไหวอยากไปก็ไปด้วยกัน เดี๋ยวนี้มีช่องทางรถเข็นเยอะค่ะ
ขึ้นปีใหม่ของไทย ก็เป็นเทศกาลบุญใหญ่ของคนไทย ให้สั่งสมบุญกุศลและเผื่อแผ่ให้แก่บุคคลอื่น เพราะทุกคนมีจิตใจเดียวกัน คือ อยากได้สุขไม่อยากได้ทุกข์ พระมักสอนให้ ละบาป บำเพ็ญบุญ และอวยพรให้มี วรรณะ สุข พละ ธนสารสมบัติฯ หรือที่เราเรียก โชคดี ดวงดี ดวงก็คงหมายถึงบุญเก่าหรือสิ่งที่คนนั้นสะสมมา สิ่งที่เราเห็นก็เป็นผลรวมทั้งหมดของเขาล่ะ ไม่ต้องไปริษยาใคร บางคนที่เราเห็นฉาบฉวยไม่ถูกจริตใครแต่ที่จริงเขาก็คงต้องมีอย่างดีที่เราไม่ทราบ บางคนนิสัยดีน่ารักจะตายไป๊ แต่เราอาจเข้าไม่ถึงตัวจริง แต่ละคนก็มีดีมีเสีย มีช่วงเวลาบุญบาปส่งผลอยู่ ไม่ต้องสงสัยอะไร ใครกำลังลำบากก็ไม่ต้องท้อ มีศีลห้าเป็นพื้นฐาน ทำดีคิดดีพูดดีไปเรื่อยๆ เมื่อบุญส่งผลก็ดีเอง ใครกำลังมีความสุขสบายก็อย่าประมาทเวลาบาปส่งผลเขาก็ลำบากทุกข์ได้เหมือนกัน ลองมองคนอื่นในมุมมองต่างดูบ้าง มองประหนึ่งเขาเป็นญาติมิตรของเราหรือตัวเราเอง มีถ้อยคำดีๆจริงใจไว้พูดให้แก่กัน ขึ้นปีใหม่จะได้มีชีวิตใหม่มุมมองใหม่ๆมีความสุขกายสบายใจ และทุกข์น้อยลงค่ะ
| Create Date : 08 เมษายน 2560 |
| Last Update : 8 เมษายน 2560 13:33:17 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 1872 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 36 คน [