มาต่อสักทีหลังจากผ่านไปเกือบ 1 ปี อาจหลงลืมรายละเอียดไปมากมาย ต้องขออภัยผู้ติดตามอ่านด้วยค่ะ

แม้แต่ทริปล่าสุดที่ไปฉงชิ่ง-เฉิงตู เมื่อปลายเดือนมีนาคม ก็เลือนๆ ไปบ้างแล้ว อนาคตอาการคงเข้าข่ายอัลไซเมอร์แน่ๆ 

ทริปใหม่ที่จะออกเดินทางวันที่ 28 ธันวาคม 2013 นี้ ยังทำรายละเอียดตามโปรแกรมเดินทางไม่เสร็จเลย 

แต่ละอย่างเกินคำบรรยาย (โหมดบ่นตัวเอง )

ต่อนะคะ

จากเรือหินอ่อนเดินลัดเลาะมาเรื่อยๆ จุดหมายคือ เจดีย์ฝอเซียงเก๋อ 

จุดหมายอยู่ข้างหน้าแล้ว เนื่องจากบัตรเข้าชมเดิม ไม่ได้รวมค่าเข้าชมที่นี่ ต้องจ่ายค่าเข้าชมเพิ่มค่ะ

เดินชมวิวทิวทัศน์มาเรื่อยๆ มาถึงหน้าตำหนักผายหยุนเตี้ยน

ภาพด้านหน้าตำหนักมีนายแบบอยู่ ขอนำภาพหงส์ที่อยู่ด้านหน้าตำหนักมาลงแทนนะคะ หน้าตำหนักจะมีหงส์กับมังกรอยู่

หงส์ที่ถูกพันธนาการ

ต้นไม้ใกล้ตำหนักผายหยุนเตี้ยน

เป็นความชอบส่วนตัวของ จขบ. อยากถ่ายกับต้นไม้นี้มาก ฟอร์มของต้นไม้งดงามจริงๆ

ภาพเก็บตกระหว่างทาง ชอบจัง

ขึ้นไปด้วยกันนะคะ ใกล้ถึงแล้ว

เจดีย์แปดเหลี่ยมฝอเซียงเก๋อ สูง 40 เมตร ด้านในประดิษฐานเจ้าแม่กวนอิมพันมือ มองลงไปจากที่นี่จะเห็นทะเลสาบคุนหมิง เกาะกลางทะเลสาบและสะพานหินอ่อน 17 ช่อง (สะพานสือชีคงเฉียว) ท่ามกลางทัศนียภาพอันมัวซัว ไม่รู้เลยสักนิดว่า เดี๋ยวหิมะจะตกลงมา

 รีบเดินลงมา ผ่านระเบียงฉางหลาง ไปยังหมู่ตำหนักริมทะเลสาบ ได้แก่ ตำหนักเล่อโซ่วถาง เหรินโซ่วเตี้ยน อี้หลานเตี้ยน และอี้เหลอเตี้ยน ที่ตำหนักริมทะเลสาบ มีหินโชคร้ายด้วยค่ะ เชื่อว่าเป็นหินที่มีคำสาปแช่ง ชื่อว่า "Blue Iris Storne" ว่ากันว่า เมื่อนำมาไว้ที่พระราชวังฤดูร้อน ราชวงศ์ชิงจึงล่มสลายในเวลาต่อมา

ระเบียงฉางหลาง หน้าตำหนักเล่อโซ่วถาง ภาพทิวทัศน์ระหว่างทางริมทะเลสาบคุนหมิง และหมู่ตำหนักริมทะเลสาบระยะไกล

เดินถ่ายภาพและชมวิวไปเรื่อยๆ จุดมุ่งหมายอยู่ที่สะพาน 17 ช่อง ขณะเดียวกันท้องฟ้าและรอบๆ เริ่มปกคลุมด้วยหมอกสีขาวบางๆ ได้แต่มองด้วยความแปลกใจ 

ลองเหยียบทะเลสาบที่เป็นน้ำแข็งดู สะพาน 17 ช่องที่เป็นจุดหมายอยู่ไกลลิบ

ถ้ารองเท้าธรรมดา เมื่อเหยียบพื้นจะลื่นมากค่ะ แต่บูทที่ใส่ไปใช้ได้ทีเดียว

บ่ายสามแล้วยังเดินไม่ถึงจุดหมายสักที ฟ้าเริ่มสลัวลงอย่างรวดเร็ว 

ในที่สุดก็ถึงสะพานแล้ว

มาถึงเกาะหนานหูต่าว พร้อมๆ กับฟ้าที่มืดและหิมะโปรยปราย

หิมะเริ่มตกแล้ว ที่ Hanxutang เกาะหนานหูต่าว

เพิ่งเจอหิมะตกให้เห็นเป็นครั้งแรก เคยเจอแต่หิมะบนพื้น หิมะเมื่อโดนเหยียบแล้วกลายเป็นของเหลวค่อนข้างลื่น รีบๆ เดินกลับเพื่อกลับไปถ่ายรูปเรือหินอ่อน T T กลัวตกหนักและหลงทางอยู่ในพระราชวังฤดูร้อน คนหายไปไหนก็ไม่รู้ เร็วมากกก 

สุดท้ายได้ถ่ายภาพเรือหินอ่อนกลางความมืดมิดและหิมะบางเบา

เกือบไม่ได้ถ่ายภาพเรือหินอ่อน ถ่ายเสร็จรีบหาทางออกจากพระราชวังฤดูร้อนโดยด่วน โชคดีที่เจอคนเดินอยู่ ในที่สุดก็ออกมาจนได้ 

งมหาทางเดินไปสถานนีรถไฟใต้ดินต่อ ถนนระหว่างทาง มืดและเงียบ หิมะตกมาเรื่อยๆ แทบไม่มีคนออกมาเดินให้ถามทางเลย โชคดีเจอพี่สาวคนหนึ่งออกมาเข้าห้องน้ำสาธารณะด้านนอก หลังจากใจหายใจคว่ำอยู่แวบหนึ่ง ก็ไปถึงสถานีรถไฟใต้ดิน และไปถึงหวังฝูจิ่งจนได้

เดินออกจากสถานทีรถไฟฟ้า ก็เจอพื้นที่มีหิมะลื่น ๆ หลบเข้าห้องน้ำในห้าง และแวะร้านหนังสือ หาหนังสือเตรียมสอบ HSK ให้เด็กน้อยที่บ้านค่ะ เคยซื้อที่กรุงเทพฯ ราคาจะเกือบสองเท่าของที่นี่

ถนนคนเดินหวังฝูจิ่ง ยังเต็มไปด้วยผู้คน ไม่กลัวหนาวกันเลย

(ตัดภาพเฉพาะวิวมาค่ะ)

เดินแถวหวังฝูจิ่งจนประมาณสองทุ่มก็กลับที่พัก ตกลงกันว่าค่อยแวะมาที่หวังฝูจิ่งอีกครั้งภายหลัง กะจะหาร้านทานเป็ดปักกิ่งกัน 

ที่หวังฝูจิ่งแนะนำทานหยางโย่ว (เนื้อแพะย่าง) ทานแล้วอุ่นดีค่ะ เหมาะสำหรับวันที่อากาศหนาวๆ 

ที่สำคัญอย่าเดินเที่ยวจนเพลินเหมือน จขบ.กับอาเฮียนะคะ ฤดูหนาวมืดเร็วมากกกก

ตามโปรแกรมเดิมที่ย้ายมา พรุ่งนี้จะไปกำแพงเมืองจีน แต่วันนี้หิมะตก กลัวหนทางและบันไดทางขึ้นจะลื่น จึงตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จะไปพระราชวังต้องห้ามหรือกู้กงค่ะ

เจอกันตอนใหม่นะค้า...

*รีวิวอาจไม่ดีนัก ประสามือใหม่เพิ่งหัดนะคะ ไปปักกิ่งครั้งแรกค่ะ