หวานละมุนละไม จากใจถึงใจ ....
เค้ก ขึ้นชื่อว่าเป็นของหวาน ที่จริง ๆ ไว้ทานเป็ยของว่าง ใครเอามาทานให้อิ่มถือว่า บ้าเต็มทน
แต่กระนั้น ก็ยังมีคนบ้า

ราคา 185 ไม่รวมน้ำ ทานได้ 60 นาที จุดคุ้มทุนอยู่ที่ 3 ชิ้น
นิยามง่าย ๆ ของร้านเค้กบุฟเฟ่ต์ของเด็กพระเกี้ยว จัดร้านน่ารักดูดี และเหมาะที่จะนอน (มีคนนอนด้วย !!!!) มากกว่าจะกินกันให้ตายกันไปข้าง
เพราะเค้ก เลี่ยนง่าย



เมนู ซึ่งไม่มีชามะนาว เศร้าโพด
ไม่เป็นไร ในเมื่อไม่มี เราก็หาญกล้าเล่นแบบตัวช่วยไม่ต้องกันเล๊ยยย

จัดปายยย



เป็นธรรมดาของคำว่า "ของหวาน" ชิ้นแรกอร่อยมาก น้ำตาจะไหล
แต่พอชิ้นต่อ ๆ ไปเนี่ย ขึ้นอยู่กับ พลังอำนาจของลิ้นท่าน และความบ้าเลือดเป็นที่ตั้ง



คำนวณจากราคาเค้กหน้าร้าน (60 กว่าบาท ++) สามชิ้นจะคุ้มทุน
ซึ่งคนทั่วไป มาถึงชิ้นที่สามนี่ก็เต็มกลืนแล้วนะคร๊าบบบ



แต่ผมเพิ่งจะมารู้สึกปูเลี่ยน (ทำไมไม่มีปลาหมึกเลี่ยน มุขฟายได้อีกแก๊.....) เอาตอนชิ้นที่ 4



ชิ้นที่ 5 บอกตัวเองว่า พอแล้ว เพียงพอแย้ว ตัดใจเสียดีฟ่า ...
(ตั้งเป้าไว้แค่นี้ล่ะครับ - -*)



แต่ก็ปลดปล่อยพลัง เอาจนครบครึ่งโหลได้



กินเค้กชิ้นที่เห็น 6ชิ้น ในเวลา 40 นาที โดยไม่มีตัวช่วยอื่น ๆ ไม่ง่ายนะครับจะบอกให้ (แล้วกินไปทำไมฟะ )

สรุปร้านนี้ผมปลื้มบรรยากาศ น่านอนดี แถมเจ้าของ หรือหุ้นส่วนไม่รู้ ยังเรียนอยู่เลย มีกิจการซะแร้ว
ผมจบมาชาติเศษ ยังเป็นฟรีแลนซ์กระจอก ๆ อยู่เลย
ทำบัตรสมาชิกเรียบร้อย ชอบบริการที่นี่ครับ แถมคนน้อยดีด้วย
คราวหน้า จะไปนอนให้ดู วั๊ก ๕๕๕