ต้นปีบ ณ กลางดาว โดย ภูระริน (เรื่องสั้นแรกในชีวิต)  การเขียนเรื่องสั้นเป็นงานยากของคนเขียนนิยายยาวๆ มาก่อน โอ๋ต้องใช้ความพยายามอย่างสูงในการวางพล็อตและอยู่ในกรอบของจำนวนคำ แต่จะทำอย่างไรให้มันออกมาน่าสนใจและมีเสน่ห์ที่สุด หากสติปัญญาดีๆ ไม่ได้เมาคีโม หรืออ่อนแรงเพราะฉายแสง และผลข้างเคียงจากยาต้านฮอร์โมนของคนไข้มะเร็ง โอ๋ก็คงเขียนเสร็จเร็วกว่านี้ แต่นี่ใช้เวลาเป็นปี เขียนๆ หยุดๆ เพราะสติและสมองไม่เหมือนเดิม สมัยก่อนเราเคยอ่านเรื่องสั้นในหนังสือนอกเวลา ดิฉันชอบอยู่อย่างคือมันจบเร็ว และแต่ละตอนก็เป็นอะไรที่อัศจรรย์ไปหมด หมายถึงในแง่ของการตัดภาพในหัวคนอ่าน หรือแม้แต่สร้างประโยคให้เกิดความตื่นเต้น ดิฉันไม่ได้เรียนการเขียนนิยายหรือเรื่องสั้นอะไรมาก่อน ทุกอย่างที่ทำลงไปใช้ทักษะที่ได้จากการอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก และความพยายามส่วนตัว หากคุณเคยได้อ่านนิยายที่ภูระรินเขียนมาก่อน คุณจะรู้ว่าดิฉันพยายามแค่ไหนกับการทำให้เรื่องสั้น "ต้นปีบ ณ กลางดาว" เรื่องนี้ให้มีความตื่นเต้น น่าสนใจและมีเสน่ห์สุดๆ มันไม่ง่าย และอาจจะมีข้อบกพร่อง แต่ดิฉันก็ทำดีที่สุดแล้ว ณ เวลานั้น มาหาบรรทัดที่ซ่อนอยู่ และขอบคุณที่ท่านซื้ออีบุ๊กเพื่อช่วยเหลือดิฉันด้วยนะคะ ดู Link อีบุ๊กได้ที่หน้าจอเลยค่ะ หากคุณเป็นนักอ่านของดิฉันมาก่อน คุณจะต้องดีใจกับดิฉันแน่ๆ มาลองอ่านดูนะคะ
|
บทความทั้งหมด
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [