ผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต วันแม่ปี 54 ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่วันถัดจากวันแม่อีกสองวันนี่สิ ได้ลาภก้อนใหญ่เป็นบัตรคอนเสิร์ต"ผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต" จัดโดยเิวิร์กพ้อยท์ มีศิลปินมากหน้าหลายตา เค้าโฆษณาว่าเป็นคอนเสิร์ตที่ลูกต้องจูงแม่มาฟังเพลงเพราะในอดีต อ้าว ซวยละตู ไม่มีแม่ให้จูงเค้าจะให้เข้าไม๊หง่ะ ขืนจูงไปเค้าก็ไม่ให้เข้าอยู่ดี หัวโกร๋นทั้งงานแน่ 55 ก่อนไป ไม่รู้อะไรเลย ไม่รู้ใครไปบ้าง ได้บัตรมากี่ใบ รู้แต่เจ้าจ๋าบอกว่าให้ไปได้ ก็ไป ไม่มีรีรอ ไม่รู้ด้วยว่ามีข้าวกินรึเปล่า แว่วมาว่าไม่มี โอย ไม่นำพาหรอก ยังไงก็ได้ ขอแค่ให้ได้ดู ...ฟรี เท่าน้านนนนนน แต่ไอ้คนชวนดันมาช้า จนทุกคนถามว่า ยืนรอไร ไมไม่เข้าไป รอดูรอบหน้าเหรอ แหม แหม ออกจากลิฟท์มาชั้น 3 อักษราิคิงพาวเวอร์ เดินออกจากลิฟท์ไม่ได้สนใจสิ่งใดๆ แม้ว่าจะมีเสียงกลองยาว เถิดเทิง โคตรอึกทึก ข้าพเจ้าก็ไม่ได้สนใจจะหันไปมองด้วยซ้ำ สายตามองไปที่คนผู้เดียว ชายที่ชื่อประภาส ชลศรานนท์ ยืนนิ่งแผ่ออร่าวาบวาบอยู่ตรงทางเิดิน ดีใจกระดี๊กระด๊า ทั้งที่ก็ไม่ได้เกินความคาดหมายว่าจะเจอ แต่มันก็ดีใจเหมือนทุกครั้ง ทุกครั้ง ทุกครั้งที่ได้เจอ เดินเข้าไปทำหน้าปุเลี่ยนปุเลี่ยน กราบสวัสดีกัน แล้วก็คุยเรื่องงานที่เพื่อนฝากทำ เรื่องงานที่พี่จิกทำ และเรื่องต่างๆนาๆ อีกหลายเรื่อง เหมือนอัดอั้นตันใจอะไรมา ข้างหน้างานมีซุ้มให้ถ่ายรูปแม่กะลูก น่ารักๆ เห็นช่างภาพเวิร์กพ้อยท์ถ่ายให้ ยังบอกเพื่อนว่าไปถ่ายกันไม๊ แต่เกี่ยงที่ว่าใครจะเป็นแม่เป็นลูกนี่แหละ เลยอดถ่ายเลย เข้าไปในงานได้ที่นั่ง(ที่น้องเค้าเมตตาให้มาเนียะ) ค่อนข้างดีแม้จะเอียงซ้ายเล็กน้อย (แหม ของฟรี นี่ก็โอเคแล้ว) เปิดมาด้วยเพลงอิ่มอุ่น ร้องโดยแสตมป์ ที่ทีแรกนึกว่าเป็นเด็กจากชิงช้าสวรรค์ แต่มาตะหงิดๆว่าหน้ามันคุ้นๆแฮะ แบบว่าบังเอิญไม่ได้สนิทกะเด็กรุ่นนี้เท่าไหร่ ว้า แ่ย่จัง แต่น้องแสตมป์ก็ร้องดีนะ หน้าตาจริงใจดี ยิ้มทีตาปิดสนิทเลย 55 จบจากน้องแตมป์ก็เป็นพิธีกร พี่เอก(วิชัย) กับ พี่เหมี่ยว (ปวันรัตน์) สองคนนี้ดูเหมือนจะไม่เคยคู่กัน แต่ก็เข้ากันได้ดีแฮะ สนุกสนานสมงานดี จากนั้นก็เป็นลุงสุเทพฯ ร้องเพลงคนเดียวในดวงใจ ได้หยาดเยิ้มดีแท้ พี่ยังรักเธอไม่คลายก็หวานซ้าาาา ถึงจะแก่ เิดินไม่คล่อง แต่เสียงร้องแกยังซาบซ่านเหมือนเดิม (เอ่อ เดิมเป็นไงไม่รู้ เกิดไม่ค่อยทันได้แต่ฟังเค้าว่ากัน) แล้วก็มีพี่ปั่น ป้าแดง(ฉันทนา) พี่ก้องนูโว ว้าว ว้าว พี่ก้องเลือกร้องเพลงอะไรไม่รู้ ของชรัส เฟื่องอารมณ์ ไม่เคยฟังมาก่อน มารู้ทีหลังจากพี่จิกว่า พี่ก้องอยากร้อง เพราะแม่ชอบ ก็เลยจัดให้ (เพลงโคตรยากเลยว่ะ) ในวงเล็บก็เป็น "พี่จิกว่า" เช่นกัน ร้องเพลงไรก็ไม่รู้ แต่หล่อมากกกกกกกกก และเอามือล้วงกระเป๋าตลอดเวลา นัยว่า ปกติมีคอกีต้าร์ ตอนนี้ไม่มี ไม่รู้จะเอามือไปไว้ไหน จะจับหู น้องข้างหลังมันบอกว่ามันไม่เท่ ก็ เออ แหละ ร้องเพลงไปจับหูไป ไม่แปลกรึไงล่ะ้จุ้ะพ่อคุณ เอาเหอะ ทำไง ก็หล่อ หล่อมาก หล่อที่ซู๊ด งานนี้มีพิธีกรรับเชิญเป็นคุณธรรมรัตน์ นาคสุริยะ พ่อพี่เหมี่ยว เสียงและหน้าแกเหมือนสตาฟไว้ เคยเห็นตอนเด็กๆยังไงก็หยั่งงั้น เอ่อ เรานะที่เด็ก ไม่ใช่น้าแก นอกนั้นก็ยังมีเพลงและรีวิวประกอบเพลงอีกหลายเพลง เพลงเพราะๆ นักร้องก็ร้องเพราะๆ ทั้งน้าน ที่ประทับใจสุดๆ อีกหนึ่งเพลงก็คือ "รักคุณเข้าแล้ว สุเทพ feat แสตมป์" โคตรเพราะ ผสมกลมกลืนน่ารักดีแท้ จบเพลงเรากรี๊ดเสียงดังเลย จบเพลงนี้ก็พอดีพักครึ่ง พี่จิกมายืนรอถามว่า "กรี๊ดดังไปไม๊" โหพี่ รู้ได้ไงว่าเป็นหญิง เสียภาพไม๊ละตรู ได้แต่บอกพี่จิกว่า ชอบเพลงนี้มาก ทำได้ดี เห็นแกยิ้มๆ เลยได้โอกาสถามถึงเพลงที่พี่ก้องร้อง และแกก็ตอบมาดั่งนั้น ครึ่งหลังเปิดด้วยเด็กๆจาก KPN ลาดพร้าว ประมาณ 20 คน กับเพลงใครหนอ น่ารักน่าเอ็นดู ร้องดีมีลีลา ตามประสา KPN แล้วก็มีเพลงอื่นๆอีก เท่าที่จำได้ เพลงวิหคเหิรลม ร้องโดยเด็กๆกับป้าแดง ่ต่อด้วยพี่จุ้ย กับนิทานหิ่งห้อย รอบกลางวันพี่จุ้ยหน้าเครียดมาก เราเลยคอมเมนท์ไป รอบกลางคืนเลยดูใจดีขึ้น เพลงที่ไม่คิดว่าจะได้ฟัง คือ เพลง Home หรือเพลงบ้าน ที่ร้องโดยพี่ปั่น ซึ้งเลย ชอบอยู่แล้วด้วย น้องจ๋าก็ทึ่งเพราะไม่คิดว่าจะได้ฟัง เป็นเพลงในงานแต่งงานซะด้วย ว่าแต่น้องจ๋าก็ทึ่งตั้งแต่บอกว่า พี่จุ้ยมาแล้ว อ้าว ทำไมถึงคิดว่าจะไม่มาวะ ชื่อเพลงของเค้านะตัวเอง เฮ้อ น้องตรู ต่อจากนิทานหิ่งน้อย ก็มีเพลงนิทานความรัก ร้องโดย ลูกน้ำ ที่เป็นนักร้องประจำวงคุณพระช่วยออเครสตร้า เสียงดีสุดๆ พอได้ร้องเพลงความหมายดีดี เล่นเอาขนลุกเลย น้องเค้าร้องนิทานความรักต่อด้วยคือหัตถาครองพิภพ โอ้โห เสียงปรบมือสนั่นฮอลล์ ต่อด้วยแสตมป์กับค่าน้ำนม พี่จุ้ยกับอิ่มอุ่นร้องประกอบภาพถ่ายแม่ลูก ที่ถ่ายกันไว้ที่หน้างาน แล้วก็จบด้วย "ผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต" ร้องโดยพี่จุ้ยและมวลหมู่นักร้องทั้งหมด เพลงนี้มีเนื้อเพลงขึ้นให้ด้วย ตอนฟังดนตรีก็สนุกสนานดี พออ่านเนื้อเท่านั้นแหละ น้ำตาร่วงเลย เป็นกันทั้งฮอลล์ เสร็จพี่จิก ใครไม่ร้องก็มีซึม พี่จิกเดินมาถาม เราตอบได้คำเดียว พี่ทำเอาจ๋อยเลย เสร็จกัน แกก็หัวเราะเหมือนการทำให้คนอื่นร้องไห้คือความสุขของแกงั้นแหละ หุหุ ออกมาคุยกันตอนจบ แกก็ภาคภูมิใจมาก กับคอนเสิร์ตที่ทำคนดูร้องไห้ เป็นไงเล่า เริ่มบิวท์ด้วยค่าน้ำนม ตบด้วยอิ่มอุ่น ตบด้วยผู้หญิงที่อยากกอดฯ เสร็จกันทั้งงาน 555 แน้ ขำ ขำ ขำไรเนี่ยะ ยังเช็ดน้ำตาไม่แห้งเลย พี่หง่ะ ได้โอกาสถามพี่จิกว่า "เพลงผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต" เนี่ยะ แต่งตอนไหน พี่จิกถึงกับขำ นี่ขนาดแฟนพันธุ์แท้พี่นะเนี่ยะ ยังถามเลย แกก็เฉลยว่า แต่ให้จุ้ยร้องตอนทำละครสั้นเรื่องเดียวกับชื่อเพลง เมื่อประมาณ 8 ปีที่แล้ว ไม่เคยเอาออกมาทำอะไรเลย จนวันนี้ เอาออกมาทำคอนเสิร์ตนี้และได้ผลเป็นที่น่าพอใจสุดๆ มิน่า เรามีลายเซ็นต์พี่ิจิกพี่จุ้ยในแผ่นซีดีและบทละคร แต่ไม่น่าเชื่อว่า ผ่านมาแล้ว แปด ปีถ้วน นานแท้แท้ ยืนหมุนรอบพี่จิกพี่จุ้ยอยู่อีกพักใหญ่ กว่าจะได้ถ่ายรูปคู่ เอ่อ รูปคี่ พี่จิกพี่จุ้ยและเรา ทำเนียนบอกว่าเนื่องในวาระพิเศษ พี่จิกพี่จุ้ยพูดพร้อมกันว่า วาระพิเศษอะไรของแก 555 แหม หนูก็เนียนไปงั้น ปรากฏว่า กลายเป็นจุดประกายให้เพื่อนอยากได้ รูปคี่เยี่ยงนี้กันอีกหลายคน เห็นไม๊เล่า แต่การยืนหมุนรอบพี่จิกก็ไม่เสียหลาย แกคงเห็นเรายืนอำแกอยู่นาน ไม่ไปไหนซะที เลยถามว่า จะดูีอีกรอบเหรอ ทีแรกเราตอบว่า ไม่ค่ะ แต่พอเห็นหน้าแก ลางสังหรณ์บอกว่าควรแจ้งให้แกรู้ว่าที่จริงอยาก แต่ไม่มีบัตร ก็เลยบอกไปว่าอยาก แต่ไม่มีบัตร แกบอกว่า งั้นรอดิ เดี๋ยวก็มี๊ พวกบัตรเชิญแล้วไม่มาน่ะ เราก็เป็นเด็กว่าง่าย รอก็รอ พอแกเดินมาอีกก็เลยถามว่า ให้หนูถามใครว่ามีที่นั่งรึเปล่า แกบอกไ่ม่มีที่นั่งก็ยืนดูดิ เลยบอกว่า โถ หน้าอย่างหนูใครเค้าจะให้เข้า คุณพี่ก็เลยเอาบัตรห้อยคอ all area มาให้ แล้วก็บอกว่า เป็นไง นี่ไงเข้าได้แล้ว โห ซึ้งเลยหง่ะ ขอกราบขอบพระคุณมา ณ โอกาสนี้ และเนื่องในโอกาสที่ได้บัตรฟรีที่ที่นั่งดีเลิศ อยู่ตรงกลางพอดี ก็เลยทำตัวเป็นผู้ชมที่ดีมากๆ มีส่วนร่วมกับทุกเพลง ทุกมุก ทุกจังหวะ และ... ร้องไห้ตั้งกะค่าน้ำนม ไม่ต้องถามถึงอิ่มอุ่น และผู้หญิงที่อยากกอดตลอดชีวิต สองเพลงหลัง พราก พราก ไม่มีใครนั่งข้างๆและไม่มีเพื่อนอยู่ ดังนั้น ร้องเต็มที่ เอาคุ้ม ...เอ่อ ตรูลงทุนไรวะเนี่ยะ เดินตาแดงออกมา ยืนดูผู้คน เห็นหาซื้อเพลงอิ่มอุ่น กับผู้หญิงที่อยากกอดฯ กันขวักไขว่ ดีใจ๊ ดีใจ เพลงดีดีต้องมีคนได้ฟัง ออกมาไม่เจอพี่จิก คิดว่าคงอยู่ส่งแขก(ศิลปินรับเชิญ) อยู่ข้างหลัง เลยไม่ได้รอ เจอแต่พี่จุ้ยที่ออกมาแจกลายเซ็นต์และขายของ (อ้อ มีน้องที่ขายของให้พี่จุ้ย จำได้ว่าเราเล่นละครให้หน้ากากเปลือยด้วย ว้าว ว้าว ดีใจหง่ะ) เจอมุมพี่จุ้ยใจดี แบบว่ามีน้าคนนึงเค้าอยากได้รูปที่เค้ากอดกับลูกชาย(หน้าตาดีด้วย หุหุ)ที่เอาไปฉายในจอตอนพี่จุ้ยร้องเพลงอิ่มอุ่น เลยไปถามพี่จุ้ย พี่จุ้ยนั่งแจกลายเซ็นต์อยู่ รีบลุกขึ้นมามองหาสตาฟท์เวิร์กพอยท์ หันซ้ายหันขวาอยู่หลายรอบก็ไม่เจอ จัดการโทรหาใครซักคน แต่ไม่ติด แล้วในที่สุดก็เจอคนที่รู้จัก พี่จุ้ยรีบบอกว่าให้น้องคนนั้นช่วยส่งไฟล์ให้พี่เค้าหน่อย เห็นทีท่าพี่จุ้ยกุลีกุจอ รู้สึกว่า อืม... มุมดี ดีจัง ดีใจที่ได้เจอ กลับบ้านนอนหลับฝันดี ขอบคุณพี่จิก พี่ชายที่อยากกอดตลอดชีวิต |
บทความทั้งหมด
|