มองฉันที ฟังฉันที และแล้วการลงทะเบียนก็ผ่านพ้นไป เป็นไปดังคาด ลงได้ไม่ครบอีกแล้ว ขาดอีกสอง คาดว่าเปิดเทอมคงขาขวิดแน่นอน เป็นนักเรียนมันก็เจอความลำบากแบบนักเรียน ถ้าทำงานก็เจอความลำบากอีกแบบหนึ่ง ใครที่ไม่เคยพบเจอปัญหา ไม่เคยพบเจอความล้มเหลว แสดงว่าเขาคนนั้นไม่เคยทำอะไรเลย แอบเครียดเล็กๆ กับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น ในอนาคตอันใกล้นี้ ไม่อยากเชื่อเลย ว่าเราเหลือเวลาอีกไม่นานก็จะพ้นรั้วแห่งนี้ พ้นวัยที่จะเที่ยวเล่น สนุกสนาน โดยไม่ต้องคิดอะไรมากไปกว่าการสอบให้ผ่าน เรียนให้ดี รับผิดชอบตัวเองในบางส่วนให้ได้ คงคล้ายๆ คนที่กำลังจะเดินไปยังทางที่ไม่เคยพบ มันก็ย่อมหวาดวิตกเป็นธรรมดา แต่ยังไงก็ต้องเดินต่อไปอยู่ดี หยุดไม่ได้ซะด้วย ช่วงนี้มีเรื่องมาให้ขบคิดมากมายอีกแล้วค่ะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านไปเร็วถึงเพียงนี้ ดูเหมือนยังมีอะไรอีกมากมายนักที่ยังจัดการไม่สำเร็จ โดยเฉพาะความรู้สึกที่บางครั้งมันงี่เง่า จนรำคาญตัวเองเล็กๆ ที่ไม่ได้ดังใจใครเอาซะเลย ใครบ้างไม่อยากดี แต่ถ้าดีเท่าไหร่ก็ไม่พอ ฉันก็เหนื่อยนะเว้ย อยากอธิบายให้คนรอบข้างเข้าใจเหมือนกันนะคะ ว่าตอนนี้เป็นอะไร รู้สึกยังไง แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มต้นยังไงดี จะเอาเหตุผลข้อไหน มาสนับสนุนความคิดบ๊องๆ ที่เป็นอยู่ได้ รู้ค่ะ ว่าหากเราไม่เคยพยายามเข้าใจผู้อื่น แล้วจะหวังให้ผู้อื่นมาเข้าใจเราได้ยังไง มันแอบหวังไม่ได้เท่านั้นเอง ว่าจะมีใครเข้าใจ แต่ไม่มีใครสักคนว่างพอจะหันมาสนใจกัน "ยู้ฮู้ ได้ยินไหมค่ะ ฉันอยู่ตรงนี้" 
ได้ยินเสียงผ่านบล็อกมา
ได้ยินเสียงที่ส่งมาแล้วครับ มีอะไรให้ช่วยเหลือก็บอกมาได้ครับ สู้ ๆเข้าไว้ เดี๋ยวอุปสรรค์ก็จะผ่านไปเองครับ โดย: Crono
 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:07:25 น.ต้องยินยอมรับความเปลี่ยนแปลงค่ะ
เรียนจบเราก็พ้นช่วงเวลาอีกเวลานึงแล้ว โตขึ้นมาอีกก้าว คนที่เข้าใจคงอยู่ไม่ไกลหรอกค่ะ ลองหันไปหาพ่อแม่สิค่ะ คนอื่นถ้าไม่ใครเข้าใจคิดว่า ท่านทั้งสองคงเข้าใจ  โดย: ความเจ็บปวด (ความเจ็บปวด
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:08:01 น.ชอบประโยคนี้จังค่ะ "อยากอธิบายให้คนรอบข้างเข้าใจเหมือนกันค่ะ ว่าตอนนี้เป็นอย่างไร รู้สึกอย่างไร"  ฉันก็เหนื่อยนะ.......... โดย: เจ้ามับเมียง (todayd
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:58:36 น.สวัสดีเช้าวันศุกร์ ขอให้มีความสุขมากๆ
ชีวิตมันจะดำเนินไปในทางของมันเอง เมื่อถึงเวลาแล้วคุณจะรู้ว่าต้องทำยังไงต่อไป ชีวิตในวัยเรียนเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุดแล้ว จงมีความสุขกับมัน  โดย: jone500 (max_pressure
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:7:02:55 น.เป็นกำลังใจให้นะคะ อืม อยากกลับไปเรียนคืนอ่า
โดย: แม่น้องแดนนี่ บอย (แดนนี่ บอย
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:17:19 น.แวะมาเยี่ยมน่ะค่ะ....มาส่งกำลังใจให้น่ะค่ะ
หลับสักตื่นพักฟื้น เอาเรี่ยวเอาแรง... ต่อสู้ชีวิตกันใหม่.... โดย: tai (taibangplee
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:35:41 น.ขอบคุณ คุณบัวริมบึงน่ะค่ะ ที่ยังไม่ลืมกัน เจี๊ยบช่วงนี้งานยุ่งมากเลย ช่วงปิดงบบัญชีสิ้นปี แต่ก็พยายามเข้าไปหาเพื่อนๆ ให้ครบทุกคนค่ะ
ภาษิตและคติพจน์อังกฤษ Man is his own worst enemy. ตนเองนั่นแหละเป็นศัตรูที่สำคัญที่สุด ของตนเอง สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ ชาว Bloggang ค่ะ เจี๊ยบคิดถึงค่ะ เลยเข้ามาทักทาย แต่ Blog เจี๊ยบยังไม่ Update เลยค่ะ แค่แวะเข้ามาหา มาคุยด้วยค่ะขอให้มีความ สุขมากๆ ในวันแห่งความรักที่ใกล้จะถึงน่ะค่ะ February 2, 2007 โดย: rayasuree(Jeab) (rayasuree
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:55:23 น.มาฟังคุณบัวนะคะ ... สู้นะคะ..เป็นกำลังใจให้คุณบัวเสมอคะ
 โดย: off_elmas
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:07:16 น.มีคาถาอยู่ครับคือ
สู้ว้อยยยยยยยย จำมาจากนักยก นน.  โดย: smack
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:07:59 น.มาสวัสดียามบ่ายเฉยๆๆๆ
เรารุ้จักกันแล้วนะ....  โดย: nong_taky
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:13:40:40 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า ส่งความคิดถึงที่มีมากมาย ส่งผ่านไปหาหัวใจของเธอ อยากจะรู้เมื่อไม่ได้มาเจอ เธอจะรู้สึกคิดถึงกันเพียงไร ** มีความสุขมากๆในวันนี้นะจ้า ** ขอพูดเหมือน อาโก ด้วยป่าวอะจ้า.. โดย: จอมแก่นแสนซน
 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:15:54 น.สู้ๆนะจ้ะ
ปัญหา อุปสรรค สิ่งที่ยังไม่เกิด เราทุกคนย่อมหวางกลัวกับมันทั้งนั้น อยุ่ที่ว่าเราจะเตรียมตัว เตรียมใจรับสิ่งที่กำลังจะมาถึงได้มากน้อยแค่ไหน พี่เชื่อว่า ทุกการเปลี่ยนแปลง มันต้องมีด้านดีๆให้เราได้พบ ได้เจอเสมอ อย่าหวั่นไหว หวาดกลัวหรือท้อถอยนะจ้ะ เชื่อมั่นในตัวเอง นะคะ โดย: wanwitcha
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:34:39 น.สวัสดีค่ะคุณบัว ใจเย็นๆ นะอย่าเพิ่งหงุดหงิดเด๋วเครียด ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไข แต่ปัญหาบางอย่างก็ แก้ไขได้ด้วยเวลา ปล่อยให้ช่วงเวลาที่มันตึง ๆ แบบนี้ ผ่านไปสักระยะ อีกสักพักมันจะคลี่คลายไปเอง ตอนติ๊กกี้จบใหม่ๆ ช่วงหางาน ทำ อ่ะนะ คะ... เชื่อไหม เครียดจนต้องแอดมิดใน รพ. นานเป็นเดือนๆ เลยล่ะค่ะเครียด หลายเรื่อง
การปรับตัว ให้พ้นจาก ยูนิฟอร์มน. ร ที่ใส่มาเป็นสิบยี่สิบปีออกมาเผชิญโลกด้วยตัวเองมัน น่ากลัว ค่ะ เข้าใจ ๆ แต่อย่างไรก็ตาม ติ๊กกี้ เพื่อนบลอก ข้างๆ ของ คุณบัว คนนี้ขออนุญาต เป็นเพื่อน เป็นพี่ เป็นป้า (อ่ะมากไป) เอาเป็นว่า ขอเป็นกำลังใจ ให้คุณบัวผ่านวิกฤตที่ตึงเครียดช่วงนี้ไปได้ด้วย ดี นะคะ สู้ๆ ชู สองนิ้ว ปล. ติ๊กกี้เองก็เครียดกับกรรมการฟุตอลชาวมาเลเซีย..มากๆๆๆๆ ถึงมากที่สุดอยู่นี่เลยเหมือนกันอ่ะค่ะ......แต่ก็ต้องปล่อยวาง ค่ะ อยู่ในสนามอย่าทะเลาะกับกรรมการ อยู่ในบ้านอย่าทะเลาะกับเมีย สโลแกนขำๆค่ะ คิดถึงเสมอ Tikky!  โดย: Stricky-rice (Stricky-rice
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:53:19 น. อ่านแล้วนึกถึงตัวฝนเองสมัยเรียน วันลงทะเบียนนี่เป็นอะไรที่วุ่นวายมาก เพราะฝนอยากเรียนห้องเดียวกับเพื่อนซี้ก็จะต้องตามตลอดว่าเพื่อนลงวิชาไรบ้าง แต่บางทีก็ต้องแยกห้อง แบบจำเป็นๆ เพราะว่าเลือกกันคนล่ะวิชา แต่นึกถึงทีไรก็ทำให้ยิ้มกับตัวเอง นี่ฉันสามสิบแล้วเหรอ โอ้ว วันเวลามันผ่านไปเร็วจริงๆ เอาใจช่วยเรื่องเรียนนะจ้ะ ชอบรูปปิดท้ายมากๆ ได้อารมณ์จริงๆ จ้ะ  โดย: Malee30
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:59:55 น.ขอบคุณที่ไปเยี่ยมแปงค๊าบ อย่าวิตกกับอนาคตที่ยังไม่เกิดนะค๊าบ อะไรๆ ต้องไปได้สวยแน่นอนค๊าบ
 โดย: โชแปงค๊าบ (nutuang
) วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:25:53 น.แวะมาเยี่ยมหลังเลิกงานแล้วจ้า
วันพรุ่งนี้ก็วันหยุดแล้วเย้ๆๆๆๆ ถ้าใครไม่เจอ แปลว่าคนนั้นไม่เคยได้ทำอะไรเลย คำนี้โดนมากๆ เลยจ๊ะ.... เปิ้นเห็นแล้วล่ะว่าคุณอยู่ตรงนี้ อิอิ ถึงมาเยี่ยมถูกไง ปล.เห็นว่าเป็นโรคขาดคนดูแลเหรอจ๊ะ โรคนี้แก้ง่ายๆค่ะ คือ........งดเว้นการทานผู้ชายหน้าตาดีทางสายตา และหันกลับมาบริโภคหวานใจแทน อิอิ รับรองหายขาดอย่างชะงัด ได้ผลร้อยเปอร์เซ็นต์ ไม่ได้ผลยินดีคืนหัวใจเลยจ้า....กร๊ากกกกก โดย: fonrin
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:17:27:00 น.ใจเย็นๆค่อยๆคิดค่อยๆทำค่ะ ถ้าเราตั้งใจแล้วผลที่ได้ไม่เป็นอย่างที่คิดก็ไม่ต้องเสียใจเพราะถือว่าเราทำดีที่สุดแล้วนี่คะ
 สู้ๆ  โดย: random-4
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:18:20:04 น.เหมือนผมเลยครับ ใจหายเหมือนกัน ตอนที่วันสอบวันสุดท้าย
โดย: BaLL182
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:21:45:37 น.ไม่เปนไรนะค่ะ
สู้ๆ โดย: PPalone IP: 125.24.195.251 วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:22:33:15 น.
ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
หนทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไร หวาดกลัวไปใย ถ้าใจเราเข้มแข็งพอ หวังว่าคุญจะมีความสุขในทุกๆสิ่ง ที่คุณคิดว่าคุณได้ทำดีที่สุดแล้ว โดย: kenปุกลุก
วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:23:50:45 น.สู้ๆจ้า น้องบัว ตั้งใจเรียน ใช้ชีวิตนักเรียนให้เต็มที่นะ
ประเดี๋ยวพอมาทำงาน ก็จะคิดถึงสมัยเรียนล่ะ  โดย: กระต่ายลงพุง
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:17:28 น."ยู้ฮู้ ได้ยินไหมค่ะ ฉันอยู่ตรงนี้"
ประโยคคุ้นมัก ๆ เหมือนหนังเกาหลีเลยทีเดียว ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะครับ  โดย: jeakja
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:29:10 น. โดย: icebridy
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:50:10 น. หวัดดีตอนดึกจ้า บัวริมน้ำ รุ้งแอบหายไปนาน เลยดีใจค่ะที่ยังจำได้กัน อย่าเครียดน่ะ เป็นกำลังให้ค่ะimg src=https://www.bloggang.com/emo/emo19.gif> โดย: about_love
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:1:47:38 น.แวะมาเยี่ยมตอนดึกๆคะ พรุ่งนี้วันหยุดของครอบครัวแล้ว มีความสุขมากๆนะคะ แล้วเจอกันใหม่คะ โดย: bagarbu
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:6:20:47 น.สู้นะครับ
เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้เธอหายเหนื่อย โดย: ตะวันออกไม่แพ้
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:24:52 น. สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า หนังสือที่เธออ่านวันนี้ เธอนับได้ไหมว่ามีกี่ตัวอักษร แต่ความคิดถึงของฉันนั้นแน่นอน มากกว่าทุกๆตัวอักษรที่เธออ่านทุกๆตัว ** มีความสุขมากๆในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า ** โดย: จอมแก่นแสนซน
วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:22:14 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เอาเป็นว่า เด๋วพี่ส่งรองเท้าให้มะ จะได้ช่วยเดินได้ดีๆ
เอิ๊กกก ค่อยๆเดินนะน้อง จะได้ไม่หกขาล้ม อิอิ