Group Blog |
วันเกิดปีนี้มีความสุขมาก
เมื่อวานนี้เป็นวันเกิดเรา ปกติถ้าถึงวันเกิดเราก็จะเฉยๆ เพราะเราเห็นว่ามันก็เหมือนกับวันอื่นๆ
ชีวิตประจำวันเราเป็นไง พอถึงวันเกิดชีวิตเราก็เป็นหยั่งงั้นเหมือนทุกวัน เราก็เลยไม่อะไรกับวันเกิดมากมาย มิหนำซ้ำ เราก็ไม่อยากให้ใครมานึกถึงวันเกิดเราด้วย เหตุผลก็เหมือนกับที่บอกไปนั่นแหละ มีคนรู้แล้วจะทำไม พอรู้แล้วก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไอ้ครั้นจะเลี้ยงข้าวชาวบ้าน ไอ้เรามันก็งกซะด้วย หรือจะให้ชาวบ้านเลี้ยงข้าวหรือให้อะไรเราก็ไม่ใช่เรื่อง เราไม่ได้สำคัญอะไรอย่างนั้นซะหน่อย เราก็เลยเฉยๆ กับวันเกิด แต่มีอยู่สองคนที่เราอยากจะให้จำวันเกิดเราได้เสมอ นั่นคือ น้องสาวเราและแฟนเรา ส่วนคนอื่น เราไม่อยากให้มาจำวันเกิดเราหรอก เพราะมันไม่สำคัญเท่าไหร่ น้องสาวคนนี้สนิทกับเรามากและเป็นคนเดียวที่เข้าใจเราทุกอย่าง รูปร่างหน้าตาก็คล้ายกัน แม้แต่แม่เราบางครั้งก็ยังจำผิดเลย แต่น้องเราเก่งกว่าเราทุกเรื่อง และความคิดก็เป็นผู้ใหญ่เกินตัว สรุปว่าน้องเราเก่งกว่าเราเยอะ เรารักน้องสาวคนนี้มากเลย น้องเราไปเรียนที่เมกา 2-3 ปี พอวันเกิดมักจะเขียนไดอารี่อวยพรเราทุกปี แต่ปีนี้น้องกลับมาเมืองไทยแล้ว พอเมื่อวานนี้วันเกิดเรา น้องเราก็ซื้อเค้กมาให้ ไม่ใช่สิ เค้าเรียกทีรามิสุ เราได้ยินชื่อมานานแล้ว ยังไม่เคยกินซักที น้องเรารู้เพราะเราเคยบ่นให้ฟังว่าอยากลองกินดู แล้วก็ซื้อมาให้เรากินดูจนได้ ก่อนกินเอาไว้ในตู้เย็น บอกห้ามเราเปิดตู้เย็น (ซึ่งอยู่ในห้องเราเองเนี่ยนะ) จนกว่าจะพร้อมหน้าพร้อมตากัน พอร้านปิด เราเข้ามาที่ห้อง ถึงได้เห็น โอโห น่ากินมาก สวยด้วย พอกินก็อร่อยอีก เพอร์เฟ็คไปหมด พูดถึงแฟนเรามั่ง ปกติแล้วจะกลับจากที่ทำงานประมาณหกโมง แต่เมื่อวานโทรมาบอกว่าจะกลับช้าหน่อยนะ เพราะจะไปบิ๊กซี เราก็ถามว่าจะไปทำไม เค้าก็บอกว่าจะไปหาซื้ออะไรหน่อยนึง เราก็เซ้าซี้ถามอีกว่าจะซื้ออะไร แต่แฟนเราท่าทางไม่อยากบอก เราก็เลยยอมแพ้ เดี๋ยวกลับมาก็รู้เอง ว่าซื้ออะไรมา ในใจเราคิดว่าคงจะไปซื้ออาหารเย็นกินมั๊ง พอปิดร้านมาเปิดตู้เย็นดู ซึ่งได้รับอนุญาตจากน้องสาวเราแล้ว ก็เจอทั้งทีรามิสุ กับเค้กผลไม้ที่แฟนเราซื้อมา เราดีใจจังที่แฟนเราจำได้ด้วยว่า เราเคยบอกว่าอยากกินเค้กผลไม้เอสแอนด์พี เพราะเวลาเดินผ่านแล้วมันน่ากินที่สุด (สังสัยตัวเองจัง ทำไมอยากกินแต่เค้กวะ) แพ็คเกจจิ้งก็สวย ใส่กล่องกำมะหยี่อย่างดี เค้กก็สวย น่ากิน แต่เสียดายอย่าง พอกินแล้วไม่อร่อยเท่าที่ควร หวานมากๆ หวานอย่างไม่คิดชีวิตเลย ขนาดแฟนเรากินหวานนะ ยังบอกหวานไปเลย ก็เลยกินกันไม่หมด ทั้งที่จริงๆ แล้วเรากับแฟนเรา กับเค้กก้อนแค่นี้ กินหมดได้สบายมากเลย แต่ความประทับใจก็ลบเลือนความหวานของเค้ก ลงไปได้อย่างสิ้นเชิง ปกตินะ ไม่ว่าวันเกิด วันวาเลนไทน์ ปีใหม่ หรือวันอะไรก็แล้วแต่ แฟนเราไม่ค่อยซื้ออะไรให้ เอ๊ะ ไม่สิ แฟนเราไม่เคยซื้ออะไรให้เลยต่างหาก แต่เมื่อวาน อุตส่าห์ซื้อเค้กให้ก็เลยแอบยิ้มไม่หุบอยู่คนเดียว เรา แฟนเราและน้องสาวเรา สามคนก็นั่งกินเค้กกัน ฮ่า มีความสุขจัง ถ่ายรูปไว้ด้วย เดี๋ยววันหน้าถ้ามีโอกาสอัพบล็อคอีก จะเอารูปมาให้ดูนะ  ไปกินโต๊ะจีน
เมื่อวันอาทิตย์เราไปบ้านพี่โต เพราะแม่พี่โตเค้าซื้อโต๊ะจีนของสมาคมโผวเล้ง ซึ่งเป็นสมาคมคนจีน ซึ่งพ่อพี่โตเคยอยู่ จะซื้อโต๊ะทุกปี ช่วงตรุษจีน เราเลยถ่ายรูปอาหารในโต๊ะมาให้ดู ที่จริงมันก็อร่อยนะ แต่โต๊ะจีนมันต้องมี 10 อบ่างนะ เท่าที่เราจำได้ แต่วันนี้มันมีแค่ 8 อย่างเอง หรือว่าสมัยนี้เค้าลดเหลือ 8 อย่างแล้ว เราเชยเอง
 เป็นโต๊ะก่อนที่อาหารจะมา  คนเสื้อเหลืองคือลูกน้องสาวพี่โต อีกคนคือลูกพี่สาวพี่โต  ลูกน้องสาวพี่โตอีกคน เป็นน้องของคนเสื้อเหลืองเมื่อกี้ คนนี้ที่บ้านพี่โตจะเรียกว่า หยิก เพราะผมหยิกมาก  อาหารมาแล้ว อันนี้เป็นออร์เดิร์ฟ พอดีว่ากล้องมันค่อนข้างช้า กว่าจะถ่ายได้ก็หมดซะแล้ว ตอนแรกมันจะประกอบด้วย กระเพาะปลาผัดแห้ง ขนมจีบ กระเพาะหมูผัดหรือต้มก็ไม่รู้ น้ำมันขลุกขลิก ปลาหมึกชุบแป้งทอด และตรงกลางเป็นเม็ดมะม่วงหิมพานต์  หูฉลาม รสชาดอร่อย แต่เค้าใช้หูเล็ก มันเลยเสียอรรถรสไปหน่อย  คือกุ้งทอดสลัดผลไม้ จานนี้อร่อยมาก คนแย่งกันกินจนหมดเกลี้ยงจานเลย (ที่จริงก็หมดเกลี้ยงทุกจานนั่นแหละ) ตรงที่เป็นสลัดมันเป็นผลไม้ ปกติเคยเห็นแต่สลัดผักอย่างเดียว  แก้เลี่ยนด้วยน้ำชา  พักการกิน มาถ่ายรูปกับหยิกคู่กับพี่โต  และพี่โตกับเรา  จานนี้ไม่รู้เรียกว่าอะไร มันมีส่วนผสมหลายอย่างมาก ที่เราเห็นก็มี เกาลัค เม็ดมะม่วงหิมพานต์ พุทราจีน เนื้อไก่ เผือกเคลือบน้ำตาล พริกเม็ดใหญ่ มันยังมีอีกนะ แต่เราจำไม่ได้หมด เค้าเอาทุกอย่างที่เราบอกมาผัดรวมกัน รสชาติออกหวานๆ และข้างๆ ที่เป็นฝอยๆ เราไม่แน่ใจว่าอะไร แต่เราเดาว่ามันน่าจะเป็นใบผักคะน้าทอดกรอบนะ กินแล้วอร่อย เราชอบ  หอยจ๊อ  ปลากะพงนึ่งมะนาว อร่อยเหมือนกัน แต่พริกกระเทียมที่เค้าราดสงสัยจะทำไว้นานไปหน่อย มันดูสีไม่ค่อยสด  ผัดหมี่ซั่ว อร่อยอีกแล้ว  เสริฟพร้อมซุปไก่ ในน้ำซุปมีน่องไก่ เห็ดหอม เก๋ากี้ เอ็นหมู ผักโสภณ  อย่างสุดท้าย ของหวาน โอนีแป๊ะก๊วย ทุกคนกินคนละนิดเดียว เพราะกลัวอ้วน ที่เหลือพี่โตเหมาเกลี้ยงจานเลย ก็ของโปรดเค้านี่ วันครอบครัว 21 มกรา สุพรรณฯหรรษา
ที่บ้านเราได้จัดตั้งวันครอบครัวขึ้นมาอย่างเป็นทางการ จะมีทุกวันอาทิตย์สุดท้ายของเดือน แต่ถ้าไม่ว่างพร้อมกันก็จะเลื่อนขึ้นมาได้ พอดีเดือนนี้ปลายเดือนพี่โตไม่ว่าง ก็เลยเลื่อนเป็นอาทิตย์ที่ 21 มกรา ที่จริงเราตั้งใจจะพาป๊าม๊าไปเที่ยวสุพรรณฯอยู่ก่อนหน้าที่จะตั้งวันครอบครัวแล้ว เราก็เลยเสนอว่า วันครอบครัวจะไปสุพรรณฯกัน ทุกคนก็โอเค แต่เราไม่มีรูปมาให้ดูหรอก เดี๋ยวจะเบื่อกันซะก่อนเพราะเราถ่ายไว้แล้วตอนไปสุพรรณคราวที่แล้ว ไปดูได้ค่ะ
สาระของการเขียนบล๊อคนี้ไม่ได้อยู่ที่การไปเที่ยว แต่เราอยากจะบันทึกไว้เป็นความทรงจำว่า วันครอบครัวของบ้านเรา ทำกิจกรรมอะไรบ้างในแต่ละเดือน คืนก่อนที่จะไปเที่ยว เราบอกน้องชายว่าพรุ่งนี้เจอกัน 9.00 น. ออกรถ น้องเราบอกว่า ถ้านัดเก้าโมงก็แปลว่าสิบโมง เราก็เลยบอกว่าถ้างั้นนัดแปดโมง น้องเราก็บอกว่า ถ้าแปดโมง ก็คือเก้าโมง เราก็เลยนัดใครๆว่าแปดโมงเช้า พอตอนเช้าพร้อมกันตอนเก้าโมงจริงๆ ด้วย ตอนแรกจะขับรถไปกันสองคันจะได้ไม่นั่งเบียดกัน แต่ใครๆ บอกว่าให้ไปคันเดียวกันก็เลยไปรถน้องชาย เป็นรถครอบครัว มีสามแถว แถวแรกคือแถวคนขับ คือน้องชายเรา ข้างๆ ก็แฟนน้องชาย แถวสอง พี่โตกะป๊า แถวสามหลังสุดม๊า, เรา, พี่สาวเรา กว่าจะตกลงกันได้อย่างนี้ เสียเวลาไปพอสมควร พอนั่งรถบรรจุคนเสร็จก็ทำให้ล้อรถหมุนไปทางสุพรรณฯเลย ระหว่างนั่งรถเราก็มองในรถ เห็นมีที่ว่างอยู่ที่นึง เรามีความคิดว่าถ้าหะแอ๊บกลับมาจากเมกา (หะแอ๊บ ชื่อน้องสาวเรา) จะให้นั่งตรงที่ว่างนี้แหละ รีบๆกลับมานะ พวกเราไปบึงฉวากก่อน ต่อด้วยตลาดสามชุก แล้วไปหอคอยบรรหาร ตอนแรกกะไปวัดพระนอนกันอีก เพราะเป็นวัดที่อันซีนด้วย แต่เย็นซะแล้ว พรุ่งนี้ต้องทำงานก็เลยงด บึ่งกลับบ้านเลย ไปรถคันเดียวนี่ดีเหมือนกัน สบายดี ไม่ต้องขับตามกันให้ปวดหัว คุยกันง่ายด้วย เราถึงบ้านกันประมาณห้าโมงเย็น ทริปนี้ไปแล้วก็สบายใจดี |
หมูน้อยตัวโต
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] Link |
