ม.ช. รำลึก บันทึกวัยเยาว์ เชียงใหม่-ดอยอินทร์-แม่ฮ่องสอน  จำวันเวลาไม่ได้ แต่ประมาณตุลา 2551 นะครับ ++++++++++++++++++++++++++++++++ เชื่อว่า ... ทุกๆ คนเคยมีความทรงจำวัยเรียนที่สวยงาม ..... ผมเองก็มีครับ... เป็นความทรงจำวัยเยาว์ที่สวยงาม เมื่อนานมาแล้ว สมัยที่ยังเป็นนักศึกษา มหาวิทยาลัย เชียงใหม่.... ........... สมัยที่เรา .. เพื่อน .....กิน เที่ยว เรียน ด้วยกัน ... ใช้ชีวิตด้วยกัน... ยามเย็น วันเรียน เราก็ไปหอพักนักศึกษา จีบสาวๆ น่ารักๆ 5555 เสร็จแล้วก็ไปเล่นกีฬา ยามเย็น... เหนื่อยก็ขึ้นดอยสุเทพ รับลมสักหน่อย ..... เมื่อราตรี ย่างกราย .... ก็ท่องไป... กินนม กินไก่ทอด ( เที่ยงคืน ) สถานเริงรมย์ .... วันหยุด ... ยามฤดูร้อนมาเยือน เราก็เที่ยวน้ำตก .... ยามฝนจากฟากฟ้า มาเยือน เราก็เที่ยวป่า เพราะหลงไหล ในสายน้ำ และความเขียวขจี..... เมื่อยามเข้าหน้าหนาว เราก็มักจะไปแค้มป์ปิ้งกันบนดอย ... หรือออกค่ายไปยังหมู่บ้านม้งต่างๆ ... ทั้งหมด ทั้งมวล เราก็ไปด้วยรถมอเตอร์ไซ์คู่ใจ ของแต่ละคน .... ในเชียงใหม่ สมัยนั้น ก็คงไม่พ้น... . Honda Dream... มอไซด์แห่งความฝัน ไม่ว่า จะรุ่นตูดเป็ด หรือตูดมน.... เมื่อทุกคนแยกย้าย กันไป บางคนก็ไม่ได้ ขี่มอเตอร์ไซด์อีก .... บางคนก็เข้ามาทำงานใน กทม ซึ่ง ก็ต้องยอมรับ ว่า การขี่มอเตอร์ไซด์ เป็นเรื่องอันตราย ในสายตา ของคนทั่วไป.... แต่ตัวผมเอง ก็ยังคงใช้อยู่ ด้วยความรักในยานพาหนะประเภทนี้..... แต่แน่นอน ความสวยงาม แห่งการใช้ยานพาหนะนี้ใน กทม ย่อมไม่สวยงาม เหมือนยามอยู่ เชียงใหม่.... ผมจึงอยากย้อนรอย วันวานที่สวยงามแห่งนั้น .... โดยเลือก ย้อนรอย ทริปใหญ่ที่ผมและเพื่อนเคยไปกัน ... ทริปแม่ฮ่องสอน วัยเยาว์ ที่เรา ขี่ Honda Dream ไปด้วยกันในสมัยนั้น... เสียดาย ที่เราไม่มีเครื่องมือ บันทึกความทรงจำอันสวยงามไว้เลย... มันได้แต่อยู่แต่ในความทรงจำเพียงเท่านั้น... ผมจึงชวนเพื่อนๆ มาเชียงใหม่ เพื่อย้อนรอย วันวานวัยเยาว์อันสวยงามของผมอีกครั้งครับ ...... ( จริงๆ ทริปนี้ ผมก็ไปมานานแล้ว เมื่อก่อนไม่ได้เล่นพันทิพย์ ทริปนี้เรียกได้ว่า ขุดรูปมารีวิวครับ ) ========================================== ผมและเพื่อนๆ 6 คน ออกเดินทางโดยรถไฟ สู่เชียงใหม่ ถิ่นเก่า.... มาถึงตอนเช้าๆ........... ===============================  มาถึงแล้ว ก็หามอเตอร์ไซด์เช่า คันละ 120 บาทต่อวัน ได้ Wave 100 2 คัน Wave 110 คันนึง ...... จริงๆ อยากได้ Honda Dream แต่มีแต่เก่าๆ มากแล้ว... คงไปไม่ถึงแม่ฮ่องสอนแน่... หารถได้เสร็จ... ก็หาข้าวเช้ากิน หากาแฟกิน... เสร็จแล้วก็ไปยังที่ ที่คุ้นเคยที่สุด... ขึ้นไปเกือบทุกอาทิตย์ ในสมัยที่เรียนอยู่.. บางวัน ขึ้นเช้า ขึ้นเย็น เพียงแค่ไปรับลมเย็นๆ เท่านั้น .... สถานที่แห่งนั้น คือ ดอยสุเทพ .... จำได้ว่า สมัยเรียน ผมมักจะเอา Honda Dream คันเก่ง ของผม ไปโค้งลงดอยสุเทพเสมอๆ ... บางที ดับเครื่องปล่อยไหลลงมาจนถึงหน้ามอ บางครั้ง กลับลงดอย ตอนสี่ทุ่ม ดับไฟ มืดสนิท .... ก็ได้บรรยากาศอีกแบบ ......................... เป็นการลองรถด้วย ไปในตัว ว่ารถ 3 คันนี้ มันพอจะพาเราไปแม่ฮ่องสอนไหวหรือเปล่า ... และเป็นการไปนมัสการ พระธาตุดอยสุเทพและพระครูบาศรีวิชัย ไปในตัว ======================================  น้ำตกข้างทาง ดอยสุเทพ เหมือนมันสวยขึ้นนะเนี่ย .... หลังจากลงจากดอยสุเทพแล้ว ก็เที่ยงๆ กว่า .... ได้เวลาออกเดินทางแล้ว เดี๋ยวจะมืดเสียก่อน ออกมาถึง หางดง ปรากฏว่า รถ Wave 110 มีปัญหา ต้องกลับไปเปลี่ยนรถประตูท่าแพ.... เสียเวลาเยอะทีเดียว กว่าจะได้เริ่มเดินทางอีกที ก็บ่ายสอง โอ้ววว ถึงมืดแน่ ..... ===============================  ในที่สุดก็มาถึง ตีนดอยอินท์ซะที บ่ายสามกว่า แล้ว ต้องหาที่พัก เก็บของให้เรียบร้อย เพื่อที่จะได้ไปชมความงาม ยามเย็นบนดอยอินท์กัน ขาขึ้นก็บิดกันหมดแม๊กอีกเช่นเคย ไม่ใช่แค่หมดปลอก เพราะใช้รอบเครื่องยนต์ในเกียร์ต่ำๆ จนถึง Red line เลย สงสารรถเหมือนกัน แต่ไม่ทำอย่างนั้นก็ตามอีก 2 คันไม่ทันอ่ะ 5555 อย่าว่างี้งั้นเลยนะครับ สมัยนั้นมันห้าว ไม่กลัวตาย สมัยนี้คิดได้แล้ว 55555 ================================  มาถึงด่านจนได้ ถ่ายไว้เป็นที่ระทึกสักหน่อย หุหุ แต่ไม่ครบ 6 คนเพราะต้องมีคนถ่ายคนนึง T_T รูปไม่ครบคนสะที ขาขึ้น ก็มีครั้งนี้นี่แหล่ะ ที่รู้สึกว่า เวลาขึ้นดอย Wave 100 มันก็พอจะตาม 125 ได้เหมือนกันนะ ผมว่า ช่วงเกียร์ ของ Wave 100 มันทดมาเหมาะกับดอยอินท์พอดี ซ้อนสอง สัมภาระ ลากรอบ Red line เกียร์ 1,2 ขึ้น 3 บ้าง มันเหมาะกว่า ช่วงเกียร์ยาวๆ ของ 125 Wave 125 พอ 1 หมด สับ 2 ก็จะห้อยลงมาหน่อย พอสับ 3 นี่จบเลย รอบไม่ส่งกัน พอสับ 2 ก็ตาม 3 ที่ลากรอบหมดแม๊กของ Wave 100 ไม่ทัน ไม่เฉพาะขาขึ้นนะ ขาลงด้วย Wave 100 ไหล 2 , 3 ลง รอบสูงตลอด Engine Break มีให้ใช้เยอะ เพราะรถหนัก ซ้อนสองอีก Wave 125 ใส่ 2,3 โอ้ววววว ไหลมาก โดยเฉพาะช่วงชันๆ เอาไม่อยู่ Engine Break มีน้อย พอใส่ 1 ก็อ้าว Wave 100 สองคัน ใส่ 2 อยู่ ทิ้งไปไกลเรื่อยๆ แล้ว แต่ที่ดอยอื่นๆ ไม่เป็นนะครับ ดอยอื่น Wave 125 กินเรียบ ================================  ในที่สุดก็มาถึง ที่พักซะที หมู่บ้านกะเหรี่ยง แม่กลางหลวง กลางทุ่ง กลางนา บนสันเขา ดอยอินทนนท์ครับ กะว่า จะมาดูเค้าเกี่ยวข้าว สะหน่อย พอมาถึง โอ้วววววววววววววว............... เหลือแต่ตออ่ะ T_T อดเห็นข้าวเหลืองๆ สวยๆ เลย .... ================================  ใกล้ยามเย็นแล้ว ต้องรีบขึ้นยอดดอย เพื่อชมวิว อันสวยงาม..... ขี่ขึ้นไปเรื่อยๆ โอ้ววววววววววว............ หนาว ฉิบ..... ขึ้นมาถึง ตะวันก็จวนจะลับตาแล้ว ก็นั่งชมวิว กินลม กันไป เพลินๆ นี่ถ้ามี กาแฟ ซักแล้ว นะ อู๊ยยยยย สุขสุดๆ .......... ================================  ถึงแม้ว่า อดีต จะงดงามแค่ไหน... แต่ชีวิต ก็ยังต้องอยู่กับปัจจุบัน และมุ่งไปข้างหน้าอยู่ดี .... การจะย้อนคืนวันวาน ย่อมเป็นไปไม่ได้ ... สิ่งที่ทำได้เพียงอย่างเดียว ก็คือ เก็บมันไว้เป็นความทรงจำดีๆ ... แค่นั้นเอง .... ===========================================  ทุกคน เริ่มเดินทางลงกันแล้ว... เพราะความมืด เริ่มเข้ามาเยือน.... หรือเพราะชีวิตคนอื่น เป็นช่วงชาลง แต่ของพวกเราเป็นช่วงขาขึ้น อิอิ ....  อย่างที่ว่า .... ชีวิตเรากำลังขาขึ้น .... คนอื่นลงหมดแล้ว 555 ขึ้นถึงยอดดอยอินท์..... ทุ่มกว่าแล้ว ไร้ร่องรอยของมนุษย์... เงียบสนิท.... ที่แน่ๆ มืดมากกกกกกกกกกก ..... มองไม่เห็นอะไรเลย ต้องติดเครื่องรถทิ้งไว้ เพื่อเปิดไฟ..... และ หนาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก .... โอ้ยยย ตรูมาทำอะไร ยอดดอย ตอนนี้ฟะเนี่ย .... ไม่อยากนึกถึง ตอนขี่ลงเลยจริงๆ .... ลงไปถึง ด้านล่าง ก็ สองทุ่มกว่า .... . ลงมาถึงถึง หน้าชา มือชา กันไปเลย... อาบน้ำ เสร็จก็มาสังสรรค์กันชิลๆ ท่ามกลางอากาศหนาวๆ . ดื่มวีต้า แล้วก็เข้านอนกัน นอนรวมๆ อัดๆ กันในบ้านเดียวนี่แหล่ะ ... . เตรียมตัวขึ้นชมพระอาทิตย์ขึ้น ยอดดอย ในวันรุ่งขึ้น .... . ==============================================  ท่าประจำตัวเพื่อนผม เขาหล่ะ อิอิ... ผมเป็นผู้โชคร้าย ... มาดอยอินท์กี่ครั้ง ก็ไม่เคยได้สัมผัส 0 องศา เสียที . ต่ำสุดที่เคยสัมผัส ในชีวิตตอนนี้ จึงอยู่แค่ 3 องศา เท่านั้น .... . ไม่อาววววววววววว เค้าจะเอา 0 องศา 0 องศา T_T ============================================  ลงจากดอย ... ก็ต้องหากาแฟกิน... แน่นอน ต้องไปหากาแฟ ในหมู่บ้านกินกัน .... ทางเข้าหมู่บ้าน ชันได้ใจมาก หลุมอีกตะหาก .... ถ้าขึ้นไลน์ผิด นี่ติดเลย .. ========================================  กาแฟถ้วยที่เรา จะไปกิน กว่าจะได้กิน ใช่ง่ายๆ .... ต้องบดเอง ต้มน้ำ เอง กรองเอง... แต่ด้วยความที่เป็นเมล็ดกาแฟ เก็บใหม่ คั่วใหม่ .... แค่ได้น้ำร้อนๆ ... แล้วปล่อยให้ กาแฟ มันระเบิดความหอม ออกมาเอง .... เป็นอะไรที่สุดยอดแล้ว ... ไม่ต้องมีเครื่องชงกาแฟ เลิศหรู .... กาแฟ สำคัญที่เมล็ด วิธีคั่ว และ ความสดใหม่จริงๆ ..... จากประสบการณ์ การดื่มกาแฟ ของผม กาแฟที่หอมสุดขั้ว เข้มได้ใจ .... ก็ต้องกาแฟที่ได้มาจากแหล่ง เพิ่งเก็บใหม่ๆ นี่แหล่ะ .... +_+ +_+ +_+ +_+ +_+ +_+ +_+ +_+  เก็บข้าวเก็บของเสร็จแล้ว ... ก็ถึงเวลาต้องอำลา หมู่บ้าน แม่กลางหลวง เสียที... ขี่ย้อนกลับขึ้นดอยอินท์ อีกรอบ ... เพื่อไปแยก เข้าสู่ถนน "สายโรแมนติก" ผมชอบ ถนนสาย ดอยอินท์ - แม่แจ่ม นี้จริงๆ.... สวย ดูลึกลับ ดี ... ============================  ชั่วอึดใจเดียว ... . ก็มาถึงแดนสงบ นามว่า . "แม่แจ่ม" ======================  เห็นทุ่งนา เป็นไม่ได้ ต้องขอถ่าย.... . แทบจะเปลี่ยนชื่อทริปเป็น . "ทริปตามหา ทุ่งนาวัยเยาว"์ เลยทีเดียว ++++++++++++++++++++++++++++  ถึงแม่แจ่มแล้ว .. แวะส่ง Post card สะหน่อย ... ....  แวะกินข้า ร้านอะไร จำชื่อไม่ได้ เลยสะพานเล็กๆ ก่อนเข้า อ. แม่แจ่มมา สุดยอด "ข้าวเหนียว" ข้าวเหนียว อร่อยที่สุด เท่าที่เคยกินมา ในชีวิตเลย .... =====================================  หลังจาก เติมพลัง เรียบร้อย แล้ว.. เวลา แห่งการเดินทาง ก็มาถึง ..... วันนี้ ต้องไปให้ ถึง แม่ฮ่องสอน.... Let's go my friends..... ====================  ก่อน ออกจาก แม่แจ่ม.. ขอแวะเที่ยว วัด สัก วัด ที่นี่ วัด สวยๆ เยอะ ... เราเลือกวัด "พุทธเอ้น" ===============================  เส้นทาง แม่แจ่ม - ขุนยวมนั้น บอกได้คำเดียวว่า เปลี่ยวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก( สมัยเรียน ตอนไปแม่ฮ่องสอน ใช้เส้นทางสายแม่สะเรียง แม่อ่องสอน ปาย ) ไม่มีอะไรเลย ไม่มีปั๊มน้ำมัน แทบไม่มีบ้านคน แทบไม่มีรถสวนมา ตลอดระยะทาง 100 กว่ากิโลเมตร.... มีแต่ ขุนเขา กับ เสาไฟ เท่านั้น..... บิดหูตูบมา 100 กว่ากิโล คิดว่า แวะเที่ยว ทุ่งดอกบัวตอง ดีกว่า .... สองข้างทาง ก็เริ่ม เห็นดอกบัวตอง แล้ว รีแล็กซ์ ๆ หลังจาก อัดมาไกล .... =================================================  โค้งหน้า ก็ทุ่งบัวตอง แล้ว เย้ๆๆๆๆๆ ===============================  ถึงแล้ว "ทุ่งดอกบัวตอง" 5 โมงเย็นแล้ว แดดยังเปรี้ยงๆ เลยอ่ะ ร้อน .... ไปเที่ยวน้ำตก แม่สุรินทร์ ก่อนแล้วกัน .... =======================================  ย้อนกลับไป ทุ่งบัวตอง หวังจะถ่ายรูป พระอาทิตย์ ตกดิน .... ไปไม่ทันสะแล้ว .... เจอคน ขี่มอไซด์ มาคนเดียว ได้คุยด้วย ก็ย้อนนึกถึงตัวเอง สมัยหนุ่มๆ อิอิ ว่า สมัยนู้น เราก็เคย มาคนเดียว เหมือนกัน เปลี่ยวดีแท้ แต่ก็งดงาม ในความรู้สึก คนละแบบ กับ ที่มากับเพื่อน ... . หลังจาก นี้ เหลือ ระยะทาง อีก 100 กว่ากิโล.... เพื่อเข้าสู่ แม่ฮ่องสอน.... . มืดก็มืด .... หนาวก็หนาว ... เส้นทางจาก อ. ขุนยวม - ตัวเมือง แม่ฮ่องสอน ค่อนข้างใหญ่ ... เลยบิดกันหมดปลอก..... ในที่สุด ก็ถึงตัวเมือง แม่ฮ่องสอน ==========================================  มาถึงตอนกลางคืน ก็ต้องเที่ยว กลางคืนนี่แหล่ะ... ถนนคนเดิน และ วัดจองคำ .... =======================================  มาแม่ฮ่องสอนกี่ที ... ก็นอนที่ Coffee Morning เนี่ยแหล่ะ .... เมื่อก่อน ตอนสมัยมาคนเดียว ก็มานอนที่นี่ ตอนเปิดใหม่ๆ .... ครั้งนี้ ก็เลยพาเพื่อนๆ มานอนที่นี่ อีกครั้ง ... เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน .... ... เห็นด้วยกับป้ายนะครับ ว่า.... . . การเดินทาง เป็นผลดีต่อสุขภาพใจ จริงๆ ..... =========================  มัวเที่ยวเพลินไปหน่อย ... และเป็นความผิดผมเอง ที่ดันจองตั๋วรถทัวร์ไว้ตอน บ่ายโมง... ออก 9 โมงเช้า จาก แม่ฮ่องสอน ต้องถึงเที่ยงครึ่ง หรือ ช้ากว่านั้นไม่เกิน 15 นาที เพื่อคืน มอไซด์ และรีบไปขึ้นรถที่อาเขต.... ระยะทาง 250 กิโลเมตร กับเวลา 3 ชั่วโมงครึ่ง บนขุนเขา ... ... ยังหวั่นใจ ว่าจะทันไหมนะ .... ถ้ามี ZX6R หรือ CBR600 ก็มั่นใจหน่อย ... แต่นี้ Wave 100 ก็ต้องสู้หล่ะ ไม่ทัน ค่าตั๋วก็เสียฟรีเลย ..... สวมวิญญาณ ทาคุมิ กันอีกระลอกหนึ่ง .... =====================  พวกเรา เค้น คั้น ... เคี่ยน กำลังทุกหยดออกจากเครื่อง 100cc น้อยๆ .... ปรากฏว่า มาถึงเชียงใหม่ บ่ายโมงครับ ... เพราะรถโดนเคี่ยน มาแบบไม่ยั้ง ยิ่งใกล้ถึงเชียงใหม่เท่าไร... กำลังรถยิ่งตก... ขาไป top speed 100 กม/ชม ..... ขากลับ ใกล้ เชียงใหม่ เหลือแค่ 80 กม/ชม เอง... ต้องขอโทษร้านเช่ามอเตอร์ไซด์ด้วย ที่ค่าเช่าวันละแค่ 120 บาท... แต่เราไม่ได้ถนอมมอไซด์ของท่านเลย ... ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ มันจำเป็นจริงๆ .... เสียดายค่าตั๋วอ่ะ 6 คนก็หลายพันอยู่ .... .... และสุดท้าย เราก็ถึงเชียงใหม่ โดยสวัสดิภาพครับ ... ================================= ป.ล. เส้นทาง สาย 1095 ก็ยังคงสวยงาม เหมือนเดิมครับ โค้งก็หักได้ใจทีเดียว .....  มีใคร บางคน .... บอกว่า ... การเดินทาง ช่วยเติมความสมบูรณ์ให้ชีวิต... หากเราไม่เดินทางเลย... ชีวิตเรา ก็คงเหมือนนกกระจอก ที่นอนอยู่แต่ในรัง .... ในขณะที่นกตัวอื่นๆ กระพือปีก อยู่เหนือมหาสมุทร ในอีกซีกโลกหนึ่ง ... ผม จึง รักการเดินทาง ... แม้เวลาจะผันผ่าน วัย อายุ เรา ไปเท่าไร .... ก็จะขอเดินทางแบบนี้ ไปเรื่อยๆ เท่าที่สังขารจะอำนวย .... เพื่อที่จะเรียนรู้โลก... อย่างที่มันเป็น ...... =======================================  และแม้ ว่า ชีวิต ... ต้องก้าวไปข้างหน้า... แต่ความทรงจำในอดีต.... บางครั้งก็มีคุณค่า .... . . และยังคงงดงาม เสมอไป ... . Fin...... ================== 
ตามมาอ่านด้วยค่ะ
โดย: Nicky ph IP: 58.9.160.11 วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:14:54:44 น.
ผมชอบการเที่ยวของน้าจังครับ เล่าเรื่องน่าติดตามดีครับ
โดย: พยุหะ IP: 113.53.208.153 วันที่: 1 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:03:48 น.
เป็นการเดินทางที่น่าสนใจจิงๆ ค่ะ
โดย: Mickymouse IP: 172.20.9.71, 203.144.130.176 วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:18:27:46 น.
ตามมาจากในพันทิพครับ
ผมก็ศิษย์มช.นะ (แมสคอม 39) ไม่รู้เจ้าของบล็อกคณะ/ รหัสไหนครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ปล.ผมกำลังจะชื้อรถ เวฟ 100 มือสองจากเพื่อนที่อยู่พิษโลกพอดี อ่านแล้วได้ใจมาก ๆ ขอบคุณครับ โดย: เขียนเอง IP: 192.168.100.109, 223.204.26.214 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:4:25:53 น.
ผมวิศวะ เกียร์ 31 ครับ รหัส 43
ยินดีที่ได้รู้จักเ่ช่นกันครับผม ^____^  โดย: เตี้ย ล่ำ ดำ แก่
 วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:18:50:06 น.อ่านสนุกดีครับ
ผมก็รุ่นดรีมคุรุสภาเหมือนกัน โดย: ป.กองปราบ IP: 125.25.20.7 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:52:49 น.
ติดตามผลงานของพี่มาตลอด มช.มีมนต์เสน่ห์ จริงๆ
ลูกช้าง45 โดย: order
วันที่: 9 ตุลาคม 2555 เวลา:12:41:31 น. |
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [
จากปายไปห้วยน้ำดังใช้ wave 100 อัด 2 ไปตอนตี5 ครึ่ง อย่างหนาว
อีกวันจากตัวเมืองเชียงใหม่ ขึ้นดอยสุเทพตอนเช้าด้วย air blade และลงมาจายดอยขี่ไปต่อที่อำเภอจอมทอง
เช้า ตี5ครึ่งขึ้นดอยอินทนน์ต่อ รู้สึกหนาวกว่าที่ห้วยน้ำดังอีก สั่นไปขี่ไป อยู๋ที่ 3 องศาเหมือนกันครับ
ขอบคุณภาพสวยๆและบรรยายดีๆครับ คิดถึงบรรยากาศทันที อยากไปอีก