บทที่ 1 ของความเป็นเพื่อน เริ่มต้นปี 2551
นับได้ว่าเป็นปีของการเปลี่ยนแปลงในชีวิตเหมือนกัน  ............... วันนี้อารมณ์เพริ้ว อยากลงบันทึกประจำวันไว้ เพื่อระลึกถึงวันดีๆ คำว่าเพื่อน คนรู้จัก .คนรัก หรือคนที่สามารถจะผูกพันด้วย และหรือ ฯลฯ สมัยก่อน........ หนทางที่จะรู้จักคือการได้รู้จัก ด้วยตนเอง หรือจากเพื่อน.. และใช้เวลาพบหน้ากันอย่างน้อย 1 ครั้ง..เพื่อดำเนินความสัมพันธ์ต่อ .. สมัยนี้ เพื่อน แม้จะสามารถหาได้ไม่ยากนักจากเทคโนโลยี แต่ก็ใช่ว่าจะตรงโดนใจกันเสมอ อาจจะได้แค่เพียงรู้จัก แล้วจากไป.. หากความคิด นิสัย และส่วนประกอบอื่นๆ ไม่ตรงกัน ก็ผ่านไปแล้วไปแสวงหาคนใหม่ๆ เพื่อที่จะได้เพื่อนถูกใจและคุยถูกคอ..มากที่สุด  ไม่น่าเชื่อเลยว่า แค่เปิดคอมพิวเตอร์ ต่อสายโทรศัพท์ ต่ออินเตอร์เนท จะทำให้คนเรา สามารถติดต่อ และเชื่อมโยง จิตใจ ส่งหากันและกันได้ จากสิ่งที่ไม่ไม่คิดว่าจะได้อะไร กลับได้อะไรมากมายอย่างคาดไม่ถึง เพราะเพียงแค่เปิดใจคลิก คุณก็อาจจะได้กิ๊ก กลับมา ฟังดูเหมือนง่ายแสนง่าย..แต่ไฉนเราไม่มีกิ๊กสักที (แง๊วๆๆ) . จากการที่ได้รู้จัก พี่ๆ เพื่อนๆ (ลุง ป้า น้า อา) ในห้อง 35up รู้จัก สาวน้อยตัวป่วน (แม้ไม่เอ่ยนาม. ..เจ้าตัวก็น่าจะรู้ว่าหมายถึงใคร) เรารู้จักกันครั้งแรกในห้องแชท..แซวไปแซวมา จาก 1 วันเป็น 2 วัน และเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มักจะพบกันในวามวิกาล ขณะที่คนทั่วๆไปเค้าหลับกันหมดแล้ว.. และแทบไม่น่าเชื่อว่า ปัจจุบัน เรายังคงรักกันอยู่ (แม้จะไม่ได้แชทออกอากาศอย่างเช่นวันวารก็ตาม) บางครั้งเราสองคน ไม่มีเวลาคุยกันสักเท่าไหร่..แต่สายใยของเราก็หาได้ขาดจากกันไม่ ฟังดูน้ำเน่า แต่ มันคือเรื่องจริง ที่..หลายๆคน..ก็อาจจะเคยประสบมาแล้วเช่นกัน .. .. และน้องคนนี้นี่เอง..ทำให้ได้ขยับอายุขึ้นมาอีกนิด ให้เราได้สัมผัสกับห้อง ppu . ถ้าจะว่ากันตามจริง คือแนะนำให้อ่านหนังสือเป็นอันดับแรก แล้วส่งlink โน้น link นี้ให้อ่านอยู่ตลอด ขยัน และน่ารักมาก.. แต่ ..ทำเอาเราขาดหายจากวงการแชทไปหลายเดือน และปัจจุบันแทบจะไม่ได้เข้าห้องแชทอีกเลย  .. และด้วยความขยันของน้องสาวตัวกลมๆ ที่ส่งมาให้อ่านบ่อยๆ หนักเข้าก็เลยเข้ามาอ่านเองซะเลย (ด้วยความเกรงใจน้อง) (ถ้ามีคนถามว่าอ่านมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ก็คงให้คำตอบไม่ได้..เพราะเป็นคนความจำสั้น) ซึ่งก็คิดว่า แค่เข้าไปอ่านเฉยๆ ไม่คิดหรือตั้งใจว่าจะไปรู้จักใครที่ไหน (แต่อย่างที่มีคนบอกว่า..ในโลกอินเตอร์เนทมักจะตรงข้ามกับความจริงเสมอ) จากที่คิดว่ารู้จักแต่ตัวอักษร ก็น่าจะเพียงพอแล้ว ก็ต้องมีเหตุให้ได้รู้จักกันตัวเป็นๆ จนได้ ..ไม่คิดไม่ฝัน..ว่าจะได้รู้จักกลุ่มคนกลุ่มหนึ่ง .. หรือนี่จะเป็นชะตากรรมระหว่างผองเรา . ไม่ใช่ใครที่ไหน .สาวๆ กลุ่มที่ทำเสื้อ และคนที่อาสาทำเสื้อในห้องppu นี่เอง จริงๆ มีเรื่องเล่าค่อนข้างเยอะ และหลายกลุ่ม แต่วันนี้ ขอเม้าท์ถึงกลุ่มเพื่อนล่าสุดที่เจอมาก่อน.. (เพราะคันปากพอดี) อิอิ เหตุที่ทำให้ได้มีโอกาสเจอกัน..เพราะ เพราะ..  ความเผลอตัวเผลอใจไปชั่วครู่..แงๆๆๆ .(สะอึกสะอื้น เล็กๆ)  ไม่รู้ว่าบุญมา วาสนาส่ง หรือ มีกรรมต่อกัน ถึงได้มาพบกัน . เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ต่อไปนั้น..อดใจรออีกหน่อย..ค่อยมาต่อกัน 
โห ชมกันแบบนี้เขินแย่
อ่า...หมายถึงนู๋ป่าวเนี่ย ฮา.. ถึงไม่ใช่ก็จะรับ แบบว่ารู้ตัวว่าน่ารัก(ษา) ฮา.. โดย: เ จ้ า ตั ว ร้ า ย
 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:23:06 น. |
บทความทั้งหมด |
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
*โลโก้ข้างบน น่ารักมากๆ ค่ะ