บางครั้งการลองเย็บชิ้นงานใหม่ๆ ก็เหมือนการทดลองทางวิทยาศาสตร์
ต้องแก้แบบ เปลี่ยนสีผ้าอยู่หลายครั้ง กว่าจะลงตัว (ในสายตาเรา)
ซึ่งดูจะสวนทางกับกระแสทางการตลาดในขณะนี้โดยสิ้นเชิง
ลูกค้าดูแล้ว บอกว่ามันดูไม่ญี่ปุ่นเลย..
หรืออย่างน้อยก็ american country อย่างที่เคยเป็น
อันตัวเราก็เป็นคนไทย บ้านเมืองนี้มีสิ่งดีๆมากมายเป็นแรงบันดาลใจ
ทำไมไม่ลองเปลี่ยนมุมมองกันบ้าง

เวลาคนอื่นเลือกสีผ้า เค้าเลือกจากอะไรกันนะ...

กระเป๋าใส่เครื่องสำอางค์ เย็บ patchwork เป็นลาย flying geese
มีขนมอาลัวของร้านชื่อดังแห่งหนึ่งเป็นแนวคิด เพราะชอบทาน
เค้าใช้สีจากดอกไม้ตามธรรมชาติ สีจึงเบาบางกว่าร้านอื่น (แต่ก็แพงกว่าเช่นกัน )

ส่วนอีกใบเป็นลาย hexagon แนวคิดมาจากวุ้นกรอบสมุนไพร
ในกล่องมีวุ้นที่ถูกตัดเป็นรูปดอกไม้ด้วย น่ารักดี ตอนเปิดกล่องใหม่ๆจะหอมมาก
แต่เวลาหยิบทานจะรู้สึกเสียดาย ต้องหยิบแบบแท่งมาทานก่อน

สองใบนี้ใช้ผ้าที่ซื้อจากสำเพ็ง ราคาแบบไทยๆ
ซึ่งหลายคนบอกว่าถ้าเสียเวลาทำนานขนาดนี้ ใช้ผ้านอกดีกว่า
และทั้งๆที่แพทเทิร์น ก็ดูมาจากหนังสือต่างประเทศที่เค้านิยมกัน
..แต่..แน่นอนว่า มันขายไม่ด้ายยยยย .. ..ช่างเป็นไปอย่างที่คิดไว้

เราคงยังทำได้ไม่ดีพอ ต้องพยายามให้มากขึ้น
การทำงานสวนกระแสช่างยากเย็น ทั้งเสี่ยงกับการขายไม่ออก
แต่รักจะเป็นปลาที่มีชีวิต ก็ต้องว่ายทวนน้ำสินะ.