Group Blog All Blog
|
*-* หมิ่งหมิงครบ 3 ขวบแล้วค่ะ *-*
อาจจะช้าไปหน่อย เพราะชีวิตมันช่างวุ่นวายเสียเหลือเกิน แต่คงไม่สายเกินไปที่จะขอพรนะคะ
ณ วันที่ 3 มีนาคม 2555 หมิ่งหมิงอายุครบ 3 ขวบเต็มค่ะ ไวเหมือนโกหก ทุกวันนี้เหมือนผู้ใหญ่เข้าไปทุกที เมื่อวาน (4 มี.ค.) พาไปฉีดวัคซีนที่ รพ.กรุงเทพ ชั่งน้ำหนัก 16.7 กก. สูง 97.5 ซม. หมิ่งหมิงจะชอบเล่นของเล่นที่ รพ. รบเร้าจะให้พาไปหลายวันแล้วเพื่อไปเล่นของเล่น พอไปถึง รพ. วิ่งเข้าหาของเล่นก่อนเลย ไม่งอแง ไม่ดื้อซักนิด พูดอะไรก็เชื่อ ตอนเข้าไปหาคุณหมอ พอคุณหมอฉีดวัคซีน เราบอกให้หมิ่งหมิงอดทนนะ ฉีดยาแป๊บเดียวก็เสร็จ หมิ่งหมิงก็ทนเจ็บตามที่เราบอก ทนจนน้ำตาซึมเลย สงสารจัง แต่ไม่ร้อง พอคุณหมอดึงเข็มออก เค้าก็ปกติแล้ว มีอึ้งๆไปนิดนึง แล้วก็ร่าเริงเหมือนเดิม หมิ่งหมิงนิสัยร่าเริง ขี้เล่น ซน ดื้อบ้าง ชอบอ้อนหม่าม๊า เมื่อสามสี่เดือนยังดื้อและซนมากๆ ยังคิดอยู่เลยว่าจะให้เข้าโรงเรียนประจำ เผื่อนิสัยจะดีขึ้น ปรากฏว่าตอนนี้ไม่คิดจะให้เข้าประจำแล้ว เพราะหมิ่งหมิงดื้อน้อยลง คงเพราะโตขึ้นมั๊ง พูดรู้เรื่องมากขึ้น มาดูรูปปัจจุบันของหมิ่งหมิงกันค่ะ       อันนี้เริ่มพูดได้ https://www.youtube.com/watch?v=degKHqLOm5Y เดี๋ยวนี้พูดเป็นต่อยหอย https://www.youtube.com/watch?v=Nu0Ow8dTBjs อัพบล๊อกซะที ห่างหายมานาน อวดน้ำหนักตัวใหม่ พร้อมรูปหมิ่งหมิงเยอะแยะ
เมื่อวานไปชั่งน้ำหนัก ปรากฏว่าน้ำหนักล่าสุด 49.7 จากเมื่อเกือบเดือนที่ผ่านมา 50.8 น้ำหนักเริ่มลดช้าลง แต่ก็ยังอุตส่าห์ลดได้ ดีใจจริงๆ
ตั้งแต่เข้าโรงเรียน หมิ่งหมิงไม่สบายบ่อยจังเลย วันนี้ก็ไม่สบายอีกแระ พรุ่งนี้ถ้าไม่ดีขึ้น คงต้องไปหาหมอแน่นอน เดี๋ยวนี้ไปโรงเรียนสบายมาก ไม่ร้องไห้เหมือนแรกๆ ครูรักกันทุกคน ตอนเช้าเวลาเข้าแถวเคารพธงชาติและสวดมนต์เรียบร้อย ตอนจะเดินเข้าห้อง จะต้องผ่านการอุ้มของคุณครูหลายๆคน กว่าจะถึงห้องเรียน จนครูต๋ำ (ครูประจำชั้น) พูดให้ฟังอยู่เรื่อย (ไม่รู้ชมว่าหมิ่งหมิงน่ารัก หรือบ่นว่าเข้าห้องเรียนช้าก็ไม่รู้) วันนี้รูปหมิ่งหมิงเยอะหน่อย เราไม่อัพบล๊อคซะนาน ลงรูปไว้ให้สะใจเลย                 อัพเดตหมิ่งหมิงกะหม่าม๊า
เราหายไปนานเลย เดี๋ยวนี้ขี้เกียจๆ ยังไงไม่รู้ เวลามันไม่ค่อยมี พอมีเวลาก็อยากนอน บางทีเอาหมิ่งหมิงเข้านอน กะว่าพอหมิ่งหมิงหลับเราก็มีเวลามาเล่นเน็ต แต่พอหมิ่งหมิงหลับทีไร เราก็หลับยาวทุกที แล้วตอนนี้พี่โตติดเล่นเกมด้วย เลยไม่มีเครื่องเล่น ไม่เล่นมันซะเลย
น้ำหนักชั่งครั้งสุดท้าย (หยั่งกะนักมวยแหนะ) 51.8 มันก็ลดลงเรื่อยๆ นะ แต่ช้ามาก เรากินอาหารแต่ละวันคล้ายๆ กัน ชินซะแล้ว ไม่คิดว่าเป็นการลดน้ำหนักเลย แต่ละวันก็จะมี เช้า (ประมาณ 6.00 น.) เอาเนื้อสัตว์ ไม่ติดมัน แล้วแต่อยากกินอะไร มาผัดบ้าง (ผัดกับน้ำ) ต้มบ้าง ใส่ผักเยอะกว่าเนื้อสัตว์ บางทีก็ผัดกับพริกแกง ต้มกับน้ำซุป แล้วแต่ว่าจะคิดสร้างสรรค์ แต่ส่วนมากก็เดิมๆ ไม่รู้เบื่อ สายๆ กาแฟดำ 1 แก้ว ขนมนิดหน่อย ไม่จำกัดเรื่องไขมัน, แป้ง, น้ำตาล เพราะกินนิดหน่อยจริงๆ พอหายอยาก กลางวัน (ประมาณ บ่ายโมง) ซื้อกิน เกาเหลาบ้าง สุกี้น้ำบ้าง ส้มตำบ้าง ซ้ำไปซ้ำมา ไม่รู้เบื่อง (อีกละ) บ่ายแก่ๆ ซักสี่ห้าโมงเย็น (หรือเรียกว่าตอนเย็นดีล่ะ) หิวนิดๆ หาอะไรกินดีกว่า เพราะมื้อเย็นเราไม่กินข้าว เดี๋ยวหิวมาก ส่วนมากก็พวกขนมที่อยากกิน แต่นิดหน่อยพอหายอยากและหายหิว เย็นไม่กินข้าว กินแต่ข้าวเหลือของหมิ่งหมิง ซึ่งก็คำสองคำแค่นั้น เครื่องดื่ม เราจะกินกาแฟดำ เป๊ปซี่แม๊กซ์ โค้กซีโร่ และน้ำเปล่า วันๆ กินอยู่แค่นี้ แต่เราไม่เบื่อนะ กินได้ ทำให้เรากินได้นาน เดี๋ยวนี้เสื้อผ้าที่เล็กไป กลับมาใส่ได้บ้างแล้ว ตัวเล็กลง ดีใจมาก ที่จริงลดน้ำหนักก็ไม่ยากอย่างที่คิดเลย เดี๋ยวนี้หมิ่งหมิงไปโรงเรียนแล้ว แรกๆ ร้องไห้มากเลย จะหยุดร้องต่อเมื่อเราไม่อยู่ พอตอนนี้เริ่มดีขึ้น ไม่ค่อยร้องแล้ว ครูบอกพูดเก่ง บางที่ครูไม่เห็นหมิ่งหมิงก็ตามหา หาไปหามา ไปหาในห้องนอน อ้าว! หมิ่งหมิงนอนเล่นอยู่กับพี่หมีพูห์เฉยเลย ตอนนี้พยายามหัดให้เลิกเพิสอยู่ ไม่ให้ใส่ตอนเย็นหลังจากกลับจากโรงเรียน บอกให้ครูช่วยหัดด้วย เราก็เห็นบางวันไม่ใส่ บางวันก็ยังใส่อยู่ หัดมาซักอาทิตย์นึงแล้ว เริ่มบอกฉี่ได้ แต่บอกตอนกำลังฉี่นะ อืม! ยังไม่สำเร็จ แต่มีแวว เพราะทุกทีฉี่ไม่บอกเลย มีครั้งนึงไม่ได้ใส่เพิส เราย้ำว่าถ้าจะฉี่ให้บอกนะ หมิ่งหมิงก็ฟัง พอปวดฉี่เค้ามาบอก แต่ฉี่เปียกออกมาหน่อยนึง (กลั้นไม่อยู่) เบอกกลั้นไว้นะ แล้วไปนั่งกระโถน เค้าก็พยายามกลั้น เดินแบบหนีบๆ น่าสงสาร พอได้นั่งกระโถนปุ๊บ ฉี่เลย แสดงว่าหมิ่งหมิงก็พยายามอยู่เหมือนกัน จะจับเค้านั่งกระโถนหรือชักโครก ประมาณ 45 นาทีครั้งนึง เค้าก็ฉี่ทุกที หลังๆ ไม่ค่อยฉี่รดกางเกงแล้ว แต่ฉี่ตามเวลา เราจะพูดย้ำๆ ว่าถ้าใส่เพิสแล้วก้นแดง เจ็บก้นนะ (เค้าชอบก้นแดงตอนอากาศร้อนๆ) หมิ่งหมิงก็คงไม่อยากใส่ด้วยล่ะเราว่า วันนี้มาอัพบล็อคซะยาวเลย ไหนๆ ยาวแล้ว อัพรูปให้ดูด้วยดีกว่า แบบยาวๆ สะใจ                           52.7 โล และ หมิ่งหมิงกับรถแบตเตอรี่
น้ำหนักเราวันนี้ 52.7 กก. แอบดีใจ ลดลงเรื่อยๆ แบบช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม ตั้งแต่เริ่มลดช่วงหลังสงกรานต์ จนถึงตอนนี้ ลดได้ เกือบ 4 โล ใช้เวลาประมาณ 1 เดือน
วันก่อนเด็กที่ร้าน ชื่อก้อง ซื้อรถแบตเตอรี่ให้ลูกเค้า แต่มาฝากไว้ที่ร้านก่อน พอรถมาส่ง หมิ่งหมิงเห็น ดีใจเข้าไปรีบนั่งในรถแล้วจับพวงมาลัยทำเป็นขับเลย เราเห็นแล้วสงสารหมิ่งหมิง น้ำตาแทบไหล เกือบจะซื้อให้ทันที แต่นับ 1-10 คิดให้รอบคอบ บ้านเราไม่มีที่จะให้ขับหรอก เพราะเป็นตึกแถว อีกอย่างถ้าอยากขับจริงๆ ไปขับรถหยอดเหรียญในห้างก็ได้ เค้าก็สนุกได้เหมือนกัน พอมาวันนี้ รถก็ยังจอดอยู่ในบ้านเราเหมือนเดิม (ก้องฝากไว้) แต่หมิ่งหมิงก็ไม่ได้สนใจ หรือทำท่าอยากได้อีกเลย ไม่แลด้วย ดีนะที่เราไม่รีบด่วนตัดสินใจซื้อ ไม่งั้นเราว่า ซื้อมาใช้ไม่คุ้มแน่ๆ หมิ่งหมิงไม่ยอมใส่ชุดนักเรียน
หายไปเป็นอาทิตย์ๆ วันนี้ลองชั่งน้ำหนักดู 53.8 กก. ลดลง .5 กก. เอง ไม่เป็นไร อย่างน้อยก็ยังลด
นินทาหมิ่งหมิงดีกว่า พาหมิ่งหมิงไปซื้อชุดนักเรียน ที่จริงชั้นเตรียมอนุบาล เค้าไม่บังคับซื้อหรอกค่ะ ทางโรงเรียนบอกว่าให้ใส่ชุดอะไรไปก็ได้ หรือถ้าอยากใส่ชุดนักเรียนก็ได้ จะเป็นชุดของอนุบาล เราอยากให้หมิ่งหมิงใส่ เลยพาไปซื้อมา 1 ชุด ตอนซื้อจะให้ลองใส่ดู หมิ่งหมิงไม่ยอมใส่ ไม่รู้เป็นอะไร อาจจะเพราะชุดเค้ามีลายสก๊อตสีเขียวเข้มๆด้วยมั๊ง ปกติหมิ่งหมิงไม่ชอบอะไรที่สีมืดๆ ลายๆ อยู่แล้วด้วย ค่อนข้างกลัวเลยล่ะ ทุกวันนี้เราพยายามเอามาให้หมิ่งหมิงเห็นบ่อยๆ เผื่อจะได้อยากใส่ แต่ก็ยังไม่มีวี่แววเลย ดีนะที่โรงเรียนยังไม่บังคับให้ใส่ ไม่งั้นจะทำไงดีเนี่ยเรา ตอนนี้หมิ่งหมิงติดเรามาก อะไรก็จะให้หม่าม๊าอุ้มอย่างเดียวเลย ยิ่งตอนนี้ใกล้จะเข้าโรงเรียนนะ ยิ่งติดมากเข้าไปอีก ไม่รู้ว่าเพราะเค้ารู้ตัวว่ากำลังจะไปโรงเรียนหรือเปล่าเนอะ |
หมูน้อยตัวโต
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
