ขอให้มีความสุขตลอดไป ถ้าต้องจากไปก็ขอให้จากไปอย่างไม่เจ็บปวด และจากไปอยู่บนฟ้า ที่ๆสวยงามคะ

  

สู้ๆนะค่ะ :) เป็นกำลังใจให้ค่ะ

  

หนูขอให้พี่มีเวลาเหลือมากพอที่พี่จะทำอะไรที่พี่ตั้งใจให้เสร็จก่อนคะ พี่ต้องไม่เครียดนะ จิตใจสู้ เอาชนะมันคะ

  

อย่าเครียดไปนะคะ ใช้เวลาที่เหลืออยู่ให้เต็มที่ และมีความสุขให้มากที่สุดค่ะพี่

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

  

หาทางมองในแง่ดีนะคะว่าอย่างน้อยคุณก็มีโอกาสรู้ล่วงหน้าว่ามันใกล้เวลาของคุณแล้ว ทั้งตัวคุณเองและคนที่คุณรักและรักคุณก็มีเวลาทำใจ และใช้เวลาที่เหลืออยู่ด้วยกันแบบให้มีคุณค่ามากที่สุด ทำใจให้สบายนะคะ เพราะยังไงแล้วทุกสิ่งในโลกนี้ต่างก็หนีไม่พ้นเวลาที่ต้องจากกันอยู่ดี ให้กำลังใจค่ะ

  

สู้ๆนะคับพี่ เป็นกำลังใจให้นะ ^^

  

พุทธสุภาษิตว่า "ทุกชีวิตมีความตายเป็นเบื้องหน้า" เชื่อว่า คุณความดีที่คุณได้ทำในชาตินี้ จะส่งให้คุณไปสู่สัมปรายภพที่ดีแน่นอนค่ะ

  

ขอเป็นกำลังใจให้สู้ให้ถึงที่สุดนะคะ
ถ้าอย่างที่น้องเขียนว่ารักษากับแผนปัจจุบันมาร่วมสองปีกว่าแล้ว ถ้ายังพอมีกำลังใจและเวลาว่างที่พอจะมีเหลือ พี่พูดได้ว่าทุกอย่างยังไม่สายเกินไปค่ะ

ไม่อยากจะเขียนแนะนำในนี้
แต่ก็อดไม่ได้จริง ๆ อยากแนะนำให้น้องลองสู้อีกครั้ง ลองไปที่มูลนิธิไทยกรุณา จ.กาญจนบุรี ดู

ที่นั่นรักษาด้วยยาสมุนไพรสด ไม่เสียค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด แต่ต้องมีวินัยในการไป อย่างน้อยไปสัปดาห์ละครั้ง

ที่นี่คุณแม่พี่ไปรักษาโรคกระดูกเกือบสองปีแล้ว ท่านดีขึ้นมาก พี่เคยได้ยินจากคุณแม่ว่า คนไข้ที่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายไปก็อาการดีขึ้นจนหายสนิท

มีหลายคนรู้จักมูลนิธินี้ และมีหลายท่านที่ไม่เคยได้ยินชื่อ น้องลองค้นใน google กับคำว่า มูลนิธิไทยกรุณาก็ได้ค่ะ ลองดูข้อมูลไปก่อน

ที่นี่มีคนมีชื่อเสียงไปรักษาจนหายหรืออาการดีขึ้นหลายคน อยากให้ลองไปดูจริง ๆ
แต่อาจจะเหนื่อยมาก ๆ เพราะต้องไปกาญจนบุรีทุกอาทิตย์ ถ้าอยู่กทม.ส่วนมากคนที่ไปจะโดยสารรถตู้ ต้องออกจากบ้านอย่างน้อยตี 5 เพื่อจะไปถึงชมรม (ที่บ้านเรียกชมรม) ไม่เกิน 9 โมง เพราะจะปิดรับบัตรเช้า กว่าจะสวดมนต์รับยาและอบสมุนไพรเสร็จก็ต้องกลับบ้านบ่ายสามบ่ายสี่
ถึงบ้านตั้งแต่ 1ทุ่มถึง3ทุ่ม ไหวไหมคะ ยาที่นี่เป็นยาสมุนไพรสด ปกติอยู่ได้1สัปดาห์ และต้องแช่ตู้เย็นหรือน้ำแข็งตลอดเวลา

ถ้ายังมีแรงฮึด สู้ค่ะ ลองดูอีกครั้งขอเป็นกำลังใจอย่างที่สุด

อยากบอกว่าเพื่อนของพี่เองเสียชีวิตจากมะเร็งเต้านมตอนอายุยังน้อย ตอนนั้นไม่มีใครรู้จักมูลนิธินี้เลย ถ้ารู้หรือได้รู้ จะรีบให้เพื่อนไป และพี่มั่นใจว่าเพื่อนพี่คงหาย แต่มันสายไปแล้ว ไม่อยากให้สูญสิ้นความหวัง ลองสู้ใหม่นะคะ

ถ้าน้องสนใจอยากจะไป
ท่ารถตู้ทั่วกทม.ที่ไปจ.กาญจนบุรี เค้าจะรู้ค่ะเพราะคนไปรักษากันมาก
บางคันจอดถึงหน้ามูลนิธิก็มีค่ะ

  

อยู่อย่างมีความสุขที่สุดนะคะ เอาใจช่วยค่ะ

  

อยากให้สู้มะเร็งคือเครื่องเตือนให้เราดูแลตัวเราเองถ้าใจเราสู้ซะอย่าง สิ่งที่กลัวว่ามันจะเกิดมันก็ต้องเกิดกับทุกคนอยู่แล้ว เป็นกำลังใจให้ นะคะ อย่างน้อยวันนี้คุณก็สอนให้รู้ว่าจงใช้ชีวิตอย่างรู้ค่าและไม่ประมาท สู้ๆนะคะ

  

ไม่อยากให้หมดหวัง ลองเข้าไปดูที่นี่ก็แล้วกันนะครับ

//morkeaw.com/blog/

โชคดีครับ

  

แนะนำหมอเขียว เหมือนคุณ The Queenslander ค่ะ
อย่าเพิ่งสิ้นหวังนะคะ เป็นกำลังใจให้

  

สู้ๆ ครับ มีกำลังใจให้เสมอ

  

ไม่รู้จัก ไม่เคยคุยกับจขบ แต่อยากจะบอกว่า เป็นห่วงมาก

ในเมื่อยื้อไม่ได้ ก็อย่ายื้อค่ะ ปล่อยมันไปเถอะ ก้าวข้างหน้าอาจจะสวยงามกว่านี้ สุขสงบกว่านี้

มาอัพบล็อกอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ

  

สู้ๆค่ะ

  

ขอบคุณทุกคนนะคะ


ตอนนี้อยู่ใน mode ทำใจ ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย
ที่อยากเล่าสู่กันฟัง รอหน่อยนะคะ
เพราะอยู่ รพ. เป็นผลข้างเคียงระยะยาวจากการ
ให้คีโม รังสี อืมม...สรุป มันรักษาหรือทำลาย!!!

  

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ ค่ะ

  

ขอเป็นกำลังใจให้ครับ

  

พี่สาวผมก็เป็นมะเร็ง ตอนตรวจมันลามเข้าสู่ต่อมน้ำเหลือง กับที่ตับ วันวันที่ 10 มิถุนายน นี้เข้าไปผ่ามะเร็งที่เกาะที่ตับครับ ขอเป็นกำัลังใจให้ครับอย่าหมดหวังที่จะสู้ครับ

  

เป็นกำลังใจให้นะ

เราหายไปนาน...กลับเข้ามาก็รู้ข่าว...
ขอให้ทำจิตใจให้ผ่องใสนะคะ ทำจิตให้สว่าง
ขอให้ทำสิ่งดีดี นึกถึงสิ่งดีดี นึกถึงบ่อยๆ คิดถึงบ่อยนะคะจากนี้ไป...


เราติดตามบล็อคนี้ตั้งแต่แรก...
เป็นกำลังใจให้นะ ไม่ว่าอย่างไร ขอให้เข้มแข็งที่สุดนะคะ

เราก็ราศีพิจิก... ^___^

  

เธอเป็นอย่างไรบ้างนะ...
ถ้าหลับแล้ว ก็ขอให้เธอหลับให้สบายนะ

  

สู้ต่อไปครับ เป็นกำลังใจให้ครับ

  

เป็นไงบ้่างครับ

  

  

น้องเขาหลับสบายแล้วครับ
เมื่อต้นเดือนที่แล้ว
ราศีพิจิกไปในเดือนพศจิกายน

  

RIP ครับ

  

ขอบคุณคุณ คนบ้าบิต มากครับที่มาแจ้งข่าว
น่าเสียดายจริงๆ เฮ้อ ขอให้หลับให้สบายนะครับ

  

หลับให้สบายนะค่ะ...
เข้ามาอ่าน ยังไงความทรงจำของเจ้าของบล๊อกก็ยังอยู่ค่ะ

  

แวะมาอ่าน เติมไฟให้ตัวเอง