รักองค์ในหลวงครับ

  

ตามมาชมผลงานค่ะ กว่าจะปักเสร็จต้องใช้ความอดทนสูงมากเลยนะคะ เกตุก็เคยปักค่ะ ตอนนั้นปักเป็นภาพ บ้าน+สวนดอกไม้ค่ะ ปักเสร็จภูมิใจสุดๆ ไปเลยค่ะ

รีบเอาไปใส่กรอบนะคะ

  

ถ้าจำไม่ผิดดูเหมือนก่อนที่คุณก้อยจะหายๆไปจากบล็อกแกงค์ก็พูดถึงเรื่องงานฝีมือ ที่แท้คือทำชิ้นนี้นี่เอง ปักออกมาสวยดีครับ

แล้วชิ้นต่อไปจะปักรูปอะไรเอ่ย

  

ตามมาดูผลงาน ค่ะ ...
เป็นรูปที่มีทุกบ้าน จริง ๆ
ทึ่งในความสามารถ+ความพยายาม
ถ้าเป็น หนิง นะ ... คงไม่สามารถ ทำได้แต่แบบง่าย ๆ อ่ะคะ

  

บางคนจะใช้เวลาในการทำสิ่งใดๆจนสำเร็จ นานกว่าปกติเพราะเหตุจำเป็นบางประการ คุณเก่งมาก
เพราะหลายอย่างในชีวิตที่ผมยังไม่ได้เริ่มทำด้วยซ้ำทั้งๆที่มีเวลา

  

อืม ต้องใจเย็นมากเลยนะนี่ ถึงจะทำอะไรแบบนี้ได้
ว่าแต่ตัวเองทำจริงๆเหรอ

อิอิ ย้อเย่น เก่งจ้าเก่ง

  

ปักได้สวยมากครับ

หายไปนานเลยนะครับ

ปล. ผมเพิ่งเห็นว่ามีหลังไมค์วันนี้เอง ขอโทษครับ

  

แวะมาทักทายพี่ก้อยค่ะ ปักได้สวยมากค่ะ ^^

  

อ่า... มีความอดทนสูงนะครับเนี่ย

ปักครอสติช หรืองานฝีมือ เป็นการฝึกสมาธิที่ดีมากนะครับ

เคยได้ยินว่า มีพระบางรูปทำสมาธิด้วยการปักครอสติชเหมือนกัน
เสร็จแล้วก็เอาไว้แจกญาติโยม

มีคนถามว่า ท่านทำไปทำไม
ท่านบอกว่าท่านเอาไว้ภาวนา

คือพอจิตเป็นสมาธิแล้วคอยสังเกตจิตตัวเองง่าย
ปักๆไปแล้วสงบ สบาย รู้ว่าสบาย
ปักๆไปแล้วปักผิด หงุดหงิด รู้ทันว่าหงุดหงิด
ปักๆอยู่ใจมันแว้บไปคิด รู้ทันว่าใจมันคิด

ปักๆไป มีคนมากวนใจ รำคาญ รู้ว่ารำคาญ
ปักแล้วสวย เห็นแล้วชื่นใจ รู้ว่าชื่นใจ

ปักแล้วเมามัน รู้ว่าเมามัน
ปักแล้วไม่เสร็จสักที ชักท้อ ก็รู้ทันว่าท้อ

เราก็จะได้ประโยชน์จากการปักครอสติช ด้วยเหตุนี้นะครับ

  

ปักออกมาได้งามเหมือนพระองค์จริงเลยค่ะ



ปรบมือให้ความมานะนะคะ
หลายปีก็ไม่เป็นไร
ในที่สุดก็เสร็จ

  

สวัสดีครับคุณก้อย
หายไปเที่ยวไหนมาครับเนี่ยะนานหลายเดือนเลย สบายดีนะครับ

  

โอ้โห คุณก้อยใช้มือถือทีเดียวสามสี่เบอร์ ท่าทางธุรกิจรัดตัวนะครับ

แล้วมันเคยดังพร้อมกันทั้งสามเครื่องเลยมั้ยครับ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะครับ

  

แวะมาทักทายค่ะ

  

แวะมาทักจ้า

จะมาบอกว่าไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อยู่ดีๆก็แก่สมวัยขึ้นมาซะงั้น
แต่แม้บางอย่างจะเปลี่ยนไปแต่ยังไงก็ยังเป็นคนเดิมละนะ ยืนยัน

แล้วคุยกันเน้อ

  

แวะมาทักค่ะ

  

สวัสดีครับก้อย สบายดีนะครับ

  

เหตุการณ์ในตอนนี้ ทำให้คิดถึงว่า ครั้งนึงเราก็ได้ทำในสิ่งที่เรารัก
ถึงเวลา เอาไปใส่กรอบแล้วสินะ

  

ผมยังรู้สึกว่าท่านไม่ได้ไปไหนเลยครับ

ปล.ทักทายกันแต่ละที กว่าจะเข้ามาอ่าน มาตอบกันก็เป็นเดือนๆ 555 ยังนึกถึงเสมอๆ นะครับ