เขียนโดย : kamit : 27 พฤษภาคม 2552


     หากเราสังเกตให้ดีเราจะเห็นว่าผลงานของ กรุงเทพมหานครที่เป็นหน้าเป็นตา เป้นชิ้นเป็นอัน จะมีอยู่สองประเภท ได้แก่ โครงการใหญ่ๆที่ต้องใช้เงินจำนวนมากๆ และโครงการประเภทฉาบฉวย เอาหน้าออกสื่อ ประชาสัมพันธ์ออกสื่อ ให้สนั่นครึกโครม ตีกินได้ในวันเดียว แล้วจบ แต่ที่แน่ๆ ผลงานที่ทำไม่สำเร็จตลอดกาล ก็คือปัญหาเรื่องพื้นฐาน ที่จะต้องใช้มาตรการทางกฎหมาย ที่ประชาชนสัมผัสในชีวิตประจำวัน ทุกเมื่อเชื่อวัน และก็ต้องประสบตั้งแต่รุ่นปู่ ย่า ตา ทวด ถึงเรา และก็คงจะต้องเจอในรุ่นลูก รุ่น หลาน เหลน และตลอดกาลอย่างแน่นอน ก็คือ

ปัญหาสุนัขเห่าหอน น่ารำคาญ หนวกหู เวลาวิ่งออกกำลงกายตามหมู่บ้าน ตามถนนหนทาง ทั้งในที่สาธารณะ หรือในหมู่บ้านจัดสรร ต้องโดนสุนัข เห่า กัด หรือไม่ก็ต้องเหยียบอุจจาระสุนัขอยู่บ่อยๆ

ที่ผ่านมาเราจะเห็นว่ามีข่าวคราว การปราบสุนัขมาหลายครั้งหลายหน แต่จนถึงทุกวันนี้ ปัญหาเรื่องสุนัขจรจัด เดินเพ่นพ่าน ถ่ายมูล สกปรกเรี่ยราด ตามถนน ตรอก ซอย เกลื่อนกราดไปหมด

สุนัขเลี้ยง เห่าหอนหนวกหู น่ารำคาญ ก็ยังคงเหมือนเดิม จัดการกันอย่างไร

ปัญหาหาบเร่แผงลอย ตั้งวางกีดขวางทางสัญจร สร้างความสกปรกเลอะเทอะส่งกลิ่นเหม็นบนถนนหนทาง และตามที่ว่าง ทำให้ท่อระบายน้ำอุดตัน ต้องเสียเงินงบประมาณจ้างนักโทษมาคอยรอกท่อตลอดเวลา

ปัญหาเรื่อง การติดตั้งป้ายโฆษณา ขายหมู่บ้านจัดสรร โฆษณา อะไรต่อมิอะไร สกปรกรุงรัง ไร้ระเบียบ แบบแผน ตามริมถนน ตรอก ซอย ในที่สาธารณะเต็มไปหมด

ปัญหาเรื่องรถโฆษณาวิ่งโฆษณาขายของเคลื่อนที่ไปตามหมู่บ้าน ตามซอยต่างๆ ส่งเสียงหนวกหู ตั้งแต่เช้ายันมืด

ปัญหาเรื่องช้างเร่ร่อน มีให้เห็นดกดื่นก็ไม่เคยหมดไป ทั้งๆที่ เห็นข่าวโครงการโน่นโครงการนี่ จะต้องเอาจริงเอาจังต้องได้ผลแน่ในคราวนี้ ก็ไม่เห็นว่าจะได้ผลสักที

     ปัญหาอยู่ที่ว่าเป็นหน้าที่ ความรับผิดชอบของใคร แล้วควรจัดการกันอย่างไร ให้สำเร็จเด็ดขาดไปเสียที ผู้บิหารที่เข้ามาแต่ละคนก็ล้วนแต่คิดแต่เรื่องโครงการใหญ่ๆ ค้ำฟ้าที่ต้องใช้เงินงบประมาณจำนวนมหาศาล ส่วนปัญหาเรื่องพื้นฐาน ที่ประชาชนต้องประสบ ตั้งแต่เช้าจนมืด กลับแก้กันไม่ตก ไม่รู้ว่ากี่ยุคกี่สมัยมาแล้ว ปัญหามันคืออะไรกันแน่ หรือว่า ผลประโยชน์กับการลุ่มหลงในอำนาจ มันบังตาอยู่

     สรุปก็คือผู้บริหารของหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ขาดความจริงจัง ต่อเนื่อง เจ้าหน้าที่ที่มีทั้งอำนาจ มีหน้าที่ มีเครื่องไม้เครื่องมือ ก็มิได้มีการดำเนินการตรวจตรา ควบคุม ส่วนคนที่เข้ามาเป็น ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ก็ไม่เข้าใจปัญหา ความไร้ประสิทธิภาพ ในกลไกการทำงาน ไม่รู้เรื่องอำนาจหน้าที่ของตน ทั้งๆที่ มีกฎหมายให้อำนาจ หน้าที่ไว้อย่างชัดเจน หรือคนที่เข้ามาเป็นผู้ว่าฯ ไม่รู้เรื่อง เพราะมัวแต่เชื่อจากการรายงานของเจ้าหน้าที่เพียงอย่างเดียว

     และก็เป็นที่น่าแปลกว่าคนที่ลงสมัครมาเป็นผู้ว่าฯทุกคนมีนโยบายในการจะทำให้บ้านเมืองสะอาด รู้ว่าจะต้องจัดระเบียบบ้านเมืองให้สะอาด สวยงาม เป็นระเบียบเรียบร้อย กันทุกคน แต่ไม่มีสักคนที่จะเข้าถึงว่า แล้วเหตุที่ทำให้นโยบายประสบความสำเร็จ บรรลุมรรคผลได้ตลอดรอดฝั่งนั้น จะทำอย่างไร จะต้องแก้ที่ตรงไหน จนแล้วจนรอดปัญหาพื้นฐานเหล่านี้ ก็ยังคงดำรงอยู่คู่ กทม.มาตลอดทุกยุคทุกสมัย


H O M E