งัย ขอบคุณที่อยู่แบบเงียบๆ ขอบคุณที่ไม่กวนใจ วันนี้ท้องฟ้าเป็นสีเทา ฉันคิดว่าฝนคงจะตกในเย็นนนี้ ฉันถามมนุษย์ที่อยู่ใกล้ๆว่า...วันนี้ฝนจะตกหรอก และมนุษย์คนนั้นตอบฉันกลับมาว่า ฝนจะตกในตอนเย็นของพรุ่งนี้  ขอบคุณภาพประกอบ oranuch_sri ฉันหยิบหนังสือที่ถูกทิ้งไว้นานหลายปีมาอ่าน มันเป็นตำราเรียนวิชา ประวัติศาสตร์สเปนยุคใหม่ ฉันเปิดอ่านหน้าบทนำ และอ่านมันไปเรื่อยๆ ฉันถามตัวเองว่ายังจำเนื้อหาในหนังสือเล่มนี้ได้อยู่หรือเปล่า คำตอบคือว่าไม่...ฉันลืมมันไปหมดแล้ว  วันนี้ได้หยุดและอยู่กับบ้านฉันเลยมีเวลา ได้ทำความสะอาด ดูดฝุ่น อ่านหนังสือไปได้กว่าหลายหน้า ฉันรู้สึกหิว เดินไปเปิดดูตู้เย็น ไม่มีอะไรเลยนอกจากไข่ เมื่อเปิดดูช่องแช่เย็น ได้เห็นว่ามีปลา มีไก่ .. ฉันคิดว่าปลาตำน้พริกได้อร่อย... ฉันเลยลงมือนำมาแช่น้ำ และต้มด้วยตะไคร้ เพื่อเตรียม ปรุงเป็นน้ำพริก ฉันออกมานอกบ้านเพื่อเก็บผักชี และอื่นๆ ที่ปลูกไว้ในกระถาง เนื่องจากบ้านมีเนื้อที่น้อยเลยต้องปลูกผักเหล่านี้ลงกระถาง เก็บมาได้สามชนิด พอดีว่ามีแตงกว่า ที่เพื่อบ้านนำมาให้เหลืออยู่ในตู้เย็น ฉันเลยจัดการนำผักทั้งหมดมาเตรียมเพื่อทานกับ น้ำพริกปลาแดง วิธีตำน้ำพริกของฉันก็ธรรมดาๆ ฉันไม่ลืมที่จะใส่ปลาร้าลงไปด้วย อีกทั้งหั่นตะไคร้และใส่ลงไปโครกพอตะไคร้หอม บีบมะนาวมีรสเปรี้ยวแค่นี้ก็เสร็จ ขณะที่ฉันทานข้าว ฉันก็อยากอ่านหนังสือด้วย ฉันเลยนำทุกอยากมาวางลงที่โต๊ะคอมพิวเตอร์ อ่านหนังสือต่อ พร้อมกะทานข้าวไปด้วย ฉันรู้แล้วว่าทำไมฉันจึงทานข้าวไม่เสร็จสักที ก็เพราะว่า ... ทานข้าว..และอ่านหนังสือ และยังอยากเขียนบล็อก ฉันดูเวลาผ่านไปหนึ่งชั่วโมง... เห็นทีที่จะนำถ้วยจานไปล้าง...และกลับมาอ่านหนังสือต่อ หรือไม่ก็แอบไปนอนเงียบๆสักหนึ่งชั่วโมง 
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [