ความคิดถึง เคยมั๊ย เมื่อเราคิดถึงใครบางคน เรารู้สึกทรมาน เพราะเราคิดไปว่า เขาคนนั้น อาจจะไม่ได้คิดถึงเราอยู่ ถึงแม้วาการได้คิดถึงใครซักคนนั้น จะเป็นทุกข์บ้าง แต่ก็ชุ่มชื่นหัวใจ ทำให้เราต้องมานั่งคิดกระวนกระวายว่า เรามีความหมายสำหรับเขาบ้างหรือเปล่านะ เขาจะแคร์เราบ้างไหมนะ เราจะรีบรับโทรศัพท์ทันที เพราะคิดว่า อาจเป็นเขาคนนั้น เรามองออกไปนอกหน้าต่าง เพราะคิดว่า เขาอาจจะปรากฎตัวอยู่ที่นั่น เรานั่งอยู่หน้าทีวี แต่จิตใจกลับคิดถึงเขาคนนั้น จนทำให้พลาดตอนอวสานของละครเรื่องโปรด เราเอนกายลงบนเตียง ก็พลันคิดถึงช่วงเวลาที่ไปไหนต่อไหนด้วยกัน เราคิดถึงแต่ว่า เราคงจะได้มานั่งมองดาวด้วยกันอีก คุยกันทุกเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นความฝัน หรืออนาคต เราออนไลน์อินเตอร์เน็ท เพื่อหวังจะได้พบเขา และก็เริ่มวิตกกังวลว่าเขาจะเป็นอะไรไปหรือเปล่า เมื่อเขาไม่ได้ออนไลน์ หรือตอบกลับมา การได้คิดถึงใครบางคน เป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยให้เราเติบโต และได้สัมผัสกับความเปลี่ยวเหงา มันสอนให้เราเรียนรู้ที่จะอยู่ร่วมกับความอ้างว้าง และทำให้เรารู้จักอีกความรู้สึกหนึ่ง นั่นคือ ความว่างเปล่า บางครั้ง มันก็รู้สึกดีนะ ที่ได้คิดถึงใครซักคน เพราะมันทำให้เรารู้ว่า เราใส่ใจใครคนนั้น และเราปล่อยใจที่จะสัมผัสความรู้สึกรักและใส่ใจที่มีเขา แต่ในขณะเดียวกัน การที่คิดถึงใครคนนั้น โดยที่เราไม่รู้ว่า เขารู้สึกเหมือนเราหรือเปล่า ช่างเป็นความรู้สึกที่ทรมานเหลือเกิน และเรากลับรู้สึกว่า เราถูกทิ้งไว้เพียงลำพัง ดังนั้น หากเราคิดถึงใคร จงบอกให้เขาได้รับรู้บ้าง และเช่นเดียวกัน ถามเขาซิว่า เขารู้สึกอย่างเดียวกันหรือเปล่า อย่าปล่อยให้ความรู้สึกคิดถึง เปลี่ยนแปรเป็นความอิจฉา หรือความหวาดระแวง หากใครคิดถึงเรา และเรารับรู้ จงบอกเขาเถิด ว่าเรารับทราบแล้ว หากเราคิดถึงเขาตอบ ก็จงบอกเราเช่นกัน อย่าให้เขา....รอ....เลยนะ
อย่าเหงาเลยค่ะ
ความคิดถึงมีทั้งคุณ ทั้งโทษ เหมือนที่คุณบอก แต่ลองใช้ความคิดถึงให้มีประโยชน์ดูสิ เวลาที่เราอยู่ห่างกัน เราอาจคิดถึงกัน แต่มันก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นไม่ใช่หรือ เราต้องทนต่อความคิดถึงนั้นให้ได้ อย่าไปคิดในทางลบว่า เค้าจะไม่คิดถึงเรา เหมือนที่เราคิดถึงเค้า แค่คิดว่าเค้าอาจไม่ว่างที่จะโทรมา หรือไม่มีเวลาออนเอ็มก็ได้ แล้วลองมองออกไปรอบๆตัวคุณดูสิ เชื่อว่าคุณไม่ได้อยู่คนเดียวแน่ๆ เพื่อนๆทุกคนพร้อมที่จะอยู่ข้างคุณอยู่แล้ว แค่นี้ก็ไม่เหงาแล้ว ใช่มั้ย  โดย: ยามะธิดา IP: 203.113.18.134 วันที่: 8 พฤษภาคม 2550 เวลา:17:14:04 น.
ยามะธิดา:ถูกของคุณค่ะ
เวลาที่เราต้องห่างกัน..เราก็ต้องเข้มแข็งให้มากๆ (แต่มันทำยากเหลือเกินค่ะ) ตราบใดที่เรายังอยู่ที่เดิม..ยังเห็นสิ่งเดิมๆที่เคยทำร่วมกัน มันก็ทำให้เราเข้มแข็งได้ยากเหมือนกันนะคะ แต่เชื่อว่าสักวันคงทำได้..สู้ๆ แต่เราก็เข้มแข็งไปพร้อมๆกับการคิดถึงก็ได้นิคะ อย่างน้อยเราก็มีความสุขกับการได้คิดถึงใครสักคน.. และเชื่อว่าเค้าคนนั้นก็คงจะคิดถึงเราเช่นกัน..  โดย: winnie the pooh (winie the pooh
 ) วันที่: 9 พฤษภาคม 2550 เวลา:7:48:27 น. |
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
บางทีความคิดถึง..มันทำให้เราอมยิ้มได้ทั้งวันด้วยไม่ใช่เหรอคะ ..
อย่าเหงาเลยค่ะ..
เด๋วขอแอดบล็อกด้วยนะ เพราะกำลังคิดถึงใครบางคนเหมือนกัน..ฮือออ..