กว่าจะมาเป็นเณรน้อยเจ้าปัญญา ตอนที่ 5 - ตอนจบ
ตัวละคร
เป็นเณรน้อยเจ้าปัญญา มีจิตใจดีงาม ชอบใช้ความคิดช่วยเหลือคนมีความกตัญญูและรักแม่มาก
เด็กผู้หญิงชาวบ้าน ซึ่งอยู่กับตาที่แก่มาก แม่ของซาโยะจังตายตอนสงครามและทิ้งหวีไว้ให้ซาโยจัง เธอมีแมวชื่อทามะเป็นเพื่อน และเธอเป็นเพื่อนรักของอิคคิว
เป็นซามูไรของโชกุน อะชิคะงะ เป็นเพื่อนรักของอิคคิวเช่นเดียวกัน เขายอมเป็นศิษย์ของอิคคิวเพราะนับถือในความฉลาดของอิคคิวและคอยช่วยเหลืออิคคิวในเรื่องต่าง ๆ
หลวงพ่อ ของวัดอังโคะคุจิ เข้มงวดและเจ้าระเบียบ อิคคิวและเณรคนอื่น ๆ ในวัดต่างเกรงหลวงพ่อ แต่หลวงพ่อก็ดูแลความเรียบร้อยของวัดได้เป็นอย่างดี
ผู้มีตำแหน่งใหญ่หากเทียบกับปัจจุบัน ก็เปรียบเสมือนผู้ว่าฯ เวลาเหงาชอบเรียกอิคคิว ซัง มาเพื่อตอบปัญหาต่าง ๆ บางครั้งมีนิสัยเป็นเด็ก
พ่อค้าในย่านนั้น มีนิสัยงก ขี้เหนียวชอบหากำไรกับวัดและหาเรื่องให้อิคคิวต้องปวดหัวเป็นประจำ
ยาโยอิ ซัง ลูกสาวพ่อค้า ชอบแกล้งอิคคิวและเณรในวัด ทุกครั้งที่เธอปรากฎตัวจะต้องมีเรื่องปวดหัว มาให้อิคคิวทุกครั้งเธอมีความกตัญญูกับพ่อของเธออย่างมาก
แม่ของอิคคิวทำให้เป็นสัญญาลักษณ์แทนตัวแม่ของอิคคิว ทุกครั้งที่อิคคิวคิดถึงแม่ครั้งใดจะมานั่งดูตุ๊กตาตัวนี้ และ... * ชูเน็น * จินเน็น * เท็ซไซ * เทะสึไบ * โมะคุเน็น * เจ้าหญิงสุเอะ * เจ้าหญิงซึยุ * เจ้าหนูจัมไม * แมวทะมะ คำแปลเนื้อร้องภาษาไทย ท่านแม่ครับ สบายดีหรือเปล่า? เมื่อคืนผมเห็นดวงดาวสว่างสุกใส อยู่บนปลายยอดต้นสน ดวงดาวนั้นจ้องมองมาที่ผม ประกายแสงช่างอ่อนโยนเหมือนท่านแม่ ผมได้พูดคุยกับดาวดวงนั้น เพราะเป็นลูกผู้ชาย ยังไงก็จะไม่ยอมแพ้ เมื่อใดที่รู้สึกเหงา ผมจะมาคุยด้วยอีก แค่นี้นะครับ แล้วจะเขียนมาใหม่ อิคคิว ท่านแม่ครับ สบายดีหรือเปล่า เมื่อวานคนที่อยู่หมู่บ้านข้าง ๆ เอาลูกแมวตัวหนึี่งมาให้ที่วัด เจ้าแมวน้อยร้องไห้ เพราะยังติดแม่ของมันอยู่ ผมจึงบอกกับมันว่า อย่าร้องไห้เลย เจ้าจะไม่เหงาหรอก เป็นลูกผู้ชายใช่ไหม จะต้องได้พบแม่อีกแน่ๆ สักวันหนึ่ง...แน่นอน แค่นี้นะครับ แล้วจะเขียนมาใหม่ อิคคิว (ที่มา: เรียบเรียงข้อมูลจากวิกิพีเดียสารานุกรมเสรี ข้อมูลตัวแสดงจากjanpankiku.com) 
ดูอิคคิวจนร้องเพลงนี้ได้(ร้องแบบคนญี่ปุ่นฟังไม่ออกนะ
 )พึ่งรู้ความหมายก็วันนี้ ขอบคุณที่ช่วยไขปริศนานี้ จาก คนหลงทางเข้ามา??  โดย: teerayutt (tee_too
 ) วันที่: 28 มกราคม 2552 เวลา:13:01:08 น. |
บทความทั้งหมด
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
......กลบทโคลงผวน......
...พยัคฆ์ย่องขย่มขวัญ...
.........01010...10.........
๏ จุด..แรก แจกหลุด จ้อง........แรงใจ
แรก..จุด รุดแจก ไหล.............จึ่งรั้ง
มอง..ตน หม่นตรอง ไหม........เตรียมเหม่อ
ตน..ฝึก ตรึก,ฝน ตั้ง..............ผ่านต้องพลังเติม ๚
๏ เริ่ม..พบ รบเพิ่ม ล้ำ............พลังเหลือ
พบ..เริ่ม เพิ่มหลบ เฝือ...........หลากเฟ้น
ความ..รู้ คู่รวม เครือ..............เราขบ คิดนา
นัย..เปี่ยม เหนียมไป่ เน้น........เปล่านั้นปานไหน ๚
๏ ที่..ไหน ไทยนี่ ทั้ง..............แนวทิศ
ใจ..นิ่ง จริงใน จิต.................หน่วงจ้อง
เริ่ม..ต้น หล่นเติม ฤทธิ์...........ตรึงหลัก
ต้น..หลอก ตอกหล่น ต้อง.......หลักตั้งรวมตอ ๚