new life ไม่ได้เข้ามา up blog นานมากแล้ว สองปีกว่า นานใช้ได้เลย นานจนเกือบลืมว่ามีบลอกกะเค้าอยู่ที่นี่ด้วย เข้ามาอีกที ลุงไม้ ที่เคยมาเม้นให้บ่อยๆเสียชีวิตไปแล้ว เพิ่งตามไปอ่าน เศร้าจน ร้องไห้เลย ใครไม่เศร้ามั่งให้มันรู้ไป แค่ต้องทำใจอ่ะนะเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นของคู่กะมนุษย์เรา ยังไงก็หนีไม่พ้นเนอะ เพราะฉะนั้น อะไรจะเกิดมันต้องเกิด ไม่มีอะรที่จีรังยั่งยืน เค้าว่า คนเรายิ่งแก่ ก็จะชอบมีความสุขกับอดีต ชอบพูดถึงแต่อดีต สงสัยเราคงจะเริ่มแก่แล้วมั้ง เพราะมีความสุขกับสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต ไม่ใช่ว่าชีวิตปัจจุบัน มันจะมีแต่ความทุกข์มากมายอะไรหรอกนะ แต่ไม่รู้สิ ถ้าให้ย้อนเวลากลับไปอดีตได้ก็จะดีมากเลย วกกลับมาสู่โลกปัจจุบันดีกว่า ตอนนี้ได้มีโอกาสมาเรียนอยู่เมืองนอก กะเค้าแล้ว ก็เป็นความใฝ่ฝันหนึ่งอ่ะนะ แต่ในความฝันนั้น ลืมนึกถึง ความยากลำบากของชีวิตนักเรียนนอก ทุกอย่างรอบตัวดูจะกดดันไปหมด พูดได้คำเดียวว่าชีวิตมันลำบากจริงๆ (ลำบากใจด้วย) จบกลับไปไม่รู้จะเป็นมะเร็งตายไหม แต่อย่าตายที่นี่แล้วกัน ไม่อยากตายแบบเดียวดายอ่ะ มันหงาววววว แต่ยังไงก็จะพยายามสู้ให้จบแล้วกัน แบกภาระมาแล้วนี่ ก็ต้องทำให้มันสำเร็จ จะได้กลับไปเครียดกะงานต่อ พอกันทีกะชีวิตนักเรียน วันนี้โทรกลับบ้านมา พ่อกะแม่ ก็สบายดี วุ่นวายกับการเก็บผลไม้ในสวนกัน เก็บขายให้ตายยังไง ราคาถูกอย่างงี้ ก็คงไม่คุ้มทุนกันอยู่ดี จะว่าไปเกิดเป็นเกษตกรไทยนี่น่าสงสารเนอะ ผู้ผลิตอาหารให้คนส่วนใหญ่กิน แทนที่จะได้บุญ ส่งเสริมให้ชีวิตอยู่ดีมีสุขเหมือนอาชีพอื่นๆกะเค้ามั่ง แต่ไม่เลย ลำบากตรากตรำ แถมยังเป็นหนี้ ไม่เคยได้ลืมตาอ้าปากกะเค้าซะที ไม่เหมือนพวกนักการเมือง แค่เอาปากเห่าไปวันๆ ก็อยู่กันอย่างสุขสบาย ก็คงจริงอ่ะนะ ความยุติธรรมมันไม่มีในโลก อย่าให้ถึงตาเรามั่งละกัน หัวข้อว่าชีวิตใหม่ ก็หมายถึงชีวิตใหม่ในต่างแดนอ่ะนะ แต่ชีวิตใหม่ในที่นี้ จะหมายถึงชีวิตใหม่ที่ดีหรือเปล่าไม่รู้ แต่ก็หวังว่า เด๋วอะไรๆ มันก็จะดีขึ้นเรื่อยๆอ่ะนะ เอาไว้วันหลังจะมาอัพอีกเรื่อยๆ เอารูปมาโชว์ด้วย วันนี้ง่วงละ ไปนอนก่อน
|
|||||||||||||||||||||
 |
|
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
No growth without pain ทุกสิ่งทุกอย่างที่เข้ามา จะเป็นประสบการณ์ที่ทำให้เราโตขึ้นอย่าวแข็งแกร่งค่า สู้ๆ