เมื่อวานได้เข้าไปในร้านหนังสือ ทุกทีจะไม่ค่อยได้เข้าเพราะจะรีบกลับ ได้อ่านหนังสืออยู่ 2 เล่ม จะเล่าให้ฟังว่ามีใจความว่าอย่างไร

เล่มแรก : เค้าพูดถึงเรื่องตะเกียบไม้แบบใช้ครั้งเดียว

โดยเจ้าตะเกียบไม้นี่แหละมีสารฟอกขาว มีซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO₂) เป็นองค์ประกอบอยู่ เมื่อโดนความร้อน (เช่นน้ำแกง) จะทำให้สารซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO₂) กลายเป็น กรดซัลฟูริก (H₂SO₄) สารนี้เป็น
อันตรายอย่างมาก เมื่อสะสมแล้วอาจก่อให้เกิดมะเร็งและอะไรอีกอย่างจำไม่ได้ แต่เอาเป็นว่า
สะสมในร่างกายไม่ดีแน่นอน วิธีการหลีกเลี่ยง ทำโดยให้ลวกน้ำร้อน 3-4 นาทีก่อนนำมาใช้งาน เพื่อให้สารเหล่านี้ละลายออกมาก่อน และในตะเกียบไม้นี้ต้องระวังพวกเชื้อราอีกด้วย โดยควรเลือก
ทีแบบไม่มีจุดรอยดำๆ - - - - - > อ่านแล้วรู้สึกน่ากลัวจัง เราก็เป็นหนึ่งที่ใช้ตะเกียบแบบนี้ แต่บาง
ทีเราก็เอาน้ำแกงลวกมันก่อนนะ เพราะไม่ค่อยกลิ่นตะเกียบแบบนั้นเลย คิดว่าคงต้องลวกนานกว่า
แบบเดิมที่ทำอยู่ซะแล้ว

เล่มสอง : ได้อ่านหนังสือของคุณเจนนิเฟอร์คิ้มเขียนลงหนังสือของสำนักพิมพ์คม ชัด ลึก

คุณเจนนิเฟอร์คิ้มเขียนได้ฮามากๆ แม้ว่าจะเป็นเรื่องซีเรียสแต่ก็ยังทำให้ผู้อ่านยิ้มได้ ในข้อความที่เขียนลงนี้จำได้บ้างจำไม่ได้บ้าง เข้าเรื่องที่จะมาเล่าให้ฟังเลยดีกว่า เล่าเป็นข้อความที่สามารถจำได้ดีกว่า

1. "บางทีมีคนอยู่ด้วยมันยิ่งทำให้ใจหาย ก็เพราะคนนั้นเปลี่ยนไป แล้วเราต้องทนอยู่ไม่รู้ว่าเรา
รักเขามากกว่าตัวเองหรือเคยชินกับการอยู่กับใครสักคน"

2. "การที่เราจะรักกันต้องใช้เวลาปรับตัวเข้าหากัน ซึ่งไม่ใช่ใช้เวลาน้อยๆเลยที่จะทำได้ แต่เรื่องที่ทำ
ให้ต้องเสียใจทำได้อย่างรวดเร็ว โดยไม่ต้องคิด ไม่ต้องบอก"