โรคจิตคิดมากไปเอง
(ว๊าก นี่ฉันไม่ได้มาเล่นที่นี่เป็นเวลาหนึ่งปีแล้วหรือเนี่ย ,,,)
โรคจิตคิดมากไปเอง
เรื่องของเรื่อง มีพนักงานคนใหม่มาอยู่ละแวกเดียวกัน เป็นสุภาพสตรีน่ารัก การศึกษาดี งานอดิเรกก็เริ่ด
ตอนแรกๆก็คิดจะผูกมิตรด้วย แต่ไปๆมาๆ เธอก็ไปสนิทกับพี่สาวในแผนก แล้วไปไหนมาไหนด้วยกัน ก็เลยปล่อยให้ไปกันสองคน
แล้วจู่ๆ .. เหมือนกับตัวเองถูกแย่งความสำคัญไปอ่ะ จากที่ใครๆก็โอ๋ เอาใจ ตอนนี้กลับมีคนมาแบ่งความรู้สึกแบบนั้นไปอีกคนนึง
หัวหน้าสุดเลิฟที่แวะเวียนไปคุยเรื่องการถ่ายภาพกับพนักงานคนใหม่อยากสนุกสนาน (คอเดียวกัน)
โดยเฉพาะพี่ชายสุดซี้ จากที่เคยแกล้งเราอยู่คนเดียว แต่ตอนนี้กลับมีท่าทีสนิทสนมกะพนักงานคนนั้นอีก
พอเห็นทีไร ทำไมถึงรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง เป็นคนไม่มีความสำคัญอีกต่อไป .... (พวกหมดประโยชน์ช่ะม่ะ ใช่สิเค้าไม่ใช่ผู้หญิงเจ้าเสน่ห์นิหน่า)
ไม่รู้ว่าเธอคนนี้แกล้งเนียนหรือไม่ได้ตั้งใจจริงๆ .. จู่ๆโทรศัพท์มือถือของเธอก็ใช้งานไม่ได้ (กำลังทานข้าวกลางวันกันอยู่)
เธอก็งอแง งองแงง ว่าทำไงดี ทำไงดี .. เธอเลยให้พี่ชายอีกคนลองโทรเข้ามือถือของเธอ ..
แล้วสุดท้ายคุณพี่ชายก็เลยได้ add เบอร์ของเธอคนนั้นไปด้วย ..
เออ สุดท้าย ฉันมันโรคจิตคิดมากไปเองล่ะ ช่างฉันเหอะ



Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 15:51:41 น.
Counter : 849 Pageviews.

0 comments
โจทย์ตะพาบ ... เรื่องที่มักเข้าใจผิด ... tanjira
(25 มิ.ย. 2568 17:23:31 น.)
บาหลี ม่วนอีหลี The Kop Civil
(19 มิ.ย. 2568 17:55:05 น.)
เหตุผลของการมีชีวิตอยู่ nonnoiGiwGiw
(16 มิ.ย. 2568 10:20:34 น.)
สวนรถไฟ : นกสีชมพูสวน ผู้ชายในสายลมหนาว
(16 มิ.ย. 2568 15:03:09 น.)
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะ VIP Friend
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Valencianista.BlogGang.com

AimarFever
Location :
สมุทรสงคราม  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]