Bloggang.com : DrDae : การงานและผลที่ได้รับ

การงานและผลที่ได้รับ

(เป็นโพสต์เดิมเมื่อเช้านะครับ แต่ผมจะแก้รูป แล้วลบไป จนโพสต์นั้นหายไปหมด ขอโทษ เพื่อนๆ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ รอบนี้พิมพ์ใหม่ทั้งหมด จึงได้เพิ่มรายละเอียดบางส่วนไปด้วยครับ หวังว่าจะได้ประโยชน์ ครับ)
Mental fitness กันแต่เช้า คำถามนี้ คือ "เราเรียนมาตั้งหลายปี เราเรียนไปเพื่ออะไรกันบ้างครั้ง" แชร์ความเห็นกันในโพสต์นี้ได้นะครับ เปิดกว้างให้ทุกความเห็นกันเลย
จากรูปคือมีน้องในFacebookคนหนึ่ง ตั้ง status ไว้ ผมจึงเข้าไปตอบให้กำลังใจ
แต่จะมาอธิบายคำตอบแบบยาวๆ ว่า "ผมเรียนไปเพื่ออะไร" ในโพสต์นี้
สำหรับผมแล้วนั้น เมื่อตอนอยู่ชั้นประถมก็คิดว่ายาก ไหนจะท่องสูตร คูณ คัดไทย ปลูกถั่วงอก เล่นกีฬาที่ไม่ชอบ เย็บปักถักร้อยในวิชาคหกรรม วิชาสร้างเสริมลักษณะนิสัย (สลน.) ข้อสอบสมัยนั้นก็ยาก เป็น Ktype ถูกหมดแต่ละข้อให้คะแนน 4 3 2 1 แต้ม ว่ากันไป ในใจก็คิดไว้ว่า ขึ้นมัธยมน่าจะดีขึ้น
ขึ้นมัธยม เอาเข้าไป เรียน6วัน เว้นวันศุกร์ที่ รร.ธรรมวิทยามูลนิธิ ตลาดเก่า ไหนจะเรียนศาสนา ไหนจะเรียนสามัญ หนังสือกองพะเนินมากกว่า เมื่อตอนประถมซะอีก เรียนพิเศษครั้งแรก คือวิชาคณิตศาสตร์ กับ อ.มนูศักดิ์ จน ม.ปลายหนักเข้าไปใหญ่ ม.4 เรียนอยู่ สี่วิชา คณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ เคมี อังกฤษ เรียนได้อยู่ปีเดียว บอกได้เลยว่าเหนื่อยมากไม่ไหว เลิกเรียน เรียนแต่ฟิสิกส์ของพ่อ (อ.มาหมัด) ชีวิตดีขึ้นเยอะ ได้เตะฟุตบอล ได้เล่นบาส ได้อยู่บ้านมีเวลาอยากทำอะไรที่อยากทำเช่น การเล่นคอมพิวเตอร์ในสมัยนั้น ยังใช้ Dos Windowเก่ามาก อยู่เลย หวังไว้ว่าเข้ามหาลัย แล้วชีวิตจะดีขึ้น
ติดหมอ ม.สงขลานครินทร์ ในตอนนั้น ดีใจได้ออกจากบ้าน เหมือนเราโตขึ้น แต่เอ้ย มันไม่ใช่เลย เดิมกินข้าวฟรีที่บ้าน มีคนทำให้ ซักผ้ารีดผ้า บางครั้งแม่ก็ช่วยไว้ คราวนี้หนัก ไหนจะต้องทำทุกอย่างเอง และต้องเจอสังคมใหม่ เจอการเรียนวิชาใหม่ๆ ปี1-6 มันหนักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งความรู้และความรับผิดชอบ แทบจะไม่มีเวลาได้คุยกับใคร ผ่านการสอบย่อย สอบใหญ่ อย่างโชคโชน ได้รู้จักการอ่านหนังสือโต้รุ่ง ได้รู้จักว่านอนไม่หลับก่อนสอบ เป็นอย่างไร ออกไปฝึกงานที่ รพ.ต่างๆ ก็ แทบไม่ได้นอน เวลาที่ได้อยู่กับตัวเองน้อยลงไปทุกที หวังไว้ว่าถ้า จบ หมอแล้ว งานคงเบากว่าเดิมละ
แต่ไม่ใช่เลย เลือกลง รพ.สุไหงโกลก เป็นที่ใช้ทุน ไปกับเพื่อนอีกสองสามคน หนักไปใหญ่ ได้รู้จักการรับผิดชอบชีวิตคนไข้คนหนึ่ง แทบจะปิดโทรศัพท์ไม่ได้เลย เพราะต้องอยู่เวรตลอด ดีใจได้เงินเดือน30000 แต่อยู่เวรเกือบทุกวัน ครบ1ปี ย้ายไป รพ.รือเสาะ อยู่ได้1ปี เงินเดือน40000 เริ่มเบื่อ ไม่มีความท้าทาย งานหนักแต่ก็เป็นงานเดิมๆ หน่าไปเรียนอายุรกรรม อาจจะมีความท้าทายและงานเบาขึ้นนะ
การเป็นแพทย์ประจำบ้านอายุรกรรม หนักไปกว่าเดิมอีก เงินเดือนเหลือ 20000 กว่าบาท ต้องรับผิดชอบคนไข้ที่มีอาการเป็นสิบโรค คิดจะลาออกเป็นร้อยๆ ครั้ง ทำไมเราต้องมาทนกับสภาพในตอนนั้นกันนะ แต่สุดท้าย ก็จบได้ ใน 3 ปี
กลับมาทำงานสุไหงโกลก เป็นอายุรแพทย์คนเดียวของโรงพยาบาล ได้ความท้าทายมาจริงๆ ต้องดูคนไข้แทบทุกคนในโรงพยาบาล ที่ไม่ค่อยได้ช่วงเรียนก็ได้ทำทั้งหมด คนไข้ที่ไม่เคยเจอก็ได้เจอกันที่โรงพยาบาลนี้ แต่งานไม่เบาแน่นอน ได้แต่งงาน และกำลังจะได้ลูกสาว สุขภาพของแม่ ก็ไม่ค่อยดี ตัดสินใจย้ายกลับ ยะลา ได้มาทำงานที่ รพ.สิโรรส ก่อนจะไปเรียนเพิ่มเติม 4 เดือน เกี่ยวกับแพทย์ห้องไตเทียม และกลับมาทำงาน ที่ รพ.สิโรรส จนถึงปัจจุบัน
กี่ปีมาแล้วที่ได้เรียน (ตั้งแต่เกิดจนตอนนี้35)
หนังสือกี่เล่มที่ได้อ่าน (ไม่ต้องนับ)
ข้อสอบกี่ข้อที่ได้ทำหรือทำได้ (ที่ทำได้น่าจะพอนับข้อได้) อาจารย์กี่คนแล้วที่ได้เจอ (เป็นร้อยๆ คนแล้วรวมพ่อแม่ ญาติๆ ตัวเอง)
เพื่อนกี่คนที่ได้ร่วมเรียนกัน (สุดๆกันเลย มีบางคนเจอกันตั้งแต่ ประถมจนตอนนี้)
คนไข้กี่คนแล้วที่ไว้ใจเราให้ช่วยดูแล (รู้สึกขอบคุณสุดๆ หวังว่าจะสบายดี และไม่ต้องให้เราดูแลอีก)
กับเงินเดือน เงินที่ได้ตอนนี้ ..... เชื่อว่า คุณค่าของที่ผ่านมาทั้งหมด มันเทียบเป็นเงินไม่ได้เลยครับ
ปัจจุบันผมมีบทบาทหน้าที่
เป็นอายุรแพทย์ทั่วไป และดูแลคนไข้ที่ฟอกเลือดห้องไตเทียม
ทีมพัฒนาคุณภาพของโรงพยาบาล และประธานของหน่วยควบคุมการติดเชื้อ
อาจารย์พิเศษสอนนักศึกษาแพทย์ที่ รพ.ยะลา
วิทยากร เสวนาวิทยุชุมชน ของมัสยิดกลาง ตลาดเก่า (ทุกคืนวันศุกร์)
เป็นลูกชาย ของพ่อแม่ เป็นพี่ชายของน้องอีกสามคน
เป็นสามีของภรรยาคนหนึ่ง และเป็นพ่อของเด็กอีกสองคน
เป็นคนในสังคมของตลาดเก่า ตลาดเมืองใหม่ และคนยะลา
และที่สำคัญที่สุด คือ การเป็นบ่าวของพระเจ้า
"ทำได้ทั้งหมดนี้ เพราะพระเจ้าช่วยเหลือทั้งสิ้น" (อัลฮัมดุลิลลาฮ)
ผมขอเอาใจช่วยทุกๆ คน ที่กำลังทำหน้าที่ของตัวเองอย่างสมบูรณ์ ผลดี หรือผลบุญอาจจะมองไม่เห็น เป็นตัวเงิน สิ่งของ หรือชื่อเสียง แต่เชื่อว่า การที่เราได้ทำ ได้ช่วยเหลือใคร เพื่อนบ้าน หรือสังคมอย่างสุดความสามารถ ผลดีทั้งหมด ผลบุญทั้งหมด จะได้รับอย่างแน่นอน ไม่ในโลกนี้ (ความสุข ความสบายใจ) และโลกหน้า (การได้เข้าสวรรค์) อินชะอัลเลาะฮ ครับ

Create Date : 16 กรกฎาคม 2558

Last Update : 16 กรกฎาคม 2558 12:11:06 น.

0 comments

Counter : 1107 Pageviews.