..ร้อยกรอง เพลินท่องไพร..  อาทิตย์ยามอุทัย.................ส่องไสวปลายขอบฟ้า เรื่อเรืองประเทืองครา..............................บูรพาแสนอำไพ ถวิลจินตนา........................แดนพฤกษาพนาไพร พิศเพลินเจริญใจ.................................ถิ่นสถานอันชวนชม เหยาะย่างพลางลัดเลี้ยว.......เลาะรอบเหลียวเปลี่ยวพนม พระพายสะบัดพรม..............................พร่างริ้วริ้วปลิวใบบาง แหงนเกยเงยชะเง้อ..................สุดตาเหม่อยอดสล้าง ใบบังดังร่มกาง...................................ขวางทินกรซอนสู่ดิน มากมายไม้ป่าสูง.......................ทั้งยางยูงพุ่งเมฆินทร์ รับแสงแลแบ่งสินธุ์..............................ดินอาหารเจือจารปรุง กันเกราเกลาเกลี้ยงเนื้อ.........แข็งยิ่งเหลือเพื่อหมายมุ่ง เสาหลักปักผดุง................................ค้ำโครงสร้างยั่งยืนนาน ลิบลิ่วทิวสนไกล...................สามเส้นใบเดี่ยวเรียวก้าน แม้นเข็มหมื่นเล่มปาน...........................เสียบสลักปักตรึงตรง ศรีตรังดั่งแพรม่วง.....................ประทับทรวงนาถอนงค์ สไบนางคลุมองค์................................แนบนวลเนื้อเจือผกา สมอต่อเรื่องเล่า....................ชุ่มคอเอาเข้าเครื่องหา ครบครันตำรายา..............................ล้าเหนื่อยแก้ดีแท้เทียว ตรงโน้นต้นโตใหญ่..............ตะเคียนใกล้สายธารเชี่ยว ตำนานชวนหวั่นเสียว...............................ว่านางไม้อาศัยเรือน ปรงใบคล้ายหมากพร้าว..........ลูกร่วงกราวลงดินเกลื่อน พ้องถ้อยชะรอยเตือน....................................ทิ้งรักหลงจงรู้พอ สิงขรชะง่อนง้ำ......................จันผาล้ำยื่นลำกอ คลับคล้ายคนเราหนอ....................ล้อเล่นภัยไม่หวั่นตรม...  มองแลเหนือลำธาร................กระเซ็นซ่านสายน้ำพรม รินพราวคราวยินขรม........................ก้องสะท้านพนานต์พง สู่แอ่งแก่งหินราย.....................ละอองพรายละลิ่วลง รวยรินระเรื่อยคง................................สุดสิ้นทางหว่างทะเล ตะไคร่คลุมปกปิด........................เสียสนิทมิดหินเห เช่นชนทอดใจเท..............................ปล่อยอบายให้ครอบงำ กรวดทรายใต้วารี........................เรืองระวีสะท้อนน้ำ วับวาวราวระบำ..................................หว่างธารินรพินทร์ปอง เย็นใสในธารห้วย....................ครีบหางช่วยว่ายประคอง ปลาน้อยใหญ่คอยจอง.......................ร่องน้ำไหลได้ซอกซอน แทรกซ่อนก้อนหินโขด...........ลัดเลี้ยวลดเลียบริมขอน ไม้เอนระเนนนอน....................................พาดเกยข้างฝั่งนที ใดหนอพอจ้องจับ......................ใต้ท่อนทับกรุบกรับหนี โอ้เต่าเจ้าเร็วรี่......................................เร่งดุ่มคลานมิทันไกล แอ่งในตัวใสเกาะ................ค่อยค่อยเลาะตรงล่างใต้ ตื้นน้ำพอรำไร......................................กุ้งฝอยไต่ไปทะยอย หันขวาว่าใดดู..................แท้เจ้าปูอยู่รูน้อย ทะลุอีกรูคอย........................เป็นทางออกหลอกเลี่ยงมัน  ลูบไล้กายชุ่มชื้น..................หอมระรื่นโชยชื่นพลัน ภู่ว่อนวนเวียนหัน.............................ตอมผกาแห่งป่าไพร ภมรร่อนโฉบเฉี่ยว..............ดอกกระเจียวเที่ยวซุกไซ้ คนึงถึงดวงใจ...............................ชายรักลองมองดังเกมส์ ฝูงผึ้งหึ่งหึ่งมา....................ลิ้มรสาเกสรเขม โสกน้ำงามสีเข้ม............................เล็มรุมล้อมออมคืนรัง โง้งแหลมแซมคมหนาม........ดอกงิ้มงามบานสะพรั่ง แสงส่องแสดสุกปลั่ง...........................กลางพงผืนยืนต้นชู คิ้วนางดังกอดเกี่ยว......เลื้อยเถาเหนี่ยวเกลียวพันตู ดอกขาวราวพธู..........................สอางค์หมายชิดชายเชย เหลืองทองมองระย้า................อร่ามตาระวิเผย คูณคู่ก้ามปูเอย..................................ชมพูแซมแกมประชัน ทอดเถายาวครอบคลุม..................ปกสุมทุมชะอุ่มนั้น เปลี่ยนราวเอาแพรพรรณ.................จันทร์กระจ่างวางผืนแทน ยอดโยนโอนลมสาย............หางยูงคล้ายส่ายรำแพน จ้าจัดจรัสแสน.........................................ต้องสุรีย์สีสาดดล ดาษดาดังทาทอง.............ยามบัวตองครองแห่งหน สุวรรณทาบสกนธ์...........................บนคำเคียงเรียงอักษรา พิศแพรวแนวมาลี...............หลากหลายสีประดับหล้า หอมอวลชวนอุรา........................สุขล้นเหลือเมื่อชมดง....  เจื้อยแจ้วแว่วสำเนียง.........เพรียกพร่ำเสียงกู่ขานส่ง สกุณินถิ่นป่าพง..............................คงสำเริงเหลิงบรรเลง แก้วเขียวดูเปรียวปราด.........เกาะกิ่งพาดโดดหยงเหยง เริงร่าหาหวั่นเกรง...............................หมู่มนุษย์ประทุษปอง กางเขนจับเป็นคู่..........................เฝ้าจี๋จู๋อยู่เพียงสอง ขมิ้นเขม้นมอง.....................................จ้องทิศใดใกล้รวงรัง แซงแซวแว่วยินร้อง...............กังวาลก้องปลุกภวังค์ นกน้อยลูกคอยหลัง................................คงหมายไว้ส่งให้ยิน กระตั้วหัวงามหงอน.............พร้อมนกค้อนทองร่อนผิน เกาะต้นตะขบกิน.................................ด้วยโหยหิวบินลิ่วมา นั่นนกโพระดก........................ร้องโฮกป๊กโบราณว่า ขุดเจาะเหมาะไม้หา.....................เช่นหัวขวานเผ่าพันธุ์เดียว นกเงือกเลือกคู่แล้ว......หากคลาดแคล้วขอเปล่าเปลี่ยว รักหนึ่งอย่างแน่นเหนียว.....................เหนี่ยวใจคนคิดเคยยิน นกเอี้ยงสาลิกา......................แจ้วพนาดังวาทิน ดีดสีดนตรีพิณ.........................เสนาะแม้นแดนเพลงเพลิน กาเหว่าเจ้าร่ำร้อง..................หาคู่ครองคราห่างเหิน เหงาหงอยน้อยใจเกิน.........................ฤาจึงเฝ้าเร้าเรียกคืน วิหคนกเสรี.......................ในพงพีมิต้องฝืน อยู่กรงคงสะอื้น......................ขืนใจข่มตรมเศร้าตาย  ล่วงคล้อยลอยตะวัน.......................จรผายผันดั้นทิศบ่าย ย้อนทางย่างเยื้องกราย.......................หมายใจทวนหวนคืนเรือน ทอดน่องมองทิวไม้.......................สั่นไหวไหวสิ่งใดเคลื่อน นางอายอุ้ยอ้ายเหมือน...........................สาวซบหน้าหลบตาชาย กระจงตรงโป่งดิน..........................หันผันผินระวังกาย หวาดหวั่นอันตราย...................................ใกล้ตัวลี้หนีกระโจน ค่างเหวี่ยงเบี่ยงเปลี่ยนต้น...............สนุกบนซนห้อยโหน กิ่งเกี่ยวเหนี่ยวเอนโอน........................ตามแรงโน้มโถมกายา กระรอกกระแตเหล่า..................กระถิกเจ้ากระจ้อนหนา ดังเยาวกุมารา...................................เต้นเล่นเหลิงบันเทิงจริง เกาะ"รั้ง"อย่างแน่นเหนียว...........กายสีเขียวกลมกลืนยิ่ง ต่างคำนำอ้างอิง........................................อีกัวน่ากิ้งก่าพันธุ์ ฉุนเฉียวชะมดกลิ่น...............เรียกต่างถิ่นมูสังนั่น เปรียบได้ดีเลวครัน................................ติดกายามาอย่างไร ปลักตมชมชัดแจ้ง....................ว่าคือแปลงหมูป่าใหญ่ กลิ้งเกลือกเถลือกไว้..............................ให้ฉาบหนาทาผิวเลย กระต่ายกระโจนหนี....................หูตั้งชี้หางจุกเอย เวทนานะเจ้าเอ๋ย.............................คงสะพรึงระแวงภัย อาทิตย์สนธยา...................จวนเวลาว่าค่ำใกล้ รื่นรมย์สมสุขใน.................เพลินไพรท่องร้อยกรองกานท์ ขอขอบคุณ ภาพประกอบจากอินเทอร์เน็ต และ เพลง เพลินชมไพร จาก //www. youtube ค่ะ
ขอบคุณ คุณนุ่นมากจริงๆ
เป็นมิตรที่อบอุ่นเสมอต้น เสมอปลาย  โดย: nana_tjj
 วันที่: 1 กันยายน 2556 เวลา:8:44:05 น. |
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [
มาทักทายค่า อ่านที่กระทู้แล้ว
เก่งจริงๆค่ะ แต่งกลอนยาวมากๆเลย
สุดยอดเลยค่ะ ^^