เมื่อแฟชั่นของผู้หญิงทำให้ผู้ชายคนหนึ่งเสียน้ำตา

วันนี้ต๊ะไปเดินงานหนังสือครับ งานหนังสือเป็นงานหนึ่งที่คนเดินน่ารักเยอะมากๆ
ประหนึ่งว่าคนหน้าตาดีมักจะชอบอ่านหนังสือและขายหนังสือ "
ขากลับก็นั่งรถไฟใต้ดินแล้วมาต่อรถไฟฟ้านะครับ ตรงสถานีอโศก
คนค่อนข้างเยอะเหมือนกัน เพราะดันกลับเวลาเลิกงานซะด้วย

พอผ่านไปได้ซักสองสถานี รถก็จอดแล้วผมก็เห็นนักศึกษาจุฬาคนหนึ่ง
ตัวเล็กๆ น่ารักดี ขาวๆ คิ้วเข้มๆ เดินเข้ามาตรงที่ผมยืนอยู่พอดี
แล้วเธอก็เดินเข้ามาใกล้ๆผมครับ เหมือนจะมีใจ ... แต่ปล่าวครับ คนมันดันเขามา เวรกำ

น้องเค้าก็หันหลังให้ต๊ะ แล้วก็ยืนคุยโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ หัวเค้าอยู่ระดับสายตาผมพอดี
ผมมองเห็นสิ่งหน้าสนใจที่หัวเธอครับ นั่นคือผมทรงสับปะรดจิ๋ว
เป็นลักษณะการมัดผมอย่างหนึ่ง ที่มันจะพับๆ แล้วเหนือปล่ายช่อนึงแฉกๆ
ขอเรียกเธอว่าน้อยพายละกันนะครับ ย่อมาจาก พายแอปเปิ้ล

ผมก็ยืนมองสับปะรดของน้องพายไปเรื่อยๆ เนื่องจากคนเยอะมาก
แล้วข้างๆมีแขกยืนอยู่ จะให้มองขนหน้าอกแขกก็กะไรอยู่
มองสับปะรดน้องพายดีกว่า ดันมาอยู่ในระดับสายตาผมพอดีเลย
คือเห็นแล้วเกิดความรู้สึกอยากเอามือไปลูบช่อสับปะรดนี่จริงๆ
คงให้ความรู้สึกเหมือนลูบเม่นแคระ (ตอนแรกจะเรียกน้องเม่นแคระ แต่มันอุบ๊าสเกิดไป)

คราวนี้ครับ รถไฟมันออกตัวหลังจากจอด น้องพายแกก็หัวผงึก (ผงก+หงึก)

ไอช่อสับปะรดจิ๋วก็ทิ่มเข้าลูกตาผม ฉึ่ก!!

โอ้วววว มายบุดาเบลส กุโพดเจ็บเลยครับ

น้ำตาแบบไหลพรากเลยครับ เอามือกุมลูกตาไว้เลย
ส่วนนังน้องพายเหรอครับ?? มันก็คุยโทรศัพท์ต่อไป ... เวรกำ

มันไม่รู้ตัวเลยครับว่าแฟชั่นสับปะรดจิ๋วกับการผงึกหัวของมัน
ทำให้ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งยืนข้างหลังถึงกับน้ำตาไหล
เพราะโดนไอช่อสับปะรดทิ่มเข้าลูกตา ฮือๆๆ
ใครจะไปเชื่อล่ะครับว่าเห็นน้องพายตัวขาวๆเล็กๆ จะมีพิษสงร้ายขนาดนี้
แล้วปลายช่อสับปะรดแข็งมากครับ เหมือนผ่านการทำเคมีมา
แนะนำให้น้องพายรีบไปซื้อแฟซ่ามาหมักผมด่วนเลยครับ

หันหน้าไหาแขกที่ยืนข้างๆพร้อมกับตาข้างนึงที่แดงกล่ำน้ำตาไหล
แขกมองหน้าแบบงงๆ “เกิดอะไรขึ้นกับเมิงห๊ะ น้ำตาไหลข้างเดียว”
อยากจะบอกมันเหลือเกินว่า "ยูโน๊ว น้องพาย อิ่ส แดนเจอรั่ส มากๆ"

Create Date : 29 มีนาคม 2553 Last Update : 29 มีนาคม 2553 20:22:22 น. Counter : 1246 Pageviews.		26 comments
Share Tweet