ขอบคุณบุคคล VIP ที่เข้ามาเม้นท์ให้นะ..
จริงๆ แล้วก็คิดว่าจะปิดคอมเม้นท์ในบล๊อคนี้ด้วยซ้ำ... แต่ก็คิดได้ว่า..เรามีบุคคล VIP ที่เป็นเพื่อนรักอยู่ที่นี่ถึง 2 คน... ก็เลยเปิดให้เฉพาะ VIP เท่านั้นให้เข้ามาเม้นท์ได้ แต่เพื่อนจะเม้นท์หรือไม่..นั่นก็เป็นสิทธิ์ของเพื่อนจ๊ะ... ........ ปีนี้...พี่สาวทั้งสอง โตขึ้นเยอะแล้ว... ในบางเรื่องก็สามารถช่วย มี๊ ได้เยอะเลย... อย่างพี่รัยมี่เนี่ยะ..ก็จะชอบอุ้มน้อง จะมาขออุ้มน้องบ่อยๆ... ส่วนนัยรี่ย์..ยังมีงอแงอยู่บ้าง..แต่ก็ดีขึ้นกว่าเมื่อปีที่แล้วนะ..เป็นเพราะโตขึ้นนั่นแหละ ........ การที่ต้องดูแลลูกทั้งสามคนเดียว..แน่นอนย่อมมีท้อแท้..มีอ่อนแอ แต่สิ่งเหล่านี้...มันช่วยให้เกิดความรู้สึกเข้มแข็งได้ เมื่อได้มองหน้าลูกๆทั้งสามคน อีกสิ่งที่ช่วยให้เรามีแรงมีพลังที่จะฮึดสู้ และเลี้ยงลูกด้วยความสุข.. ก็คือ..การได้รับ "กำลังใจ" กำลังใจ..ไม่ว่าจะได้จากลูกๆ จากสามี จากเพื่อนๆ จากคนที่รักและหวังดีต่อเรา... เราก็จะถือว่า...สิ่งนี้มีความสำคัญเหมือนเป็นยา รักษาโรคต่างๆ ไม่ว่าจะป่วยกายหรือป่วยใจ.. ย่อมทำให้หายได้ ในเร็ววัน.. ^^ โดย: ติดถนนใหญ่ วันที่: 26 กันยายน 2554 เวลา:22:32:47 น.
|
บล็อกนี้พิเศษสำหรับคนพิเศษเท่านั้นไม่แปลกใจว่าทำไมถึง vip คงเป็นเพราะว่าบุคคลที่เจ้าของบ้านดำเนินเรื่องอยู่นี้ล้วนแต่วีไอพีทั้งนั้น พี่สาวใหญ่ พี่สาวรองและน้องเล็ก
..
สามปีให้หลังเมื่อครั้งกระเตาะ เด็กหญิงทั้งสองยังเล็กและอ่อนประสาแต่มาวันนี้เค้าเป็นพี่แล้ว พี่ๆที่จะต้องช่วยมี๊ดูแลน้อง แบ่งเบาภาระและหน้าที่ที่พึงกระทำ .. ลูกๆโตขึ้นทุกวัน หลายอย่างในภาวะของแม่ก็โตไปพร้อมกับลูก แม่ต้องเข้มแข็ง แม่จะอ่อนแอไม่ได้ แม่ห้ามป่วยและแม่ห้ามท้อ !!! ด้วยสุขภาพกายและใจที่ต้องดูแลลูกๆต่อไป ^^