วันหยุด และ เฉิงเต๋อ..ในวันฝนพรำ บล๊อกนี้...ถ้าคนเคยอ่านจะรู้ว่า จขบ.มักขึ้นต้นทักทายทุกครั้ง ด้วยการรำลึกว่า...จวบจน ณ เวลานี้ จขบ.ได้ดองบล๊อกมานานขนาดไหนแล้ว (ไม่เชื่อย้อนไปอ่านบล๊อกอื่นได้เลย) เหอะๆๆๆ  เพราะงั้นตามธรรมเนียม..ขอซักประโยคน่ะ "ดองคราวนี้..ราวๆครึ่งปีได้มั้ง สถิติใหม่ บล๊อกบูดสนิทกันเลยทีเดียว"  กลับมาคราวนี้...ก็เช่นเคยค่ะ เพราะว่า มีการบ้านชิ้นหย่ายๆให้ทำ แต่ ขี้เกียจ ก็เลยนะ.. ตามสูตร แวบมาอัพบล๊อกดีกร่าา  ก่อนอื่น จะขอเตือนท่านผู้ชมสักนิด ถ้าหากคุณเข้ามาเยี่ยมชม เพราะอยากได้รายละเอียดการท่องเที่ยวเมืองเฉิงเต๋อ ไม่ว่าจะเรื่อง ที่พัก การเดินทาง ร้านอาหาร ตั๋วเข้าชม.. จงรู้ไว้ว่า...คุณจะไม่ได้อะไรกลับไปหรอก  ฮาาเพราะบล๊อกนี้จะมีแต่การ บ่น ละเมอ เพ้อ ในแบบจขบ. และรูปสวยๆให้ดูปลอบใจ เท่าั้นั้นเอง หากคุณรับได้...งั้นเราก็ไปเฉิงเต๋อด้วยกันได้  โอเค? ป่ะ...งั้นไปดูเฉิงเต๋อ ในวันฝนพรำกัน ....... .............. ........................ ตอนที่หนึ่ง - วันหยุด เมื่อห้าเดือนก่อน ก็คือเดือนห้า ณ ประเทศจีน เนื่องในวันแรงงาน จะมีวันหยุดยาวติดกันห้าวัน ให้ชาวแรงงานได้พักผ่อนกลับบ้านไปหาครอบครัว ชาวเรานักเรียนไกลบ้าน ก็อยากกลับบ้าน แต่ตั๋วมันแพง...เลยไม่กลับ(ก็ได้วะ) แต่หยุดยาวห้่าวัน...จะทำอะไรดี? แน่นอน เด็กรุ่นใหม่รักการผจญภัยอย่างเรา ก็ต้องแบกเป้ สะพายย่าม โหนขึ้นรถไฟ ออกไปเที่ยวเก็บเกี่ยวประสบการณ์น่ะสิ！  .... .......ซะเมื่อไหร่  หยุดยาวห้าวัน..ฟังดูเหมือนจะดี แต่อย่าลืมว่า ขณะนี้คุณอยู่บนแผ่นดินจีน เบียดเสียดอยู่กับประชากร พันห้าร้อยล้านคน... ละนึกภาพดูนะว่า...ในช่วงเวลาห้าวัน คนพันห้าร้อยล้านคน พยายามหาทางขยับย้ายเคลื่อนกายตัวเองออกไปจากสภาพแวดล้อมเดิมๆ คนเหนืออยากลงใต้ คนใต้อยากขึ้นเหนือ... จินตนาการความโกลาหลตามสถานีรถไฟหรือสถานีขนส่งออกมั้ยคะ? จินตนาการความแออัดของแหล่งท่องเที่ยวทั่วประเทศออกมั้ยคะ? จินตนาการจำนวนคนที่จะแย่งกันจองห้องพักโรงแรมออกมั้ยคะ? ....หลับตาแล้วจินตนาการ..........  ด้วยเหตุนี้...ช่วงวันหยุดยาวแสนสุขของชาวจีน จึงกลายเป็นเวลาที่ ชาวเรานักเรียนไกลบ้าน จำต้องกักตุนเสบียงอาหาร แผ่นหนังซีรี่ส์ยาวซักเรื่อง และ.."จำศีล" จบตอน ... ...... ตอนที่สอง - เฉิงเต๋อ หนึ่งอาทิตย์หลังการจำศีลอันยาวนาน.. นี่แหละคือฤกษ์งามยามดีของการออกเที่ยว จขบ.กับรุ่นพี่สาวคนนึงก็จับคู่ดูโอ สะพายเป้ คล้องกล้องแล้วจับรถไฟ ปักกิ่ง-เฉิงเต๋อ ห้าชั่วโมงถึง (ที่นั่งว่างงง..ในโบกี้แทบไม่มีคน..) ที่พักจองไว้แล้วทางอินเตอร์เนต (ห้องพักว่างงง..ได้ห้องทันทีที่คลิก..) ไม่ต้องแย่งซื้อตั๋วเข้าชม (อันที่จริง ไม่มีคิวด้วยซ้ำ ไปถึงซื้อได้เลย) นี่แหละ...สวรรค์หลังการจำศีลค่ะ  ...เฉิงเต๋อ เป็นเมืองเล็กๆที่รายล้อมด้วยภูเขา ภูมิประเทศและอากาศที่้เหมาะสม ทำให้เฉิงเต๋อไม่ร้อนไม่หนาวเกินไป ราวกับอยู่ในฤดูใบไม้ผลิตลอดปี.. ่จักรพรรดิจีนโบราณจึงใช้ที่นี่เป็นสถานตากอากาศหลบร้อน ในเมืองมีทั้งวัด และวังเก่าๆ เสริมสร้างกลิ่นอายประวัติศาสตร์ให้เป็นเอกลักษณ์ของเมือง ปัจจุบันนี้ เฉิงเต๋อกลายเป็นเมืองเพื่อการท่องเที่ยว และพักผ่อนหย่อนใจอย่างแท้จริง แต่สิ่งที่น่าสนใจที่สุดของเมืองนี้ คือ"ความต่าง" สถาปัตยกรรมเก่าแก่ทั้งหลายในเมืองเล็กแห่งนี้ ถูกสร้างขึ้นมาเพราะ"ความต่าง" อย่าง"แตกต่าง" และ"ลงตัว"..อย่างไม่น่าเชื่อ จักรพรรดิเฉียนหลง(ราชวงศ์แมนจู) ได้โปรดให้มีการออกแบบและก่อสร้าง "วัดแปดวัด" ขึ้นล้อมเมืองเฉิงเต๋อ โดยมีข้อแม้ว่า วัดแต่ละแห่งนั่น จะต้องก่อสร้างด้วย "สถาปัตยกรรมที่แตกต่างกันแปดแบบ" แต่ละแบบเป็นตัวแทนของชนเผ่ากลุ่มน้อยต่างๆในแผ่นดินจีนเวลานั้น  อาจจะด้วยเหตุผลทางการเมือง ทีี่่พระองค์มุ่งมั่นจะรวมแผ่นดินจีนให้เป็นปึกแผ่น ความแตกต่างหลากหลายของสถาปัตยกรรมแปดแบบทั่วแผ่นดินจีน ได้ถูกรวบรวมนำมาไว้..ในเมืองเล็กๆเมืองนี้ ด้วยกัน..อย่างลงตัวและกลมกลืน  จบตอน ... ....... ตอนที่สาม - ฝนพรำ โชคไม่ดี วันที่จขบ.ไปเที่ยว ฝนตกลงมาไม่ขาดสาย คนที่น้อยอยู่แล้วก็เลยกลายเป็น ไม่มีคนเลย วังเวลพิลึก ทั้งวังมีเดินกันอยู่สองคนนี่เอง มือข้างนึกถือร่ม อีกข้างกดชัตเตอร์ อากาศรึก็หนาวจับใจ ลมที่พัดมาพร้อมละอองฝนนี่เย็นที่สุดแล้ว คิดขึ้นมาได้ในตอนนั้นว่า "เออ..นี่มันวังฤดูร้อน แปลว่าเค้าออกแบบมาให้มันเย็นๆ ลมโกรกๆ.. แต่ลมโกรกขนาดนี้...ออกแบบดีเกินไปแล้วม๊างง  หนาวอ๊ะ..." สองวันที่อยู่ที่นั่น เดินเยอะมากกกก ยังกะเดินแรลลี่... เดินจนรองเท้าแตะคู่ชีพที่หนีบมาจากเมืองไทย ขาด ปึ๊ด！  ฝนก็ตก รองเท้าก็ขาด อากาศก็หนาว...อะไรจะปานนั้นชีวิต แต่...ในขณะที่คิดว่าตัวเองกำลังโชคร้ายนั่นเอง ลุงคนขับแทกซี่ที่นั่นก็บอกว่า "เมืองนี้ฝนตกไม่บ่อยหรอก นานน๊านจะตกที...พวกเธอ'โชคดี'นะที่ได้มาเห็นฝนที่นี่น่ะ.." เอ่อ...สรุปว่า เราก็ยังคงโชคร้าย แต่ได้รู้เพิ่มมาอีกอย่างเกี่ยวกับคนเมืองนี้ คือพวกเขามองโลกในแง่ดีกันจริงๆค่ะ   เย็นวันที่สองก็นั่งรถขนส่งกลับกรุงปักกิ่ง.. เป็นอันจบทริปนี้ แม้งบเดินทางจะบานปลายไปหน่อย แต่ก็ได้เห็นอะไรหลายอย่างมากๆ คุ้มค่า และหวังว่าจะมีโอกาสกลับไปเยี่ยมเฉิงเต๋ออีก... ในวันที่"โชคไม่ดี เจออากาศดีๆ" ขอบคุณนะคะที่ตามอ่านมาจนจบ แล้วเจอกันบล๊ิอกหน้าค่า 
โอ้ ยังถ่ายรูปสวยคม เหมือนเดิม ลงเยอะๆหน่อยดิ อย่างก
 โดย: แป๊กก
 วันที่: 4 ตุลาคม 2551 เวลา:18:49:57 น.ลอยกระทงที่ปักกิ่งกัน อิอิ
 ที่โน่นคงจะหนาวมาก ๆ แล้วซินะค่ะ  โดย: wayoflife
วันที่: 12 พฤศจิกายน 2551 เวลา:16:02:34 น.สบายดีน่ะแก ^ ^
โดย: เต็ง IP: 124.121.146.222 วันที่: 25 มกราคม 2552 เวลา:18:29:22 น.
อะไรกันเนี่ย จะครบปีเสียแล้ว ท่าทางเจ้าของบล็อกจะกลับมาอัพอีกทีก็ตอนเรียนจบกลับเมืองไทยแน่เลย
 โดย: พี่อู๋ (lnpuu29
 ) วันที่: 15 ตุลาคม 2552 เวลา:21:46:46 น.ทราย... สวัสดีปีใหม่จ๊ะ
ขออวยพรให้เรียนจบไวๆ จาได้รีบกลับมาอยู่กลับป๊ากับม๊า แระรีบกลับมาอััพบล็อกให้พี่อ่านไวๆ อีกเรื่อง พี่ส่งหลังไมค์ไปหาทรายตั้งสองรอบแต่ทำไมมันไม่ไปก็ไม่รู้อ่ะ จาเขียนเมล์ก็ไม่รุจาเมล์ไปที่ไหน ในโปรไฟล์ไม่มีบอกไว้ ถ้าไงทรายส่งอีเมลแอดเดรสมาให้ทางหลังไมค์หน่อยได้มั๊ย หรือไม่ ถ้าไม่เป็นไรไปแปะไว้ที่บล็อกพี่ก็ได้ จาได้เมล์ไปทักทายกัน ไต่ถามสารทุกข์สุขดิบกันตามประสาคนรู้จักมักคุ้นกัน (มาก) หมายเหตุ.... ตีซี้ซะง้านนน โดย: กินปู (lnpuu29
) วันที่: 4 มกราคม 2553 เวลา:0:46:42 น. |
||||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [