แล้วเราจะตอบไปว่าไงดี.............???
วันนี้โดนพ่อบังคับให้ไปหาญาติที่มาจากเชียงราย
คือผลัดพ่อมา สามวันแล้ว
วันนี้ก็เลยต้องไป
แล้ว........
...........................

แล้วก็ต้องมาเจอกับคำถามที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
แต่เออ........ก็เคยคิดนะว่า อาจะถามเราอย่างนี้

นั่งๆคุยกันอยู่ อาก็ถามขึ้นมาว่า

อา นกคราวนี้แฟนไม่มาด้วยเหรอ
นก
อา ยังติดต่อกันอยู่หรือเปล่า

(อึ้งคะกับคำถามของอาแบบว่าใจร่วงไปที่ตาตุ่มอ่ะ)

นก ออ........ก็ยังคุยกันอยู่จ๊ะ
อา คุยโทรศัพท์กันเหรอ ??
นก ออ เป่า ก็ในเน็ตแหละ
อา อ้าว.......แล้วทำไมเขาไม่มาไทยละ

นก ออ..........ก็ช่วงที่เราหยุดกะเขาหยุดมันไม่ตรงกัน

แล้วเราก็เงียบ อาก็เงียบ แต่ช่วงที่อาพูดขึ้นมา เห็นแม่ทำท่าทาง
เหมือนจะบอกอาว่า
อย่าไปถามมัน มันเลิกกันไปแล้ว
แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เราก็ไม่รู้จะบอกกับอาอย่างไง ว่าเลิกไปแล้ว
ที่รู้ ก็มีแต่ พ่อ แม่ พี่ เท่านั้น
ที่รู้ว่าเราเลิกกันแล้ว
แต่ก็ไม่ได้โกหกนะ เพราะก็ยังคุยกันอยู่ นานๆๆที ถ้าออนเจอกันก็ยังคุยกัน
ดีอยู่เหมือนเดิม ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลง

โดยเฉพาะความรู้สึกดีๆที่มีให้
แต่พอมาเจอกับคำถามอย่างนี้............
กลับมานั่งนึกถึงคนๆนั้นขึ้นมา
ตอนแรกก็นั่งมองโทรศัพท์แหละ
กะว่าจะโทรไปหา
แต่คิดไปคิดมา.................. โทรไปก็ไม่รู้จะคุยอะไรดี
โทรไปเขาอาจจะไม่ว่าง หรือทำงานพิเศษอยู่
ก็กลัวไปกวนใจ
กะว่ากลับบ้านมาจะโทร แต่พอถึงบ้าน ก็สองทุ่มกว่า
ที่บ้านเขาก็ดึกแล้ว
ไม่เอาดีกว่า
.........
..................
.........................
เห้ย........... แต่ก็อยากโทรนะ อยากได้ยินเสียง
อยากคุยด้วย
มันลืมกันไม่ได้ง่ายๆจริงไอ้ความรู้สึกรักเนี่ย

บางทีอยากถามว่า เรากลับมาเหมือนเดิมได้ไหม
แต่ไม่จำเป็นต้องให้เวลาเรามากเหมือนก่อน
แค่อยากรู้สึกว่ามีใครบ้างคนอยู่ข้างๆเท่านั้น
แต่พอมานึกถึง ตอนที่เรารบกวนเขา จนทำให้เขาต้องเรียนซ้ำ
ก็รู้สึกแย่...................
ก็คงได้แต่ทนต่อไป
อย่างไงนกก็ต้องสู้ต่อไป อยู่อย่างมีความสุข อย่างเดียวไม่ได้หรอก
มันก็ต้องมีได้อย่างเสียอย่างแหละนก
สู้ๆๆน่ะ



Create Date : 13 ตุลาคม 2550
Last Update : 13 ตุลาคม 2550 21:46:53 น.
Counter : 568 Pageviews.

3 comments
บ้านครูช่วงสโลว์บาร์ คาเฟ่แนววินเทจสวย ๆ ที่พัทลุง sawkitty
(1 ก.ค. 2568 15:37:59 น.)
อาหารพม่า ในวันที่"ฝนตก" peaceplay
(30 มิ.ย. 2568 10:22:50 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 379 : เรื่องที่มักเข้าใจผิด The Kop Civil
(25 มิ.ย. 2568 15:27:14 น.)
ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.ที่ 379 "เรื่องที่มักเข้าใจผิด"  จันทราน็อคเทิร์น
(25 มิ.ย. 2568 22:45:47 น.)
  
โอ๊ย เลิก ๆ ไป เหอะ ชีวิตคนเรามันต้องเดินก้าวไปข้างหน้า มัวแต่จมอยู่กะอดีตก็ชีช้ำทั้งปีทั้งชาติ (เชื่ออีนี่เหอะ เพราะมันเลิกกะใครมันไม่เคยโหยหาเลย ฮ่า ๆ ๆ)

ไปหาเอาใหม่ที่ดีกว่าข้างหน้า เชื่อจิ มีอีกเยอะแยะ
โดย: Ninniko วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:22:00:09 น.
  
เข้ามาให้กำลังใจค่ะ
จริงคะ รักแล้วลืมยาก ไม่มีทางลืม นอกจากเจอรักครั้งใหม่
แต่ถ้ายังรักอยู่ก็ลองพยายามดูนะคะ
โดย: keichan วันที่: 13 ตุลาคม 2550 เวลา:22:51:30 น.
  
ตอนนี้ดาวก็ยังไม่ลืมเหมือนกันน่ะ แฟนตอนเป็นนักเรียนเลย ขนาดมีครอบครัวแล้วน่ะเนี่ย แต่ว่า เราต้องอยู่กับอนาคตะเนอะ อดีตน่ะคิดถึงได้ แต่ยึดติดไม่ได้จ้า พยายามสู้ ๆ ต่อไป น่ะจ๊ะ เป็นกำลังใจให้ค่า
โดย: hoshi_nao วันที่: 14 ตุลาคม 2550 เวลา:3:59:15 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Yuichan.BlogGang.com

นกน้อยโกอินเตอร์
Location :
นครสวรรค์  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]