ชีวิตคิดลบ กับ หัวนิ้วก้อย เมื่อวานนี้มีเหตุให้ต้องเริ่มเสียน้ำตา จากการทำงานที่ผ่านมา 4 เดือน กับคนที่มักพูดว่า " หนูเป็นคนตรง พูดตรง มีอะไรก็บอกตรง ๆ " ซึ่งที่ผ่านมาเราคุยกัน สนิทสนมกัน มีการตักเตือน แนะนำกันตลอดมา มองเห็นปัญหา หรือแนวทางแก้ไขที่อาจตรงกันหรือขัดแย้ง ก็จะมีการพูดคุยกันตลอด ยอมรับ และบอกกล่าวกันเสมอ แต่เหตุการณ์หนึ่ง เมื่อวานนี้ ได้เรียนรู้อย่างหนึ่งว่า คำพูดแบบนี้ ไม่ได้หมายความว่าจะดำรงตนให้เป็นเช่นนั้นตลอดเวลาที่พบเจอ สามารถเปลี่ยนได้ หากมีผลประโยชน์แอบแฝง จะผิดเองที่ตัวเราอายุขนาดนี้แล้วยังคล้อยตามว่านี้นะ เพื่อนกัน การถูกแทงข้างหลัง หรือจะเรียกว่าหัก ซึ่ง ๆ หน้าดี เจ็บอย่างไรก็ได้รู้อีกครั้งก็วันนี้ ไม่ได้สัมผัสรส นี้มานาน มีคำหนึ่งที่ต้องใช้คือ เจ็บได้ เสียน้ำตาได้ แต่อย่านาน ชีวิตเป็นของเรา เราทำสิ่งที่คิดว่าดีแล้วก็พอ หาได้ต้องรอให้ใครมองเห็นว่าดีตามเราไม่ คำว่าเพื่อนสำหรับคนนั้น เวลานี้คงเหลือเพียงแค่นิ้วก้อย นิ้วก้อย ที่ไม่ค่อยสนใจแต่ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เพราะยังต้องพบเจอ และสมาคม หาก แต่ต่อไป นิ้วก้อย ก็จะกลายเป็นเพียงสิ่งมีชีวิตที่ต้องเห็น ก็คงได้ อาจต้องใช้เวลา เพราะเวลามักสอนเรื่องดีๆ ให้เสมอ เหมือนเมื่อวานนี้ที่เวลาสอนให้รู้ว่าการคิดบวกมาก เมื่อเจอเรื่อง ๆ หนึ่ง ก็ลบได้มากเช่นกัน ขอบคุณที่ทำให้ชีวิตมีรสชาติ และขอบคุณที่ทำให้รู้ว่า สายตาของเราแย่มากเพียงใด และขอบคุณที่ทำ ได้โอกาสได้รู้ว่าการมองเห็นแล้วรู้สึกว่า สิ่งนั้น เป็น แค่ สิ่งมีชีวิตที่ต้องเห็น สิ่งหนึ่งก็เท่านั้น ย่อมดำรงเพียงเพื่อให้มีชีวิตรอดก็เท่านั้น ซึ่งนานๆ จะได้มีโอกาสนี้ในทดสอบตัวเองอีกสักครั้ง
 โดย: กะว่าก๋า
  วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:09:36 น.สวัสดียามเช้าครับ
มีความสุขมากๆเช่นกันนะครับ หมิงหมิงใกล้จะ 5 ขวบแล้วล่ะครับ  โดย: กะว่าก๋า
วันที่: 18 เมษายน 2556 เวลา:6:40:39 น. |
บทความทั้งหมด |
||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [