ผมไม่ได้ชินชากับความทุกข์ของคนอื่นหรอกนะครับ ผมเคยตำหนิน้องๆ ที่ดูแลเรื่องเปลเพราะมีคนร้องเรียกเข้ามาว่าน้องๆเหล่านั้นคุยโทรศัพท์จนไม่สนใจคนเจ็บและไม่ค่อยบริการคนเจ็บ เหตุผลที่ผมได้จากน้องๆแบบไม่ได้ตั้งใจก็คือ น้องเบื่อที่จะต้องมาทำงานนี้ ผมถึงถามว่าแล้วถ้าไม่พร้อมมาเรียนทำไม มาฝึกงานที่นี่ทำไมแต่คำตอบที่ผมได้ก็ไม่ได้เป็นความจริงสักเท่าไรนัก ผมว่าผมรักงานของผมนะ และผมก็ไม่ได้คิดว่าตัวผมเองจะไร้หัวใจจนชินชากับความทุกข์ทรมานของคนอื่น เพียงแต่ผมไม่ใช่หมอผมรักษาความเจ็บปวดของพวกเขาไม่ได้ผมทำได้เพียงช่วยบรรเทาความทุกข์ของเขาเพียงเล็กน้อย อาจจะน้อยมากน้อยเกินไปหรือเปล่าผมก็ไม่ทราบแต่ผมพอใจกับมันมากแล้วที่ได้ทำงานที่ตัวเองพอใจ ผมบอกกับคนที่บ่นกับผมไปว่า ผมไม่เคยชินหรอกครับและคงไม่สามารถจะชินได้ เพราะถ้าผมชินกับมันเมื่อไรผมคงปฏิบัติงานไปเพียงเพื่อให้หมดไปวันๆ ผมก็ทนตัวเองไม่ได้เหมือนกันนะครับถ้าเป็นแบบนั้น
 โดย: thanitsita
 วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:12:26 น.สรุปทุกคนต้องรู้จักหน้าที่ของตัวเอง และทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดค่ะ ทุกอาชีพมีหน้าที่ และยิ่งเป็นอาชีพที่ต้องช่วยเหลือคนอื่นนี่ต้องใส่ใจเป็นพิเศษค่ะ สรุปถูกป่ะคะ...รางวัลค่ะถ้าสรุปถูก...55555...(งกค่ะ)
โดย: deeplove
วันที่: 3 พฤษภาคม 2553 เวลา:0:51:14 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [