ในที่สุดก้อได้กลับบ้าน

ทำงานมาก้อครั้งนี้ที่กลับมาก้อเป็นการสิ้นสุด contract ที่ 4 แล้ว ดีใจมากที่ได้กลับบ้านไม่รู้เป็นไง ท่าทางจะเบื่องานหรือเบื่อเจ้านายไม่รู้คราวนี้ถึงได้อยากกลับมาบ้านนอนกลิ้งอยู่บนเตียงสบายๆ ไม่อยากทำงาน ฮ่าๆๆๆ ออกอาการขี้เกียจ แล้วก้อไม่ห่วงด้วยว่า contract หน้าจะได้ไปทำงานบนเรือลำไหน ตอนนนี้ก้อขี้เกียจตาม schedule ด้วย ก้อเลยรอไปก่อน ส่วนที่ผ่านมาเรือก้อเหมือนกับเรือคนแก่ (เราก้อแก่เน้อ) หมายความว่าคนที่เขาเป็นแฟนกันอ่ะ ส่วนมากจะกลับมาเรือลำนี้ เห็นอยู่กันก้อหลายคู่อยู่ ผิดกะเรือลำก่อนๆ Party สุดๆๆ สำหรับคนโสด ฮ่าๆๆๆ และอีกอย่างน้ำหนักขึ้น ไม่สามารถลดได้โดยด่วนดั่งใจ คงเป็นเพราะว่ากินเบียร์เยอะไปหน่อย เฮ้อๆๆๆๆ
แถมด้วยเยื่อจมูกอักเสบ ไม่รู้ว่าแพ้น้ำหอมหรือเปล่าเพราะทำงานอยู่ที่ร้านน้ำหอม ดมทุกวันเลย ตอนนี้ก้อรู้สึกว่าจะดีขึ้น นิดหน่อย เหอะๆๆ ไปหล่ะ เด้ววันนี้จะไปช่วยแม่ทำงาน




 

Create Date : 23 มกราคม 2554    
Last Update : 27 มกราคม 2554 7:26:32 น.
Counter : 481 Pageviews.  

31 โสดสนิทททท

นอนคิดมาหลายคืนแล้วก้อได้ฤกษ์ระบายความในใจสักที ด้วยเรื่องของตัวเลข 31 ปี ก้ออายุฉันนี่ไง กับ ชีวิตสาว (ฉาว) โสดดดดด เมือปีที่แล้วกดดันตัวเองมากมาย ปีนี้ความกดดันน้อยลง คงเป็นเพราะปลงได้แล้ว สาเหตุก้อมาจาก คนถามหนักหนาว่าเมื่อไหร่จะแต่งงาน หาแฟนแล้วก้อแต่งๆไปซะ ยิ่งแก่จะหาคู่ลำบาก ประโยคนี้ได้ยินจากที่บ้านบ่อยมากทุกครั้งที่โทรกลับบ้าน จะรู้สึกแย่มากกว่า ประมาณว่าแก่ป่านนี้ทำไมไม่มีใครเอาตรูฟ่ะ ยิ่งที่บ้านพูดทีไร เป็นเรื่องยาวใหญ่ทุกที จนกระทั่งกลับมาบ้านคราวที่แล้ว ระเบิดออกหูก้อเลย พูดซะกระจาย เป็นอันว่าเขาก้อจะไม่พูดเรื่องคู่อีกกกก ซึ่งก้อเป็นข้อดีไปอีกอย่าง สบายหูและก้อไม่จิตตกด้วย ไม่ต้องมาทนฟังอาไรๆที่ไม่อยากฟัง

เมื่อพักร้อนปีที่แล้ว จิตตกขนาดอ่านหนังสือหลายต่อหลายเล่มทั้ง magazine และ pocket book โดยเฉพาะ pocket book "โสดอย่างไรให้เป็นสุข" บทแรกๆอ่านก้อดีอยู่หรอก แต่พออ่านไปอ่านมาชักไม่ใช่แล้วอ่ะ
มันเป็นเรื่องจิปาถะชีวิตประจำวันไปแล้ว อยากจะบอกว่าเป็นตัวของตัวเองมีความสุขได้ด้วยตัวเอง อาจจะมีบางครั้งที่แอบเหงาตามฤดูกาล แต่ 90% ของชีวิต ก้ออยู่ได้ แล้วก้อมีความสุขกับตัวเอง กับงานที่ทำ ถึงแม้ว่างานที่ทำจะไม่ใช่งานที่รักอีกต่อไปก้อตาม ฮ่าๆๆๆ ว่าไปนั้น ข้อดีของการทำงานไกลบ้านคือสบายหู ใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ทำอะไรที่อยากทำ แค่นี้ก้อมีความสุข มีท้อไหมก้อมีบ้าง มีคิดถึงบ้าน มีคิดถึงอาหารไทย โดยเฉพาะส้มตำปลาร้าที่รัก ร้านประจำ อยู่ที่นี้ Puerto Rico หาอาหารจีนกินแก้คิดถึงไป สนุกกับการ shopping ไป มีเงินเก็บเล็กน้อย แต่ก้อ happy




 

Create Date : 29 ตุลาคม 2553    
Last Update : 29 ตุลาคม 2553 23:01:09 น.
Counter : 282 Pageviews.  

Sint Maarten เซนต์มาติน

วันนี้เอารูปมาฝาก เป็นรูปเกาะเซนต์มาติน แถบคาริบเบียน เคยตกเป็นของ
ฮอลแลนด์มาก่อน รูปที่เอามาฝากกันวันนี้เป็นรูปหลังจากโดนเฮอริเคน ปกติจะไปใช้ Wifi ฟรีที่นี้แต่อาทิตย์ที่แล้วที่ไปไม่มี Wifi เพราะ ล่ม แถมน้ำก้อไม่มี เจ้าของร้านที่คุยด้วยบอกว่าเนี่ย น้ำเพิ่งจะมีวันนี้น๊ะเนี่ย ฉันเพิ่งจะได้อาบน้ำ วันนี้คุณถึงได้กลิ่นตัวฉันหอม ยังๆจะเล่นมุขได้อีกพ่อคุณ






 

Create Date : 08 กันยายน 2553    
Last Update : 8 กันยายน 2553 21:50:56 น.
Counter : 295 Pageviews.  

จะอี้จะอันจะโอ๊น



ด้วยความที่จะอี้จะอันจะโอ๊น เรื่องของความหงุดหงิดใจกับเพื่อนร่วมงาน(อีกแล้ว) เจอพวกปากปราสัยน้ำใจเชือดคอหอย เธอชื่อ Judy เธอมาจาก south Africa แต่เธอเป็นแขก ที่ไปเกิดที่ South Africa และด้วยความที่เราทำงานมาได้ประมาณหนึ่ง เมื่อได้มาร่วมงานกับเธอเพียงสองอาทิตย์จึงได้รับรู้รสชาติได้ไวว่าเธอมีนิสัยเป็นเช่นไร Judy เคยเป็นรอง assistant มาก่อน แต่ด้วยเหตุผลอันใดไม่รู้ เธอคงไม่ชอบ (ได้ยินจากปากเธอเช่นนั้น)ก้อเลย step back กลับมาเป็น shoppies เหมือนเดิม และด้วยนิสัยที่ติดมา กระมัง คงยังคิดว่า ฉันยังเป็น Boss อยู่จึงยังบ้าบออำนาจอยู่ เรื่องเกิดมาสองครั้งกับตัวเองโดนอย่างจังๆๆ เรื่องแรกเรื่องทำความสะอาดร้าน เราเป็นคนไปเอาเครื่องดูดฝุ่น(น้อง Henry) มาจาก locker ถือมาอย่างดิบดีว่าจะเอาไปทำความสะอาดร้านน้อง Mariaanna แต่เธอบอกว่าขอยืมก่อนห้านาที พอเธอได้ไปเธอก้อเอาไปดองไว้ก่อนเพราะเธอยังเก็บงานภาคพื้นดินส่วนของเธอยังไม่เสร็จ และหลังจากนั้นเธอก้อขออีกสองนาทีเพื่อที่จะเอาน้องเฮนรี่ไปทำความสะอาดอีกที่หนึ่ง เราก้อเดือดนิดๆ ด้วยความที่เราก้อรอแล้วก้อรอ ที่จะใช้เครื่องดูดฝุ่นอยู่เหมือนกัน เพราะมันไม่ใช่แค่ ห้านาทีบวกอีกสองนาทีแล้วเป็นเจ็ด แต่มันเป็นสิบนาที และถ้า ไอ้สิบหน้าทีนั้นเราเอาเวลาไปดูดฝุ่นที่ร้านก้อคงเสร็จไปแล้วครึ่งร้าน ต่อมาเราก้อไปเอาเครื่องดูดฝุ่นน้องเฮนรี่นี้กลับมากำลังจะเริ่มใช้เปิดเครื่องแล้ว คุณ Judy ก้อมาแคว๊กๆๆใส่เราอีก เอาไปสิ สรุปเราก้อต้องไปดูดฝุ่นที่ตรงนั้น ให้เธอ ทั้งๆที่เธอจะให้อีกคนทำและอีกคนก้อยังเช็ดโต๊ะไม่เสร็จ อ่ะ ทำไมว่ะ คนบ่นกันจริงว่าร้านที่เราไปช่วยเป็นร้านที่เสร็จช้าที่สุดแต่พอถึงเวลาจะใช้เครื่องดูดฝุ่นไม่รู้จักคำว่าเข้าคิวรอไปสิ

เมื่อวานเจออีกดอก เรื่อง dinner break เรื่องนี้ทำให้ถึงจุดสุดขีด เนื่องจากจะมีการแจกกระดาษโพยบอกว่าใคร break ตอนไหน เราไม่ได้กระดาษหรอก ไปแอบดูของ Judy เธอก้อไม่ให้ดูยังไม่พอ เราสองคน break พร้อมกัน ก้อจะมีอีกคนมาcover แทนตอนที่เราสองคนไป break เจ้ Judy ก้อไปทำอีท่าไหนไม่รู้ กลับมาบอกเราว่าให้เราไป break ตอนทุ่มหนึ่ง ต่อมาท่านรองผู้จัดการก้อเดินมาหา กำลังจะมาบอกเรา เราก้อบอกว่าเรารู้แล้ว และหลังจากนั้น พอถึงตอนเบรก เธอก้อไปเบรกก่อนเรา เรามองว่าเธอเห็นว่ามีคนมา cover แค่คนเดียว ก้อเลยจะให้เราอยู่ต่ออีกครึ่งชั่วโมงรอจนกว่าเธอจะกลับมา เราโมโหมากตรงที่ว่า เธอไม่ใช่หัวหน้าฉัน ที่จะมาเปลี่ยนเบรก เธอเป็นแค่ shoppies เหมือนกัน ส่วนท่านรอง เราก้อมองว่านี่มันอาไรกัน ใครพูดอาไรก้อเชื่อเหรอ เมืออาทิตย์ที่แล้ว ผู้จัดการเข้มๆๆ อยู่ไม่เห็นจะฮืออะไรเลย Debbie ว่าไงว่าตามกันไม่มีขัดขืนใจ ประมาณว่านั้นไป เรื่องนี้จี๊ดมากมาย Judy เป็น roommate ของ Anna ตอนอยู่ร้านด้วยกันสองคนเราก้อเลยใช้เวลาให้เป็นประโยชน์โดยการถามแอนนา ว่ารูมเมทยูเป็นคนไงหล่ะ แอนนาบอกว่าก้อดี เราก้อเลยตอบไปว่าเหรอ เราก้อพูดไปตรงๆว่าเราไม่ชอบ แอนนาเลยพูดว่าก้อมีบางทีที่ Judy จะชอบ show off แล้วก้อ bossy ด้วย เธอบอกแค่ว่าอย่าไปสนใจเลย เป็นอันจบรู้กัน

แต่เรื่องดีก้อมีเธอมีอาไรก้อจะบอก แต่บอกไม่หมดไง บอกให้รู้ว่าใครคนนั้นในทีมเป็นยังไง สอนงานแต่สอนไม่หมด และก้อประมาณว่าชอบให้คนชม หลงตัวเอง เคยลองชมเธอประมาณหนึ่ง แหมมม หลงตัวเองไม่หยุดเลย คุยใหญ่ว่าฉันน๊ะไม่อยากกลับไปเป็น manager หรือ assistant manager แล้วหล่ะเพราะว่าฉันเป็นมาตั้งแต่อายุ 21 แหมมมมม กล้าพูดป้า งานเล็กๆเธอไม่ชอบทำ เธอชอบใช้ให้คนอื่นทำ อย่างเราก้อโดนหน้าที่ทำความสะอาดประจำ และอีกอย่างเธอเป็นคนพูดจาเพราะ ด้วยน้ำเสียงและท่าทาง แต่พอได้อยู่อย่างใกล้ชิดจริงๆแล้วจึงทำให้รู้ว่า เธอร้ายมากกกก ไม่ใช่ว่าเธอไม่บ่นเรื่องคนอื่นให้เราฟัง จึงได้รู้ว่าเวลาด่าคนก้อด่าแร๊งงงง แต่เวลาพูดต่อหน้าก้อจะเป็นอีกหน้าจากหน้ายักษ์ก้อกลายเป็นหน้าตุ๊กตาบลายธ์ เป็นอย่างนั้นไป

เรื่องก้อเป็นเช่นนี้ที่ทำให้โมโห จนเช้านี้ ประมาณว่าแค้นมากกว่า แค้นจนนอนไม่หลับ คิดว่าจะทำไงดีฟ่ะถ้ายังต้องทำงานกะอีนี้อีก ต้องแก้เกมส์ยังไง เนื่องจากคนขี้เกียจ คนเล่นแง่ก้อเคยเจอ แต่คนประเภทนี้ไม่เคยเจอ อ่ะ ประมาณนางร้ายเงียบ แต่เจ้านายชอบการทำงานของ Judy เด้ววันไหนทนไม่ไหวจะมีเล่าให้นายฟังบ้าง เอาให้รู้ว่าคนเก่งของนายเป็นไงงงงง




 

Create Date : 02 สิงหาคม 2553    
Last Update : 2 สิงหาคม 2553 1:42:12 น.
Counter : 293 Pageviews.  

มาเรียอาน่า



เมื่อสองวันที่แล้วเจ้เดป (เจ้านาย) ให้เราไปช่วยที่ร้าน fashion boutique ร้านนี้เป็นร้านขายพวกเครื่องประดับประเภท costume jewelry ร้านนี้เป็นร้านที่เราเกลียดดดดมากพอๆกะที่เกลียดแมงสาปที่อยู่ที่บ้านเพราะอะไรน๊ะเหรอ ก้อเพราะมันเป็นของชิ้นเล็กๆที่ละเอียดอ่อน ลูกค้าชอบเข้ามาจับต้อง รื้อโน้นรื้อนี้เหมือนเด็กๆ พอเข้าไปถามดีๆว่าต้องการความช่วยเหลือไหม มองหาอาไรเป็นพิเศษหรือเปล่า ก้อมักจะได้คำตอบว่า “ไม่อ่ะ ฉันแค่ดูเฉยๆ” ดูอย่างเดียวแล้วทำไมต้องจับด้วยว่ะ และรวมไปถึงบางครั้งบางคราวที่มักจะมีคำถามเปรี้ยวใจ ที่บางทีเสียบเข้าไปถึงขั้วหัวใจคนขายหัวใจบอบบางอย่างเราได้ และมันมีเรื่องจุกจิกเยอะแยะมากมายเกินความอดทนซึ่งสร้างความรำคาญใจให้กะผู้ขายอย่างฉันเป็นอันมาก ตัวอย่างเช่น เออแหวนวงเนี่ย สีจะลอกไหม มันเป็นคำถามประจำที่เหมือนกับเป็นยาสามัญประจำบ้านไปแล้ว ลองคิดดู ถ้าใครเคยไปซื้อของพวกนี้ตามห้างหรือร้านขายของที่สยาม หรือตามแผงลอย มันก้อบอกอยู่ว่า “costume Jewelry ” ของประดับฉาบฉวยทั่วไป เหมือนที่บ้านใครติด wall paper เวลาผ่านไปนานเข้า มีไหมที่มันจะไม่ล่อนลอกออกมาจากกำแพงบ้านคุณบ้างห่ะ ไม่อยากด่าว่าควายหรือเปล่า ก้อในเมื่อมันไม่ใช่ทอง น๊ะแม่คุณพ่อคุณทั้งหลาย
คำถามถัดมา เธอว่าถ้าฉันซื้อต่างหูคู่นี้ไปแล้ว ฉันจะแพ้ไหม เพราะว่าฉันใส่อะไรที่เป็นทองไม่ได้ เออออ คำถามเนี่ยตอบได้ง่ายๆๆ และมักจะตอบในใจเสมอว่า เมิงจะมาถามกรูทำไมก้อในเมื่อเมิงก้อรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าถ้าใส่แล้วหูเน่าอ่ะจะซื้อไปทำซากอะไรกัน ก้อเหมือนกับการที่คุณรู้ว่าคุณแพ้ alcohol อ่ะน๊ะ ถ้าได้แดกลงไปแล้วหน้าแดง ผื่นขึ้นตัวคุณ แล้วคุณจะแดกลงไปไหม กลับมาที่คุณลูกค้า การตอบคำถามนี้ช่างง่ายนิดเดียว โดยการยิ้มให้ลูกค้าก่อนพร้อมทั้งตอบไปตรงๆตอกลงไปในใจให้ลูกค้ารู้ไปเล๊ยว่า “ฉันว่ายูอย่าซื้อไปเลยเพราะว่าเนี่ยมันไม่ใช่ทองจริงน๊ะ” เราไม่มีการโกหกลูกค้าประเภทนี้กันอยู่แล้ว เพราะว่าอาไร ถ้าบอกว่าไม่แพ้แล้วลูกค้าแม่งเอากลับมาโว๊ย ซึ่งตามประสบการณ์ตรง มีลูกค้าเอากลับมาคืนเกือบทุกราย และเรื่องการคืนของเนี่ย บางทีไม่คืนเปล่ามันจะพ่วงท้ายตามมาด้วย complain บ้าง ชักสีหน้าบ้าง หรือถึงขั้นโวยวายบ้างก้อมีตามต่อมอารมณ์ของลูกค้าในวันนั้น

กลับมาเรื่องน้องมาเรียอาน่าบ้าง เธอเป็นผู้หญิงร่างท่วมผิวขาว ใส่แว่นเหมือนนางเอกในหนังโฆษณาพอนสด์ก่อนแปลงร่าง หน้าตาก้อจัดว่าน่ารัก แต่อาการไม่เป็นมิตรของเธอเนี่ยทำเอาเราอยากจะกระโดดเข้าใส่แล้วเขย่าหัวซักร้อยทีเอาไอ้ตัวอาไรก้อได้ที่สิงอยู่ในหัวเธออกไป กรูมาอยู่ที่ร้านนี้เพื่อไปช่วยน้องเขาทำงานไม่ใช่ไปเป็นคนดูแลร้านให้เมิง ไอ้เด็กบ้า ชี้นิ้วสั่งอย่างเดียวไม่ทำอาไรเลย อีกทั้งยังต้องวิ่งเข้าร้านนั้นออกร้านนี้วิ่งอยู่สามร้านวนๆไปจนสติแตก เรียกแต่ตัวช่วยอย่างฉันจนในที่สุดระเบิดตูมใส่ท่านรองเนื่องจากท่านรองบอกให้เรา ดูดฝุ่นที่ร้าน แล้วก้อเอาน้อง henry (เครื่องดูดฝุ่นยี่ห้อ henry) ไปเก็บที่ร้าน แล้วก้อเจอน้องมาเรียอาน่าบอกให้เราเอา sea glass เนี่ยเอาไปไว้ที่ oval อ้าวแล้วตัวน้องจะทำไรฟ่ะ เมื่อสติแตก ก้อพูดกะท่านรองไปว่า เอออออาไรก้อ Sammy น๊ะ ท่านรองบอกก้อแค่ให้ไป cover logo แล้วก้อกลับมาที่ fashion เฮอออแต่ท่านรู้หรือไม่ว่ากรูเนี่ยทำงานเยี่ยงทาส ใครๆก้อเรียก Sammy โดยเฉพาะน้องมาเรียอาน่าที่กว่าจะคลานออกมาจากอุโมงค์ทำงานได้ช่างใช้เวลานานอย่างกลับงูที่จะลอกคราบ และ อาไรอีกหล่ะ ท่านรองบอกให้น้องมาเรียอาน่าบอกเราให้ set up 2 tables สำหรับ Swarrovski เตรียมขายพรุ่งนี้ ก้อไม่เห็นชีจะช่วยอาไร เดินไปข้างนอกร้านเอาของอีกอย่างมาทำอย่างเชื่องช้าส่วนเราก้อ quack quack quack เตรียมจนวุ่นจนถามน้องว่าเป็นไงแค่นี้พอยัง น้องบอกว่าต้องใส่เติมไปอีกพร้อมทั้งเดินมาช่วยโดยการบอกว่า เออฉันมาช่วยเธอจัดละกัน เอออขอโทษเถอะเพ่ งานเนี่ยมันงานหลักของเพ่ไม่ใช่เหรอฉันแค่มาช่วยน๊ะ ได้ยินแล้วอยากเอาหัวเธอโคกกกะพื้นให้กลับบราซิลไปเลย ยังไม่พอเท่านรองสั่งสองโต๊ะแต่เนี่ยมันมีโต๊ะเดียวแล้วโต๊ะอีกตัวอยู่ที่ไหน ถามน้องมาเรียสุดที่เลิฟก้อได้คำตอบว่า ท่านรองกำลังเอามา ผ่านไปห้านาที ถามใหม่ ก้อได้คำตอบเดิม ผ่านไปอีกสิบนาที ก้อยังได้คำตอบเดิม ด้วยความอดรนทนไม่ได้เดินไปหยิบโต๊ะมาเองก้อได้ว่ะ พร้อมกะคิดในใจว่าถ้าไฟไหม้บ้านแล้วเมิงจะยังรอให้เจ้าหน้าที่ดับเพลิงมาช่วยไหมไม่คิดหาทางออกสำรองในการเอาตัวรอดเองเหรอ น้องแม่งเซงได้ใจ ก่อนหน้านี้ก้อจะประมาณ น้องดูดฝุ่นแล้วบอกให้เราจัด display หน่อยมันรก แม่งให้กรูดูดฝุ่นให้ก้อได้แล้วตัวเองก้อไปจัด display เองไม่ได้หรือไงว่ะ หลังเลิกงานก้อเมาท์ให้ท่านรองฟัง อีกวันเราก้อไม่ต้องทำไรมากเพราะว่าเป็นวันที่ต้องขาย amber เราก้อเลย ยืนขาย amber หน้าร้านน้องเขา พอดีมีจังหวะหนึ่ง Fernando ให้เราหยิบกระจกให้หน่อย ส่วนน้องมาเรียก้อเรียกเราอีกแล้ว เราก้อเลยบอกไปเลยว่าไม่ว่าง ชีก้อเลยเรียก แอนนาเฝ้าร้านให้หน่อยประมาณนั้นพอดีแอบเหลือบเห็น แม่งเห็นกรูเป็นตัวทดเวลาหรือไงฟ่ะ ใช้ตลอด เอาเป็นว่าพอคุยกะท่านรองท่านรองก้อเข้าใจและอธิบายให้ฟังว่าน้องเขาเป็นคนที่ rely on คนอื่นอยู่ตลอดเวลาประมาณว่าพิการทางจิตถ้าได้คนช่วยตลอด ก้อจะไม่ช่วยตัวเอง วันถัดมาก้อเมื่อวานน้องเขาก้อประมาณว่าดีขึ้นไม่มาวุ่นวายกะเรามาก เมื่อวานก้อบอกท่านรองไป ท่านรองเลยบอกว่า “ of course , today I give her banana ” ซึ่งหมายความประมาณว่าวันนี้น้องมาเรียโดน lecture โดยท่านรองไปก้อเลยหายซ่า




 

Create Date : 25 กรกฎาคม 2553    
Last Update : 25 กรกฎาคม 2553 13:36:40 น.
Counter : 277 Pageviews.  

1  2  3  4  5  
 
 

kuromichan
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]


ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




จากอดีตสาว office วันๆๆทำงานต๊อกๆๆๆๆ ในกรุงเทพฯมาหลายปีดีดัก จนวันหนึ่งอดรนทนไม่ไหวกะชีวิตที่สุดแสนจะจำเจ มีความใฝ่ฝันว่าจะได้ข้ามน้ำข้ามทะเลอย่างคนอื่นๆบ้าง แต่ติดตรงที่เงินไม่ได้มีเหลือเฟือ ครั้นจะเก็บเงินไปเที่ยวเองคิดว่าชาตินี้คงจะไม่ทันการณ์แน่ และเหมือนฟ้ามาโปรดฉันได้งานบนเรือสำราญ ที่อเมริกา ไปเป็นพนักงานขายของเหมือน พนักงาน PC บ้านเราเนี่ยแหละค่ะ ทางโน้นจะเรียกเราว่า " Shoppies" และเมื่อมาถึงจุดนี้ ชีวิตก้อเปี๋ยนไป .......
[Add kuromichan's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com