>)))> อัมพวา หน้าฝน ของบักมี่ <(((<

เก็บไว้เปนความทรงจำ ที่ได้ไปทริปเล็กๆ แต่สนุก (ส่วนตัว) ไปกันเลย

เมื่อทุกอย่างพร้อม กระเป๋าพร้อม คนพร้อม หมีน้อยก็พร้อม ออกเดินทาง 12.00 น Let's go




ที่สายใต้ ซื้อตั๋วต้อง ป. 1 เท่านั้น ที่ช่องหมายเลข 2



ราคาตั๋ว 70 บาทขาดตัว ........... ที่นั่งกว้างใช้ได้



ตัดชะแว๊บไปที่อัมพวาเลยละกัน >>>> ต้องลงรถที่นี่เท่านั้น ไม่งั้นเลยไปไหนไม่รู้



ต้องถนนพวงสมบูรณ์ ไม่สมบูรณ์อย่าไป



หลังจากเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆ เราก็เริ่มเจอแล้วล่ะ

อย่างแรกเลย สีสรรสวยจัง อันนี้คาดว่า คือลอดช่องสายรุ้ง ใครจำได้โปรดบอกด้วย *_*



ต่อไปก็ปลาหมึกโดนย่าง (มีคนกระซิบว่า ปลาหมึกไข่ แต่เรามองไม่เห็นไข่อ่ะนะ)



อันนี้มีโดเรมอน ด้วยอ่ะน่ารัก

อันนี้ขนมรัยก็ไม่รู้ เห็นแล้วตาลายหิวไปหมด



สามสีสวย ใส่แอลกอฮอล์ลลงไป คงอร่อยดี



ลูกชุบหมีพูห์ เฮ่อน่ากิน น่ารัก และน่าเก็บไว้ดูเล่น



ดอกไม้ให้คุณ (บูชาโทษ) มะช่ายยยยยยย



บรรยากาศแถวๆ ตลาดน้ำ ช่วงประมาณ 4 โมงเย็น



นั่งเรียงกันเป็นระเบียบ แถวเรียงหนึ่ง กินก๋วยเตี๋ยวเรือ



บนสะพานยอดฮิต ประมาณ 4.30 น คนยังไม่ค่อยมี



ป้ายชื่อก่อนขึ้นสะพาน (อ่านดีๆ นะคะอย่าพยายามแยกพยางค์)



มุมมอง มุมบน บนสะพาน



ปลายสะพาน (โปรดสังเกตุ คนเริ่มเยอะ)




ใต้ร่ม มีรัยหว่า ?????????





อันนี้ตู้ไปรษณีย์ ใช้ได้นะคะ ส่งโปสการ์ดของทางร้านที่จัดทำโดยเฉพาะ โปสการ์ด บวกค่าแสตมป์ 20 บาทค่ะ



เนี่ยโปสการ์ดของที่ร้าน



ตรงห้องแถวที่เห็นเนี่ย เป็นของผู้ใจดียกให้กับ "พระเทพ" ค่ะ แล้วก็มอบต่อให้มูลนิธิชัยพัฒนา ประมาณ 30 ห้องแถวได้



ส่วนที่เห็นฝั่งตรงข้ามเป็นของเทศบาลค่ะ สังเกตได้จากทางเดินเท้าที่ดูน่าเดิน กว้างขวางกว่าอีกด้านมาก



ผงซักฟอกยี่ห้อนี้ เคยเห็นกันมั่งมั้ยคะ บ่งบอกกาลเวลา



ถึงแล่ววววววววว ที่พัก "บ้านแม่อารมณ์" ด้านนี้ด้านหลังที่รถเข้าถึงนะคะ



ด้านนี้ ด้านหน้าที่เดินมา หรือไม่ก็ต้องนั่งเรือมา แต่ไม่มีเรือมาส่งตรงนี้หรอกค่ะ อย่ารอเลย เดินชมตลาดมาเรื่อยๆ ไม่ไกลหรอกค่ะ แค่เหนื่อย



ป้ายหน้าบ้าน มองจากฝั่งตรงข้ามค่ะ



อ้าวว จบกัน ... เขียนชื่อบ้านเค้าผิดอีก เอาใหม่ๆๆๆ



เรือของที่พักที่นี่ละค่ะ ถ้าคุณมีความสามารถพายได้ ไม่วนตัวเองเล่น ก็เชิญค่ะ



คนนี้เจ้าของ แต่ว่า...จำชื่อมะได้ค่ะ ขอโทดดนะคะ ปกติติดต่อกับคุณป่าค่ะ แต่ว่านิสัยใจคอน่ารักมากเลยนะคะ



เอากระเป๋าไปทิ้งที่พักแล้ว ก็ออกเดินมาที่ตลาดน้ำอย่างด่วน หิวววววววววค่ะ มาเจอคุณลุงคนนี้ คาราโอเกะแม่น้ำ



เอิ๊กสสสสสสสสส ขนมหวานนน ม่ายกิน หวานไป แต่สีสวย



อันนี้ก็ไข่ แหะ แหะ ไม่กล้าบอกต่อ ว่าไข่อารัย ไข่ปลาหมึกใช่แมะ หิววววววว น่ากิน แต่เดินผ่าน ข้างหน้าของกินอีกเยอะ



อันนี้แกะจากมะพร้าว (ใช่มั้ยหนออออ) เหมือนจะเปนนกเค้าแมววววววววว



ขนมสีสรรแสบตามหาศาล แต่สวยเลยอนุโลม แต่ไม่ได้กิน



ที่นี่ร้านขายโปสการ์ดมีหลายร้านค่ะ น่าสนใจทุกร้าน ดูจากบรรยากาศน่าหลับพาดกลางบ้านเลยนะคะ หุหุ



เรือนหลังนี้สวยมั้ยคะ แอบน่ากลัวมากกกกกกก ช่วงกลางคืนไม่ต้องพูดถึง




อัมพวารี่ 55555555 (คู่แข่งไอเบอรี่) อร่อยมากค่ะ หอมกะท้อนนนนนนน



กะท้อน



ลูกหม่อน



ไอ้ตัวเนี้ยของแถม เชยชมทางสายตาเท่านั้นค่ะ



นี่เป็นโฮมสเตย์อีกที่นึงค่ะ คนพลุกพล่านมากๆ ตรงตลาดพอดี



ก๋วยเตี๊ยวหมู 10 บาท



ก๊วยจั๊บ 10 บาท



กาแฟเย็น กะ ชาดำเย็น แก้วละ 10 บาท



มองเห็นฝั่งโน้นมั้ย เริ่มชุลมุนแล้วค่ะ ปาดเหงื่อกันตลอดทาง



ผัดไทยกุ้งสด (ตัวน่อย) 20 บาท



ลูกกุ้ง 6 ตัวค่ะ




ผัดไทยรสชาติผ่านค่ะ

มาต่อด้วยหอยทอด ดูจากลีลาน่าสนนะคะ



มีเหลนหอยอยู่ 4 ตัวค่ะ นอกนั้นเปนน้องถั่วงอกอวบๆ เต็มไปหมด อันนี้ไม่ผ่านค่ะ



ไปลงเรือดูปะการัง เอ้ยยย มะช่าย ไปดูหิ่งห้อย 60 บาทค่ะ


ลงเรือ




สวยมั้ยคะ กลางคืน



อันนี้วัดจุฬามณีค่ะ แต่ไม่มีความสามารถในการถ่ายรูป ต้องไปชมของจริงนะคะ สวยมากค่ะตอนกลางคืน



ความสามารถในการถ่ายหิ่งห้อยไม่มีค่ะ เพราะงั้นก็ต้องไปชมกันเองนะคะ
เกรงใจหิ่งห้อยเค้าค่ะไม่ชอบแสงแฟลช ไม่ชอบเสียงดัง
เพราะงั้นเวลาคนที่พาไปดูเค้าจะต้องดับเครื่องเรือก่อนค่ะ

ส่วนอันเนี้ย ต้องหาเองค่ะว่าหิ่งห้อยอยู่ตรงไหน 555



เรือจะพาเราชมหิ่งห้อยอยู่ประมาณ 1 ชั่วโมงกว่าๆ ค่ะ ถ้าฝนตกช่วงเย็น กลางคืนหิ่งห้อยจะเยอะมาก สวยมากด้วย

ตัดฉับบบบบบบบบ มาที่บ้านพักเลยนะคะ ห้องม่านบาหลีค่ะ



ที่นอนค่ะ หน้าบ้านกันเลยทีเดียว แต่เค้าปิดประตูหน้าบ้านให้นะคะ



นี่ค่ะม่านบาหลีที่ว่า 3 ชิ้น แล้วมาคลิบหนีบต่อกันด้วยคลิปหนีบผ้า ภูมิปัญญาคนไทยค่ะ




ตอนเช้าเจ้าของบ้านจะปลุกให้นะคะสำหรับคนที่จะใส่บาตร
พระมา 6 โมงเช้าค่ะ พระรอได้ค่ะ
มีบางคนตั้งโทรศัพท์มือถือปลุก 6 โมง แต่พระมาตรงเวลากว่าค่ะ 5555

บรรยากาศยามเช้า ฝั่งตรงข้ามบ้านค่ะ





ขอบิดขี้เกียจ จึ๋งนึง ขี้เกียจอยู่นานแล้ว แต่นิดนึงละกัน



กาแฟ กินฟรีค่ะ ชงกินกันเองตามสบายเลยค่ะ




พายเรือ



เดิน .........




พายเรือ และ เดิน ...




พายเรือนำหน้า



สรุป ... พายเรือต้องนำค่ะ
สัจธรรม



มีท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ ของที่พักค่ะ คนละ 60 บาทเจ้าของนำเที่ยวเอง (สำหรับคนไม่เคยมา หรือไม่เคยไป อย่างนี้สะดวกสุดแล้วค่ะ คุ้มค่ามาก)



เข้าป่าอเมซอนกันด้วย มีรถด่วนสายใต้ตัวบักเอ้บบบบ

สีแดงเต็มไปหมด (กิ้งกือ) ร้องกันเสียงลั่นป่าเลย (คน) แต่ไม่ถ่ายมาค่ะ กลัววววววว



ทะลุป่ามาแล้วค่ะ ใช้ความสามารถส่วนตัว(ใครตัวมัน)



ลงเรือข้ามฟาก เพื่อร่นระยะทางค่ะ ไปวัดที่ในโบสถ์เปนไม้สักแกะทั้งหลัง (ภายใน)




นี่ค่ะไม้สักแกะเปนลายสวยนะคะ ต้องไปดูเองค่ะ



จำนวนจักรยาน กับจำนวนผู้ร่วมเดินทาง จำนวนเท่ากันค่ะ



มองเห็นรัยอยู่ไกลๆ มั้ยคะ ต้องมองดีๆ ค่ะถึงจะเห็น
สะพานแขวนค่ะ



บนสะพานแขวนค่ะ



ลำพังตัวเองเดินมันก็แกว่งพอให้ใจหายเล่นแล้ว นี่ยังต้องมาพยุงปีกรถจักรยานอีก



วัดบางกุ้งค่ะ ถ่ายรูปอย่างกะเด็กประถม



ภายในโบสถ์ค่ะ ข้างนอกโบสถ์มีต้นไม้หุ้มอยู่ทั้งหลัง



ไปต่อที่ศูนย์อนุรักษ์แมวไทยค่ะ




สามตัวเนี้ย หยอกกันหนุกหนาน เห็นแล้วอยากเอามาเลี้ยงมั่งจัง แต่ค่าตัวนู๋แพงอ่ะนะ คงได้แค่แมววัดเท่านั้นแหละ



น่ารัก



ร้านนี้กาแฟอร่อยค่ะ รู้สึกจะมีสาขาใน กทม นะคะ




สนนราคาตามป้ายค่ะ ร้านนี้ชอบมีกองถ่ายทำภาพยนตร์มาถ่ายทำอยู่บ่อยๆ

วันนั้นที่ไปก็เห็นคุณดาราคนนึง



อันนี้ไม่มีรัยค่ะให้ดูเล่นๆ ช่วงพักสายตา



คนนี้แถมค่ะ ให้ชมด้วยสายตา



มองจากฝั่งตรงข้ามที่พัก เรือที่จอดอยู่ ผัดไทยค่ะ
แม๋ พลาดอ่ะ คนละฝั่ง ไม่งั้น อาหย่อยแล้นนน



วัดนี้มีหลวงพ่อเนื่องค่ะ แต่ขออภัยที่จำชื่อวัดไม่ได้นะคะ
ท่านมรณภาพไปแล้วค่ะ แต่ร่างกายไม่เน่าไม่เปื่อย
ส่วนที่เห็นสีทองๆ น่ะ ทองค่ะ แหะ แหะ จำรายละเอียดไม่ได้



อันนี้ก็แกะจากมะพร้าวค่ะ เหมือนจะเป็นเต่าลอยฟ้า



กลับมาที่พักแล้วค่ะ ประมาณบ่ายกว่าๆ ทั้งวันไม่มีฝนเลย โชคดีมากๆ

กลับมาก็พอดีเรือสุกียากี้ อาหย่อยอีกแล้ว ก่อนกลับบ้านนะคะ

สุกี้แห้ง ... จานนี้รสชาติ ผ่านค่ะ 20 บาท



สุกี้น้ำ ... น้ำเยอะไปนิด



สรุป 2 ชามนี้ตบท้ายก่อนกลับค่ะ อิ่มกำลังดี



กระถางดอกไม้นี้ ให้ทุกคนค่ะที่อดทนดู




อัมพวา .. เป็นแค่ทริปเล็กๆ ที่เที่ยวเล็กๆ หลบสายตาจากผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา เพื่อไปท่องเที่ยวสถานที่คุ้นเคยกันซะมากกว่า แต่ ...

อัมพวา .. ก็เป็นสถานที่ที่ทำให้เราได้สนุกกับของกินมากมาย บรรยากาศเก่าๆ ในอดีต ที่ทำให้เราได้นึกถึงในวัยเด็ก (ตามต่างจังหวัด)

ใช้เวลาเพียงไม่นานนักสำหรับการเดินทาง และใช้เวลาไม่มากสำหรับการค้างคืน แต่เที่ยวได้จุใจพอสมควร

ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่มีริวิวชุดนี้

Create Date : 16 พฤษภาคม 2550		26 comments
Last Update : 29 พฤษภาคม 2551 20:45:34 น.
Counter : 7251 Pageviews.
Share Tweet