#หนังสือที่รัก 7 วัน 7 เรื่อง

.

.

วันที่ 5

#เพียงหนึ่งใจ

.

.

คำโปรย....

.

.

นางคือ ‘เมิงซังอวี๋’ผู้มีฐานะเป็นเต๋อเฟย หนึ่งในสี่ราชชายาที่ได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้มากที่สุด

ทว่าหาได้มีใครล่วงรู้ไม่ว่าทุกอย่างเป็นแค่ภาพลวงนางเพียงถูกใช้เป็นโล่กันธนูให้สตรีที่ฮ่องเต้ทรงรักและทะนุถนอมอย่างแท้จริง

เขาคือ ‘กู่เซ่าเจ๋อ’ฮ่องเต้ผู้ปรีชาชาญ รูปโฉมสง่างาม หลักแหลมฉลาดเฉลียว

แม้ภายนอกเขาจะแสดงท่าทีว่าโปรดปรานเต๋อเฟยอย่างยิ่งยวด

แต่แท้จริงแล้วนางกลับเป็นสตรีที่เขาเกลียดชังไม่อยากข้องเกี่ยว

ด้วยเพราะนางหยิ่งผยอง วางอำนาจและโหดเหี้ยมเย็นชา

ทว่านางและเขาไม่เคยรู้เลยว่าสุดท้ายแล้วทั้งสองกลับต้องมาพบกันในสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน

นาง...จากสตรีเย่อหยิ่งไร้ความสามารถกลายเป็นหญิงสาวที่เฉียบแหลมเปี่ยมความรู้ สดใสและน่ารัก

เขา...จากฮ่องเต้ผู้สูงศักดิ์กลายเป็นสุนัขที่แสนจะน่าเกลียดและอ่อนแอตัวหนึ่ง!

.

.

ความรู้สึกหลังอ่าน....

.

.

เพียงหนึ่งใจ นิยายวังหลังที่..ยังไงดีจะบอกว่าไม่เข้มข้น ไม่มีการแย่งชิงความโปรดปรานก็ไม่ใช่

แต่ถ้าจะบอกว่าเข้มข้น มันก็ยังไม่ถึงขั้นเอาเป็นว่า...ไม่ได้ดราม่า ไม่ได้แย่งชิงอำนาจจริงจังขนาดเจินหวนแต่มีเรื่องราวให้ได้สนุกแน่นอน

เพียงแต่อันดับแรก เราต้องมองข้ามความเป็นจริงไปก่อน// แน่ล่ะ ถ้าพระเอกวิญญาณไปเข้าร่างหมาน้อยได้ มันย่อมเกินจริงแน่นอน

สิ่งที่ชอบในนิยายเรื่องนี้ คือพระนางฉลาดแม้ว่าตอนแรกพระเอกจะโง่ มองคนไม่ออกก็ตาม

แต่นางเอกฉลาดมากกกกกกกก มองสถานการณ์โดยรอบมองคนรอบตัวออก และวางตัวได้ดีมาก ไม่ระรานใครก่อน 

แต่ถ้าใครโยนปัญหามาให้ก็ตอบโต้ได้ดี เรียกว่าไม่ต้องขัดใจว่าเอกนางไม่สู้คนแน่ๆ

#ชอบการจิกกัดของนางเอกมาก #ปากยิ้มแต่ในใจชูนิ้วกลางอย่างสง่างาม

ส่วนพระเอก นอกจากช่วงแรกที่มองคนใกล้ชิดและนางเอกไม่ออกแต่หลังจากมาอยู่ในร่างหมาน้อย ก็ค่อยๆมีความรู้สึกเปลี่ยนไป 

// ก็ใช่สิ รู้ในสิ่งที่คนไม่ได้ปิดบังซ่อนเร้นกับหมาน้อยสิ่งที่รู้ย่อมเป็นความจริงแน่นอน #ถ้ายังไม่เปลี่ยนก็แปลกล่ะ

สิ่งที่ชอบมากอีกอย่างก็คือการรักที่มากเกินเหตุของพระเอกมันมีที่มาที่ไป 

ไม่ใช่แบบนิยายบางเรื่องที่อยู่ๆนึกจะรักมากก็รักทุ่มเทเสียจนคนอ่านงงว่าทำไมถึงได้รักมากขนาดนั้น

ยิ่งพระเอกเป็นฮ่องเต้ การจะรักใครแบบทุ่มเทมากๆแบบนี้มันเสี่ยงแต่ในเรื่องนี้มันมีเหตุผลรองรับ

นอกจากเบื้องหลังจากตระกูลนางเอกเองยังเพราะพระเอกที่จัดการอำนาจให้มาอยู่ในมือตัวเองได้อย่างเบ็ดเสร็จ 

โดยไม่ต้องอาศัยอำนาจจากสนมนางใดอีก... // แค่นางเอกคนเดียวก็เกินจะพอ

และสำหรับพระเอกแล้ว การจัดการอำนาจให้อยู่ในมือทั้งหมดเป็นเรื่องง่ายสิ่งที่ยากกว่าคือการทำให้นางเอกยอมรับความรักของตัวเอง

แบบแต่ก่อนหลอกใช้เค้าไว้เยอะพอรักจริงมันเลยยากหน่อยที่จะทำให้เค้าเชื่อว่ารักจริงไม่ใช่หลอกใช้เหมือนก่อน

//สนุกก็ตรงคอยดูความทาสเมียของพระเอกที่นางเอกระแวงนี่แหละ

.

.

ป.ล. เรื่องนี้เมนต์ซะยาวเลย 55555555555+