การเดินทางของชีวิตบางช่วง ก็เหมือนเดินเข้าไปในป่า
บางครั้งก็ร่มรื่น ร่มเย็น บางคราวก็ร้อน อบอ้าว ดูวังเวง
ไม่รู้จะต้องเจออะไร แต่่ชีวิตก็ยังคงต้องก้าวเดินต่อไป
หาสะพานไม้ ทางเชื่อม เพื่อก้าวข้ามอุปสรรคต่างๆ
เพื่อรอเวลาที่เหมาะสม ที่จะได้เห็นแสงทองของชีวิต
ดั่ง ทุ่งโปรงทอง ป่าสีทองรับแสงตะวัน อันปลอดโปร่ง